സ്വരരാഗ ധാരയായ് ഒഴുകുന്നു കല്ലോലം
അനശ്വര പ്രകൃതി തൻ വരദാനമായ്
ഒഴുകുന്നു നിലയ്ക്കാത്ത ഓളങ്ങളായിന്നു
മിഴിനീരു വാർക്കുന്ന ചോലയായി
ജീവോൽ പ്പത്തി തൻ കാരണമായവൾ
ജീവനായ് കേഴുന്നോരീ വേളയിൽ
ഭാരത സംസ്കാരം പൂത്തുതളിർത്തൊരു
വാഹിനി തടങ്ങളിന്നോർമ്മയായി
കളകളനാദത്താൽ പുഞ്ചിരി ച്ചൊഴുകിയ
നദിയും പുഴകളും മാഞ്ഞിടുമ്പോൾ
പുഴയുടെ രോദനം തേങ്ങലായ്ത്തീരുന്നു
ജീവിത മോഹങ്ങൾ പൊലിഞ്ഞിടുന്നു
മണ്ണിട്ടു നിമരുന്ന നിളയുടെ തീരത്ത്
രമ്യഹർമ്യങ്ങൾ ഉയർന്നിടുമ്പോൾ
ശീതളക്കാറ്റേറ്റു പാട്ടുകൾ പാടിയ
പാടങ്ങൾ നീരിനായ് കേണിടുന്നു
ഝഷങ്ങളെ താരാട്ടു പാടിയുറക്കിയ
ഓളങ്ങൾ ചാഞ്ചാടും ജലസഞ്ചയങ്ങളിൽ
ഉടുവസ്ത്രമുരിയുന്ന ഭക്തജനകോടികൾ
മാലിന്യ വർഷം ചൊരിഞ്ഞിടുന്നു
ബാല്യ കൗമാരങ്ങൾ ഓടിക്കളിച്ചൊരെൻ
മടിത്തട്ട് മണൽക്കയമായി ടുമ്പോൾ
പുഴയിൽ കുളിച്ചതും ചിപ്പികൾ തേടിയതും
കുളിരുള്ളൊരോർമ്മയായ് തെളിഞ്ഞിടുന്നു