"തരിയോട്" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം
No edit summary |
No edit summary |
||
| വരി 1: | വരി 1: | ||
[[ചിത്രം:thariode3.jpg| | {{prettyurl|Thariode}} | ||
[[ചിത്രം:thariode3.jpg|300px|right]] | |||
== പ്രാദേശികചരിത്രം == | == പ്രാദേശികചരിത്രം == | ||
| വരി 13: | വരി 14: | ||
തരിയോട് താമസിച്ചിരുന്ന ആദ്യകാല ജനവിഭാഗം പ്രാകൃത ഗിരി വര്‍ഗ്ഗക്കാരായിരുന്നു. ‘കാട്ടു നായ്ക്കര്‍’ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഈ വിഭാഗം ‘നിഗ്രിറ്റോ’ വര്‍ഗ്ഗത്തില്‍പെട്ടവരാണ്. ഇവരുടെ അംഗസംഖ്യ ഇന്ന് തരിയോട് പ്രദേശത്തിന്റെ ജനസംഖ്യയുടെ 3.5 ശതമാനം മാത്രമാണ്. മറ്റൊരുകൂട്ടര്‍ പണിയരാണ്. മേല്‍ പറഞ്ഞവര്‍ഗ്ഗത്തില്‍പെട്ടവരാണ് ഈ വിഭാഗവും എന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. കാട്ടുനായ്ക്കരെപോലെ കാടിനോട് അത്ര പ്രതിപത്തി ഇവര്‍ക്കില്ലെന്ന് കാണാം.പഴശ്ശിരാജാവിന്റെ കാലത്ത് വയനാട്ടിലെത്തി എന്നു കരുതപ്പെടുന്ന ‘കുറിച്യര്‍’ ഭൂസ്വത്ത് ആര്‍ജ്ജിക്കുന്നതിലും അവിടെ കൃഷിചെയ്യുന്നതിലും മൃഗപരിപാലനത്തിലും അതീവശ്രദ്ധയും താത്പര്യവും കാണിച്ചിരുന്നു. കാട് കൊണ്ട് ഉപജീവനം കഴിച്ച കാട്ടുനായ്ക്കരില്‍ നിന്നും മറ്റുള്ളവര്‍ക്കുവേണ്ടി അടിമകളെപലെ വേല ചെയ്യാന്‍ തയ്യാറായിരുന്ന പണിയരില്‍നിന്നും വിഭിന്നമായി ആചാരനുഷ്ഠാനങ്ങളില്‍പോലും വ്യത്യസ്തതവച്ചു പുലര്‍ത്തിയവരായിരുന്നു കുറിച്യര്‍.പ്രകൃതി ശക്തികളും, ഉഗ്രമൂര്‍ത്തികളുമാണ് ആദിവാസികളുടെ ആരാധനാമൂര്‍ത്തികള്‍. കാട്ടുനായ്ക്കര്‍ക്ക് ആരാധനാലയങ്ങളുണ്ടായിരുന്നില്ല.. പണിയര്‍ക്ക് സ്വന്തമായി കാവുകളുണ്ടായിരുന്നു. കുറിച്യരാകട്ടെ ക്ഷേത്രങ്ങളില്‍ തന്നയാണ് ആരാധന നടത്തിയിരുന്നത്. പണിയവിഭാഗത്തില്‍പെട്ടവരും ഹൈന്ദവക്ഷേത്രങ്ങളില്‍ ഇപ്പോള്‍ ആരാധന നടത്തുന്നുണ്ട്. പലവിധ അന്ധവിശ്വാസങ്ങള്‍ ഇക്കൂട്ടര്‍ വെച്ചു പുലര്‍ത്തുന്നുണ്ട്. രോഗകാരണം ദൈവകോപമാണെന്ന അടിയുറച്ച വിശ്വാസത്തിന് ഇന്നും ചിലര്‍ക്കിടയിലെങ്കിലും വേരോട്ടമുണ്ട്. ‘ദൈവം കാണല്‍’ പണിയരുടെയും, കുറിച്യരുടേയും ഇടയിലുള്ള ഒരു ആചാരമായിരുന്നു. ഇപ്പോള്‍ ഏറെക്കുറെ മാറ്റങ്ങള്‍ പ്രത്യക്ഷമാണെങ്കിലും കുറിച്യരുടെ ഇടയിലും മറ്റും ‘അയിത്ത സമ്പ്രദായം’ നിലവിലിരുന്നത് അത്ര പ്രകടമല്ലെങ്കിലും ഇന്നും ചെറിയ തോതില്‍ നിലനില്‍ക്കുന്നു.ഹിന്ദു ക്രിസ്ത്യന്‍ മത വിഭാഗങ്ങള്‍ എണ്ണത്തില്‍ ഏതാണ്ട് തുല്യത പുലര്‍ത്തുന്ന പഞ്ചായത്താണ് തരിയോട്. 20 ശതമാനം മുസ്ളീം മതവിഭാഗത്തില്‍ പെട്ടവരാണ്. ഇതില്‍ ഹിന്ദു മുസ്ളീം മതവിഭാഗത്തില്‍ പെട്ടവര്‍ ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിനു മുമ്പ് കരിയോട് എത്തിയവരും ക്രിസ്ത്യന്‍ മതക്കാര്‍ 1939-ന് ശേഷം ഈ പ്രദേശത്ത് കുടിയേറി പാര്‍ത്തവരുമാണ്.ഹിന്ദുമത വിഭാഗത്തില്‍ പെട്ടവരുടെ ആദ്യകാല ആരാധനാലയം കുമ്പളവയല്‍ മഹാവിഷ്ണുക്ഷേത്രവും ഇപ്പോള്‍ ഗ്രാമപഞ്ചായത്ത് കാര്യാലയം സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന സ്ഥലത്തിനടുത്തുള്ള പഴൂര്‍ വിഷ്ണു ക്ഷേത്രവുമായിരുന്നു. എടത്തറ ശിവക്ഷേത്രവും പഴക്കമുള്ള ഒരു ആരാധനാലയമാണ്. ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ ആദ്യത്തെ ആരാധനാലയം 8-ാം മൈലിലാണ്്.ഇവിടുത്തെ തനതായ നാടന്‍ കലാരൂപങ്ങള്‍ എന്നു വിളിക്കാവുന്നത് പണിയ സമുദായത്തിന്റെ ഇടയില്‍ പ്രചാരമുള്ള നൃത്തവും, നൃത്തത്തോടുനുബന്ധിച്ചുള്ള തുടികൊട്ടലുമാണ്, തുടിയുടെയും, കുഴലൂത്തിന്റെയും താളക്രമത്തിനനുസരിച്ച് സ്ത്രീകള്‍ നൃത്തം ചെയ്യുന്നു. തുടികൊട്ട് മുറുകുന്നതിനനുസരിച്ച് നൃത്തത്തിന്റെ വേഗതയും വര്‍ദ്ധിക്കുന്നു. മഴക്കാലം കഴിയുന്നതോടെ വിളവെടുപ്പ് അവസാനിക്കുന്നതു വരെ എല്ലാ പണിയ കോളനികളിലും ആഹ്ളാദ നൃത്തവും ആര്‍പ്പുവിളികളും സാധാരണയാണ്. ഇത് പരമ്പരാഗതമായ ഒരു അനുഷ്ഠാനമായി അവര്‍ സൂക്ഷിക്കുന്നു. വയലില്‍ ഞാറു നടുമ്പോഴും മാറ്റം കേള്‍ക്കാരുണ്ടായിരുന്ന അത്യാകര്‍ഷകമായ പാട്ടുകള്‍ അപൂര്‍വ്വമായി കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. കൂട്ടമായി ഞാറു നടുമ്പോള്‍ പുരുഷന്മാര്‍ കരയില്‍ നിന്ന് തുടികൊട്ടുകയും , കുഴലുവിളിക്കുകയും ചെയ്യാറുണ്ടായിരുന്നു ഇതിനെ അവര്‍ ‘കമ്പളം’ എന്നാണ് പറഞ്ഞ് പോന്നത്. ഞാറ്റടി വെക്കുന്നത് സ്ത്രീകള്‍ ഈകൊട്ടിന്റെ താളത്തിനുസരിച്ചായിരുന്നു. കമ്പളത്തോടു കൂടിയ ഞാറു നടീല് സ്ത്രീകള്‍ ഏറെ ഉത്സാഹം കാണിക്കുക പതിവാണ്. തരിയോട് സ്ഥാപിതമായ ആദ്യത്തെ മുസ്ളീം ദേവാലയം ചെന്നലോട് ഉള്ളതാണ്. 150 വര്‍ഷത്തിലേറെ പഴക്കം ഈ പള്ളിക്ക് ഉണ്ടെന്ന് കണക്കാക്കുന്നു. പിന്നീടാണ് കാവുമന്ദത്തുള്ള മുസ്ളിം പള്ളി പണി കഴിപ്പിക്കപ്പെട്ടത്.1945 നും 55 നും ഇടയ്ക്ക് തരിയോട് കേന്ദ്രമായി ‘ വിജയാനടന കലാസമിതി’ എന്ന പേരില്‍ നാടകത്തിന് മാത്രമായി ഒരു സ്ഥാപനത്തിന് നിലനിന്നിരുന് | തരിയോട് താമസിച്ചിരുന്ന ആദ്യകാല ജനവിഭാഗം പ്രാകൃത ഗിരി വര്‍ഗ്ഗക്കാരായിരുന്നു. ‘കാട്ടു നായ്ക്കര്‍’ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഈ വിഭാഗം ‘നിഗ്രിറ്റോ’ വര്‍ഗ്ഗത്തില്‍പെട്ടവരാണ്. ഇവരുടെ അംഗസംഖ്യ ഇന്ന് തരിയോട് പ്രദേശത്തിന്റെ ജനസംഖ്യയുടെ 3.5 ശതമാനം മാത്രമാണ്. മറ്റൊരുകൂട്ടര്‍ പണിയരാണ്. മേല്‍ പറഞ്ഞവര്‍ഗ്ഗത്തില്‍പെട്ടവരാണ് ഈ വിഭാഗവും എന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. കാട്ടുനായ്ക്കരെപോലെ കാടിനോട് അത്ര പ്രതിപത്തി ഇവര്‍ക്കില്ലെന്ന് കാണാം.പഴശ്ശിരാജാവിന്റെ കാലത്ത് വയനാട്ടിലെത്തി എന്നു കരുതപ്പെടുന്ന ‘കുറിച്യര്‍’ ഭൂസ്വത്ത് ആര്‍ജ്ജിക്കുന്നതിലും അവിടെ കൃഷിചെയ്യുന്നതിലും മൃഗപരിപാലനത്തിലും അതീവശ്രദ്ധയും താത്പര്യവും കാണിച്ചിരുന്നു. കാട് കൊണ്ട് ഉപജീവനം കഴിച്ച കാട്ടുനായ്ക്കരില്‍ നിന്നും മറ്റുള്ളവര്‍ക്കുവേണ്ടി അടിമകളെപലെ വേല ചെയ്യാന്‍ തയ്യാറായിരുന്ന പണിയരില്‍നിന്നും വിഭിന്നമായി ആചാരനുഷ്ഠാനങ്ങളില്‍പോലും വ്യത്യസ്തതവച്ചു പുലര്‍ത്തിയവരായിരുന്നു കുറിച്യര്‍.