"സെന്റ് തോമസ് എച്ച്. എസ്സ്. കൂരാച്ചുണ്ട്/അക്ഷരവൃക്ഷം/സ്നേഹത്തിൻറെ കാവലാൾ" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

സെന്റ് തോമസ് എച്ച്. എസ്സ്. കൂരാച്ചുണ്ട്/അക്ഷരവൃക്ഷം/സ്നേഹത്തിൻറെ കാവലാൾ (മൂലരൂപം കാണുക)

11:31, 21 ഏപ്രിൽ 2020-നു നിലവിലുണ്ടായിരുന്ന രൂപം

13,224 ബൈറ്റുകൾ കൂട്ടിച്ചേർത്തിരിക്കുന്നു , 21 ഏപ്രിൽ 2020

തിരുത്തലിനു സംഗ്രഹമില്ല

വ്യത്യാസം കാണൽവിക്കിഎഴുത്ത്

Sthskoorachund20

71

തിരുത്തലുകൾ

@@ വരി 2: / വരി 2: @@
 | തലക്കെട്ട്=  സ്നേഹത്തിന്റെ കാവലാൾ       <!-- തലക്കെട്ട് - സമചിഹ്നത്തിനുശേഷം കവിതയുടെ തലക്കെട്ട് നൽകുക -->
 | color=    3      <!-- color - സമചിഹ്നത്തിനുശേഷം 1 മുതൽ 5 വരെയുള്ള ഏതെങ്കിലും നമ്പർ നൽകുക -->
+}}
+<center> <story>
+മഞ്ഞുകാലത്തിലെ ഒരു പ്രഭാതം .ഉദയസൂര്യന്റെ പൊൻകിരണങ്ങളേറ്റ് മഞ്ഞു തുള്ളികൾ പുൽനാമ്പുകളിൽ
+പളുങ്കുമണികൾ പോലെ വെട്ടിത്തിളങ്ങുന്നത് അയാൾ കൗതുകത്തടെ നോക്കി .ആളുകൾ നഗരത്തിന്റെ
+തിരക്കുകളിലേക്ക് എത്തുന്നതേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു .ലണ്ടൻ നഗരത്തിന്റെ ഏകാന്ത വീഥികളിലൂടെ ഒലിവർ
+നടന്നുനീങ്ങി താൻ സഞ്ചരിക്കുന്ന വഴികൾ പോലെ താനും ഏകനാണെന്ന് അയാൾക്ക് തോന്നി .ഭാര്യയും
+മക്കളുംതന്നെ വിട്ടുപിരിഞ്ഞിട്ട് ഇത് രണ്ടാം വർഷം ആ ഓർമകളിൽ മുഴുകിനടക്കവെ പെട്ടെന്നൊരു സ്വരം ,
+ഒരു കരച്ചിൽ ,അദ്ദേഹത്തിന്റെചെവിയിൽ മാറ്റൊലികൊണ്ടു .ആ കരച്ചിൽ ഒരു കുഞ്ഞിന്റെ ഹൃദയഭേദകമായ
+കരച്ചിലാണെന്ന് അദ്ദേഹം മനസ്സിലാക്കി.പക്ഷെ ആ സ്വരം എവിടെ നിന്നാണെന്ന് കണ്ടെത്താൻ പെട്ടെന്ന്
+അദ്ദേഹത്തിന് കഴിഞ്ഞില്ല കാരണം ആരോരുമില്ലാതിരുന്നആ കുഞ്ഞിന്റെ കരച്ചിൽനഗരത്തിലെങ്ങും
+അലയടിച്ചു .അദ്ദേഹം ആ കരച്ചിലിന്റെ ഉറവിടംഅന്വേഷിച്ച് തിടുക്കത്തിൽ നടന്നു. തെരുവിന്റെ മുക്കിലും
+മൂലയിലും ആ കണ്ണുകൾ പരതി. ഒടുവിൽ ആ അന്വേഷണം ചെന്നെത്തിയത് നഗരമധ്യത്തിലുള്ള
+ശ്മശാനത്തിലാണ് . അവിടെ പീറ്റർ എന്നുപേരുള്ള ഒരു ശവകുടീരത്തിനു മുമ്പിൽ അദ്ദേഹം ആ കുഞ്ഞിനെ
+കണ്ടെത്തി .ആ കുഞ്ഞിനെ കണ്ടതും അദ്ദേഹത്തിന്റെ മനസ്സ് പതറി .കാരണം ആ കുഞ്ഞിന് തന്റെനഷ്ടപ്പെട്ടു
+പോയമകന്റെ ഛായ ആയിരുന്നു .ഒരു നിമിഷം അദ്ദേഹം ഞെട്ടിത്തരിച്ചു .പിന്നെ കുഞ്ഞിനെവാരിപ്പുണർന്നു.
+തന്റെ എകാന്ത ജീവിതത്തിന് ഒരു അർത്ഥംവേണം എന്ന വാശിയോടെ അദ്ദേഹം കുഞ്ഞിനെ മാറോടു
