"സെന്റ് റോക്സ് ഹൈസ്കൂൾ, തോപ്പ്/അക്ഷരവൃക്ഷം/ *കാത്തിരിപ്പ്*" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

Schoolwiki സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
No edit summary
No edit summary
വരി 1: വരി 1:
{{BoxTop1
{{BoxTop1
| തലക്കെട്ട്= അർത്ഥം എന്ത് <!-- തലക്കെട്ട് - സമചിഹ്നത്തിനുശേഷം കവിതയുടെ തലക്കെട്ട് നൽകുക -->
| തലക്കെട്ട്= കാത്തിരിപ്പ് <!-- തലക്കെട്ട് - സമചിഹ്നത്തിനുശേഷം കവിതയുടെ തലക്കെട്ട് നൽകുക -->
| color= 2      <!-- color - സമചിഹ്നത്തിനുശേഷം 1 മുതൽ 5 വരെയുള്ള ഏതെങ്കിലും നമ്പർ നൽകുക -->
| color= 2      <!-- color - സമചിഹ്നത്തിനുശേഷം 1 മുതൽ 5 വരെയുള്ള ഏതെങ്കിലും നമ്പർ നൽകുക -->
}}
}}
<center> <poem>
<p>
                    മല
മേരീ, മേരീ...അമ്മയുടെ വിളി കേട്ട് അവൾ തിരി‍ഞ്ഞുനോക്കി.എത്ര നേരമായി നീ ഈ ഇരുപ്പ് തുടങ്ങിയിട്ട്. ശരിയാണ് അവൾ അവിടെ എപ്പോഴാണ് ഇരുന്നത് എന്ന് അവൾ തന്നെ മറന്നിരുന്നു. ക്ലോക്ക് അതിന്റെ പണി തുടർന്ന് കൊണ്ടിരുന്നു. കൃതൃമായി തന്നെ സൂചികൾ എല്ലാം കറങ്ങുന്നുണ്ട്. സമയവും കാലവുമെല്ലാം അതിന്റെ വഴിക്ക് പോകുന്നുണ്ട്.
                  കുന്ന് 
ഇതുവരെ എല്ലാവർക്കും പരാതിയായിരുന്നു സമയമില്ല.ദിവസം ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കൂർ തികയാത്തവർ. ഇന്ന് എല്ലാം നിശ്ചലം നിരത്തുകൾ, വാണിജൃകേന്ദ്രങ്ങൾ, വൃവസായശാലകൾ എന്ന് വേണ്ട ആശുപത്രികൾ പോലും നിശ്ചലം.ദൈവങ്ങളും ഒറ്റയ്ക്കായി.പക്ഷേ തിരമാലകളുടെ ഇരമ്പൽ‍ കൂടി കൂടി വരുന്നു.ഈ വിജനതയിൽ കടലിന്റെ ആക്രോഷം ഭയാനകമായി തോന്നുന്നു.
                  കാട്
ഓഖി ചുഴലിക്കാറ്റ് ആഞ്ഞടിച്ച ആ ദിവസങ്ങൾ അവൾ ഞെട്ടലോടെ ഓർത്തു. അന്ന് നഷ്ടമായതൊക്കെ തിരിച്ചുപിടിക്കുന്ന ഓട്ടപ്പാച്ചിലിലായിരുന്നു അവളുടെ അച്ഛൻ.വളളവും വലയും നഷ്ടമായിരുന്നു,അച്ഛന്റെ ആരോഗൃവും ക്ഷയിച്ചു. പക്ഷേ അമ്മ ഞങ്ങളെ പട്ടിണിക്കിടാൻ തയ്യാറായിരുന്നില്ല. അമ്മ ഞങ്ങളെ ചേർത്തുപിടിച്ചു. വീടിനോടു ചേർന്നുളള ചെറിയ മുറി അത് ഒരു പലവൃഞ്നക്കടയായി അത്രയും തരപ്പെടുത്തുവാൻഅമ്മയ്ക്ക് നൽകിയ പിൻബലം ഞങ്ങൾ മൂന്ന് പേരുടെയും മുഖങ്ങൾ ആയിരിക്കണം. എത്ര കഷ്ടപ്പാടാണെങ്കിലും ഞങ്ങളെ നന്നായി ഒരുക്കി അമ്മ സ്കൂളിൽ അയയ്ക്കും . അത് അമ്മയ്ക്ക് നിർബന്ധമാണ്.