പ്രകൃതി ശക്തികളും, ഉഗ്രമൂര്‍ത്തികളുമാണ് ആദിവാസികളുടെ ആരാധനാമൂര്‍ത്തികള്‍. കാട്ടുനായ്ക്കര്‍ക്ക് ആരാധനാലയങ്ങളുണ്ടായിരുന്നില്ല.. പണിയര്‍ക്ക് സ്വന്തമായി കാവുകളുണ്ടായിരുന്നു. കുറിച്യരാകട്ടെ ക്ഷേത്രങ്ങളില്‍ തന്നയാണ് ആരാധന നടത്തിയിരുന്നത്. പണിയവിഭാഗത്തില്‍പെട്ടവരും ഹൈന്ദവക്ഷേത്രങ്ങളില്‍ ഇപ്പോള്‍ ആരാധന നടത്തുന്നുണ്ട്. പലവിധ അന്ധവിശ്വാസങ്ങള്‍ ഇക്കൂട്ടര്‍ വെച്ചു പുലര്‍ത്തുന്നുണ്ട്. രോഗകാരണം ദൈവകോപമാണെന്ന അടിയുറച്ച വിശ്വാസത്തിന് ഇന്നും ചിലര്‍ക്കിടയിലെങ്കിലും വേരോട്ടമുണ്ട്. ‘ദൈവം കാണല്‍’ പണിയരുടെയും, കുറിച്യരുടേയും ഇടയിലുള്ള ഒരു ആചാരമായിരുന്നു. ഇപ്പോള്‍ ഏറെക്കുറെ മാറ്റങ്ങള്‍ പ്രത്യക്ഷമാണെങ്കിലും കുറിച്യരുടെ ഇടയിലും മറ്റും ‘അയിത്ത സമ്പ്രദായം’ നിലവിലിരുന്നത് അത്ര പ്രകടമല്ലെങ്കിലും ഇന്നും ചെറിയ തോതില്‍ നിലനില്‍ക്കുന്നു.ഹിന്ദു ക്രിസ്ത്യന്‍ മത വിഭാഗങ്ങള്‍ എണ്ണത്തില്‍ ഏതാണ്ട് തുല്യത പുലര്‍ത്തുന്ന പഞ്ചായത്താണ് തരിയോട്. 20 ശതമാനം മുസ്ളീം മതവിഭാഗത്തില്‍ പെട്ടവരാണ്. ഇതില്‍ ഹിന്ദു മുസ്ളീം മതവിഭാഗത്തില്‍ പെട്ടവര്‍ ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിനു മുമ്പ് കരിയോട് എത്തിയവരും ക്രിസ്ത്യന്‍ മതക്കാര്‍ 1939-ന് ശേഷം ഈ പ്രദേശത്ത് കുടിയേറി പാര്‍ത്തവരുമാണ്.ഹിന്ദുമത വിഭാഗത്തില്‍ പെട്ടവരുടെ ആദ്യകാല ആരാധനാലയം കുമ്പളവയല്‍ മഹാവിഷ്ണുക്ഷേത്രവും ഇപ്പോള്‍ ഗ്രാമപഞ്ചായത്ത് കാര്യാലയം സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന സ്ഥലത്തിനടുത്തുള്ള പഴൂര്‍ വിഷ്ണു ക്ഷേത്രവുമായിരുന്നു. എടത്തറ ശിവക്ഷേത്രവും പഴക്കമുള്ള ഒരു ആരാധനാലയമാണ്. ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ ആദ്യത്തെ ആരാധനാലയം 8-ാം മൈലിലാണ്്.ഇവിടുത്തെ തനതായ നാടന്‍ കലാരൂപങ്ങള്‍ എന്നു വിളിക്കാവുന്നത് പണിയ സമുദായത്തിന്റെ ഇടയില്‍ പ്രചാരമുള്ള നൃത്തവും, നൃത്തത്തോടുനുബന്ധിച്ചുള്ള തുടികൊട്ടലുമാണ്, തുടിയുടെയും, കുഴലൂത്തിന്റെയും താളക്രമത്തിനനുസരിച്ച് സ്ത്രീകള്‍ നൃത്തം ചെയ്യുന്നു. തുടികൊട്ട് മുറുകുന്നതിനനുസരിച്ച് നൃത്തത്തിന്റെ വേഗതയും വര്‍ദ്ധിക്കുന്നു. മഴക്കാലം കഴിയുന്നതോടെ വിളവെടുപ്പ് അവസാനിക്കുന്നതു വരെ എല്ലാ പണിയ കോളനികളിലും ആഹ്ളാദ നൃത്തവും ആര്‍പ്പുവിളികളും സാധാരണയാണ്. ഇത് പരമ്പരാഗതമായ ഒരു അനുഷ്ഠാനമായി അവര്‍ സൂക്ഷിക്കുന്നു. വയലില്‍ ഞാറു നടുമ്പോഴും മാറ്റം കേള്‍ക്കാരുണ്ടായിരുന്ന അത്യാകര്‍ഷകമായ പാട്ടുകള്‍ അപൂര്‍വ്വമായി കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. കൂട്ടമായി ഞാറു നടുമ്പോള്‍ പുരുഷന്മാര്‍ കരയില്‍ നിന്ന് തുടികൊട്ടുകയും , കുഴലുവിളിക്കുകയും ചെയ്യാറുണ്ടായിരുന്നു ഇതിനെ അവര്‍ ‘കമ്പളം’ എന്നാണ് പറഞ്ഞ് പോന്നത്. ഞാറ്റടി വെക്കുന്നത് സ്ത്രീകള്‍ ഈകൊട്ടിന്റെ താളത്തിനുസരിച്ചായിരുന്നു. കമ്പളത്തോടു കൂടിയ ഞാറു നടീല് സ്ത്രീകള്‍ ഏറെ ഉത്സാഹം കാണിക്കുക പതിവാണ്. തരിയോട് സ്ഥാപിതമായ ആദ്യത്തെ മുസ്ളീം ദേവാലയം ചെന്നലോട് ഉള്ളതാണ്. 150 വര്‍ഷത്തിലേറെ പഴക്കം ഈ പള്ളിക്ക് ഉണ്ടെന്ന് കണക്കാക്കുന്നു. പിന്നീടാണ് കാവുമന്ദത്തുള്ള മുസ്ളിം പള്ളി പണി കഴിപ്പിക്കപ്പെട്ടത്.1945 നും 55 നും ഇടയ്ക്ക് തരിയോട് കേന്ദ്രമായി ‘ വിജയാനടന കലാസമിതി’ എന്ന പേരില്‍ നാടകത്തിന് മാത്രമായി ഒരു സ്ഥാപനത്തിന് നിലനിന്നിരുന് | ||