+ചേർത്ത് വീട്ടിലേക്കു നടന്നു .സമയം കടന്നു പോകുന്നത് അയാൾ അറിഞ്ഞതേയില്ല . നിഴലുകളുടെ നീളം
+കൂടിക്കൊണ്ടിരുന്നു .നഗരം ഏതാണ്ട് അതിന്റെ ശാന്തതയിലേക്ക് നീങ്ങുകയായിരുന്നു സന്ധ്യയെ ,രാത്രിയേ
+വരവേൽക്കാനായി ലണ്ടൻ നിവാസികൾ തിടുക്കത്തിൽ നടന്നു . മറയുന്ന വെയിൽ നാളങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ
+ഒലിവർ ആ കുഞ്ഞിനെ കൈയിലേന്തി നടന്നുനീങ്ങി . ആ മുഖത്ത് ഒരു പുത്തൻ ഉണർവ്വും ഉത്സാഹവും
+പ്രതിഫലിച്ചിരുന്നു .അധ്വാനിക്കുന്ന മനുഷ്യരുടെ ഫലം പ്രതിഫലിക്കുന്ന വയൽ വരമ്പിലൂടെ നടന്ന് കുന്നിൻ
+ചെരുവിലുള്ള തന്റെ വീട്ടിൽ അയാൾ തിരിച്ചെത്തി .ഒലിവറിനേയും കുഞ്ഞിനേയും കണ്ട ലില്ലി വളരെ
+സന്തോഷിച്ചു . ലില്ലി ഒലിവറിന്റെ സഹോദരി ആയിരുന്നു. അവർ അവനെ സ്നേഹത്തോടെ ആൽബർട്ട് എന്നു
+വിളിച്ചു .ഇലപൊഴിയും കാലങ്ങൾ പലവുരു വന്നുപോയി മരങ്ങൾ പൂക്കുകയും തളിർക്കുകയും ചെയ്തു കൊണ്ടേ
+യിരുന്നു. ആൽബർട്ടിന് ആറ് വയസ്സായി അവനെ അവർ അക്ഷരങ്ങളുടെ ലോകത്തേക്ക് പറഞ്ഞയച്ചു
+ജീവിതത്തിന്റെ തന്നെ അക്ഷരങ്ങൾ തെറ്റിയ അവന് യഥാർത്ഥ അക്ഷരങ്ങളെ മനസ്സിലാക്കാനും പഠിക്കാനും
+വല്ലാതെ പ്രയാസപ്പെട്ടു .ഒലിവറും ലില്ലിയും ഒരുക്കിയ സ്നേഹത്തണലിൽ അവൻ പഠിച്ചുയർന്നു ഒരു ഡോക്ടറായി
+മാറി .അത് ഒലിവറിന്റെ സ്വപ്നങ്ങളുടെ സാക്ഷാത്കാരമായിരുന്നു .അങ്ങനെ
+തന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് ദു:ഖങ്ങളും , വേദനകളും എന്നേന്നക്കുമായി പെയ്തൊഴിഞ്ഞു എന്നു ആശ്വസിച്ച്
+തന്റെ ജോലിയോടും കുടുംബത്തോടും ഒപ്പം ആൽബർട്ട് സന്തോഷത്തോടെ ജീവിച്ചു.
+അങ്ങനെയിരിക്കെയാണ് നാടിനെയാകെ പിടിച്ചുലച്ചുകൊണ്ട് ആ മഹാമാരി വന്നെത്തിയത് .പതിയേ അത്
+മനുഷ്യ ജീവനുകളെ കാർന്നുതിന്നാൻ തുടങ്ങി .ഡോക്ടർമാർ ആ ഭീകരനെ പിടിച്ചു കെട്ടാനുള്ള
+നെട്ടോട്ടമായി .ശാസ്ത്രം പകച്ചുനിന്നു മനുഷ്യർ വിധിയെ പഴിച്ചു .വരാനുള്ളത് വഴിയിൽ തങ്ങില്ലലോ ,കടലിലെ
+തിരമാലകൾ ആർത്തിരമ്പും പോലെ ലോകം മുഴുവൻ അത് ആഞ്ഞടിച്ചു . വൈകാതെ ആ രോഗം
+ആൽബർട്ടിന്റെ ജീവിതത്തേയും പിടിച്ചുലച്ചു .സുനാമിത്തിരകൾ ഉയർന്നു പൊങ്ങി തീരങ്ങളെ തകർക്കുമ്പോൾ
+അതിന്റെ ആഘാതം വളരെ വലുതായിരിക്കും അതുപോലെ ആൽബർട്ടിന്റെ ജീവിതത്തിലും ആ സുനാമി തിര
+വന്നെത്തി . ഒലിവർ രോഗം പിടിപെട്ട് കിടിപ്പിലായി വൈകാതെ ലില്ലിയും .ആൽബർട്ട് അവരെ രക്ഷിക്കാൻ
+കിണഞ്ഞു പരിശ്രമിച്ചു .തന്റെ പഠനവും പ്രയത്നവ്വം വൃഥാവിൽ ആവുന്നതായി അവന് തോന്നി .പക്ഷെ
