ഗവ. എച്ച് എസ് കുറുമ്പാല/എന്റെ ഗ്രാമം
ഡെക്കാൻ പീഠഭൂമിയുടെ തെക്കേ അറ്റത്താണ് വയനാട് ജില്ല നിലകൊള്ളുന്നത്.ലോകത്തിലെ ജൈവ വൈവിധ്യ പ്രധാനമായ പത്ത് കേന്ദ്രങ്ങളിലൊന്നായ പശ്ചിമഘട്ടത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗത്തിൽ വയനാടും ഉൾപ്പെടുന്നു.വയനാട് ജില്ലയിലെ വൈത്തിരി താലൂക്കിലെ കൽപ്പറ്റ ബ്ലോക്കിൽപെട്ട പടിഞ്ഞാറത്തറ ഗ്രാമ പഞ്ചായത്തിലാണ് കുപ്പാടിത്തറ എന്ന പ്രദേശം. പ്രകൃതി മനോഹരമായ ഗ്രാമമാണ് കുപ്പാടിത്തറ. ജനസംഖ്യയിലേറെയും കർഷകരും താെഴിലാളികളും പ്രവാസികളുമടങ്ങുന്ന സാധാരണക്കാർ. വിവിധ മതത്തിലും ജാതിയിലുംപെട്ട ആളുകൾ വളരെ സൗഹാർദ്ദത്തോടെ ജീവിക്കുന്നു.പുരാതന കാലം മുതൽ കൃഷിയും കന്ന്കാലി വളർത്തലുമായിരുന്നു പ്രധാന ഉപജീവന മാർഗ്ഗം.വയനാടിൻെറ മിക്ക ഭാഗങ്ങളിലും നെൽകൃഷി പറ്റെ കുറഞ്ഞെങ്കിലും കുറുമ്പാല പ്രദേശത്തെ വിശാലമായ നെൽവയലുകൾ അഭിമാനകരമായ കാഴ്ച്ചയാണ്.വയലുകളെയും തോടുകളെയും അതിൻെറ തനതായ രൂപത്തിൽ കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്ന കാര്യത്തിൽ ഇവടത്തുകാർ കാണക്കുന്ന കണിശത അഭിനന്ദനാർഹമാണ്.വിദ്യാഭ്യാസപരമായും, അടിസ്ഥാന സൗകര്യത്തിലും പിന്നാക്കം നിന്നിരുന്ന ഈ പ്രദേശം ഇന്ന് എല്ലാ മേഖലകളിലും മികച്ച് നിൽക്കുന്നു. നാടിൻെറ സാമ്പത്തിക അഭിവൃദ്ധിൽ ഇവിടത്തെ പ്രവാസികൾ വലിയ പങ്കു് വഹിക്കുന്നു.
കുപ്പാടിത്തറ സ്ഥലനാമം
കോട്ടയം രാജവംശത്തിൻെറ അധീനതയിലായിരുന്ന കാലത്ത് വയനാടിനെ ഭരണ സൗകര്യത്തിലായി പത്തു നാടുകളായി വിഭജിച്ച‍ു.മ‍ൂത്തോർനാട്, എളംകൂർനാട്, വയനാട് സ്വരൂപം, പൊരുന്നന്നൂർ സ്വരൂപം,നല്ല‍ൂർനാട്, കുറുമ്പാല നാട്, എടനാടരക്കൂർ, തൊണ്ടർനാട്, വേലിയമ്പം, പാക്ക സ്വരൂപം എന്നിയയാരുന്നു അവ. പരമാധികാരം കോട്ടയം രാജാവിനായിരുന്നുവെങ്കിലും ദേശവാഴികൾക്കായിരുന്നു ഓരോ നാട്ടിലെയും ഭരണച്ച‍ുമതല. കുമ്പ്രനാട് താലൂക്കിൽപെട്ട പയ്യോർമലയിലെ തവിഞ്ഞാട്ട‍ു നായറുടെ കീഴിലായിരുന്നു കോട്ടത്തറ, കുറുമ്പാല അംശങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുന്ന കുറുമ്പാല നാട്. കോട്ടയം രാജാവിൻെറ പുത്രനായ ഈ തവിഞ്ഞാട്ട‍ു നായർ ' വാഴ‍ുന്നവർ' എന്ന സ്ഥാനപ്പേരിലാണ് അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്.(ചരിത്രമുറങ്ങുന്ന മലനിരകൾ – പേജ് -45)
പഴശ്ശിരാജാവ് ഭരണത്തിലായിരിയ്ക്കുമ്പോൾ ഭരണസൗകര്യത്തിന് ഓരോ തറയായി ദേശങ്ങളെ തിരിച്ചു. തെക്ക് ഭാഗത്തെ ദേശം തെക്കുംതറയെന്നും പടിഞ്ഞാറ് ഭാഗത്തെ ദേശം പടിഞ്ഞാറത്തറയെന്നും കോട്ട നിൽക്കുന്ന ഭാഗം കോട്ടത്തറയെന്നും കുപ്പാടി അമ്പലം സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നയിടം കുപ്പാടിത്തറയെന്നും അറിയപ്പെട്ടു.ഇന്നത്തെ പടിഞ്ഞാറത്തറ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഭാഗം ഒരു കാലത്ത് കുറുമ്പാല അംശം എന്നായി രുന്നു അറിയപ്പെട്ടത്.
