"ജി.എച്ച്.എസ്.എസ്. ഇരിക്കൂർ/അക്ഷരവൃക്ഷം/*ലോക് ഡൗണും കഷ്ടപ്പാടും*" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

"നിന്നെപ്പോലുള്ള പിള്ളേർക്ക് ഇതിപ്പൊ ഒരു വിനോദമായിട്ടുണ്ട്.വല്ല കളവും ഒപ്പിച്ച് പുറത്തിറങ്ങി വിലസിക്കോളും.നിങ്ങൾക്കൊന്നും ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥയുടെ ഗൗരവം മനസ്സിലാകില്ല.നിന്റെ അടവൊന്നും എന്റട്ത് നടക്കില്ല.ഇറങ്ങെടാ വണ്ടീന്ന്..ഹും ഇറങ്ങാൻ..."

അമലിന്റെ ഗൗരവമേറിയ ശബ്ദം ആ ചെറുപ്പക്കാരന്റെ കർണപുടങ്ങളിൽ വന്നുലച്ചു.അതൊരു കൊടുങ്കാറ്റായി അവന് തോന്നി.പോലീസുകാരനായ അമലിന്റെ വാക്കുകൾക്ക് തീരെ അയവില്ലായിരുന്നു.ആ ചെക്കൻ ഭവ്യതയോടെ വണ്ടിയിൽ നിന്നിറങ്ങി.

ആ നിഷ്കളങ്ക മുഖം അമലിന്റെ മനസ്സിൽ തറച്ച് കിടക്കുന്നുണ്ട്.ആ ചെക്കന്റെ ഓരോ സംസാരത്തിലും അവന്റെ  ദയനീയത അറിയിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു . ആ കണ്ണുകൾ  അവൻറെ കഷ്ടതയെ വിളിച്ചു പറയുന്നുണ്ട്. എവിടെയോ അവന്റെ  വലിയൊരു സങ്കടം ഒളിപ്പിച്ച് വെച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് ആ മുഖം കണ്ടാൽ അറിയാം. അമൽ വീട്ടിലിരുന്ന് ചിന്തയുടെ ആഴങ്ങളിൽ മുങ്ങി താഴുകയാണ് .

"ശ്ശെ,അവനോടൊരു ഡീറ്റൈൽസും ചോദിക്കാത്തത് മോശമായിപ്പോയി". അമൽ റൂമിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് പുറത്തിറങ്ങി. മുകളിലാണ് അമലിന്റെ  റൂം .അമൽ താഴേയ്ക്ക് നോക്കി .അവിടെ അനുവും അവൻറെ ഭാര്യയും കൂടി തള്ളി മറിച്ചിടുന്നുണ്ട്.

"ഒക്കെ പോലീസ്ജീ.. ഞാൻ ശ്രമിച്ചോളാം. താങ്കൾ കാര്യം പറയൂ". അമൽ ആ ചെക്കനെ കണ്ടതൊക്കെ അനുവിനോട് പറഞ്ഞു. എല്ലാം കേട്ടപ്പോൾ അനു :ചേട്ടാ എൻറെ തലമണ്ടയിലെ ബുദ്ധി പറയുന്നത് "വെൻ എവർ ഈസ് എ സ്പെല്ലിങ് മിസ്റ്റേക്ക് ദേർ "

"അതെ അനു ഞാനും അതാണ് പറഞ്ഞു വരുന്നത്. ഇനിയിപ്പോ എങ്ങനെ അവനെ കണ്ടു പിടിക്കാന്നാ ഞാൻ ആലോചിക്കുന്നത്." "അതിന് ഇങ്ങനെ ടെൻഷൻ അടിക്കണോ? ചിലപ്പോൾ നാളെയും അവൻ വരും. നമുക്ക് കണ്ടട് പിടിക്കാം.ഇപ്പൊ കിടന്നുറങ്ങാൻ നോക്ക്.. അല്ലെങ്കിൽ നാളെ റോഡിൽ ഇരുന്നു ഉറങ്ങി വീഴും". "ഓക്കേ ഡാ ..നീ പോയ്ക്കോ ഞാൻ ന്റെ മീനാക്ഷിയെ വിളിക്കട്ടെ" "ചേട്ടായീസ്.. ഗുഡ് നൈറ്റ്"

വീണ്ടുമൊരു പ്രഭാതം...... അനു വന്നു വിളിച്ചപ്പോഴാണ് രാവിലെ ആയ കാര്യം അമൽ അറിഞ്ഞത്. വേഗം എണീറ്റ് ഫ്രഷായി. എന്നത്തേക്കാളും ഭയങ്കര ആവേശത്തിലായിരുന്നു അന്ന് അമൽ. അമലിന് ആ ചെക്കനെ കണ്ടെത്തണം. അവരുടെ സങ്കടങ്ങൾ അറിയണം. എല്ലാം സോൾവ് ആക്കി കൊടുക്കണം.  