14:31, 5 ജനുവരി 2017-നു നിലവിലുണ്ടായിരുന്ന രൂപം
പ്രാദേശികചരിത്രം
18-ാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആന്ത്യഘട്ടത്തില്‍ ടിപ്പു സുല്‍ത്താന്റെ പടയോട്ടത്തിലാണ് കുമ്പള വയല്‍, പഴൂര്‍ എന്നീ ക്ഷേത്രങ്ങള്‍ തകര്‍ക്കപ്പെട്ടത് എന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു. തെക്കെവയനാട്ടിലെ ആദ്യത്തെ റോഡായ വൈത്തിരി- തിരുവണ-മാനന്തവാടി റോഡ്, കോഴിക്കോട്-വൈത്തിരി വഴി മാന്തവാടിയിലേക്കും അതു വഴി മൈസുരിലേക്കും സൈന്യനീക്കത്തിനു വേണ്ടി ടിപ്പു നിര്‍മ്മിച്ചതാണ്. കുതിരപ്പാണ്ടി റോഡ് എന്നാണ് അടുത്ത കാലം വരെ ഈ റോഡ് അറിയപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരുന്നത്. സൈന്യത്തെ പുതുശ്ശേരിപ്പുഴയുടെ മറുകര കടത്താന്‍ പാണ്ടിയില്‍ (ചങ്ങാടം) കുതിരകളെ കെട്ടി വലിപ്പിച്ചതു കൊണ്ടാണ് പുതുശ്ശേരിക്കടവിന് കുതിരപ്പാണ്ടി എന്ന് പേര്‍ വന്നത്.ടിപ്പു സൈന്യവുമായി ഏറ്റുമുട്ടല്‍ നടന്ന പഴൂര്‍ ക്ഷേത്രത്തിന്റെ പരിസരത്ത് ‘പടവെട്ടി’ എന്ന പേരിലറിയപ്പെടുന്ന ഒരു പ്രദേശമുണ്ട്. ഇതിനോടടുത്ത സ്ഥലങ്ങളില്‍ തന്ന മടത്തുവയല്‍, കുനിയിന്‍മേന്‍ എന്നീ പ്രസിദ്ധമായ 2 കുറിച്യ തറവാടുകള്‍ ഇപ്പോഴുണ്ട്. 10 -ാംമൈല്‍ പ്രദേശത്ത് ചെകുത്താന്‍ തോടിന്റെ പടിഞ്ഞാറു വശത്തുള്ള കുന്നില്‍ വെട്ടുകല്ലില്‍തീര്‍ത്ത വീടുകളുടെ തറകളും തൂര്‍ന്നുപോയ കുളങ്ങളും, സമീപകാലംവരെയുണ്ടായിരുന്നു. മലബാറില്‍ ബ്രിട്ടിഷ് ആധിപത്യം (ഈസ്റ് ഇന്ത്യാക്കമ്പനി) ഉറച്ചതോടെ കുതിരപ്പാണ്ടി റോഡ് വികസിപ്പിച്ച് മോട്ടോര്‍ വാഹനങ്ങള്‍ ഓടിക്കാന്‍ പറ്റിയ രൂപത്തിലാക്കി. ഈ കാലഘട്ടത്തിലാണ് ബ്രിട്ടനില്‍ ഇന്‍കോര്‍പ്പറേറ്റ് ചെയ്ത ഗോള്‍ഡ് മൈന്‍സ് ഇന്ത്യ എന്ന കമ്പിനി തരിയോട് വില്ലേജിലെ താണ്ടിയോട് പ്രദേശത്ത് സ്വര്‍ണഖനനം ആരംഭിച്ചത്. കമ്പിനിയുടെ ആവശ്യത്തിനായി പോലീസ് സ്റേഷന്‍, സത്രം, പോസ്റാഫീസ്, കൃസ്ത്യന്‍പള്ളി മുതലായവ ആരംഭിക്കുകയും ചെയ്തു. കമ്പിനിയുടെ മാനേജിംഗ് ഡയറക്ടര്‍ സ്മിത്ത് എന്നു ബ്രീട്ടീഷുകാരനായിരുന്നു. ഇംപീരിയില്‍ ബാങ്കിന്റെ ഒരു ശാഖ തരിയോട് പ്രവര്‍ത്തിച്ചിരുന്നു.സ്മിത്തിന്റെ നേതൃത്വത്തില്‍ നടന്ന ഖനനം വിജയകരമല്ലാതായിതീര്‍ന്നതോടെ നഷ്ടം മൂലം കമ്പനി പ്രവര്‍ത്തനം നിലയ്ക്കുമെന്നമട്ടായി. കമ്പനിയുടെ പ്രവര്‍ത്തനത്തെക്കുറിച്ച് പാര്‍ട്ട്ണര്‍മാര്‍ക്ക് സംശയം ജനിച്ചതോടെ സ്മിത്ത്സായിപ്പിന് സ്വദേശത്തേക്ക് പോകാന്‍ കഴിയാതാകുകയും കമ്പനി പൊളിയുകയും ചെയ്തു. ഇതേ തുടര്ന്ന് കമ്പനി ഡൈനാമിറ്റ് വെച്ച് തകര്‍ത്തിതിനും ശേഷം അദ്ദേഹം അത്മഹത്യ ചെയ്തു. സ്മിത്ത് അക്കാലത്ത് പ്ളാന്റ് ചെയ്ത സ്മിത്ത് എസ്റേറ്റ് അനന്തരാവകാശിയായിരുന്ന ലേഡിസ്മിത്തിന് ലഭിച്ചെങ്കിലും നികുതി കുടിശ്ശികകള്‍ തീര്‍ക്കാന്‍ പോലും കഴിയാതെ അവര്‍ സ്വദേശത്തേക്ക് മടങ്ങി. കുടിശ്ശികയുടെ പേരില്‍ സര്‍ക്കാര്‍ പ്രസ്തുത എസ്റേറ്റ് ഏറ്റെടുത്ത് റിസര്‍വ് വനമായി പ്രഖ്യാപിച്ചു. അതാണ് ഇന്ന് ലേഡിസ് സ്മിത്ത് എന്നറിയപ്പെടുന്ന വനം. സ്വര്‍ണ്ണഖനനത്തിനായി തീര്‍ത്ത കുഴികളും, ഗുഹകളും കമ്പനി വക കെട്ടിടങ്ങളുടെ അവശിഷ്ടങ്ങളും തരിയോട് പ്രദേശത്ത് പലയിടത്തുമുണ്ട്. കെട്ടിടത്തിന്റെ പരിസരത്തുണ്ടായിരുന്നു ഫലവൃക്ഷങ്ങളും, പൂച്ചെടികളും ഇപ്പോഴും കാണാം. തുരങ്കിത്തിനുള്ളില്‍ റയിലും ട്രോളികളുടെ അവശിഷ്ടങ്ങളുമുണ്ട്. സ്മിത്ത് കുടുംബത്തിന്റെ ബഗ്ളാവിന്റെ അവശിഷ്ടങ്ങളെന്നു കരുതപ്പെടുന്ന കെട്ടിടാവശിഷ്ടങ്ങള്‍ ചെയ്ത്താന്‍ തോപാലത്തിന്റെ (മുസാവരി പാലം) മുകള്‍ ഭാഗത്തുള്ള കുന്നിലുണ്ട്. ബംഗ്ളാം കുന്ന് എന്നാണ് പ്രസ്തുത കുന്ന് ഇന്നും അറിയപ്പെടുന്നത്. ടിപ്പുവിന്റെ പടയെ ഭയന്നാടിയ സവര്‍ണ്ണ ഹിന്ദുക്കളില്‍ കുറെ പേര്‍ക്ക് സ്മിത്ത് അഭയം നല്‍കുകയും അവരാണ് പിന്നീട് ഈ പ്രദേശത്ത് നിലനിന്നിരുന്നതെന്നും പറയപ്പെടുന്നു. ആദ്യകാലത്ത് ക്ഷേത്രത്തിനെ കേന്ദ്രമാക്കി ചുറ്റുപാടുമുള്ള പ്രദേശങ്ങളെ പടിഞ്ഞാറത്തറ, തെക്കുംതറ, കോട്ടത്തറ, എടത്തറ, എന്നിങ്ങനെ തറകളായി അറിയപ്പെട്ടിരുന്നു. ഇടയ്ക്കുള്ള എടത്തറ തരിയോട് വില്ലേജായും, മറ്റുള്ളവ അതേ പേരിലുള്ള വില്ലേജുകളായും മാറി. 1099-ലെ പ്രളയത്തില്‍ കുതിരപ്പാണ്ടി റോഡും അതിലെ പാലങ്ങളും തകര്‍ന്നുപോയി. ഇവയുടെ അവശിഷ്ടങ്ങള്‍ (ഗര്‍ഡറുകളും മറ്റും) 1972 വരെ പുഴകളിലുണ്ടായിരുന്നു. ഈ പ്രളയത്തില്‍ മഞ്ഞൂറയിലെ ചീങ്ങന്നൂര്‍ കുന്നിലുണ്ടായ ഉരുള്‍പൊട്ടലിന്റെ ഫലമാണ് ഈ പഞ്ചായത്തിലെ പ്രകൃതിദത്ത തടാകമായി ചിറ രൂപം കൊണ്ടത്.വയനാട്ടിലെ ആദിമനിവാസികളായ കാട്ടുനായ്ക്കര്‍ ചരിത്രാതീകാലം മുതല്‍ ഇവിടെ വസിച്ചിരുന്നു. നിഗ്രിറ്റോ വംശത്തില്‍പ്പെട്ട ഇവര്‍ മരപ്പൊത്തുകളിലും, ഗുഹകളിലുമാണ് വസിച്ചിരുന്നത്. തെലുങ്ക് കലര്‍ന്ന ലിപിയില്ലാത്ത സംസാരഭാഷയാണിവരുടെത്. കാട്ടുകനികളും, തേനും, കിഴങ്ങുകളും, കെണിവെച്ച് പിടിച്ച പക്ഷിമൃഗാദികളുടെ മാംസവും ആയിരുന്നു ഭക്ഷണം. കൃഷി ഇവര്‍ക്ക് അന്യമായിരുന്നു. നായാട്ട് നടത്താനോ അതിനുള്ള ആയുധങ്ങള്‍ നിര്‍മ്മിക്കാനോ അറിവില്ലായിരുന്നു.പ്രാചീനകാലം മുതല്‍ പണിയര്‍ വയനാട്ടിലുണ്ടായിരുന്നങ്കിലും ഇവര്‍ കോഴിക്കോട്, കണ്ണൂര്‍ ജില്ലകളില്‍ നിന്നും കുടിയേറിയവരാണ്. ആദിദ്രാവിഡവംശത്തില്‍പ്പെട്ട ജനവിഭാഗമാണിവര്‍, മലയാളം, കന്നട, തുളു, തമിഴ് ഭാഷകളുടെ സ്വാധീനമുള്ള സ്വന്തമായ ലിപി ഇല്ലാത്ത ഒരു ഭാഷ ഇവര്‍ക്കുണ്ട്. കോളനികളോട് ചേര്‍ന്ന് കാവുകളുണ്ടായിരുന്നു. വളരെ പൂരാതനക്കാലത്തുതന്ന ഇവിടെ അധിവസിച്ചിരുന്ന സമുദായക്കാരാണ് കാടര്‍. ചെല്ലാട്ട്, എടത്തറകുന്ന്, കൊടുഞ്ചാല എന്നീ പ്രദേശങ്ങളിലാണ് ഇവര്‍ അധിവസിച്ചിരുന്നത്. ബ്രിട്ടീഷുകാരുമായുള്ള യുദ്ധത്തില്‍ പഴശ്ശിരാജാവിനെ സഹായിക്കാന്‍ തെക്കുംകൂര്‍ രാജാവയച്ച വില്ലാളി വീരന്മാരായ പടയാളികളുടെ പിന്‍തലമുറക്കാരായാണ് കുറച്ച്യാര്‍ അവകാശപ്പെടുന്നത്. ബ്രാഹ്മണര്‍ ഒഴിച്ച് മറ്റെല്ലാ സമുദായക്കാരോടും തൊട്ടുകൂടായ്മ (അയിത്തം) നിലനിര്‍ത്തി വന്നിരുന്നു.