കുടിയേറ്റം
ആദിവാസികൾ മാത്രമുണ്ടായിരുന്ന വയനാട്ടിലേക്ക് നാനാജാതി മതക്കാരും ദേശക്കാരുമായ കുടിയേറ്റക്കാർ പല കാലങ്ങളിലായി എത്തിച്ചേർന്നിട്ടുണ്ട്. കോട്ടയം രാജാക്കന്മാരുടെ അധീനതയിൽലായിരുന്ന കാലത്ത് വയനാട്ടിലേയ്ക്ക് നികുതി പിരിവിനായി കൊണ്ടുവന്ന കൊണ്ടുവന്ന നായർ കു‍ട‍ുംബങ്ങളാണ് പിന്നീട് ഇവിടു ത്തെ ഭൂ ഉടമകളും ജന്മിമാരുമായി പരിണമിക്കുന്നത്. രാജാക്കന്മാരിൽനിന്നു നേരിട്ട് ഭൂമി പതിച്ചുകിട്ടിയതിലൂടെ അവർ വയനാട്ടിലെ എല്ലാ ഭൂമികളുടെയും ഉടമകളായി മാറി. പിന്നീട് വന്ന കുടിയേറ്റക്കാർ ഈ ജന്മിമാരി ൽ നിന്നാണ് ഭൂമി വാങ്ങിയത്.
മുസ്ലിംകൾ
വയനാടൻ വന വിഭവങ്ങൾ വിദേശ വ്യാപാര രംഗത്ത് എന്നും പ്രിയപ്പെട്ടതായിരുന്നു.കേരളവുമായി ദീർഘനാളത്തെ വ്യാപരബന്ധം പുലർത്തിയിരുന്ന അറബികൾക്ക് ഏറെ പ്രിയങ്കരമായിരുന്ന പല വന വിഭവങ്ങളും വയനാടൻ പ്രദേശങ്ങളിൽ നിന്ന് ശേഖരിച്ചവയാണ്. അറബി കച്ചവടക്കാർക്ക് വനവിഭവങ്ങൾ എത്തി ച്ചുകൊടുക്കുന്ന ചെറുകിട കച്ചവടക്കാർ അന്ന് മലബാറിൽ സജീവമായിരുന്നു. ഈ ചെറുകിട കച്ചവടക്കാരിൽ ഏറിയ പങ്കും മുസ്ലിംകളായിരുന്നു. സ്ഥിരമായി കച്ചവടത്തിനായി വയനാട്ടിലെത്തിയവരിൽ ഒരു വിഭാഗം വയനാടിൽ സ്ഥിരതാമസമാക്കി എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു.ഇത്തരത്തിൽ വ്യാപാരികളായും മറ്റ‍ുമായി കടത്തനാട്ടു നിന്നും, തലശ്ശേരിയിൽ നിന്നും വന്ന മുസ്ലിം വിഭാഗമാണ് കുറുമ്പാല പ്രദേശത്തുള്ള ഭൂരിപക്ഷം മുസ്ലിം കുടുംബ ങ്ങളും.ഇവർ ഇവിടെ കൃഷിയും കച്ചവടവും ചെയ്ത് ഈ മണ്ണിൻെറ ഭാഗമായി.നിലവിൽ കുറുമ്പാല പ്രദേശത്തെ ഒരു പ്രബല വിഭാഗമാണ് മുസ്ലിംകൾ. ഇവിടത്തെ മുസ്ലിംകൾക്ക് നാട് രണ്ടുണ്ട്. നാടും വയനാടും. നാടെന്നു പറഞ്ഞാൽ വയനാട്ടിൽ അവർ വസിക്കുന്ന ദേശമല്ല, ചുരത്തിനു താഴെയുള്ള കടത്തനാട് പ്രദേശമാണ്. "നാട്ടിൽ പോവുക" എന്നു പറഞ്ഞാൽ സമീപകാലം വരെ അതിനർത്ഥം ചുരത്തിനു താഴെ പോവുക എന്നതായിരുന്നു.നാദാപുരം, തലശ്ശേരി പ്രദേശങ്ങളിൽ നിന്ന് കുടിയേറിയവർ തങ്ങളുടെ നാട്ട‍ുപേര് കുടുംബ പേരായി ഉപയോഗിക്കുന്നതിലൂടെ അവരുടെ പൂർവ ദേശം കണ്ടെത്താൻ കഴിയുന്നു.കല്ലാച്ചി, വട്ടോളി തുടങ്ങിയ വീട്ട് പേരുകള‍ുള്ള കുടുംബങ്ങൾ ഇവിയെ ഉണ്ട്.