"അല്ല പോലീസ്ജീ.. ഇന്ന് ഭയങ്കര  ഇൻട്രസ്റ്റിൽ ആണല്ലോ പണിക്ക് ഇറങ്ങുന്നത്" അമലിന്റെ ആവേശം കണ്ട്  അനുവിന്  അത്ഭുതം തോന്നി. കാരണം എപ്പോഴും പണിക്ക് വരാൻ മടിയായി  നിൽക്കുന്ന ഏട്ടനാ.. പെട്ടെന്ന് ആള് മാറിപ്പോയി.

"എടാ മരമണ്ടാ... ഇന്ന് ആ ചെക്കനെ കണ്ടുപിടിക്കണം അതോണ്ടാ ഈ ഇൻട്രസ്റ്റ്"  

വേഗം പോയി ബൈക്കിന്റെ കീ എടുത്തു വന്നു അനുവിന്റെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു.എപ്പോഴും അനുവാണ് ബൈക്ക് എടുക്കുക. രണ്ടാളും ഒന്നിച്ച്  സ്റ്റേഷനിലേക്ക് പോയി. അവിടെ എത്തിയപ്പോൾ ബാക്കിയുള്ള പോലീസുകാരോട് അമൽ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു കൊടുത്തു. അവരൊക്കെ അതിനു തയ്യാറാണ്.

       ഓരോ വണ്ടി വരുമ്പോഴും അമൽ ആകാംക്ഷയിലാണ്. ഓരോ വണ്ടിയും തിരിച്ചുപോകുമ്പോൾ നിരാശയും.അവൻ അനുവിനെ ഫോണിൽ വിളിച്ചു. അവൻ വേറെ ഏതെങ്കിലും ഭാഗത്താണ് ഉണ്ടാവുക. "ഹലോ ...."

അനു ഫോണെടുത്തു. "ടാ..അനൂ..നിനക്ക് വല്ല വിവരവും കിട്ടിയോ" "സോറി സാർ, താങ്കൾ വിളിക്കുന്ന വ്യക്തി താൽക്കാലികമായി അടുത്തുള്ള വീട്ടിൽ നിന്നും ചായ കുടിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് ദയവായി അൽപ സമയം കഴിഞ്ഞു വിളിക്കുക"

"അനൂ.. നീ വേഗം വന്നേ..നമുക്കവനെ അവനെ ഫോളോ ചെയ്യാം .പക്ഷേ അവൻ നമ്മളെ കാണരുത്." "ചേട്ടാ ഒരു മിനിറ്റ്, ഞാൻ ഒരു ഐഡിയ പറഞ്ഞു തരാം.

അനു ദേവൂനെ വിളിച്ചു. "ദേവൂ..നീ പെട്ടെന്ന് തന്നെ എന്റെയും ചേട്ടന്റെയും ഒരു ജോഡി ഡ്രസ്സ് ഇവിടെ എത്തിക്കണം. അപ്പുറത്തെ വീട്ടിലെ  വിഷ്ണു ഇല്ലേ.. നീ അവനോട് പറ,കൊണ്ട് തരാൻ.. വേഗം തന്നെ വേണം. ടൈം കളയരുത്. പിന്നെ ഇവിടെ എത്തിയാൽ വിഷ്ണുവിനോട് എന്നെ വിളിക്കാൻ പറ.അനു ഫോൺ കട്ടാക്കി പോക്കറ്റിലിട്ടു. രണ്ടുപേരും പോലീസ് വേഷത്തിൽ ആണുള്ളത്.അത് മാറ്റിയാൽ അവന്ന് മനസ്സിലാവില്ലല്ലോ.. പിന്നെ മാസ്ക്കിടുന്നത് കൊണ്ട് പ്രത്യേകിച്ചും. പാത്തും പതുങ്ങിയും അവർ രണ്ടുപേരും ഒരുവിധത്തിൽ അവന്റെ പിന്നിൽ തന്നെയുണ്ട് .വിഷ്ണു വിളിച്ചപ്പോൾ അവർ നിൽക്കുന്ന സ്ഥലം പറഞ്ഞു കൊടുത്തു. വിഷ്ണു അവരുടെ അടുത്തെത്തി. വിഷ്ണുവിനോട് അവനെ നോക്കാൻ പറഞ്ഞു.രണ്ടു പേരും ഡ്രസ്സ് മാറി വന്നു. "വിഷ്ണു .. ഞങ്ങളുടെ കൂടെ നീയും വന്നോ."

