ജി.എച്ച്. എസ്.എസ്. നിറമരുതൂർ/ചരിത്രം
കേരളത്തിന്റെ നവോത്ഥാന ചരിത്രത്തിലെ മഹത്തായ ഒരേടാണ് നമ്മുടെ സ്കൂളിന്റെ ചരിത്രം. രാഷ്ട്ര പിതാവായ മഹാത്മജി യുടെ നേതൃത്വത്തിൽ സൂര്യനസ്തമിക്കാത്ത സാമ്രാജ്യത്തിനെതിരെയും മനുഷ്യമനസ്സിലെ മതിലുകൾ ക്കെതിരെയും സഹനസമരം കൊടുമ്പിരിക്കൊണ്ടിരുന്ന കാലം. അതിന്റെ അലയൊലികൾ സ്വാഭാവികമായും നിറമരുതൂരെന്ന നമ്മുടെ ഗ്രാമത്തിലും എത്തിച്ചേർന്നുo സാംസ്കാരിക നവോത്ഥാനത്തിൽ വിദ്യാഭ്യാസത്തിനുള്ള പങ്ക് എന്തെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞുകൊണ്ട് സമൂഹത്തിലെ ഒരു വിഭാഗത്തിന് നിഷിദ്ധമെന്ന് വിധിച്ചിരുന്ന വിദ്യാഭ്യാസം സാർവത്രികമാക്കാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ, സ്വാഭാവികമായുണ്ടായ എതിർപ്പുകളെ പരാജയപ്പെടുത്തി ജന്മംകൊണ്ടൊരു മഹത്തായ സ്ഥാപനത്തിന്റെ ഇന്നത്തെ അവകാശികളാണ് നാമോരോരുത്തരും.
1921 ൽ നിറമരുതൂർ വള്ളിക്കാഞ്ഞിരം പ്രദേശത്ത് മലബാർ ലോക്കൽ ബോഡി യുടെ കീഴിൽ ഒരു സ്കൂൾ നിലനിന്നിരുന്നു. പറവന്നൂർ പണിക്കൻ മാരുടെ ഉടമസ്ഥതയിലുള്ള കെട്ടിടത്തിൽ ആയിരുന്നു സ്കൂൾ പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നത്. സവർണ്ണ വിഭാഗത്തിൽപ്പെട്ട കുട്ടികൾക്ക് മാത്രമേ അന്നവിടെ പ്രവേശനം ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.
"പഠിക്കാനുള്ള അവകാശം സവർണ്ണനു മാത്രമല്ല, എല്ലാ മനുഷ്യർക്കുമുണ്ട്. അതിനാൽ സവർണ്ണ അവർണ്ണ വ്യത്യാസമില്ലാതെ എല്ലാ കുട്ടികൾക്കും പഠിക്കാനുള്ള അവസരം ഒരുക്കണം".
നമ്മുടെ ദേശീയ നേതാക്കളുടെ ത്യാഗോജ്വലമായ സഹനസമരത്തിന്റെ ഫലമായി അന്നത്തെ ഭരണകൂടത്തിന് ഇത്തരത്തിലൊരുത്തരവ് പുറപ്പെടുവിക്കേണ്ടിവന്നു. എല്ലാ വിഭാഗം കുഞ്ഞുങ്ങൾക്കും പഠനസൗകര്യമൊരുക്കണമെന്ന നിർദ്ദേശം കെട്ടിട ഉടമകളായിരുന്ന പറവന്നൂർ പണിക്കന്മാർ നിഷ്കരുണം തള്ളിക്കളഞ്ഞു. ജാതിമതഭേദമെന്യേ എല്ലാ കുട്ടികളെയും പഠിപ്പിക്കാൻ തന്നെ അനുവദിക്കണമെന്ന അപേക്ഷയുമായി സമീപിച്ച അന്നത്തെ പ്രധാനാധ്യാപകൻ ശ്രീ ഗോപാലൻ നായരോട് 'അത് ഇവിടെ നടക്കില്ല മറ്റൊരു സ്ഥലം അന്വേഷിചോളൂ എന്ന് നിർലജ്ജം, നിഷ്കരുണം മൊഴിയുമ്പോൾ ഒരു ചരിത്ര രചനക്കുള്ള സന്ദർഭം ഒരുങ്ങുകയാണെന്ന് പറഞ്ഞവരും, കേട്ടവരും കരുതിയില്ല
പരിഹാസത്തിന്റെ കൂരമ്പുകളേറ്റു തകർന്ന മനസ്സോടും, തന്റെ ജീവനോപാധി നഷ്ടപ്പെടുന്നതിലുള്ള ദുഃഖത്തോടും, നമ്രശിരസ്കനായി നിറമരുതൂരിന്റെ ഗ്രാമ വീഥിയിലൂടെ നടന്നുനീങ്ങിയ അന്നത്തെ പ്രധാനാധ്യാപകൻ ഭാഗ്യവശാൽ ചെന്ന് പെട്ടത് ഗാന്ധിയനും, മനുഷ്യസ്നേഹിയുമായിരുന്ന ശ്രീ മങ്ങാട് കുട്ടികൃഷ്ണൻ നായരുടെ മുന്നിലായിരുന്നു.
