അമ്മയാം വിശ്വപ്രകൃതി
തന്ന സൗഭാഗ്യങ്ങളൊക്കെയും
നന്ദിയില്ലാതെ തിരസ്കരിച്ചൂ നാം
ഓർമകൾ മാത്രം ബാക്കിയാക്കി
എത്ര കുളങ്ങളെ മണ്ണിട്ടുമൂടി
എത്ര നെൽപ്പാടങ്ങൾ വെട്ടീനികത്തി
എത്ര കിട്ടിയാലും മതിവരാത്ത
അത്യാഗ്രഹികളെ പോലെ
കുന്നുകൾക്കിപ്പുറം,പുഴകൾക്കുമപ്പുറം
അവിടൊരു നെൽപാടമുണ്ടായിരുന്നു
അവിടൊരു കുളമുണ്ടായിരുന്നു
അവിടൊരു കാവുണ്ടായിരുന്നു
മണ്ണിൽ നികന്നോരു സൗഭാഗ്യങ്ങളിലൊക്കെയും
അമ്മതൻ സ്നേഹമുണ്ടായിരുന്നു
വിണ്ണിൽ ചുരന്നൊരു, മണ്ണിൽ കനിഞ്ഞൊരു
മഴത്തുള്ളിതൻ വാത്സല്യമായിരുന്നു
അറിയാതെ ജനനിയെ വെട്ടി നോവിച്ചോരാ
മനിതൻ വ്യഥാ നിന്നു കേണിടുന്നു
ഉയരെ പറക്കാൻ കൊതിച്ചൊരാ മർത്യൻ
അസ്തിത്വ ദുഃഖത്തിൽ നീറിടുന്നു.