കുടിയേറ്റചരിത്രം
മലബാറിന്റെ ബ്രിട്ടീഷ് ആധിപത്യം വന്നതോടെ കേരളത്തിന്റെ വടക്കന്‍ ജില്ലകളില്‍ നിന്ന് കുടിയേറ്റമാരംഭിച്ചു. പാലക്കാട്, മഞ്ചരി, മങ്കര, തലശ്ശേരി പ്രദേശങ്ങളില്‍ നിന്ന് വന്ന നായര്‍, മേനോന്‍ തുടങ്ങിയ സമുദായക്കാരും, കോഴിക്കോട്, കൊടുവള്ളി, മലപ്പുറം, തലശ്ശേരി, വടകര പ്രദേശങ്ങില്‍ നിന്നു വന്ന മുസ്ളീങ്ങളുമാണ് ആദ്യഘട്ട കുടിയേറ്റക്കാര്‍. ആദ്യകാല ജന്മിമാരുടെ പാട്ടകുറയാന്‍മാരായാണ് ഇവര്‍ ജീവിച്ചത്. ബ്രിട്ടീഷ് സര്‍വ്വെസെറ്റില്‍മെന്റ് വ്യവസ്ഥപ്രകാരം ഏക്കറിന് ഒന്നര അണ(6പൈ) നികുതി കെട്ടിയാല്‍ ഭൂമിക്ക് പട്ടയം ലഭിക്കുമായിരുന്നു. എന്നാല്‍ ഈ വില്ലേജിലെ ഭൂമി മുഴുവന്‍ അതിന് മുന്‍മ്പ് തന്ന വിവിധ ജന്മിമാരുടെ കൈവശമായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. നാദാപുരത്തു നിന്ന് വന്ന് വട്ടത്ത് എസ്റേറ്റ് സ്ഥാപിച്ച ഒരു മുസ്ളീം കുടുംബം പില്‍ക്കാലത്ത് ആ പ്രദേശത്തെ ജന്‍മിമാരായി മാറി. 1940 കളില്‍ മലബാറില്‍ റെയില്‍വെ നിര്‍മ്മാണത്തിനാവിശ്യമായ സ്ളീപര്‍ നിര്‍മ്മിക്കാന്‍ മരങ്ങള്‍ തേടി മര വ്യാപാരികള്‍ തരിയോട് പ്രദേശത്ത് വന്നു. പില്‍ക്കാലത്ത് തരിയോട് പ്രദേശത്തെ പ്രധാനപ്പെട്ട തൊഴില്‍ മരക്കച്ചവടമായിമാറി. വനങ്ങള്‍ ഏറിയകുറും ഇവര്‍ തങ്ങളുടെ ആയുധങ്ങള്‍ക്ക് ഇരയാക്കി. പെരുന്തട, വട്ടം, ചൂരാണി, കരിമ്പിന്‍ തോട് കുമ്പളവയല്‍ മേഖലകളില്‍ വന്‍തോതില്‍ മരം മുറിക്കല്‍ നടക്കുകയും ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു തൊഴിലുകള്‍ക്കായി വന്ന ഒട്ടനവിധി പേര്‍ ഈ പ്രദേശങ്ങളില്‍ താമസമാംരഭിക്കുകയും ചെയ്തു.1940 നുശേഷം വന്‍തോതിലുള്ള കുടിയേറ്റമുണ്ടായി. 2-ാംലോകമഹായുദ്ധത്തെ തുടര്‍ന്നുണ്ടായ അതിരുക്ഷമായ ഭക്ഷ്യക്ഷാമം മൂലം തിരുവിതാംകൂര്‍ പ്രദേശത്ത് നിന്ന് കൃഷി ഭൂമി തേടി നിരവധി കുടുംബങ്ങള്‍ തരിയോട്ടെത്തി. 1952 വരെ ഇതു തുടര്‍ന്നു. വളരെ യാതനാപൂര്‍ണ്ണമായ ജീവിതമാണ് ഇവര്‍ നയിച്ചത്. പാട്ടകൃഷിക്ക് ജന്മിമാരോട് നേരിട്ടു ഭൂമി വാങ്ങിയും, വനങ്ങള്‍ വെട്ടിതെളിയിച്ച് കൈവശമാക്കിയും ഇവര്‍ കൃഷി നടത്തി. കപ്പ കൃഷിയാണ് ആദ്യകാലത്തുണ്ടായിരുന്നത്. പിന്നീട് ഇഞ്ചിപ്പുല്‍ കൃഷിയും പൂല്‍ത്തൈലം വാറ്റലും ഒരുപ്രധാന തൊഴിലായി. ഇഞ്ചി, കാപ്പി, കുരുകുളക്,ഏലം, തെങ്ങ്, മുതലായ കൃഷികളും പില്‍ക്കാലത്ത് ആരംഭിച്ചു.. തരിയോടു പഞ്ചായത്തിലെ ആദ്യകാല കുടിയേറ്റക്കാര്‍ ചാമ, മുത്താറി, തിന, ചോളം മുതലായ കൃഷികള്‍ ചെയ്യുകയും കന്നുകാലികളെ വളര്‍ത്തുകയും ചെയ്തിരുന്നതായി ചരിത്രരേഖകള്‍ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. അക്കാലത്ത് പ്രമുഖമായിരുന്ന തോട്ടവിള കുരുമുളകായിരുന്നു. മറ്റു കൃഷികളൊന്നും തന്ന കാര്യമായി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. പില്‍ക്കാലത്തുണ്ടായ എസ്റേറ്റുകളില്‍ പ്രധാന കൃഷികള്‍ കാപ്പി,ഏലം, ഓറഞ്ച് മുതലായവയായിരുന്നു. 1940 കള്‍ക്ക് ശേഷം കുടിയേറിയ ജനവിഭാഗങ്ങള്‍ കാടുകള്‍ വെട്ടിത്തെളിച്ച് വന്‍തോതില്‍ കൃഷികളാരംഭിച്ചു. വളരെ പെട്ടെന്ന് ആദായമെടുക്കാവുന്ന കപ്പ, ഇഞ്ചിപ്പുല്‍ (തൈപ്പുല്‍) രാമച്ചം മുതലായ കൃഷികളാണ് ചെയ്തിരുന്നത്. നെല്‍കൃഷി വയലുകളില്‍ കൂടാതെ കുന്നിന്‍ ചെരിവുകളിലും നടത്തിയിരുന്നു.
വികസന ചരിത്രം
