കരയുന്ന ഭൂമിയുടെ
കണ്ണീർ -
തുടയ്ക്കാൻ ഒരുങ്ങാത്ത മക്കളെ
പോറ്റുന്ന ഭൂമിയുടെ ദീനമാം
രോദനം കേൾക്കുന്ന ഞാൻ
ഭൂമി വിളിക്കുന്നു മരണമാം
വേദനയോടെ,
കണ്ണുനീർ പൊഴിക്കുന്നു
താടകയെന്ന പോൽ
ഓർക്കുക മർത്യാ നീ
ജീവൻ തുടിപ്പുള്ള
ഭൂമിയാം ദേവിയെ
നോവിച്ചാൽ
അനുഭവിക്കും നീ -
ഒരുനാൾ