"വിക്ടറി ഗേൾസ് എച്ച്.എസ്. നേമം/പ്രമുഖരുടെ ഓർമ്മക്കുറിപ്പുകൾ" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം
(ചെ.)No edit summary |
(ചെ.)No edit summary |
||
(ഒരേ ഉപയോക്താവ് ചെയ്ത ഇടയ്ക്കുള്ള 2 നാൾപ്പതിപ്പുകൾ പ്രദർശിപ്പിക്കുന്നില്ല) | |||
വരി 2: | വരി 2: | ||
1958-63 കാലഘട്ടത്തിൽ നേമം വിക്ടറി സ്ക്കൂളിലെ വിദ്യാർഥിയായിരുന്ന എനിക്ക് മറക്കാൻ കഴിയാത്ത സ്മരണകളുണ്ട്. 1959-ലായിരുന്നല്ലോ വിമോചന സമരം. അന്ന് ഞാൻ ഏഴാം ക്ലാസ് വിദ്യർഥിനിയായിരുന്നു. ഗവൺമെന്റെ് അപ്പർ പ്രൈമറി സ്ക്കൂൾ പഴയ കെട്ടിടം സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നടുത്ത് ഉണ്ടായിരുന്ന നാലുകെട്ടിലായിരുന്നു ക്ലാസ്. ജന്നലിൽ കൂടി നോക്കിയാൽ റോട് കാണാം. വിമോചന സമരം എന്തിനാണെന്നോ അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് വിദ്യാർഥികൾ പഠിപ്പുു മുടക്കുന്നതെന്തിനാണെന്നോ അറിഞ്ഞുകൂടായിരുന്നു. ഞങ്ങൾ എന്നും രാവിലെ പഠിക്കാൻ തയ്യാറായി സ്ക്കൂളിലെത്തും. ബെല്ലടിക്കും. ക്ലാസിൽ കയറും.കുറേ കഴിയുമ്പോൾ കുറേ മുതിർന്ന ആളുകൾ കൊടിയും പിടിച്ച് മുദ്രാവാക്യം വിളിച്ചുകൊണ്ട് സ്ക്കുളിലെക്ക് കയറും. കുട്ടികൾ പഠിപ്പു മുടക്കി പുറത്തിറങ്ങും. ഏതാണ്ട് കുറേ കാലം ഇതായിരുന്നു സ്ഥിതി.കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് മന്ത്രിസഭയെ കേന്ദ്രം ഡിസ്മിസ് ചെയ്യുന്നതുവരെ ഈ പരിവാടി തുടർന്നു. | 1958-63 കാലഘട്ടത്തിൽ നേമം വിക്ടറി സ്ക്കൂളിലെ വിദ്യാർഥിയായിരുന്ന എനിക്ക് മറക്കാൻ കഴിയാത്ത സ്മരണകളുണ്ട്. 1959-ലായിരുന്നല്ലോ വിമോചന സമരം. അന്ന് ഞാൻ ഏഴാം ക്ലാസ് വിദ്യർഥിനിയായിരുന്നു. ഗവൺമെന്റെ് അപ്പർ പ്രൈമറി സ്ക്കൂൾ പഴയ കെട്ടിടം സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നടുത്ത് ഉണ്ടായിരുന്ന നാലുകെട്ടിലായിരുന്നു ക്ലാസ്. ജന്നലിൽ കൂടി നോക്കിയാൽ റോട് കാണാം. വിമോചന സമരം എന്തിനാണെന്നോ അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് വിദ്യാർഥികൾ പഠിപ്പുു മുടക്കുന്നതെന്തിനാണെന്നോ അറിഞ്ഞുകൂടായിരുന്നു. ഞങ്ങൾ എന്നും രാവിലെ പഠിക്കാൻ തയ്യാറായി സ്ക്കൂളിലെത്തും. ബെല്ലടിക്കും. ക്ലാസിൽ കയറും.കുറേ കഴിയുമ്പോൾ കുറേ മുതിർന്ന ആളുകൾ കൊടിയും പിടിച്ച് മുദ്രാവാക്യം വിളിച്ചുകൊണ്ട് സ്ക്കുളിലെക്ക് കയറും. കുട്ടികൾ പഠിപ്പു മുടക്കി പുറത്തിറങ്ങും. ഏതാണ്ട് കുറേ കാലം ഇതായിരുന്നു സ്ഥിതി.കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് മന്ത്രിസഭയെ കേന്ദ്രം ഡിസ്മിസ് ചെയ്യുന്നതുവരെ ഈ പരിവാടി തുടർന്നു. | ||
