മേഘത്തിൻ കണ്ണീർ
മേഘത്തിൻ കണ്ണീർ
മനുഷ്യൻറെ ദാഹനീർ
പക്ഷിമൃഗാദിതൻ ജീവസ്രോതസ്സ്
വൃക്ഷലതാദിതൻ കാരുണ്യസ്രോതസ്സ്
പുഴയുടെ അസ്ഥികൾ
മലയുടെ താങ്ങുകൾ
നിറയാതെ നിറയൊഴിയാതെ,പെയ്ത്
ഈ ഭൂമുഖത്ത് സ്നേഹകാരുണ്യം
ചൊരിയുന്നു ;സ്വന്തം വിഷമങ്ങൾ
സ്വന്തം കണ്ണീർ, മറ്റുള്ളവർ തൻ
ജീവനു കെല്പായിതരുന്നു
നീ പഴമയുടെ സ്വപ്നനീർ
പുതുമയുടെ സ്നഹനീർ
പഴയപുതുതലമുറതൻ
ചരിത്രനീർ നീ.......,
