സായാഹ്ന കുളിർകാററിൽ മയങ്ങും
പ്രകൃതീ എത്ര മനോഹരീ
അല്ല നിൻ സൗന്ദര്യത്തെ വർണ്ണിപ്പാൻ
ഇന്ന് മാത്രം എനിക്ക് നേരമേറെ
മറക്കാനെനിക്കാവതില്ലേ,നീ മനുഷ്യരാൽ
സഹിച്ചു തീർത്ത വ്യാധികളോരോന്നും
നിനച്ചു നിൽക്കാത്ത നേരത്ത് രോഗങ്ങൾ
തകർത്താടുമീ കാലം കലികാലം
ക്ഷമിച്ചീടുക ഞങ്ങൾ തൻ ദ്രോഹങ്ങൾ
തിരിച്ചു തരിക പ്രതീക്ഷ തൻ പുലരികൾ
തിരിച്ചറിഞ്ഞീടാം ഞാൻ നിൻ കനിവിൻ
മൃദുസ്പർശനത്താൽ തഴുകും കരങ്ങളെ
ചേർത്തണയ്ക്കാം ഞാൻ വീണ്ടും
കനിവിൻ സാഗരമാം പ്രകൃതീ നിന്നെ