എത്ര കൂരിരുട്ടായാലും പ്രിയനെ
നിൻ ശോഭയാർന്ന മുഖം എന്നും
എന്റെ മനസ്സിൽ ജ്വലിക്കും
നീല നിറമുള്ള കറുത്ത ആനകൾക്ക്
പ്രതീക്ഷയുടെ നിറമുള്ള ഒരു
പൊട്ടായി നിൻ ശോഭ
എങ്കിലും നാഥ ഇന്നു ഞാൻ
നിന്റെ ശോഭ കാണുന്നില്ല
നിന്റെ മുഖത്തെ ആ മന്ദസ്മിതത്തിൻ
ശോഭ എങ്ങു മാഞ്ഞുപോയി
എങ്കിലും ദുഃഖത്തിൻ നിഴലോടെ
ഞാൻ നിന്നെ നോക്കുമ്പോഴും
നിന്റെ ശോഭ എന്നെ വിട്ടു പോയി....
നാഥാ... നിന്റെ ആ വെള്ളി പാദസ്വരത്തിന്റെ
നിറമുള്ള ശോഭ
എനിക്കായ് നീ കാട്ടുക...
ശോഭിക്കുക വീണ്ടും.....