കൃസ്‍ത്യൻസ്
1950 കാലഘട്ടത്തിൽ മധ്യതിരുവിതാംകൂറിൽ നിന്നും മറ്റ‍ുമാണ് കുറുമ്പാല പ്രദേശത്തേക്കു് ക്യസ്ത്യൻ കുടിയേറ്റം ഉണ്ടായിട്ട‍ുള്ളത്. ഈ പ്രദേശത്ത് ആദ്യം രൂപീകരിക്കപ്പെട്ട ഇടവകകളിലൊന്നാണ് സെൻറ്. മേരീസ് ചർച്ച് തരിയോട്.ആദ്യ കാലഘട്ടത്തിൽ കുറുമ്പാല പ്രദേശത്തെ വിശ്വാസികൾ ഈ പള്ളിയെ യാരുന്നു ആശ്രയിച്ചിരുന്നത്. പിന്നീട് 1958- ൽ അരമ്പറ്റകുന്നിൽ സെൻറ് ജോസഫ് ചർച്ച് നിർമ്മിച്ച‍ു. പിന്നീട് ഈ ചർച്ചിന് കീഴിൽ കോട്ടത്തറ, കുറുമണി, പുതുശ്ശേരിക്കടവ് തുടങ്ങിയ ഇടവകകൾ ഉണ്ടായത്. പേഴ‍ുംകാട്ടിൽ കൊച്ചേട്ടൻ, പരിയാരത്ത് ദേവസ്യ, മാന്തോട്ടം ഫിലിപ്പോസ്, കുന്നുംപുറം ദേവസ്യ, മുണ്ടക്കൽ തോമസ്, വെട്ടിക്കാമറ്റത്തിൽ ആഗസ്തി, കൂവക്കൽ കുടുംബം, അറക്കപറമ്പിൽ ഫാമിലി തുടങ്ങിയവരൊക്കെ ആദ്യകാല കുടുംബാങ്ങളിൽപ്പെട്ടവരാണ്.
വിവിധ വിഭാഗങ്ങൾ
ഹിന്ദു, മുസ്ലിം,ക്യസ്ത്യൻ മത വിഭാഗത്തിൽപ്പെട്ട മനുഷ്യർ വളരെ സ്നേഹത്തൊടെയും സൗഹാർദ്ദത്തോടെയും കഴിയുന്ന പ്രദേശമാണ് കുറുമ്പാല.കേരളത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ആദിവാസി സമൂഹത്തിന് ആതിഥേയത്വം വഹിക്കുന്നത് വയനാട് മലനിരകളാണ്. പണിയ, കുറുമ, അടിയാർ, കുറിച്യ, ഊരാളി, കാട്ടുനായ്ക്കൻ എന്നിവ രെല്ലാം പ്രധാനപ്പെട്ട ഗോത്രങ്ങളാണ്.ഇവരിൽ പണിയ, കുറിച്യ ഗോത്രങ്ങളാണ് കുപ്പാടിത്തറ പ്രദേശത്തുള്ള പ്രധാന ഗേത്ര വിഭാഗങ്ങൾ.
ആദിവാസി വിഭാഗം
വയനാട്ടിലെ ആദ്യ ആദിവാസി വിഭാഗങ്ങളിൽ ഏറ്റവും പ്രധാന വിഭാഗമാണ് പണിയ വിഭാഗം അവർ പരസ്പരം സംസാരിക്കുവാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഭാഷ ഗോത്ര ഭാഷയാണ്. കാർഷികമേഖലയിലെ തൊഴിലാളികളാണ് പണിയ വിഭാഗത്തിലെ മിക്ക പുരുഷന്മാരും സ്ത്രീകളും.ഇവർ വനമേഖലയിലെ ഉൽപ്പ ന്നങ്ങൾ ശേഖരിക്കുന്നതിൽ പ്രത്യേക കഴിവുള്ളവരുമാണ്.
ആചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങൾ
ആദിവാസികള‍ുടെ ആചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങൾ വളരെ വ്യത്യസ്തമാണ്. കുംഭമാസത്തിലാണ് ഇവരുടെ ആചാരങ്ങൾക്ക് തുടക്കം.കുംഭം ഒന്നിന് രാവിലെ വീട്ടിൽ നിലവിളക്ക് കത്തിച്ച് നാക്കിലയിൽ പച്ചരിയും, വെള്ളത്തോട് കൂടിയ തേങ്ങാ മുറിയും, വെറ്റില, അടയ്ക്ക ,നാണയങ്ങൾ എന്നിവ വച്ച് മരിച്ചുപോയ കാരണവന്മാരെ പ്രീതിപ്പെടുത്താൻ പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു. അന്ന് രാത്രി തങ്ങളുടെതായ എല്ലാതരം ഭക്ഷണങ്ങളും ഒരുക്കി പിതാമഹൻമാർക്ക് വേണ്ടി നേർച്ച വിളമ്പുന്നു. മറ്റൊരു പ്രധാന ചടങ്ങ് മേട മാസത്തിലാണ്.കാവിൽ കേറ്റം എന്ന ചടങ്ങ‍ുണ്ട്.വിഷുവിൻെറ അന്നോ അല്ലെങ്കിൽ വിഷു കഴിഞ്ഞോ ആണ് ഈ ചടങ്ങ്. ഇതിനായി ഇടണയിലയിൽ ഇലയപ്പം ഉണ്ടാക്കുന്നു. ഇലയപ്പം കാവിൽ വിളമ്പിയ ശേഷം മാത്രമേ വീട്ടിൽ ഉപയോഗിക്കുവാൻ പാടുള്ളൂ. മാരിയമ്മ, മുത്തശ്ശിമാരി, കാവിലപ്പൻമാര്, അമ്പത്തൊന്ന് കുലദൈവങ്ങൾ എന്നിവയാണ് ഇവരുടെ ആരാധന മൂർത്തികൾ.
സ്ത്രീകൾ പ്രസവിച്ചാൽ ഇരുപത്തിയഞ്ചാം ദിവസം തളിച്ച് കുളിയും 28 -ാം ദിവസം നൂൽകെട്ട് എന്ന ചടങ്ങ‍ുമുണ്ട്. നൂലുകെട്ട് ചടങ്ങിൽ കുട്ടിയുടെ അച്ഛൻെറയും അമ്മയുടെയും അടുത്ത ബന്ധുക്കളും ഊര‍ുമൂപ്പന്മാരും പങ്കെടുക്കുന്നു. പെൺകുട്ടികൾ മൂന്നുദിവസം പുറത്തിറങ്ങാതെയിരിക്കണം. മൂന്നാം ദിവസം മഞ്ഞൾകുളി എന്ന ചടങ്ങ് കഴിഞ്ഞേ പുറത്തിറങ്ങ‍ൂ.ശേഷം മറ്റൊരു ദിവസം എല്ലാവരെയും പങ്കെടുപ്പിച്ച് മതപരമായ ചടങ്ങുകളും ഒപ്പം വിഭവസമൃദ്ധമായ ഭക്ഷണവും ഒരുക്കുന്നു. മരണം സംഭവിച്ചാൽ അവരുടെ അടുത്ത ബന്ധുക്കൾക്ക് ഏഴു ദിവസം വരെ കഞ്ഞിയും ചമ്മന്തിയും പച്ചക്കറിയും (കടുക് ചേർക്കാത്ത ഭക്ഷണം) മാത്രമേ പാടുള്ളൂ.കൂടാതെ ഏഴാം ദിവസം നിഴൽ കൊണ്ടുവരിക എന്നൊരു ചടങ്ങ‍ും, എട്ടാം ദിവസം ഉപ്പും അരിയും എടുക്കുക എന്ന ചടങ്ങ‍ുമുണ്ട്.മരിച്ചവരുടെ ബന്ധത്തിൽ ബലി നോക്കുന്ന സ്തീയാണ് ഭക്ഷണസാധനം ഏറ്റുവാങ്ങ‍ുക. പുറം തിരിഞ്ഞു നിന്നു വേണം ഭക്ഷണസാധനങ്ങളും അരിയും സ്വീകരിക്കാൻ.ഇവർ തന്നെയാണ് ഭക്ഷണത്തിനുള്ള വെള്ളം മൺകലത്തിൽ തലയിലേറ്റി കൊണ്ട് വരേണ്ടതും.