"ചരിത്രം" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം
(history) |
(ചരിത്രം) |
||
വരി 1: | വരി 1: | ||
1942 - ൽ പ്രവർത്തനമാരംഭിച്ചു . നാട്ടുകാർ പിരിവെടുത്ത് സ്ഥലം വാങ്ങിയാണ് സ്കൂൾ ആരംഭിച്ചത്. അന്നത്തെ ജനത വളരെയധികം പ്രയാസങ്ങൾ സഹിച്ച് ഇല്ലായ്മയിൽ നിന്ന് ഉണ്ടാക്കിയെടുത്ത സ്ഥാപനം. വികസനമേതുമെത്താത്ത ഈ മലയടിവാരത്തിൽ ഇതെങ്കിലും സ്ഥാപിച്ച പൂർവ്വിക മഹത്തുക്കളെ പുകഴ്ത്തിയാലും മതിയാവുകയില്ല . അവർക്ക് ഏതായിരുന്നാലും അറിവ് നേടാൻ സാധിച്ചില്ല . ശേഷമുള്ള തലമുറയെങ്കിലും വിജ്ഞരാകണമെന്ന അവരുടെ അഭിലാഷം എത്രമാത്രം വിലപ്പെട്ടതാണ് . അതിന്റെ സാധൂകരണമാണ് ഈ സ്കൂൾ . | |||
ആദ്യഘട്ടത്തിൽ സ്കൂളുകളിലേക്ക് കുട്ടികളെ ആകർഷിക്കാൻ മദ്രസപഠനവും നട നടന്നിരുന്നു . അറിവ് നേടാൻ വിമുഖത കാണിച്ചിരുന്ന തലമുറയായിരുന്നു അന്നത്തേത്. സ്കൂൾ എന്ന കാര്യം ആലോചിക്കാനേ വയ്യ . പഠിച്ചിട്ട് കാര്യമില്ല എന്ന തോന്നൽ കൃഷിക്കും കന്നുകാലികളെ മേക്കാനും ചെറുപ്പം മുതലേ ഇറങ്ങും . പട്ടിണി മാറ്റാൻ ചിലപ്പോൾ മുണ്ടുമുറുക്കി പണിക്കിറങ്ങേണ്ടി വരും . വിശപ്പ് ആയിരുന്നു അന്നത്തെ മുഖ്യപ്രശ്നം . വിശപ്പകറ്റാൻ എന്തു പോംവഴി എന്നാലോചിക്കുമ്പോൾ പഠന കാര്യങ്ങൾ പരിധിക്കു പുറത്താവുന്നു . എങ്കിലും അദ്ധ്യാപകരുടേയും നാട്ടിലെപ്രധാനികളുടെയും താൽപര്യാർത്ഥം സ്കൂൾ സുഗമമായി പ്രവർത്തിച്ചു . ചിലപ്പോൾ കുട്ടികളെ തേടിപ്പിടിച്ചും കൊണ്ടുവരേണ്ടി വന്നു . വന്ന കുട്ടികൾക്കുതന്നെ പഠനോപകരണങ്ങളും പുസ്തകങ്ങളുമില്ല. എങ്കിലും ഉള്ളതുകൊണ്ട് തൃപ്തിപ്പെട്ടുകൊണ്ട് ഒരു പഠനകാലം . | |||
1947 - ൽ സ്കൂളിൽ നിന്ന് മദ്റസയെ പിന്നീട് സ്കൂളുകളിൽ മതപഠനം പാടില്ലെന്ന സർക്കാർ നിയമം വന്നതായിരുന്നു കാരണം . പനംപൊയിൽ മുഹമ്മദ് മാസ്റ്റർ , കുഞ്ഞ ലവി മാസ്റ്റർ പാണ്ടിക്കാട് , രായിൻ മാഷ് , സേതു മാധവൻ മാഷ് കൊല്ലം .. ഇവരൊക്കെയായി രുന്നു ആദ്യകാല അദ്ധ്യാപകന്മാർ ഇവിടേക്ക്പോസ്റ്റിംഗ് ലഭിക്കുന്ന അദ്ധ്യാപകർ സ്കൂളിലേക്ക് വരാനും പോവാനുമുള്ള പ്രയാസം കാരണം പിൻവലിയുന്നത് പതിവായിരുന്നു . ഒന്നുമുതൽ നാലുവരെ ക്ലാസുകളായിരുന്നു ആദ്യഘട്ടത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നത് . ഒന്നിൽനിന്ന് തുടങ്ങി നാലിലെത്തുമ്പോ ഴേക്കും നിരവധി കുട്ടികൾ കൊഴിഞ്ഞുപോകും . നാല് പൂർത്തിയായാലും തുടർപഠനത്തിന് സംവിധാനമില്ലാത്തതിനാൽ എല്ലാവരുടെയും പഠനം അവിടെതീരും . കാരണം അഞ്ചുമുതൽ പഠനത്തിന് കിലോമീറ്ററുകളോളം നടന്നുപോവേണ്ട സ്ഥിതിയായിരുന്നു. 1970 കാലഘട്ടമായപ്പോൾ ചില കുട്ടികളൊക്കെ കുടിയിരിയൻ മലകയറി സാമ്പികല്ല് യു.