ജി.എച്ച്.എസ്.എസ്. അരീക്കോട്/കവിതകൾ

സ്കൂൾ

സൗകര്യങ്ങൾ

പ്രവർത്തനങ്ങൾ

പ്രൈമറി

എച്ച്.എസ്

എച്ച്.എസ്.എസ്.

ചരിത്രം

അംഗീകാരം

കവിതകൾ.

കവിത To My Students Light your heart With the candle of thoughts Creating simple harmonic motion Between heart and brain And Move forward With a music in mind *Noushad Rahim.M

കവിത വാക്ക് അക്ഷരക്കൂട്ടിൽ നിന്നും പിറവിയെടുത്ത് ആശയം ചേർന്നപ്പോളർത്ഥമായി അമൃതായി പിന്നെ അടരാത്ത ബന്ധത്തിനടയാളമായ് അന്ധകാരത്തിൽ അഗ്നിയായ് അമ്മതൻ രോദനത്തിനാശ്വാസമായ് അക്ഷരതാളിൽ അറിവിന്റെ വാതായനങ്ങൾക്ക് അഗ്നിയായ് അലയിടും ജ്വാലയായ് വാക്ക് .. വേദന നിറയുന്ന വേർപാടിൻ കാലത്ത് വഴിവിളക്കായ് വേരുകൾ അടരാതെ കാത്തത് വാക്ക് നിനവും നിരാശയും നിഴലും നിലാവും നിറമാർന്ന താളിൽ നിറങ്ങളായ് നെയ്തതീ വാക്ക് കഴുകന്റെ നേരേ കുറിക്കുന്ന കനലുള്ള കണമായി കണ്ണീരിൻ നിറവിനെ കളയുന്ന കൈയ്യിലെ കയ്യാലയായ് പിന്നെ കടലായി കനലായി വാക്ക് ... അക്ഷരക്കൂട്ടിൽ നിന്നും പിറവിയെടുത്ത് അടങ്ങാത്ത രോക്ഷത്തെ പുറത്തെടുത്ത് അടരാത്ത ബന്ധത്തിൽ പൂത്തുലഞ്ഞ് അർത്ഥമായ് പുസ്തകത്താളിലും അടർന്നിറങ്ങി പിന്നെ അമൂർത്തവും മൂർത്തവും ചേർന്ന് അനർഗ്ഗമായ് അനേക മർത്ഥത്തിനുടമയായ് അർത്ഥത്തിലൂറുന്ന വാക്യമായ് വാക്കെന്ന 'വാക്ക് ' ഹൻസീന റഷ (H1-B) കവിത ആർക്കൊക്കെയോ പറയാനുള്ള എന്തൊക്കെയോ .... കാലമൊഴുകി പോകയാണ്, ഇപ്പോഴാണു മങ്ങിയ ബോധമുദിച്ചത് .. ചില തെരുവുനാടകങ്ങളെക്കുറിച്ച്..... പൊയ്തൊഴിയാത്ത മഴയിൽ കുത്തിയൊലിച്ചിറങ്ങിയ ഇരുണ്ട നിറങ്ങളെക്കുറിച്ച് ... ഉള്ളിൽ മുളപൊട്ടിയ പലതിനേയും കഴുവിലേറ്റണമെന്ന്, ചോരയിലെഴുതിയ പലതും കാലങ്ങൾക്കിപ്പുറത്തെ പേയ്ക്കോലങ്ങളാകുമെന്നും , മങ്ങിയ സൂചന ലഭിച്ചപ്പോൾ ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞ പരിഹാസച്ചിരിയ്ക്കപ്പുറത്തുമുണ്ടായിരുന്നു യാഥാർത്ഥ്യത്തിന്റെ ഛായാചിത്രങ്ങൾ.. 