വഹ്നികത്തിജ്വലിക്കുന്ന വീഥിയുടെ നടുവിലൂടെ ആ ജീവൻ നടന്നിടുന്നു. ജീവിതാഗ്നിയുടെ വീഥിതന്നെ, അത് കഷ്ടപ്പാടിൻറ്റെ അഗ്നിജ്വാല. ഒരുനാൾഅവിടൊരു മഴപെയ്തു, പിന്നീടൊരിക്കൽ ഒരു കാറ്റ് വീശി, എന്നിട്ടുംശമിച്ചില്ല ആഅഗ്നി, പിന്നെയും കത്തിപ്പടർന്നു ഇരട്ടിയായി..... ചുട്ടുപൊള്ളി ആ ശരീരം വീണ്ടും, ചുട്ടുപൊള്ളി ആ ഹൃദയം വീണ്ടും. അന്തരംഗത്തിൽആ തീജ്വാലവീണ്ടും, ആളിഎരിഞ്ഞുഅഗാധമായി..... അതിജീവനത്തിൻറ്റെ ആശ്വാസമന്ത്രം, ഉരുവിടാൻഅവിടൊരവസരംവന്നു; ക്രൂരമായ വിധി അന്നും ചതിച്ചു, ആജീവൻഎന്നേക്കുമായ്എരിഞ്ഞുതീർന്നു.
സാങ്കേതിക പരിശോധന - mtjose തീയ്യതി: 15/ 04/ 2020 >> രചനാവിഭാഗം - കവിത