പി. സ്കൂളിലേക്ക് പോകാൻ തുടങ്ങി . പ്രയാസകരമായ ഈ ദൗത്യം കണ്ടിട്ടാവണം നാട്ടിലെ വിജ്ഞാനകുതുകികളായ നാട്ടുകാർ ഉണർന്നു. നമ്മുടെ സ്കൂളിനെ യു. പി . ആയി ഉയർത്താനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ ആരംഭിച്ചു . യു.പി. ആയി ഉയർത്തിണമെങ്കിൽ സ്കൂളിന് ഗ്രൗണ്ട് വേണമായിരുന്നു. അതിനുവേണ്ടി പലവിധത്തിലുള്ള പിരിവുകൾ നടത്തിയും കഥാപ്രസംഗം നടത്തിനും ഫണ്ട് സ്വരൂപിച്ചു . ഇങ്ങനെ രണ്ട് ഏക്കർ 10 സെന്റ് സ്ഥലം വാങ്ങി ഗവർണറുടെ പേരിൽ രജിസ്റ്റര് ചെയ്തു. | |||
അങ്ങനെ 1974 ൽ സ്കൂളിനെ യു.പി. ആയി ഉയർത്തിക്കൊണ്ട് അംഗീകാരം ലഭിച്ചു . നാട്ടുകാരുടെയും പുല്ലങ്കോട് എസ്റ്റേറ്റ് മാനേജറുടെയും സഹായത്തോടെ നാല് ക്ലാസുമുറിയുള്ള ഓടിട്ട ഒരു ബിൽഡിംഗ് പണിത സൗകര്യങ്ങൾ വർദ്ധിച്ചു . നാലാം കാസിനുശേഷം പഠനം നിർത്തിയവർക്കും പിന്നീട് പഠിക്കാൻ അവസരം നൽകി. തുടർന്ന് പല ഘട്ടങ്ങളിലായി പല പദ്ധതികളിലൂടെ ബിൽഡിങ്ങുകൾ പണിതു. ആദ്യത്തെ ബിൽഡിംഗ് കാലന്തര്യത്തിൽ ഒരു രാത്രി തകർന്നു വീണു. ആദ്യഘട്ടത്തിൽ സ്വകാര്യവ്യക്തിയുടെ കെട്ടിടത്തിലും സ്കൂൾ പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നു . ബിൽഡിംഗ് സൗകര്യമായപ്പോൾ അതു നിർത്തി. |
23:05, 27 ഫെബ്രുവരി 2022-നു നിലവിലുണ്ടായിരുന്ന രൂപം
1942 - ൽ പ്രവർത്തനമാരംഭിച്ചു . നാട്ടുകാർ പിരിവെടുത്ത് സ്ഥലം വാങ്ങിയാണ് സ്കൂൾ ആരംഭിച്ചത്. അന്നത്തെ ജനത വളരെയധികം പ്രയാസങ്ങൾ സഹിച്ച് ഇല്ലായ്മയിൽ നിന്ന് ഉണ്ടാക്കിയെടുത്ത സ്ഥാപനം. വികസനമേതുമെത്താത്ത ഈ മലയടിവാരത്തിൽ ഇതെങ്കിലും സ്ഥാപിച്ച പൂർവ്വിക മഹത്തുക്കളെ പുകഴ്ത്തിയാലും മതിയാവുകയില്ല . അവർക്ക് ഏതായിരുന്നാലും അറിവ് നേടാൻ സാധിച്ചില്ല . ശേഷമുള്ള തലമുറയെങ്കിലും വിജ്ഞരാകണമെന്ന അവരുടെ അഭിലാഷം എത്രമാത്രം വിലപ്പെട്ടതാണ് . അതിന്റെ സാധൂകരണമാണ് ഈ സ്കൂൾ .
ആദ്യഘട്ടത്തിൽ സ്കൂളുകളിലേക്ക് കുട്ടികളെ ആകർഷിക്കാൻ മദ്രസപഠനവും നട നടന്നിരുന്നു . അറിവ് നേടാൻ വിമുഖത കാണിച്ചിരുന്ന തലമുറയായിരുന്നു അന്നത്തേത്. സ്കൂൾ എന്ന കാര്യം ആലോചിക്കാനേ വയ്യ . പഠിച്ചിട്ട് കാര്യമില്ല എന്ന തോന്നൽ കൃഷിക്കും കന്നുകാലികളെ മേക്കാനും ചെറുപ്പം മുതലേ ഇറങ്ങും . പട്ടിണി മാറ്റാൻ ചിലപ്പോൾ മുണ്ടുമുറുക്കി പണിക്കിറങ്ങേണ്ടി വരും . വിശപ്പ് ആയിരുന്നു അന്നത്തെ മുഖ്യപ്രശ്നം . വിശപ്പകറ്റാൻ എന്തു പോംവഴി എന്നാലോചിക്കുമ്പോൾ പഠന കാര്യങ്ങൾ പരിധിക്കു പുറത്താവുന്നു . എങ്കിലും അദ്ധ്യാപകരുടേയും നാട്ടിലെപ്രധാനികളുടെയും താൽപര്യാർത്ഥം സ്കൂൾ സുഗമമായി പ്രവർത്തിച്ചു . ചിലപ്പോൾ കുട്ടികളെ തേടിപ്പിടിച്ചും കൊണ്ടുവരേണ്ടി വന്നു . വന്ന കുട്ടികൾക്കുതന്നെ പഠനോപകരണങ്ങളും പുസ്തകങ്ങളുമില്ല. എങ്കിലും ഉള്ളതുകൊണ്ട് തൃപ്തിപ്പെട്ടുകൊണ്ട് ഒരു പഠനകാലം .