      ഇതിന്റെയൊക്കെ  അർത്ഥം  ഡിക്ഷണറിയിൽ  ഉണ്ട്.....   
ഇതിനിടയിലാണ് കളളനെപ്പോലെ കർക്കിടകം പാഞ്ഞെത്തിയത് .വീടും കടലമ്മ കൊണ്ടുപോകുമോ എന്ന് ഭയന്നു.അമ്മ ചാക്കുകൾ വിതിലിന്റെ ഇടയിൽ തിരുകി വയ്ക്കും വീടിനുളളിൽ വെളളം കയറാതിരിക്കാൻ.ഞങ്ങളെ സുരക്ഷിതമായി ഒരു മൂലയിൽ പായ വിരിച്ചു കിടത്തും എന്നിട്ട് അമ്മ ഉറങ്ങാതെ കാവലിരിക്കും .പേടിപ്പെടുത്തിയ ആദിനങ്ങൾ കടന്നുപോയി.ഈ കൊറോണക്കാലവും കടന്നു പോകും എന്ന് അവൾക്കറിയാം. അന്ന് ദുരിതാശ്വാസ കൃാമ്പിൽ കഴിഞ്ഞ ദിനങ്ങൾ,മധുരമുളള കുറെയേറെ ഒാർമ്മകൾ,നല്ല കുറേ സുഹൃത്തുകൾ.....അതു പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് കൃാമ്പിൽ വച്ച് കിട്ടിയ ആ നല്ല കൂട്ടുകാരി, റോസിയെ ഓർത്തത് . മണിനാദത്തിന്റെ ശബ്ദമാണ് അവൾക്ക് എപ്പോഴും ഓടിവരും എന്റെ കൂടെ കളിക്കാൻ.ഞങ്ങൾ ഈ തീരത്ത് ഒാടിക്കളിക്കും. ഇപ്പോൾ അവളും വരാറില്ല കർശനമായ പൊലിസ് നിയന്ത്രമാണ്.സിമൂഹിക അകലം പാലിക്കണം കുട്ടികൾ അവരവരുടെ വീടുകളിൽ കഴിയണം. മീൻ പിടിക്കാനോ വില്ക്കാനോ അനുവാദമില്ല. ഓഖി ദുരിതാശ്വാസ നിധിയിൽ നിന്നും അച്ഛന് മത്സൃബന്ധന ബോട്ട് ലഭിച്ചിരുന്നു.ഒരുതരത്തിൽ എല്ലാം ശരിയായി എന്ന് കരുതിയതാണ്. ഈ നിയന്ത്രണകാലം നീളുന്നു.....
വീട്ടിൽ ഉപയോകിക്കുന്ന  mixer grinter ഇന്റെ
എന്ന് അവസാനിക്കും??? എന്നും കൃതൃമായി മുഖൃമന്ത്രിയുടെ പത്രസമ്മേളനം കാണും ആകാംശയോടെ നോക്കും ഇന്ന് എത്ര പോസ്റ്റീവ് ?? കുറഞ്ഞുവന്നദിനങ്ങൾ ആശ്വാസമായി.അപ്പോഴാണ് പ്രധാനമന്ത്രിയുടെ കടന്നു വരവ് ഇനിയും നീട്ടണം.....ഈ ലോക്ഡൗൺ കാലവും മനസ്സിന്റെ മണിച്ചെപ്പിൽ സൂക്ഷിക്കാൻ ഒരായിരം  
മീനിങ് ഉം ഡിക്ഷണറിയിൽ ഉണ്ട്.....
നല്ല ഒാർമ്മകൾ തരും എന്ന് പ്രതൃാശിക്കുന്നു.
ഡിക്ഷണറിയിൽ ഇല്ലാത്തത് ആയി ഒന്നും ഇല്ല......
<p>
ഗവേഷകർ ഇന്റർനെറ്റ്‌ ഇൽ കയറി സെർച്ച്‌ ചെയ്തു........
                   