ഏഴാം ദിവസം കൊണ്ടുവന്ന നിഴൽ കേറ്റിയ റ‍ൂമി ലാണ് ഭക്ഷണം പാകം ചെയ്യുക. മരിച്ച്പോയവരെ മനസ്സിൽ കരുതി ഭക്ഷണങ്ങൾ വിളമ്പിയ ശേഷമേ മറ്റുള്ളവർ കഴിക്കൂ. എല്ലാ ചടങ്ങുകൾക്കും വെറ്റിലയും, പുകയിലയും, അടക്കയും, ചുണ്ണാമ്പും നിർബന്ധമാണ്. മരണ ചടങ്ങുകൾക്ക് നേതൃത്വം നൽകുന്ന ആൾ "അട്ടാളി' എന്ന പേരിൽ അറിയപ്പെടുന്നു.ചടങ്ങ‍ുകൾക്കെല്ലാം തുടിയുണ്ടാകും. പുരുഷന്മാരുടെ തുടി താളത്തിനൊത്ത് സ്ത്രീകൾ നൃത്തം വയ്ക്കുന്നത് വളരെ മനോഹരമായ കാഴ്ച യാണ്.
പുലയ വിഭാഗം
വയനാട്ടിലെ കൽപ്പറ്റ മുനിസിപ്പാലിറ്റിയിലും പടിഞ്ഞാറത്തറ, കോട്ടത്തറ ,വെള്ളമുണ്ട, പൊഴുതന, ഇടവക, വെങ്ങപ്പള്ളി എന്നീ ഗ്രാമപഞ്ചായത്തുകളിലുമാണ് പുലയ വിഭാഗം താമസിക്കുന്നത്.
ആചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങൾ
ഇവർക്ക് അവരു ടെതായ ആചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങളും അവരുടേതായ ഭാഷയും ഉണ്ട്. കന്നി മാസത്തിലാണ് ആചാരങ്ങൾക്ക് തുടക്കം കുറിക്കുന്നത്. സമുദായ ആചാരങ്ങളുടെ ആരംഭം വെങ്ങപ്പള്ളി പഞ്ചായത്തിലെ തെക്കുംതറ സമുദായം അമ്പലത്തിലാണ് ആരംഭിക്കുക. കന്നി പാട്ട് എന്ന ചാളപ്പാട്ട് കന്നി മാസത്തിലേയും, "പുത്തരി" എന്ന ചടങ്ങ് ധനു മാസത്തിലെ യും പ്രധാന ചടങ്ങ‍ുകളാണ്.എല്ലാ ഊരുകളിൽ നിന്നുള്ളവരെല്ലാം ഒരു സ്ഥലത്ത് കേന്ദ്രീകരിച്ചാണ് പുത്തരി ഉത്സവം പുത്തരി നടത്തുന്നത്.പുതിയ അരിയുടെ ചോറും കറികളും (സദ്യ )ആണ് വിഭവങ്ങൾ.ഇതിനുള്ള അരി കമ്മറ്റിക്കാർ സമുദായത്തിൽ പെട്ടവരിൽ നിന്നും ശേഖരിക്കും. പുത്തരി ഉത്സവം കഴിഞ്ഞാൽ ഓരോ സമുദായ അമ്പലത്തി ലും പുത്തരി വെയ്‍ക്കും.തിറ മറ്റൊരു പ്രധാന ഉത്സവമാണ്.മകര മാസം ഒന്നിന് തിറ ഉത്സവാരംഭം സമുദായ അമ്പലത്തിൽ നടത്തും.മഹാദേവൻ തിറയാണ് ഏറ്റവും പ്രധാന തിറ.മകര മാസ തിറയോടു കൂടി ഓരോ വർഷത്തെയും ഉത്സവം സമാപിക്കുന്നു.മേടമാസ സംക്രാന്തിയ്ക്ക് എല്ലാ സമുദായ അമ്പല ത്തിലും പൂജ ഉണ്ടാകും. മരണാനന്തര ചടങ്ങിൻെറ ഭാഗമായി മൂന്നാം ദിവസം പ്രത്യേക ചടങ്ങ‍ും, പതിനാറാം ദിവസം പ‍ുലകുടി അടിയന്തരവുമ‍ുണ്ടാകും.മരണപ്പെട്ടവരുടെ മക്കളും അടുത്ത ബന്ധുക്കളും 16 ദിവസം നോയമ്പ് നോക്ക ണം. മത്സ്യ മാംസാദികൾ കഴിക്കരുത്. ഒരു കുട്ടി ജനിച്ചാൽ ഏഴാം ദിവസം പുണ്യാഹം തളിച്ച് പെറ്റിണീ ക്കൽ ചടങ്ങ് നടത്തുന്നു. ഇരുപത്തി യെട്ടാം ദിവസം നൂലുകെട്ട് ചെറിയ സദ്യയോടുകൂടി ആഘോഷിക്കുന്നു.