1947 - ൽ സ്കൂളിൽ നിന്ന് മദ്റസയെ പിന്നീട് സ്കൂളുകളിൽ മതപഠനം പാടില്ലെന്ന സർക്കാർ നിയമം വന്നതായിരുന്നു കാരണം . പനംപൊയിൽ മുഹമ്മദ് മാസ്റ്റർ , കുഞ്ഞ ലവി മാസ്റ്റർ പാണ്ടിക്കാട് , രായിൻ മാഷ് , സേതു മാധവൻ മാഷ് കൊല്ലം .. ഇവരൊക്കെയായി രുന്നു ആദ്യകാല അദ്ധ്യാപകന്മാർ ഇവിടേക്ക്പോസ്റ്റിംഗ് ലഭിക്കുന്ന അദ്ധ്യാപകർ സ്കൂളിലേക്ക് വരാനും പോവാനുമുള്ള പ്രയാസം കാരണം പിൻവലിയുന്നത് പതിവായിരുന്നു . ഒന്നുമുതൽ നാലുവരെ ക്ലാസുകളായിരുന്നു ആദ്യഘട്ടത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നത് . ഒന്നിൽനിന്ന് തുടങ്ങി നാലിലെത്തുമ്പോ ഴേക്കും നിരവധി കുട്ടികൾ കൊഴിഞ്ഞുപോകും . നാല് പൂർത്തിയായാലും തുടർപഠനത്തിന് സംവിധാനമില്ലാത്തതിനാൽ എല്ലാവരുടെയും പഠനം അവിടെതീരും . കാരണം അഞ്ചുമുതൽ പഠനത്തിന് കിലോമീറ്ററുകളോളം നടന്നുപോവേണ്ട സ്ഥിതിയായിരുന്നു. 1970 കാലഘട്ടമായപ്പോൾ ചില കുട്ടികളൊക്കെ കുടിയിരിയൻ മലകയറി സാമ്പികല്ല് യു.പി. സ്കൂളിലേക്ക് പോകാൻ തുടങ്ങി . പ്രയാസകരമായ ഈ ദൗത്യം കണ്ടിട്ടാവണം നാട്ടിലെ വിജ്ഞാനകുതുകികളായ നാട്ടുകാർ ഉണർന്നു. നമ്മുടെ സ്കൂളിനെ യു. പി . ആയി ഉയർത്താനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ ആരംഭിച്ചു . യു.പി. ആയി ഉയർത്തിണമെങ്കിൽ സ്കൂളിന് ഗ്രൗണ്ട് വേണമായിരുന്നു. അതിനുവേണ്ടി പലവിധത്തിലുള്ള പിരിവുകൾ നടത്തിയും കഥാപ്രസംഗം നടത്തിനും ഫണ്ട് സ്വരൂപിച്ചു . ഇങ്ങനെ രണ്ട് ഏക്കർ 10 സെന്റ് സ്ഥലം വാങ്ങി ഗവർണറുടെ പേരിൽ രജിസ്റ്റര് ചെയ്തു.
അങ്ങനെ 1974 ൽ സ്കൂളിനെ യു.പി. ആയി ഉയർത്തിക്കൊണ്ട് അംഗീകാരം ലഭിച്ചു . നാട്ടുകാരുടെയും പുല്ലങ്കോട് എസ്റ്റേറ്റ് മാനേജറുടെയും സഹായത്തോടെ നാല് ക്ലാസുമുറിയുള്ള ഓടിട്ട ഒരു ബിൽഡിംഗ് പണിത സൗകര്യങ്ങൾ വർദ്ധിച്ചു . നാലാം കാസിനുശേഷം പഠനം നിർത്തിയവർക്കും പിന്നീട് പഠിക്കാൻ അവസരം നൽകി. തുടർന്ന് പല ഘട്ടങ്ങളിലായി പല പദ്ധതികളിലൂടെ ബിൽഡിങ്ങുകൾ പണിതു. ആദ്യത്തെ ബിൽഡിംഗ് കാലന്തര്യത്തിൽ ഒരു രാത്രി തകർന്നു വീണു. ആദ്യഘട്ടത്തിൽ സ്വകാര്യവ്യക്തിയുടെ കെട്ടിടത്തിലും സ്കൂൾ പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നു . ബിൽഡിംഗ് സൗകര്യമായപ്പോൾ അതു നിർത്തി.