പുഴകളിലെൻ മുറ്റത്ത് ഞാൻ.
കണ്ട കിളികളും പൂക്കളും ഒന്നുമില്ല
തൊടിയിലായി ഞാൻ നട്ടു വളർത്തിയ
ചെമ്പതൈ പൂക്കളില്ലാ
പിച്ചിയും തെച്ചിയും നന്ദിയാർ വട്ടവും
മുല്ല ജമന്തിയും എങ്ങു പോയി
തമ്മിൽ കലഹിച്ചു അന്നം പെറുകുന്ന
കൊച്ചരി പ്രാവുകൾ എങ്ങു പോയി.....
മഴ പെയ്ത മുറ്റത്ത് ബാല്യത്തിൽ
കൗതുകം കടലാസ് തോനിയാവതത്തേന്തേ
മാനത്തെ മാമനെ കാട്ടി കൊതിപ്പിച്ചു
മാമുണ്ണാൻ ചൊല്ലുന്ന ഒരമ്മയുടെ
മുറ്റത്തെ മാവിലെ മധുരം പതുക്കുവാൻ
കൊതിയൂറും നില്കും കിടാങ്ങൾ എല്ലാം
ചെളിയിൽ നടന്നോരു മഴയിൽ
കുളിക്കുവാൻ മാരിവിൽ കണ്ടെന്നു പുഞ്ചിരിക്കാൻ
പ്രണയം തുളുമ്പുന്ന മനസോരുക്കാൻ പ്രകൃതിയിൽ ഒന്നുമില്ലേ.....
കാലങ്ങൾ മാറി വരുന്ന ഓരോ വർഷവും
പൂക്കാലം നൽകാത്ത വസന്തവും
ആരെടുത്തു നിന്റെ വർഷ കാലം ആരെടുത്തു നിന്റെ വസന്തകാലം
ആരെടുത്തു നിന്റെ വർഷകാലം.