സമുദായത്തിലെ മൂപ്പൻ 'മരത്താൻ' എന്ന പേരിൽ അറിയപ്പെടും.'മരത്താൻ' പദവി സ്വീകരിക്കുന്ന യാൾ മൂന്നര മാസക്കാലം കഠിന വ്രതം അനുഷ്ഠിക്കണം. ഈ കാലയളവിൽ ഏകന്തവാസവും ആവശ്യമാണ്. കന്നി മാസം ഒന്നാം തീയതി ആരംഭിക്കുന്ന വ്രതം ധനു മാസം പകുതിയിൽ തീർത്ത്, സമുദായ അംഗങ്ങൾ താമസിക്കുന്ന മുഴുവൻ ഊരുകളും സന്ദർശിക്കണം.സമുദായ ആചാരങ്ങളിൽ ഏറ്റവും മുഖ്യൻ 'മരത്താൻ' തന്നെയാണ്. പ്രായത്തിൽ മൂത്തവർ പോലും മരത്താനെ അംഗീകരിക്കുകയും ബഹുമാനിക്കുകയും വേണം. മരത്താന് പ്രത്യേക ശമ്പളമോ മറ്റ് ആനുകൂല്യങ്ങളോ ഇല്ല. സമുദായക്കാർ നൽകുന്ന ചെറിയ സഹായങ്ങൾ സ്വീകരിക്കാം. മരത്താന് അരയിലും തോളിലും ചുമന്ന പട്ട് നിർബന്ധമാണ്.ഊരു സന്ദർശനത്തിലും ചടങ്ങു കൾക്കും ചൂരൽ വടിയും, അരയിൽ ചെറിയ കത്തിയും ഉണ്ടാകും. കത്തി മുഴുവൻ സമയവും അരയിൽ കരുതുന്നു. നിലവിലെ മരത്തൻ പടിഞ്ഞാറത്തറ പഞ്ചായത്തിലെ മാക്കൂട്ട്കുന്ന് ഊരിലെ ശങ്കരൻ എന്നവരാണ്.
കുറിച്ച്യ വിഭാഗം
പടിഞ്ഞാറത്തറ ഗ്രാമപഞ്ചായത്ത് കുപ്പാടിത്തറ വില്ലേജിൽ ഒമ്പതാം വാർഡിൽ അലക്കമുറ്റം, അത്തിക്കൽ, കുന്നത്തുകാര എന്നീ ഉന്നതികളിലായി 75 കുറിച്ച്യ സമുദായക്കാർ താമസിച്ച് വരുന്നു. പണ്ടുകാലം മുതലേ കൃഷിയും കന്നുകാലി വളർത്തലുമായിരുന്നു ഇപരുടെ ജീവിതോപാധി. നെല്ല്, റാഗി, വാഴ, കപ്പ, ഇഞ്ചി എന്നിവയാണ് പ്രധാനമായും കൃഷി ചെയ്തിരുന്നത്.എന്നലിന്ന് കൃഷി വാഴയിലും കപ്പയിലുമായി ഒതുങ്ങി.ഇവർ പരസ്പരം തനത് ഭാഷ സംസാരിച്ചിരുന്നു.ആ ഭാഷക്ക് ലിപി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.ആർക്കും കേട്ടാൽ മനസ്സിലാക്കാൻ പറ്റുന്ന ഭാഷയായിരുന്നു. ആദ്യകാലങ്ങളിൽ കൂട്ടുകുടുംബ വ്യവസ്ഥിതി ആയിരുന്നു നിലനിന്നിരുന്നത്.തറവാട്ടിൽ 20 കുടുംബങ്ങൾ വരെ ഉണ്ടാകും. എല്ലാവരും ഒരുമിച്ച് താമസിച്ചിരുന്നു. കുടുംബ കാരണവരാണ് ഭരണ ചുമതല വഹിച്ചിരുന്നത്.ഭൂസ്വത്തുക്കൾ ഇവരുടെ കൈവശമായിരുന്നു. മരുമക്കത്തായ സമ്പ്രദായമായതിനാൽ കാരണവർ മരിച്ചാൽ അടുത്ത മരുമകനായിരിക്കും ഭരണ ചുമതല. എന്നാൽ ഇന്ന് ഇതിലൊക്കെ വലിയ മാറ്റം വന്നു.ഒാരോ കുടുംബവും വീടുകൾ കെട്ടി മാറി താമസിക്കാൻ തുടങ്ങി.
ആചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങൾ
ഒരുപാട് ആചാര അനുഷ്ഠാനങ്ങളും ഇവരുടെ ഇടയിലുണ്ട്.പൺകുട്ടികൾ പ്രായപൂർത്തിയായാൽ തിരണ്ടു കല്യാണം നടത്തും. മരണാനന്തര ചടങ്ങുകളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് പുലയുളി, ദൈവത്തിനെ കാണൽ എന്നീ ചടങ്ങുകൾ ഉണ്ടാകും. ആരാധനാ മൂർത്തികൾ, കാവുകൾ എന്നിവ പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ്. മലക്കാരി ഗുളിയൻ, ശിവൻ, തെയ്യം, കുട്ടിച്ചാത്തൻ എന്നിവ ആരാധനാ മൂർത്തികളാണ്.വീരോത്ത് കാവിൽ എല്ലാ മാസവും പൂജ നടക്കാറുണ്ട്. ഓരോ മാസവും ഓരോ വീട്ടുകാർ പൂജയുടെ ചെലവ് വഹിക്കണം. വർഷത്തി ലൊരിക്കൽ പ്രതിഷ്ഠാദിനവും നടത്തുന്നു. കുന്നത്തുകാര ഉന്നതിയിലെ മലക്കാരി കാവിൽ തിറമഹോത്സവം നടത്താറുണ്ട്. വീട്ടുകാർ ഒരു നിശ്ചിത തുക എടുത്താണ് പരിപാടി നടത്തുന്നത്. തുലാം പത്ത് മറ്റൊരു പ്രധാനപ്പെട്ട ദിവസമാണ്.അന്ന് അമ്പും വില്ലും പൂജക്ക് വെക്കുന്നു. ശേഷം ആണുങ്ങൾ അമ്പും വില്ലുമായി നായാട്ടിനു പോകും.പന്നിയോ, മുയലോ എന്തെങ്കിലും വേട്ടയാടി പിടിക്കും. കിട്ടിയാൽ ദൈവത്തിന് കാണിക്ക വച്ചതിനുശേഷമേ കഴിക്കുകയുള്ളൂ.
പ്രധാന ആരാധനാലയങ്ങൾ
കുപ്പാടി ശ്രീ ദുർഗ്ഗാ ഭഗവതി ക്ഷേത്രം
കുപ്പാടിത്തറ വില്ലേജ് ഓഫീസിന് സമീപം സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന കുപ്പാടി ശ്രീ ദുർഗ്ഗാ ഭഗവതി ക്ഷേത്രം നൂറ്റാണ്ടുകൾ പഴക്കമുള്ള മഹാക്ഷേത്രങ്ങളിൽ ഒന്നാണ്.ഒരുകാലത്ത് തകർന്നുപോയ ഈ ക്ഷേത്രം ഭക്ത ജനങ്ങളുടെ സഹകരണത്തോടെ പുന.നിർമ്മിച്ച‍ു. അന്നത്തെ 12 വീട്ടുകാരുടെ സഹായത്തോടെ അമ്പല ത്തിൽ നിത്യ ശാന്തി തുടർന്ന് കൊണ്ടുപോകുകയും നിരൂര് ഇല്ലത്ത് വിഷ്ണു നമ്പൂതിരിയുടെ നേതൃത്വത്തിൽ അമ്പലം പരിപാലിച്ചു പോരുകയും ചെയ്തു. കോട്ടയം രാജവംശത്തിൻെറ അധീനതയിലായിരുന്ന ഈ ക്ഷേത്രം ഒരു നൂറ്റാണ്ട് മുമ്പ് പൊതിയിൽ ഇല്ലത്തുകാരുടെ കൈവശം വന്നുചേർന്നു.അക്കാലത്തെ ദാരിദ്യം ക്ഷേത്ര കർമ്മങ്ങളെയും ബാധിച്ച‍ു.