'സോഷ്യോളജിക്കൽ ഫാക്ട്' എന്ന് പിന്നെയും പിന്നെയും മനസ്സിനെ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിയ്ക്കയാണ് ഞാൻ .... അവൾക്കു പാടില്ല ചരിത്രം ഒടുങ്ങുവോളം ആകാശം മുട്ടുന്ന ആദർശ ശിഖിരങ്ങൾ .... തൊണ്ടയിടറി ,കണ്ണു നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞ്, പ്രളയമുണ്ടാക്കി അടുക്കളപ്പടിമേൽ തലതല്ലി ഒടുങ്ങണം .... നിശ്വാസത്തിന്റ മിടിപ്പുകൾ പഴകിയ ചേലത്തുണ്ടിൽ ഒപ്പിത്തുടച്ച് വീണ്ടുമുണ്ടാക്കണം എരിഞ്ഞടങ്ങുന്ന അടുപ്പിൽ തീണ്ടാരി രക്തം പുരണ്ട സാമ്പാറുകൾ...... ആത്മഹത്യയ്ക്കും ജീവിതത്തിനും നൽകിയ സമൂഹശാസ്ത്ര സങ്കൽപ്പങ്ങൾക്കപ്പുറത്തു നിന്നു മാർക്സും ദുർഖൈമും പുഞ്ചിരി പൊഴിയ്ക്കയാണ് .... എല്ലാം ശൂന്യതയിലൊടുങ്ങുമെന്ന് നിശബ്ദമായി മൊഴിഞ്ഞ് അവരും കളമൊഴിഞ്ഞപ്പോൾ പുസ്തക്കെട്ടുകൾക്കിടയിലെ മരവിപ്പിൽ ഞാനുമെഴുതുകയാണ് നാളേയ്ക്കു വേണ്ടിയൊരു ആത്മഹത്യാ കുറിപ്പ് , അല്ല കൊലപാതക കുറിപ്പ് ............. ഉള്ളിലെ തീയിൽ എല്ലാം ഞെരിച്ചമർത്തി ഞാനുമൊടുങ്ങട്ടെ എന്നേയ്ക്കുമായ്..... എന്നേയ്ക്കുമായ്................. അനുശ്രീ, ഹ്യുമാനിറ്റിക്സ്. കവിത കടലാസിന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾ ഒരു കടലാസുകഷ്ണത്തിനും മോഹങ്ങളുണ്ടല്ലേ! ചിറകുകൾ തുന്നിച്ചേർത്ത് ഒരു നൂലിൽ കോർത്ത് 'പട്ടം പട്ടം" എന്നുവിളിച്ച് അതിനെ ആകാശത്തേക്ക് ഒന്നു തുറന്നു വിട്ട് നോക്ക് അപ്പോളറിയാം അതിന്റെയൊരു തുള്ളിച്ചാട്ടം അവസാനം നൂലു പൊട്ടിച്ച് അതിനെയൊന്ന് സ്വതന്ത്രയാക്കൂ അപ്പോൾ കാണാം ഊളിയിട്ടുള്ള അതിന്റെയൊരു പറന്നു പോക്ക് നൗഷാദ് റഹീം കവിത രണ്ടു പ്രളയ കവിത യന്ത്രത്തുമ്പി. മലയ്ക്കത് തണലായിരുന്നു താഴ്വാരത്തിന് കുളിരും . ഒരുനാൾ, ഞാനൊരു യന്ത്രത്തുമ്പിയെ വാടകയ്ക്കടുത്തു. തണൽ ഒടിച്ചുമാറ്റി, കുളിർ പിഴുതെറിഞ്ഞു. പിന്നെ എന്നെയും. കരിം പാഠം കാലം തെറ്റിയ തുലാവർഷം കണ്ണുകഴച്ച് കാത്തിരുന്നിട്ടുമെ- ത്താത്ത ഇടവപ്പാതി. വിണ്ടുകീറി വയലുകൾ . പെട്ടെന്ന് അവയ്ക്ക് പാരണയായ് പെരും മഴ. ഗ്രാമം വെള്ളത്തിലായ്. പുറത്തിറങ്ങാൻ വലഞ്ഞ വർ പുരപ്പുറത്ത് കയറി ഉറക്കെ ആർത്തുവിളിച്ചു. ജെ.