ആ ചെക്കൻ അതിനിടയിൽ ചില കടയിൽ കയറുന്നുണ്ട്. മൂന്നാളും ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ പരസ്പരം നോക്കി. പിന്നെ അവൻ ഒരു വീട്ടിലെ ഗേറ്റ് തുറന്ന് അതിനകത്തേക്ക് കയറി .അനുവും അമലും വിഷ്ണുവും ഗേറ്റിന്റെ വിടവിലൂടെ അകത്തേക്ക് നോക്കി. അവൻ ആ വീട്ടുകാരോട് എന്തൊക്കെയോ സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്. പക്ഷേ ഇവർക്ക് ഒന്നും കേൾക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല.പിന്നെ അവൻ തിരിച്ചു വന്നത് കുറച്ചു പച്ചക്കറികളും ആയിട്ടാണ്. അവൻ വേഗം അത്, കൊണ്ട് പോയി ഒരു കടയിൽ വിറ്റു.കിട്ടിയ കുറച്ചു പൈസയും കൊണ്ട് അവൻ നേരെ നടന്നത് മെഡിക്കൽ ഷോപ്പിലേക്ക്. പിന്നെയും അവർ അവനെ പിന്തുടർന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. മൂന്നാൾക്കും വല്ലാത്ത ക്ഷീണം തോന്നി. ഉച്ച വെയിലിൻ ശക്തിയിൽ തളർന്നു കൊണ്ടിരുന്നു. അവസാനം അവര് അവന്റെ വീടിനു മുന്നിലെത്തി. അത്യാവശ്യം ഒരു നല്ല വീട് .പുറത്ത് ആരെയും കണ്ടില്ല.  

ആ ചെക്കൻ തന്നെ അവന്റെ കയ്യിലെ താക്കോല് കൊണ്ട് വീട് തുറന്നു ,അകത്തേക്ക് പോയി.അമൽ പോയി വേഗം കോളിംഗ് ബെല്ലടിച്ചു.ബെല്ല് കേട്ട് തുറക്കാൻ വന്നതും അവനായിരുന്നു. അവരെ കണ്ടതും അവൻ ആരാണെന്ന് മനസ്സിലായില്ല.  

"ഓകെ..കിരൺ..താങ്ക്സ് ..എന്നാപ്പിന്നെ ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങുന്നു."

"ഓകെ..ബൈ

  അമലും അനുവും ഭയങ്കര തിരക്കിലാണ്.ഭക്ഷണസാധനങ്ങളൊക്കെ അരി പച്ചക്കറി തുടങ്ങിയ എല്ലാം കെട്ടി ഒരു ഗുഡ്സ് വണ്ടിയിൽ നിറയ്ക്കുകയാണ്. "ചേട്ടാ ..മിക്കവാറും അടുത്ത മാസം ആ നീർക്കോലി ചെക്കൻ ഉരുണ്ട് ബോൾ  പോലെയാകും"

  അനു ഓരോന്ന് വണ്ടിയിൽ എടുത്തിടുന്നതിനിടെ പറയാൻ തുടങ്ങി. "ഓ..തുടങ്ങിയോ... നിൻറെ ചളി കേട്ട് ഈ വണ്ടി താനെ ഓടിപ്പോകും."

അവർ രണ്ടുപേരും ചിരിച്ചു.

"എന്നാപ്പിന്നെ വണ്ടിയെടുത്തോ... എല്ലാം റെഡിയായി"

കിരൺ ഉമ്മറത്ത് ത്നന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു. പെട്ടെന്നൊരു ഗുഡ്സും അതിന്റെ ബേക്കിലായി  ഒരു ബൈക്കും.ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ തന്നെ കിരണിന് ആളെ പിടികിട്ടി.അവൻ ഇരുന്നിടത്ത് നിന്നു എണീറ്റ്.അമലും അനുവും ബൈക്കിൽ നിന്നിറങ്ങി.ഗുഡ്സിലെ ഓരോ സാധനവും ഉമ്മറത്ത് വെച്ചു. കിരണിന് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അവർ എല്ലാംഗുഡ്സിൽ നിന്നിറക്കിയ ശേഷം  ഗുഡ്സിനെ പറഞ്ഞയച്ചു.

കിരൺ അമലിനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.

കിരൺ പറഞ്ഞു.

പിന്നെ ഒരുപാട് നേരം അവർ ചിരിയും കളിയുമായി അവിടെ നിന്നു.രാത്രി ഒരുപാട് നേരമായപ്പോൾ അനുവും അമലും വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി. രണ്ടുപേരും അന്ന് ഭയങ്കര ഹാപ്പി ആയിരുന്നു.

</p>

{{BoxBottom1

| color=    4  <!-- color - 1 മുതൽ 5 വരെയുള്ള ഏതെങ്കിലും നമ്പർ നൽകുക -->

}}