+വിധിയ്ക്കു മുൻപിൽ അവൻ തോറ്റു പോയി .തനിക്ക് ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ടത് എന്നന്നേക്കമായി നഷ്ടമായി .ഒലിവർ
+അവനെ വിട്ടുപിരിഞ്ഞു .ആ ആഘാതത്തിൽ ആൽബർട്ട് മാനസികമായും ശാരീരികമായും വല്ലാതെതളർന്നു.
+ഏതാനും ദിവസങ്ങൾക്കുള്ളിൽ വിധിയെ വെല്ലുവിളിച്ച് ലില്ലി ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരികെയെത്തി .സ്വയം
+തകർന്ന ആൽബർട്ടിനെ ലില്ലി ആശ്വസിപ്പിച്ചു ."നഷ്ടപ്പെട്ടതിനെ ഒന്നും നമുക്ക് തിരികെ കൊണ്ടുവരാൻ
+കഴിയില്ല അതിനാൽ സ്വയം ഒളിച്ചോടാതെ തന്റെ ഉത്തരവാദിത്വത്തിൽ ഉറച്ചു നിന്ന് ഈ ലോകത്തെ
+ഒട്ടാകെ കാർന്നുതിന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന മഹാമാരിക്കെതിരെ ഉണർന്നു പ്രവർത്തിക്കൂ." ലില്ലി ആൽബർട്ടിനെ
+ഉപദേശിച്ചു. ലില്ലിയുടെ വാക്കുകൾ ആൽബർട്ടിന്റെ ജീവിതത്തിന് പ്രതീക്ഷയുടെ പുതുവെളിച്ചമായി മാറി
+.തനിക്ക് സംഭവിച്ചത് മറ്റാർക്കും സംഭവിക്കരുത് . ആരുടെയും ഹൃദയം നുറുങ്ങരുത് .ദൃഢ നിശ്ചയത്തോടെ
+അവൻ ഉണർന്നു പ്രവർത്തിച്ചു എങ്ങനെയെങ്കിലും ഈ മഹാമാരിയെ പിടിച്ചു കെട്ടണം അവൻ മനസ്സിൽ
+കരുതി .ഏറെ വൈകാതെ വിധി അവന്റെ മുൻപിൽ മുട്ടുകുത്തി .ആൽബർട്ട് കണ്ടെത്തിയ മരുന്ന്
+രോഗികൾക്ക് ഏറെ ആശ്വാസമായി .മഹാമാരിയിൽ നിന്ന് ലോകം ഉയിർത്തെഴുന്നേറ്റു .ലണ്ടൻ നഗരം
+സാധാരണ ജീവിതത്തിലേക്ക് മടങ്ങിയെത്തി. തെരുവോരങ്ങൾ വീണ്ടും ശബ്ദമുഖരിതമായി.
+ആശുപത്രിയിലേക്കുള്ള യാത്രക്കിടയിൽ ആൽബർട്ട് ആകാശത്ത് തെന്നി നീങ്ങുന്ന
+വെള്ളിമേഘങ്ങൾക്കിടയിലേക്ക് കണ്ണുകൾ പായിച്ചു .അവക്കിടയിൽ നിന്ന് ഒലിവർ തന്നെ നോക്കി
+പുഞ്ചിരിക്കുന്നതായി ആൽബർട്ടിന് തോന്നി.
+</story> </center>
+{{BoxBottom1
+| പേര്=സ്റ്റീവ് ജറാർദ് റോയ്
+| ക്ലാസ്സ്=   9 D  <!-- ക്ലാസും ഡിവിഷനും നല്കുക. ഉദാ- (5 A  OR 5 എ) -->
+| പദ്ധതി= അക്ഷരവൃക്ഷം
+| വർഷം=2020
+| സ്കൂൾ=    സെന്റ് തോമസ് ഹൈസ്കൂൾ കൂരാച്ചുണ്ട്     <!-- കുട്ടിയുടെയും സ്കൂൾ, ജില്ല, ഉപജില്ല എന്നീ പേരുകളും മലയാളത്തിൽ തന്നെ നൽകുക-->
+| സ്കൂൾ കോഡ്= 47037
+| ഉപജില്ല=  പേരാമ്പ്ര     <!-- ചില്ലുകൾ ഉപയോഗിക്കേണ്ടിവരുമ്പോൾ ആണവച്ചില്ല് മാത്രം ഉപയോഗിക്കുക. (ഇവിടെ നിന്നും പകർത്താം   ൽ, ർ, ൻ, ൺ, ൾ ) -->
+| ജില്ല=  കോഴിക്കോട്
+| തരം=     കഥ <!-- കവിത / കഥ  / ലേഖനം -->
+| color=   4   <!-- color - 1 മുതൽ 5 വരെയുള്ള ഏതെങ്കിലും നമ്പർ നൽകുക -->
 }}