|
|
വരി 1: |
വരി 1: |
| ''സംക്രമ കാലം''
| | *[[{{PAGENAME}}/സംക്രമ കാലം | സംക്രമ കാലം]] |
| ✨✨✨✨✨
| |
| ഓർമയിൽ പൂത്തൊരു കർണികാരത്തിന്റെ
| |
| ചില്ലയിൽ നിന്നുമൊരു തേങ്ങലിൻ മർമരം.
| |
| വിഷുപ്പക്ഷി പാടുന്ന പാട്ടിന്റെയീണങ്ങൾ
| |
| ശോകഗാനത്തിന്റെ പിന്നണി പാടിയോ?
| |
| ക്ലാവു പിടിച്ചൊരെൻ മനസ്സിന്റെയോട്ടുരുളി തേച്ചുമിനുക്കി ഞാൻ ചെന്നു നിൽക്കേ
| |
| പാടില്ലായെന്നാരോ മൊഴിയുന്നു
| |
| മനസ്സിന്റെ കൂട്ടിലെ അരുമയാം പൊൻകിളി
| |
| ആഘോഷമല്ലിന്ന് കരുതലാണാവശ്യം
| |
| കാട്ടുതീയിൽപ്പെട്ട് കരിയുന്നു ചിറകുകൾ..
| |
| നിശ്ചലമായിന്ന് നിൽക്കുന്നു ജീവിതം
| |
| മിഴികളിൽ നിറയുന്നു
| |
| ഭീതിതൻ നിഴലുകൾ
| |
| പതിയുന്നു മനസ്സിന്റെ കണ്ണാടിച്ചില്ലിലായ്...
| |
| പാലായനത്തിന്റെ ദാരുണ ദൃശ്യങ്ങൾ.
| |
| നിർലക്ഷ്യമായിതാ മുന്നിലായ് നീങ്ങുന്നു
| |
| താതന്റെ കൈപിടിച്ചോ മനപ്പുത്രനും
| |
| പിന്നിലായ് നീങ്ങുന്നോരമ്മതന്നൊ-
| |
| ക്കത്ത്
| |
| ദൈന്യം തളർത്തിയോരോമന പ്പുത്രിയും..
| |
| കാൽനടയായിതാ ജീവിതപ്പാതകൾ
| |
| താണ്ടുന്നവർക്കിന്ന് പൊള്ളുന്നു ജീവിതം
| |
| നാളെയെപറ്റിയുള്ളാ ശങ്കകൾ നിൽക്കേ..
| |
| നാടെത്തുവാനവർ നെട്ടോട്ടമോടുന്നു.
| |
| ഏതോ മഹാമാരിയാട്ടി തെളിക്കുന്നു
| |
| ജീവിതത്തിൽ നിന്നു- മോടിയൊളിക്കുവാൻ.
| |
| ബാല്യത്തിൻ ചെപ്പിലെ മയിൽപ്പീലിത്തുണ്ടുകൾ
| |
| വഴികളിലെവിടെയോ പാറി വീണീടുന്നു..
| |
| അതിജീവനത്തിന്റെ സൂര്യനങ്ങാകാശത്തൊരു കോണിലുണ്ടെന്ന് മനസ്സ് മന്ത്രിക്കുന്നു..
| |
| കരുതലായ് മാറാം നമുക്കെന്ന് മൊഴിയുന്നു
| |
| മനസ്സിലെ ശാരികപ്പൈതലിന്നെന്തി-നോ
| |
| ഭീതിയൊഴിഞ്ഞൊരാ നാടായി മാറണം
| |
| നാളെ നാം കാണും വിഷുക്കണി പൊൻക്കണി
| |
| നന്മ തൻ നാളം തെളിക്കുമെന്നോർക്കണം
| |
| പൊട്ടിച്ചിരികളാം പൂത്തിരി കത്തിച്ച്
| |
| പാടുവാനെത്തും വിഷു പക്ഷി നിശ്ചയം....
| |