അന്ന് ഇന്നത്തെ പോലെ തിരക്കോ ബഹളങ്ങളോ ഇല്ലായിരുന്നു. ബസുകളും കാറുകളും കുറവ്. നിരനിരയായി കാറുകൾ പോകുന്നതു കാണാം. സ്ക്കൂളിനടുത്ത് ഒന്നോ രണ്ടോ ചായക്കടകളോ ചെറിയ മുറുക്കാൻ കടകളോ മാത്രം. സ്ക്കൂളിനു നേരെതിരായി ഒരു ചായക്കട ഉണേടായിരുന്നു. ഉച്ചയ്ക്ക ബെല്ലടിച്ചാൽ കടയിലേക്ക് ഒരോട്ടമാണ്, ഉച്ചയ്ക്ക് വല്ലതും കഴിക്കാൻ. ഓടിച്ചെന്നില്ലെങ്കിൽ ഇരിക്കാൻ സ്ഥലം കിട്ടുകയില്ല. കയ്യിൽ ഒന്നരണയോ രണ്ടണയോ ഉണ്ടാകും. രണ്ടണ ഉള്ളപ്പോൾ വയറ് നിറയും. സാധാരണ ഒരു ദോശ ഒരണഒരു കാരവട അരയണ, അങ്ങനെ ഒന്നരണയ്ക്ക് പലഹാരവും രണ്ട് ഗ്ലാസ് പച്ചവെള്ളവും ഇതാണ് ഉച്ചത്തെ ആഹാരം. താലത്തിൽ ദോശയും, വടയുമായി വരുന്ന സപ്ലൈക്കാരൻ എന്തെല്ലാം പലഹാരം വാങ്ങുന്നുണ്ടോ അതിന്റഎ പൈസ വാങ്ങി താലത്തിൽ ഇടും. തിരക്കു കാരണം കാപ്പികുടിച്ചിട്ട് പൈസ കൊടുക്കാതെ ഇറങ്ങിപേപോയാലോ?ആ പേടി കാരണമായിരിന്നിരിക്കും മുൻകൂറായി പൈസ വാങ്ങിയിരുന്നത്. സമ്പന്നരായ അപൂർവ ചില കുട്ടികൾ എന്തെങ്കിലും വീട്ടിൽ നിന്ന് കൊണ്ട് വന്ന് കഴിക്കുന്നത് കാണാം. വെറും പച്ച വെള്ളം കുടിച്ചു കൊണ്ട് ഉച്ച കഴിക്കുന്ന പാവപ്പെട്ട വിദ്യാർഥികളും അന്ന് കുറവല്ലായിരുന്നു. | |||
പത്താം ക്ലാസിൽ പഠിക്കുന്ന കാലം. ശ്രീകണ്ഠൻ സാറായിരുന്നു ഹെഡ്മാസ്റ്റർ. അന്ന് എസ് എസ് എൽ സി വിജയം കുറവായിരുന്നു. ഈ സ്ഥിതി മാറ്റി വിജയശതമാനം കൂട്ടണമെന്ന് അദ്ദേഹം ദൃഢനിശ്ചയം ചെയ്തു. അതിനു വേണ്ട പരിപാടികൾ ആസൂത്രണം ചെയ്തു. ഒഴിവു ദിവസങ്ങളിൽ സ്പെഷ്യൽ ക്ലാസുകൾ നടത്തി. അവസാനം തോൽക്കുമെന്ന് ഉറപ്പുള്ളവരെ മാറ്റി നിർത്തിക്കൊണ്ട് 52 പേരെ എസ് എസ് എൽ സി പരീക്ഷയ്ക്ക് ഇരുത്തി. എന്നിട്ടും 26 പേർക്കേ വിജയം കൈവരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞുള്ളൂ. വിജയശതമാനം 50 എങ്കിലും ആ കാലഘട്ടത്തിലെ ഏറ്റവും നല്ല വിജയശതമാനമാണെന്നായിരുന്നു. |
20:45, 30 ഡിസംബർ 2023-നു നിലവിലുള്ള രൂപം
ഡൊ എം എ കരിം
1958-63 കാലഘട്ടത്തിൽ നേമം വിക്ടറി സ്ക്കൂളിലെ വിദ്യാർഥിയായിരുന്ന എനിക്ക് മറക്കാൻ കഴിയാത്ത സ്മരണകളുണ്ട്. 1959-ലായിരുന്നല്ലോ വിമോചന സമരം. അന്ന് ഞാൻ ഏഴാം ക്ലാസ് വിദ്യർഥിനിയായിരുന്നു. ഗവൺമെന്റെ് അപ്പർ പ്രൈമറി സ്ക്കൂൾ പഴയ കെട്ടിടം സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നടുത്ത് ഉണ്ടായിരുന്ന നാലുകെട്ടിലായിരുന്നു ക്ലാസ്. ജന്നലിൽ കൂടി നോക്കിയാൽ റോട് കാണാം. വിമോചന സമരം എന്തിനാണെന്നോ അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് വിദ്യാർഥികൾ പഠിപ്പുു മുടക്കുന്നതെന്തിനാണെന്നോ അറിഞ്ഞുകൂടായിരുന്നു. ഞങ്ങൾ എന്നും രാവിലെ പഠിക്കാൻ തയ്യാറായി സ്ക്കൂളിലെത്തും. ബെല്ലടിക്കും. ക്ലാസിൽ കയറും.കുറേ കഴിയുമ്പോൾ കുറേ മുതിർന്ന ആളുകൾ കൊടിയും പിടിച്ച് മുദ്രാവാക്യം വിളിച്ചുകൊണ്ട് സ്ക്കുളിലെക്ക് കയറും. കുട്ടികൾ പഠിപ്പു മുടക്കി പുറത്തിറങ്ങും. ഏതാണ്ട് കുറേ കാലം ഇതായിരുന്നു സ്ഥിതി.കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് മന്ത്രിസഭയെ കേന്ദ്രം ഡിസ്മിസ് ചെയ്യുന്നതുവരെ ഈ പരിവാടി തുടർന്നു.