What is called natuaral disaster?...
ഇതിനുള്ള ഉത്തരം  കണ്ടു  പിടിക്കാനായി 
ഗവേഷകർ  ഇന്റർനെറ്റ്‌ ഇൽ  അടിച്ചു  നോക്കി.....
ഡിക്ഷണറി ഇൽ പരതി നോക്കി ....
എവിടെയും അവർക്കത് കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല..... 
അങ്ങനെ അവസാനം  അവർ  തീരുമാനിച്ചു ...  
ഭൂമിയമ്മയോട്  ചോദിച്ചു നോക്കാം .....   
അവർ  അതിന്റെ  അർത്ഥം കണ്ടു  പിടിക്കാനായി 
ഭൂമിയമ്മയെ  കാണാൻ  വേണ്ടി  നടന്നു ...   
അവസാനം  ഗവേഷകർ  ഭൂമിയമ്മയെ  കണ്ടെത്തി ... 
അവിടെ  അവർ  കണ്ട കാഴ്ച  ഭയാനകമായിരുന്നു ....
അവർ അമ്മയോട്  ചോദിച്ചു .....  
Mother what is natuaral disaster?....
കാഴ്ച  നഷ്ടപ്പെട്ട  കണ്ണുകളിൽ നിന്ന്  ഒഴുകി വന്ന
കണ്ണീർ  തുടച്ചു  കൊണ്ട്  ചുക്കി  ചുളിഞ്ഞ 
കൈകളുമായി കീറി പൊളിഞ്ഞു പോയ 
ozone എന്ന പുതപ്  ധരിച്ചു  കിടന്നിരുന്ന 
ഭൂമിയമ്മ പതുക്കെ  ചുമച്ചു  ചുമച്ചു  എഴുന്നേറ്റു ....  
നിങ്ങൾ  എന്നെ  കാണുന്നില്ല ....  
ന്റെ  പുതപ്  കീറിയിരിക്കുന്നു .....
എന്റെ പ്രകൃതി  നഷ്ടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു .....
ന്റെ  പച്ചപ്പും  നഷ്ടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു ....
മനുഷ്യനാണ്  ഇതിന്  കാരണം ....
കണ്ണീർ  തുടച്ചു  കൊണ്ട്  ചുമച്ചു  ചുമച്ചു  ഭൂമിയമ്മ 
അവിടെ  തന്നെ കിടന്നു ....  
ഗവേഷകർ  തിരിഞ്ഞു  നടക്കാൻ  തുടങ്ങി .....
  ഇൻറർനെറ്റിലും  ഡിക്ഷനറിയിലും
കിട്ടാത്ത  ഉത്തരം  അവർക് ലഭിച്ചതിനുള്ള  സന്തോഷത്തിൽ .....
ഇനിയുo അവർക്ക്  ഭൂമിയമ്മയുടെ  വാക്കുകളിൽ  മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന 
അത്യധികമായ  സത്യം  മനസിലാക്കാൻ  കഴിഞ്ഞില്ല ..........  
</poem> </center>
{{BoxBottom1
{{BoxBottom1
| പേര്= ബെൻസി ബാബു
| പേര്= ലാവണ്യ ഇ
| ക്ലാസ്സ്= 6D  <!-- ക്ലാസും ഡിവിഷനും നല്കുക. ഉദാ- (5 A  OR 5 എ) -->
| ക്ലാസ്സ്= 7A <!-- ക്ലാസും ഡിവിഷനും നല്കുക. ഉദാ- (5 A  OR 5 എ) -->
| പദ്ധതി= അക്ഷരവൃക്ഷം  
| പദ്ധതി= അക്ഷരവൃക്ഷം  
| വർഷം=2020  
| വർഷം=2020  