വൈത്തിരി പഞ്ചായത്തിന്റെ ഭാഗമായിരുന്ന തരിയോട് പഞ്ചായത്ത് 1962-ലാണ് രൂപം കൊണ്ടത്. ഈ പഞ്ചായത്തില്‍ ആക 6 വിദ്യാലയങ്ങള്‍ ആണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്്. 1925-ല്‍ കല്ലാട്ടുമ്മല്‍ തറവാട് വക സ്ഥലത്ത് ആരംഭിച്ച ഗവണ്‍മെന്റ് ലോവര്‍ പ്രൈമറി സ്കൂള്‍ ആണ്. ഈ പഞ്ചായത്തിലെ ആദ്യത്തെ വിദ്യാലയം. 1950-ല്‍ കേരള ആദിജാതിസേവാസംഘംവക എ.എല്‍.പി. സ്കൂള്‍ തരിയോട് 12-ാം മൈലിലും 1952-ല്‍ കറുത്തേടത്ത് മത്തായി സാര്‍ ആരംഭിച്ച സെന്റ് മേരീസ് എല്‍ പി സ്കൂള്‍ 8-ാം മൈലിലും പ്രവര്‍ത്തനമാരംഭിച്ചു. മലബാര്‍ ഡിസ്ട്രിക്ട് ബോര്‍ഡിന്‍ കീഴിലെ ഈ ഹയര്‍ എലിമെന്ററി സ്കൂള്‍ 1946-ല്‍ ഹൈസ്കൂളായി ഉയര്‍ത്തി. ചെന്നലോട് പ്രദേശത്ത് 1946-ല്‍ ആരംഭിച്ച എല്‍.പി. സ്കൂളാണ് പിന്നീട് ഗവ.യു.പി. സ്കൂള്‍ ആയത്. വയനാട്ടില്‍ ആദിവാസികള്‍ പ്രകൃതിയോട് ഇണങ്ങി ജീവിച്ചവരും പൊതുവെ ആരോഗ്യദൃഢഗാത്രരുമായിരുന്നു. പച്ചമരുന്നുകളെകുറിച്ചും, ഒറ്റമൂലികളെക്കുറിച്ചുമെല്ലാം പരിമിതമായി അറിവുണ്ടായിരുന്ന അവര്‍ രോഗചികിത്സയ്ക്ക് അവ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു. കുടിയേറി വന്ന സവര്‍ണ്ണ സമുദായങ്ങളില്‍ പെട്ട കുടുംബങ്ങളും നാടന്‍ ചികിത്സാരീതികളെകുറിച്ച് പ്രാഥമികമായ അറിവുള്ളവരായിരുന്നു. തരിയോട്ടെ ആദ്യകാല ചികിത്സകര്‍ ഈ വിഭാഗങ്ങളില്‍ നിന്ന് വളര്‍ന്ന് വന്ന നാട്ടുവൈദ്യന്‍മാരായിരുന്നു. ഇവിടെ സ്വര്‍ണ്ണ വനത്തില്‍ എസ്റേറ്റുകള്‍ തുറക്കുന്നതിനു വേണ്ടിയെത്തിയ ബ്രിട്ടീഷുകാരാണ് അലോപ്പതി ചികിത്സാസമ്പ്രദായം ഇവിടെയെത്തിച്ചത്. വൈത്തിരിയില്‍ അക്കാലത്തുണ്ടായിരുന്ന സായിപ്പിന്റെ ക്ളിനിക്കായിരുന്നു ആദ്യകാലത്തെ ആശ്രയം. വൈത്തിരിയില്‍ സ്ഥാപിച്ച ഗവണ്‍മെന്റ് ആശുപത്രിയാണ് വയനാട്ടിലെ ആദ്യത്തെ ചികിത്സാകേന്ദ്രം.തരിയോട് പഞ്ചായത്തില്‍ റോഡുഗതാഗതസൌകര്യം മാത്രമാണുള്ളത്. റയില്‍, ജലഗതാഗതം മുതലായവ തീരെയില്ല. ഇവിടെനിന്ന് ഏറ്റവുമടുത്ത റെയില്‍വേ സ്റേഷന്‍ 80 കി.മീ. അകലെയുള്ള കോഴിക്കോട് റയില്‍വേ സ്റേഷനാണ്. ഏറ്റവുമടുത്ത വിമാനത്താവളം 110 കി.മീ. അകലെയുള്ള കരിപ്പൂര്‍ ആണ്. വൈത്തിരിയെ മാനന്തവാടിയുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന വൈത്തിരി-കുതിരപ്പാണ്ടി റോഡ് വളരെ പുരാതനമായ ഒരു റോഡാണ്. 1972-ല്‍ ഇത് പി ഡബ്ള്യൂ ഡി ഏറ്റെടുത്ത് ഒരു ചെയിന്‍ റോഡായി അംഗീകരിച്ചു. 1973-ല്‍ കോഴിക്കോട് നിന്ന് തരിയോട്ടേയ്ക്ക് പൊതുനടവഴി ഒരു കെഎസ്ആര്‍ടിസി ബസ് സര്‍വ്വീസ് ആരംഭിച്ചു. പുതുശ്ശേരിക്കടവില്‍ നിന്ന് കല്പറ്റ വഴി വെണ്ണയോട്ടേയ്ക്ക് ഒരു പ്രൈവറ്റ് ബ്സ് സര്‍വ്വീസുമുണ്ടായിരുന്നു. പില്‍ക്കാലത്ത് കോഴിക്കോട് നിന്ന് മാനന്തവാടിക്ക് ഏതാനും ഫാസ്റ് പാസഞ്ചര്‍ സര്‍വ്വീസുകളും മാനന്തവാടി-കാവുമന്ദം (വഴി) തരിയോട്, മാനന്തവാടി-തരിയോട്, വൈത്തിരി-മാനന്തവാടി (വഴി) തരിയോട് പൊഴുതന എന്നീ കെ എസ് ആര്‍ ടി സി ഓര്‍ഡിനറി സര്‍വ്വീസുകളും ഉണ്ടായിരുന്നു.
സാംസ്കാരിക ചരിത്രം
തരിയോട് താമസിച്ചിരുന്ന ആദ്യകാല ജനവിഭാഗം പ്രാകൃത ഗിരി വര്‍ഗ്ഗക്കാരായിരുന്നു. ‘കാട്ടു നായ്ക്കര്‍’ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഈ വിഭാഗം ‘നിഗ്രിറ്റോ’ വര്‍ഗ്ഗത്തില്‍പെട്ടവരാണ്. ഇവരുടെ അംഗസംഖ്യ ഇന്ന് തരിയോട് പ്രദേശത്തിന്റെ ജനസംഖ്യയുടെ 3.5 ശതമാനം മാത്രമാണ്. മറ്റൊരുകൂട്ടര്‍ പണിയരാണ്. മേല്‍ പറഞ്ഞവര്‍ഗ്ഗത്തില്‍പെട്ടവരാണ് ഈ വിഭാഗവും എന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. കാട്ടുനായ്ക്കരെപോലെ കാടിനോട് അത്ര പ്രതിപത്തി ഇവര്‍ക്കില്ലെന്ന് കാണാം.പഴശ്ശിരാജാവിന്റെ കാലത്ത് വയനാട്ടിലെത്തി എന്നു കരുതപ്പെടുന്ന ‘കുറിച്യര്‍’ ഭൂസ്വത്ത് ആര്‍ജ്ജിക്കുന്നതിലും അവിടെ കൃഷിചെയ്യുന്നതിലും മൃഗപരിപാലനത്തിലും അതീവശ്രദ്ധയും താത്പര്യവും കാണിച്ചിരുന്നു. കാട് കൊണ്ട് ഉപജീവനം കഴിച്ച കാട്ടുനായ്ക്കരില്‍ നിന്നും മറ്റുള്ളവര്‍ക്കുവേണ്ടി അടിമകളെപലെ വേല ചെയ്യാന്‍ തയ്യാറായിരുന്ന പണിയരില്‍നിന്നും വിഭിന്നമായി ആചാരനുഷ്ഠാനങ്ങളില്‍പോലും വ്യത്യസ്തതവച്ചു പുലര്‍ത്തിയവരായിരുന്നു കുറിച്യര്‍.