'എന്താ മാഷേ മുഖത്തൊരു വല്ലായ്മ' എന്ന ചോദ്യം കേട്ട് തല ഉയർത്തി നോക്കിയ ഗോപാലൻനായർ കണ്ടത് ഒരു അവതാര പുരുഷനെ തന്നെയാണ്. തന്റെ മനോവിഷമം വിവരിച്ച ഗോപാലൻ നായരോട് കുട്ടികൃഷ്ണൻ നായർ പറഞ്ഞ മറുപടി ഇന്നും ഇവിടെ മുഴങ്ങുന്നില്ലേ? അല്ലെങ്കിൽ മുഴങ്ങണ്ടതല്ലേ എന്ന് ഞാൻ ന്യായമായും സംശയിക്കുന്നു
'ചിലരുടെ തലയിൽ വെളിച്ചം വീഴാൻ ഇനിയും സമയമെടുക്കും. കുഞ്ഞുങ്ങളെ പഠിപ്പിക്കുകയെന്നത് നമ്മുടെ കർത്തവ്യമാണ്. അതിന് നമുക്ക് സൗകര്യമൊരുക്കാം. '
തന്റെ തറവാടുവക സ്ഥലത്ത് വീടിനോട് ചേർന്ന് സ്കൂൾ പ്രവർത്തിക്കാൻ അനുമതി നൽകിയ കുട്ടികൃഷ്ണൻ നായർ ഒരു ചരിത്രം രചിക്കുകയായിരുന്നു. തൊട്ടടുത്ത ദിവസം മുതൽ പ്രവർത്തിച്ചു തുടങ്ങിയ സ്കൂളിൽ പഠിക്കാനെത്തിയത് 12 കുട്ടികൾ മാത്രം ആയിരുന്നു. എങ്കിലും വർഗീയ ഭ്രാന്തന്മാർ മനുഷ്യമനസ്സിൽ പണിതുയർത്തിയ മതിലുകൾ തകർത്തെറിഞ്ഞു, സമത്വസുന്ദരമായ ഒരു നാളെയെ സ്വപ്നo കണ്ട്, പീഡിതരോടൊപ്പം ചേർന്നിരുന്നു പഠിക്കാൻ തയ്യാറായ മഹത്തുക്കളെ സ്മരിക്കാത്തിരുന്നാൽ അതൊരു നന്ദികേടായി പോകും.
1922 ൽ സ്കൂൾ, മലബാർ ലോക്കൽ ബോഡി ഏറ്റെടുത്തു. മങ്ങാട് വക പറമ്പിൽ പോസ്റ്റ് ഓഫീസ് പ്രവർത്തിച്ചിരുന്ന കെട്ടിടത്തിലാണ് ആദ്യം സ്കൂൾ പ്രവർത്തിച്ചു തുടങ്ങിയത്. മനുഷ്യസ്നേഹികളും നവോത്ഥാന നായകരും ആയിരുന്നു ആദ്യകാല അധ്യാപകരുടെ ശ്രമഫലമായി നാട്ടുകാരുടെ സഹകരണത്തോടെ ഇപ്പോൾ യുപി വിഭാഗം പ്രവർത്തിക്കുന്ന സ്ഥലം വാങ്ങി സർക്കാരിന്നു സമർപ്പിച്ചു.
പ്രസ്തുത സ്ഥലത്ത് സർക്കാർ നിർമിച്ചു നൽകിയ കെട്ടിടത്തിലേക്ക് സ്കൂളിന്റെ പ്രവർത്തനം മാറ്റപ്പെട്ടു. 1957-ൽ യുപി സ്കൂളായും 1981 -ൽ ഹൈസ്കൂളായും 2004 -ൽ ഹയർസെക്കൻഡറി സ്കൂളായും ഉയർത്തപ്പെട്ടു. ഇപ്പോൾ ഹൈസ്കൂളായി പ്രവർത്തിക്കുന്ന സ്ഥലം ഇന്നാട്ടിലെ സുമനസ്സുകളായ കുടുംബങ്ങൾ സ്കൂളിന് സംഭാവന നൽകിയതാണെന്ന് ഈ നാട്ടുകാരുടെ സാമൂഹിക പ്രതിബദ്ധതയുടെ മകുടോദാഹരണമാണ്.
നിറമരുതൂർ ഗവൺമെന്റ് ഹയർ സെക്കൻഡറി സ്കൂളിന്റെ ചരിത്രത്തിൽ നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന അധ്യാപകരും പ്രധാന അധ്യാപകരും നിരവധിയാണ്. ശ്രീ ഗോപാലൻ നായർ, ശ്രീമതി വി. സി. കമലം, സർവ്വശ്രീ കുഞ്ഞിബാവ, രാജഗോപാലൻ നായർ, ബഷീർ സുകുമാരൻ, അബ്ദുറഹ്മാൻ കുന്നത്ത്, മുഹമ്മദ് അസ്ലം, ശ്രീമതി മല്ലിക എന്ന പ്രതിഭാധനരും, മനുഷ്യസ്നേഹികളുമായ അധ്യാപകരുടെ സേവനം എന്നെന്നും സ്മരിക്കപ്പെടേണ്ടതാണ്. സ്കൂളിന്റെ പുരോഗതിക്കായി സുത്യർഹമായ സംഭാവനകൾ നൽകിയ ശ്രീ ബാവാക്ക, ശ്രീ. പി ഇസ്മയിൽ എന്നീ പിടിഎ പ്രസിഡണ്ട് മാരുടെ സേവനവും സ്മരണീയമാണ്.