15:02, 16 ഏപ്രിൽ 2020-നു നിലവിലുണ്ടായിരുന്ന രൂപം

കാത്തിരിപ്പ്

മേരീ, മേരീ...അമ്മയുടെ വിളി കേട്ട് അവൾ തിരി‍ഞ്ഞുനോക്കി.എത്ര നേരമായി നീ ഈ ഇരുപ്പ് തുടങ്ങിയിട്ട്. ശരിയാണ് അവൾ അവിടെ എപ്പോഴാണ് ഇരുന്നത് എന്ന് അവൾ തന്നെ മറന്നിരുന്നു. ക്ലോക്ക് അതിന്റെ പണി തുടർന്ന് കൊണ്ടിരുന്നു. കൃതൃമായി തന്നെ സൂചികൾ എല്ലാം കറങ്ങുന്നുണ്ട്. സമയവും കാലവുമെല്ലാം അതിന്റെ വഴിക്ക് പോകുന്നുണ്ട്. ഇതുവരെ എല്ലാവർക്കും പരാതിയായിരുന്നു സമയമില്ല.ദിവസം ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കൂർ തികയാത്തവർ. ഇന്ന് എല്ലാം നിശ്ചലം നിരത്തുകൾ, വാണിജൃകേന്ദ്രങ്ങൾ, വൃവസായശാലകൾ എന്ന് വേണ്ട ആശുപത്രികൾ പോലും നിശ്ചലം.ദൈവങ്ങളും ഒറ്റയ്ക്കായി.പക്ഷേ തിരമാലകളുടെ ഇരമ്പൽ‍ കൂടി കൂടി വരുന്നു.ഈ വിജനതയിൽ കടലിന്റെ ആക്രോഷം ഭയാനകമായി തോന്നുന്നു. ഓഖി ചുഴലിക്കാറ്റ് ആഞ്ഞടിച്ച ആ ദിവസങ്ങൾ അവൾ ഞെട്ടലോടെ ഓർത്തു. അന്ന് നഷ്ടമായതൊക്കെ തിരിച്ചുപിടിക്കുന്ന ഓട്ടപ്പാച്ചിലിലായിരുന്നു അവളുടെ അച്ഛൻ.വളളവും വലയും നഷ്ടമായിരുന്നു,അച്ഛന്റെ ആരോഗൃവും ക്ഷയിച്ചു. പക്ഷേ അമ്മ ഞങ്ങളെ പട്ടിണിക്കിടാൻ തയ്യാറായിരുന്നില്ല. അമ്മ ഞങ്ങളെ ചേർത്തുപിടിച്ചു. വീടിനോടു ചേർന്നുളള ചെറിയ മുറി അത് ഒരു പലവൃഞ്നക്കടയായി അത്രയും തരപ്പെടുത്തുവാൻഅമ്മയ്ക്ക് നൽകിയ പിൻബലം ഞങ്ങൾ മൂന്ന് പേരുടെയും മുഖങ്ങൾ ആയിരിക്കണം. എത്ര കഷ്ടപ്പാടാണെങ്കിലും ഞങ്ങളെ നന്നായി ഒരുക്കി അമ്മ സ്കൂളിൽ അയയ്ക്കും . അത് അമ്മയ്ക്ക് നിർബന്ധമാണ്. ഇതിനിടയിലാണ് കളളനെപ്പോലെ കർക്കിടകം പാഞ്ഞെത്തിയത് .വീടും കടലമ്മ കൊണ്ടുപോകുമോ എന്ന് ഭയന്നു.അമ്മ ചാക്കുകൾ വിതിലിന്റെ ഇടയിൽ തിരുകി വയ്ക്കും വീടിനുളളിൽ വെളളം കയറാതിരിക്കാൻ.ഞങ്ങളെ സുരക്ഷിതമായി ഒരു മൂലയിൽ പായ വിരിച്ചു കിടത്തും എന്നിട്ട് അമ്മ ഉറങ്ങാതെ കാവലിരിക്കും .പേടിപ്പെടുത്തിയ ആദിനങ്ങൾ കടന്നുപോയി.ഈ കൊറോണക്കാലവും കടന്നു പോകും എന്ന് അവൾക്കറിയാം. അന്ന് ദുരിതാശ്വാസ കൃാമ്പിൽ കഴിഞ്ഞ ദിനങ്ങൾ,മധുരമുളള കുറെയേറെ ഒാർമ്മകൾ,നല്ല കുറേ സുഹൃത്തുകൾ.....അതു പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് കൃാമ്പിൽ വച്ച് കിട്ടിയ ആ നല്ല കൂട്ടുകാരി, റോസിയെ ഓർത്തത് . മണിനാദത്തിന്റെ ശബ്ദമാണ് അവൾക്ക് എപ്പോഴും ഓടിവരും എന്റെ കൂടെ കളിക്കാൻ.ഞങ്ങൾ ഈ തീരത്ത് ഒാടിക്കളിക്കും. ഇപ്പോൾ അവളും വരാറില്ല കർശനമായ പൊലിസ് നിയന്ത്രമാണ്.സിമൂഹിക അകലം പാലിക്കണം കുട്ടികൾ അവരവരുടെ വീടുകളിൽ കഴിയണം. മീൻ പിടിക്കാനോ വില്ക്കാനോ അനുവാദമില്ല. ഓഖി ദുരിതാശ്വാസ നിധിയിൽ നിന്നും അച്ഛന് മത്സൃബന്ധന ബോട്ട് ലഭിച്ചിരുന്നു.ഒരുതരത്തിൽ എല്ലാം ശരിയായി എന്ന് കരുതിയതാണ്. ഈ നിയന്ത്രണകാലം നീളുന്നു..... എന്ന് അവസാനിക്കും??? എന്നും കൃതൃമായി മുഖൃമന്ത്രിയുടെ പത്രസമ്മേളനം കാണും ആകാംശയോടെ നോക്കും ഇന്ന് എത്ര പോസ്റ്റീവ് ?? കുറഞ്ഞുവന്നദിനങ്ങൾ ആശ്വാസമായി.അപ്പോഴാണ് പ്രധാനമന്ത്രിയുടെ കടന്നു വരവ് ഇനിയും നീട്ടണം.....ഈ ലോക്ഡൗൺ കാലവും മനസ്സിന്റെ മണിച്ചെപ്പിൽ സൂക്ഷിക്കാൻ ഒരായിരം നല്ല ഒാർമ്മകൾ തരും എന്ന് പ്രതൃാശിക്കുന്നു.

ലാവണ്യ ഇ
7A സെന്റ റോക്സ് എച്ച് എസ് തോപ്പ്
തിരുവനന്തപുരം നോർത്ത് ഉപജില്ല
തിരുവനന്തപുരം
അക്ഷരവൃക്ഷം പദ്ധതി, 2020
കവിത


 സാങ്കേതിക പരിശോധന - Kannankollam തീയ്യതി: 16/ 04/ 2020 >> രചനാവിഭാഗം - കഥ