|
|
വരി 1: |
വരി 1: |
| ആര്യ ശ്രീകുമാർ
| |
| 6.b
| |
| ജി. യു. പി. എ സ് സ്കൂൾ
| |
|
| |
|
| |
| (കൊറോണ കാലം)- കവിത
| |
| | | |
| ഒന്ന് തൊടാൻ പേടിക്കുന്ന കലികാലം
| | *[[{{PAGENAME}}/കൊറോണകാലം|കൊറോണ കാലം- കവിത]] |
| ഒന്നും മിണ്ടാൻ പേടിക്കുന്ന യുവ കാലം
| | |
| നമ്മൾ മനുഷ്യജന്മം തന്നെ വരുത്തിയ കലികാലം | | *[[{{PAGENAME}}/കൊറോണ എ മഹാമാരി|കൊറോണ എ മഹാമാരി |
| നമ്മൾ ക്രൂരത തൻ യുവ കാലം
| | ] - കവിത ]] |
| നമ്മൾ മനുഷ്യജന്മം അതിനുവേണ്ടി പ്രകൃതി എന്തെല്ലാം നൽകി?
| |
| ഒന്നു ചിന്തിക്കു വിൻ!
| |
| ഓർമ്മ വെക്കുവിൻ
| |
| നമ്മൾ ജനനിയെ മാലിന്യമാക്കി....
| |
| മനുഷ്യപുത്രൻ ചെയ്ത തെറ്റുകൾക്കായി ശിക്ഷ നൽകി ഭൂമി.....
| |
| പ്രളയം എന്ന മഹാ മഴ കണ്ണീർ മഴ..
| |
| ജനങ്ങൾ വീണ്ടും തെറ്റുകൾ ആവർത്തിച്ചു.
| |
| ഭൂമി പിന്നെയും പ്രളയം മഴ നൽകി.....
| |
| എന്നിട്ടും നമ്മൾ കുന്നുകൾ ഇടിച്ചുനിരത്തി,
| |
| പാടങ്ങൾ നികത്തി...
| |
| ഭൂമിയെ വെറും മാലിന്യ ഗോളം ആക്കി..
| |
| അകലെ നിന്നേതോ ഭൂമിതൻ കോണിൽ നിന്നും
| |
| പറന്നെത്തി കൊറോണ എന്ന മഹാമാരി..
| |
| പരിപാവനമാം ദൈവത്തിൻ നാട്ടിൽ..
| |
| അമ്മയാം ഭൂമിയെ കൊലക്കളം ആക്കുവാൻ
| |
| യത്നിക്കും മനു ജന്മത്തെ
| |
| അപ്പാടെ ഉന്മൂലനം ചെയ്യുവാൻ....
| |
| എത്തി ആ കീടാണു..
| |
| മനുഷ്യനിൽ നിന്നും മനുഷ്യനിലേക്കു നെട്ടോട്ടം ആയവൻ.
| |
| തുമ്മൽ ഇലൂടെ, തുപ്പൽ ഇലൂടെ, വിയർപ്പിൻ കണ്ണുകളിലൂടെ പോലും...
| |
| ഒന്നും മിണ്ടാൻ പേടിക്കുന്ന കാലം ആക്കി
| |
| ഒന്നു തൊടാൻ പേടിക്കുന്ന യുവ കാലം ആക്കി......
| |