എന്തിനു മനുഷ്യരേ! ഇത്രമേൽ നീ
ക്രൂരത കാണിച്ചു
എന്തിനു നീയെന്നെയിങ്ങനെ ശിക്ഷിച്ചു
ലാളിച്ചു ഇത്രനാൾ നിന്നെ ഞാൻ ഊട്ടിയില്ലേ
എൻ കണ്ണുനീരിനാൽ നിന്നിൽ ഞാൻ
പുഞ്ചിരിയേകിയില്ലേ....
നീ കേൾക്കുന്നുവോ എൻ രോദനം
നീ ഉറങ്ങുകയോ ഉറക്കം നടിക്കുകയോ
നീ വിഡ്ഢിയോ വിഡ്ഢിത്തം നടിക്കുകയോ
നീ അന്ധനോ അന്ധത നടിക്കുകയോ.....
ഉണരൂ നിൻ അവബോധ മനസ്സിൽ നിന്നും
മിഴിയുറച്ച് നോക്കൂ നിനക്ക് ചുറ്റും
എൻ രക്തമോരോന്നും നീ ഊറ്റി കുടിച്ചിട്ടും
എൻ കണ്ണീരിനാൽ ആനന്ദനൃത്തമാടിയിട്ടും....
ഇനിയും നീ ബധിരത നടിച്ചാൽ
ഞാൻ ഒഴുക്കിയിടും എൻ കോപാഗ്നികൾ
രൗദ്രതാണ്ഡവമാടീടും ഞാൻ നിന്നിൽ
നിൻ മിഴിയോരോന്നുമായി ചൂഴ്ന്നെടുത്തിടും
ഞാൻ....
ഒരു നല്ല നാളേക്കായ് നിറക്കൂ നന്മ
തൻ തണ്ണീർകുടം
മനുഷ്യാ നിന്റെ ആത്മശാന്തിക്കായ്
നട്ടീടൂ ഒരു തൈ മരം
കാടും കാട്ടരുവിയും മൊഴിഞ്ഞിടുന്നത്
കാതോർത്തിടാം
അന്ധത നിറയാത്ത ഒരു
തലമുറയെ ഒരുമിച്ച് വാർത്തെടുക്കാം