അന്ന് ഇന്നത്തെ പോലെ തിരക്കോ ബഹളങ്ങളോ ഇല്ലായിരുന്നു. ബസുകളും കാറുകളും കുറവ്. നിരനിരയായി കാറുകൾ പോകുന്നതു കാണാം. സ്ക്കൂളിനടുത്ത് ഒന്നോ രണ്ടോ ചായക്കടകളോ ചെറിയ മുറുക്കാൻ കടകളോ മാത്രം. സ്ക്കൂളിനു നേരെതിരായി ഒരു ചായക്കട ഉണേടായിരുന്നു. ഉച്ചയ്ക്ക ബെല്ലടിച്ചാൽ കടയിലേക്ക് ഒരോട്ടമാണ്, ഉച്ചയ്ക്ക് വല്ലതും കഴിക്കാൻ. ഓടിച്ചെന്നില്ലെങ്കിൽ ഇരിക്കാൻ സ്ഥലം കിട്ടുകയില്ല. കയ്യിൽ ഒന്നരണയോ രണ്ടണയോ ഉണ്ടാകും. രണ്ടണ ഉള്ളപ്പോൾ വയറ് നിറയും. സാധാരണ ഒരു ദോശ ഒരണഒരു കാരവട അരയണ, അങ്ങനെ ഒന്നരണയ്ക്ക് പലഹാരവും രണ്ട് ഗ്ലാസ് പച്ചവെള്ളവും ഇതാണ് ഉച്ചത്തെ ആഹാരം. താലത്തിൽ ദോശയും, വടയുമായി വരുന്ന സപ്ലൈക്കാരൻ എന്തെല്ലാം പലഹാരം വാങ്ങുന്നുണ്ടോ അതിന്റഎ പൈസ വാങ്ങി താലത്തിൽ ഇടും. തിരക്കു കാരണം കാപ്പികുടിച്ചിട്ട് പൈസ കൊടുക്കാതെ ഇറങ്ങിപേപോയാലോ?ആ പേടി കാരണമായിരിന്നിരിക്കും മുൻകൂറായി പൈസ വാങ്ങിയിരുന്നത്. സമ്പന്നരായ അപൂർവ ചില കുട്ടികൾ എന്തെങ്കിലും വീട്ടിൽ നിന്ന് കൊണ്ട് വന്ന് കഴിക്കുന്നത് കാണാം. വെറും പച്ച വെള്ളം കുടിച്ചു കൊണ്ട് ഉച്ച കഴിക്കുന്ന പാവപ്പെട്ട വിദ്യാർഥികളും അന്ന് കുറവല്ലായിരുന്നു.
പത്താം ക്ലാസിൽ പഠിക്കുന്ന കാലം. ശ്രീകണ്ഠൻ സാറായിരുന്നു ഹെഡ്മാസ്റ്റർ. അന്ന് എസ് എസ് എൽ സി വിജയം കുറവായിരുന്നു. ഈ സ്ഥിതി മാറ്റി വിജയശതമാനം കൂട്ടണമെന്ന് അദ്ദേഹം ദൃഢനിശ്ചയം ചെയ്തു. അതിനു വേണ്ട പരിപാടികൾ ആസൂത്രണം ചെയ്തു. ഒഴിവു ദിവസങ്ങളിൽ സ്പെഷ്യൽ ക്ലാസുകൾ നടത്തി. അവസാനം തോൽക്കുമെന്ന് ഉറപ്പുള്ളവരെ മാറ്റി നിർത്തിക്കൊണ്ട് 52 പേരെ എസ് എസ് എൽ സി പരീക്ഷയ്ക്ക് ഇരുത്തി. എന്നിട്ടും 26 പേർക്കേ വിജയം കൈവരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞുള്ളൂ. വിജയശതമാനം 50 എങ്കിലും ആ കാലഘട്ടത്തിലെ ഏറ്റവും നല്ല വിജയശതമാനമാണെന്നായിരുന്നു.