പ്രകൃതി ശക്തികളും, ഉഗ്രമൂര്‍ത്തികളുമാണ് ആദിവാസികളുടെ ആരാധനാമൂര്‍ത്തികള്‍. കാട്ടുനായ്ക്കര്‍ക്ക് ആരാധനാലയങ്ങളുണ്ടായിരുന്നില്ല.. പണിയര്‍ക്ക് സ്വന്തമായി കാവുകളുണ്ടായിരുന്നു. കുറിച്യരാകട്ടെ ക്ഷേത്രങ്ങളില്‍ തന്നയാണ് ആരാധന നടത്തിയിരുന്നത്. പണിയവിഭാഗത്തില്‍പെട്ടവരും ഹൈന്ദവക്ഷേത്രങ്ങളില്‍ ഇപ്പോള്‍ ആരാധന നടത്തുന്നുണ്ട്. പലവിധ അന്ധവിശ്വാസങ്ങള്‍ ഇക്കൂട്ടര്‍ വെച്ചു പുലര്‍ത്തുന്നുണ്ട്. രോഗകാരണം ദൈവകോപമാണെന്ന അടിയുറച്ച വിശ്വാസത്തിന് ഇന്നും ചിലര്‍ക്കിടയിലെങ്കിലും വേരോട്ടമുണ്ട്. ‘ദൈവം കാണല്‍’ പണിയരുടെയും, കുറിച്യരുടേയും ഇടയിലുള്ള ഒരു ആചാരമായിരുന്നു. ഇപ്പോള്‍ ഏറെക്കുറെ മാറ്റങ്ങള്‍ പ്രത്യക്ഷമാണെങ്കിലും കുറിച്യരുടെ ഇടയിലും മറ്റും ‘അയിത്ത സമ്പ്രദായം’ നിലവിലിരുന്നത് അത്ര പ്രകടമല്ലെങ്കിലും ഇന്നും ചെറിയ തോതില്‍ നിലനില്‍ക്കുന്നു.ഹിന്ദു ക്രിസ്ത്യന്‍ മത വിഭാഗങ്ങള്‍ എണ്ണത്തില്‍ ഏതാണ്ട് തുല്യത പുലര്‍ത്തുന്ന പഞ്ചായത്താണ് തരിയോട്. 20 ശതമാനം മുസ്ളീം മതവിഭാഗത്തില്‍ പെട്ടവരാണ്. ഇതില്‍ ഹിന്ദു മുസ്ളീം മതവിഭാഗത്തില്‍ പെട്ടവര്‍ ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിനു മുമ്പ് കരിയോട് എത്തിയവരും ക്രിസ്ത്യന്‍ മതക്കാര്‍ 1939-ന് ശേഷം ഈ പ്രദേശത്ത് കുടിയേറി പാര്‍ത്തവരുമാണ്.ഹിന്ദുമത വിഭാഗത്തില്‍ പെട്ടവരുടെ ആദ്യകാല ആരാധനാലയം കുമ്പളവയല്‍ മഹാവിഷ്ണുക്ഷേത്രവും ഇപ്പോള്‍ ഗ്രാമപഞ്ചായത്ത് കാര്യാലയം സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന സ്ഥലത്തിനടുത്തുള്ള പഴൂര്‍ വിഷ്ണു ക്ഷേത്രവുമായിരുന്നു. എടത്തറ ശിവക്ഷേത്രവും പഴക്കമുള്ള ഒരു ആരാധനാലയമാണ്. ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ ആദ്യത്തെ ആരാധനാലയം 8-ാം മൈലിലാണ്്.ഇവിടുത്തെ തനതായ നാടന്‍ കലാരൂപങ്ങള്‍ എന്നു വിളിക്കാവുന്നത് പണിയ സമുദായത്തിന്റെ ഇടയില്‍ പ്രചാരമുള്ള നൃത്തവും, നൃത്തത്തോടുനുബന്ധിച്ചുള്ള തുടികൊട്ടലുമാണ്, തുടിയുടെയും, കുഴലൂത്തിന്റെയും താളക്രമത്തിനനുസരിച്ച് സ്ത്രീകള്‍ നൃത്തം ചെയ്യുന്നു. തുടികൊട്ട് മുറുകുന്നതിനനുസരിച്ച് നൃത്തത്തിന്റെ വേഗതയും വര്‍ദ്ധിക്കുന്നു. മഴക്കാലം കഴിയുന്നതോടെ വിളവെടുപ്പ് അവസാനിക്കുന്നതു വരെ എല്ലാ പണിയ കോളനികളിലും ആഹ്ളാദ നൃത്തവും ആര്‍പ്പുവിളികളും സാധാരണയാണ്. ഇത് പരമ്പരാഗതമായ ഒരു അനുഷ്ഠാനമായി അവര്‍ സൂക്ഷിക്കുന്നു. വയലില്‍ ഞാറു നടുമ്പോഴും മാറ്റം കേള്‍ക്കാരുണ്ടായിരുന്ന അത്യാകര്‍ഷകമായ പാട്ടുകള്‍ അപൂര്‍വ്വമായി കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. കൂട്ടമായി ഞാറു നടുമ്പോള്‍ പുരുഷന്മാര്‍ കരയില്‍ നിന്ന് തുടികൊട്ടുകയും , കുഴലുവിളിക്കുകയും ചെയ്യാറുണ്ടായിരുന്നു ഇതിനെ അവര്‍ ‘കമ്പളം’ എന്നാണ് പറഞ്ഞ് പോന്നത്. ഞാറ്റടി വെക്കുന്നത് സ്ത്രീകള്‍ ഈകൊട്ടിന്റെ താളത്തിനുസരിച്ചായിരുന്നു. കമ്പളത്തോടു കൂടിയ ഞാറു നടീല് സ്ത്രീകള്‍ ഏറെ ഉത്സാഹം കാണിക്കുക പതിവാണ്. തരിയോട് സ്ഥാപിതമായ ആദ്യത്തെ മുസ്ളീം ദേവാലയം ചെന്നലോട് ഉള്ളതാണ്. 150 വര്‍ഷത്തിലേറെ പഴക്കം ഈ പള്ളിക്ക് ഉണ്ടെന്ന് കണക്കാക്കുന്നു. പിന്നീടാണ് കാവുമന്ദത്തുള്ള മുസ്ളിം പള്ളി പണി കഴിപ്പിക്കപ്പെട്ടത്.1945 നും 55 നും ഇടയ്ക്ക് തരിയോട് കേന്ദ്രമായി ‘ വിജയാനടന കലാസമിതി’ എന്ന പേരില്‍ നാടകത്തിന് മാത്രമായി ഒരു സ്ഥാപനത്തിന് നിലനിന്നിരുന്