സി.ബിയെ വിളിക്കൂ. സുരേഷ് .അരീക്കോട് കവിത കനൽ ഉമദേവി പി (മലയാളം) കനത്ത് പെയ്യട്ടെ തുലാവർഷമെങ്കിലും കനലു കത്തുവാനിത്തിരി നോവുകൾ കരുതി വെക്കുന്നു കാലമെൻ ചിന്തയിൽ കർത്തവ്യ ഭാരത്തിലിറക്കി വെക്കുന്നു ഞാനിത്തിരി പോന്നൊരാ വേവുകളൊക്കെയും കാരിരുമ്പു പോൽ മൂർച്ചയേകാനെന്റെ കാതര സ്വപ്നങ്ങൾ ചുട്ടെരിക്കുന്നു ഞാൻ കൂർത്ത വാക്കുകൾ കുന്തമുനകളായ് കുത്തിനോവിക്കുമെന്നിലെ സ്വത്വത്തെ കാത്തുകൊള്ളുവാനില്ലൊരു കവചവും ഞാനൊരു ശൂന്യത ഒന്നുമേകാനാവാത്ത ഇന്നിന്റെ സ്പന്ദനമറിയാത്ത ചിന്തകൾ കാല്പനികമാം ലോകത്തിലെപ്പോഴോ നേർത്ത നൂലിനാൽ നെയ്തെടുക്കുമീ ചിലന്തി വലയിലകപ്പെട്ട ചിന്തകൾ കനലെരിച്ചിടും മുമ്പെന്റെ ചേതന കനവു കാണാതിരിക്കട്ടെ നിന്നെയും കനത്ത് പെയ്യട്ടെ തുലാവർഷമെങ്കിലും കനലു കത്താനൊരിത്തിരി നോവുകൾ കരുതി വെക്കുന്നു കാലമെൻ ചിന്തയിൽ കവിത ലെൻസിൽ ലെളിയുന്ന ശൂന്യത സ്വപ്നങ്ങൾ കഥതേടിയിറങ്ങി , അവിടെ കഥകൾക്കിടയിടെ കഥയില്ലായ്മയെ കണ്ണീർ തുള്ളികൾ കടമെടുത്തു. പിന്നെ ഞാൻ കഥയുടെയാത്മാശം തിരഞ്ഞു. അവയത്രയും ശൂനയേയുടെ മൂടുപടമണിഞ്ഞു. കൺകൾക്കദൃശ്യമായിരിക്കെ പുതിയൊരു ലോകം തീ‍ർക്കാൻ കണ്ണാടി ചില്ലുകൾ തിരഞ്ഞു. അതിലൂടെ ഞാൻ കാണാത്ത കഥകളുടട ശില്പം കൊത്തിയെടുത്തു ആ കണ്ണിലൂടെ ലോകത്തെ കാണാൻ കൊതിച്ചു. അവിടെ ഞാൻ തിരഞ്ഞ സ്വപ്നങ്ങളിലേക്ക്, ദൃശ്യങ്ങളിലേക്ക് ലെൻസ് തിരിക്കവെ കാണാത്ത സ്വപ്നങ്ങളുടെയർഥം മിഴിവോടെ പകർത്തി. അവയിലെ ജീവിതങ്ങൾക്ക് ലെൻസിനേക്കാൾ മിഴിവുണ്ടായിരുന്നു. കാരണം ... ഞാൻ പകർത്തിയത് ജീവനുള്ള കഥകളായിരുന്നു , അതിൽ സത്യം മാത്രമേ ജീവിച്ചിരുന്നുളളൂ. പകർത്താനിനിയും കഥകൾ ശേഷിക്കുമ്പോഴും .. പുതിയ മേച്ചിൽപുറങ്ങൾ തേടി , എന്തെന്നാൽ കണ്ണീർ തുള്ളികൾ കടമെടുത്ത ചിത്രങ്ങളിനിയും രചിക്കണം. അവയുടെ ചിന്തകൾക്കുളളിൽ വീണ്ടും അർഥം തിരയണം , കഥ രചിക്കണം. ഫ്രയിമുകളിൽ പുതിയ ചിത്രം വെളിച്ചമാക്കി പതിക്കണം. അവിടെ കഥ തേടി ലെൻസുമായിറങ്ങി കഥയുടട ഹൃദയത്തുടിപ്പുകൾ പകർത്തണം ........