പിന്നീട് വലിയൊരു കാലം മലബാറിലെ ജന്മി കുടുംബമായ മക്കാട്ട് ഇല്ലം കുടുംബക്കാർ ഈ ക്ഷേത്രം നോക്കി നടത്തി. പിന്നീട് പൊതിയിൽ ഇല്ലത്തുകാർ ക്ഷേത്രം ദേവസ്വം ബോർഡിന് കൈമാറി. നിലവിൽ മലബാർ ദേവസ്വം ബോർഡിൻെറ കീഴിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന ഈ ക്ഷേത്രത്തിൻെറ പാരമ്പര്യ ട്രസ്റ്റി മക്കാട്ട് ഇല്ലം കുടുംബാംഗങ്ങളാണ്.ശ്രീ ദുർഗ്ഗാദേവി, ഗണപതി, ശിവൻ, അരയിൽ ഭഗവതി, പയ്യൂർ മലമുത്തശ്ശി, ശ്രീ അയ്യപ്പൻ, നാഗം എന്നിവയാണ് ക്ഷേത്രത്തിലെ ദൈവങ്ങൾ. മക്കോട്ട‍ുമ്മൽ ശങ്കരൻകുട്ടി മാരാർ ചെയർമാനും നെല്ലിക്കൽ ശിവദാസൻ സെക്രട്ടറിയുമായ കമ്മിറ്റിയാണ് നിലവിലുള്ളത്. മേട മാസത്തിലെ കാർത്തിക പ്രധാന ഉത്സവമാണ്.
വെളിയർണ മഖാം
വയനാട്ടിലെപ്രസിദ്ധമായ ഒരു തീർത്ഥാടന കേന്ദ്രമാണ് കുറുമ്പാലയിലെ വെളിയർണ മഖാം.നൂറ്റാണ്ട് മുമ്പ് ഈ പ്രദേശത്ത് എത്തി മരണപ്പെട്ട ഒരു മുസ്ലിം സൂഫിയുടെ ഖബറിടമാണ് വെളിയർണ മഖാം. നൂറ്റാ ണ്ടുകൾക്ക് മുമ്പേ തന്നം വയനാട്ടിലേക്ക് മത പ്രബോധനത്തിനും, ആരാധനയ്ക്കുമായി ധാരാളം മുസ്ലിം സൂഫികൾ എത്തിയിരുന്നു.ഇവരുടെ ഖബറിടങ്ങൾ വയനാട്ടിലെ വിവിധ പ്രദേശങ്ങളിലുണ്ട്. കല്ല്യാണത്തും പള്ളിക്കൽ (ശാഹുൽ മുർതള), കോറോം (സയ്യിദ് ശിഹാബുദ്ദീൻ) വാരാമ്പറ്റ (സയ്യിദ് അലി അക്ബർ ദില്ലിക്കോയ) , ബാവലി (ബാവ അലി), കെല്ല‍ൂർ കാട്ടിച്ചിറക്കൽ (സയ്യിദ് അഹ്മദ് ജലാലുദ്ദീൻ ബുഖാരി) , പക്രന്തളം (ഫഖ്‌റുദ്ദീൻ വലിയ്യ്), ഒണ്ടയങ്ങാടി (അബ്ദുല്ലാ ഖൈർ ബലുചിസ്താനി) , ഉള്ളിശ്ശേരി (അഹ്മദുൽ മഅ്ബരി, വലിയ്യ് മുഹമ്മദ് ഔലിയ മസ്താൻ) എന്നിവർ ഇവരിൽ ചിലർ മാത്രമാണ്. ഇവരിൽ പലരും വിദൂര ദേശങ്ങ ളിൽ നിന്നെത്തിയവരാണ്.ഇവരെല്ലാം സ്വജീവിതത്തെ മാതൃകയാക്കി പ്രബോധനം നടത്തിയവരാണ്. ജാതി, മത ഭേദ മന്യേ അവർ തദ്ദേശവാസികൾക്ക് സ്വീകാര്യരായിരുന്നു. ഇന്നും അവരുടെ ഖബറിടങ്ങൾ സന്ദർശിക്കുന്നവരിൽ എല്ലാ ജാതി മത വിഭാഗങ്ങളെയും കാണാം കഴിയും.ഇത്തരത്തിൽ എത്തിയ ഒരു സൂഫിയാണ് നോർത്ത് കുപ്പാടിത്തറയിലെ ജുമാ മസ്ജിന് ചാരത്ത് വെളിയർണ മഖാമിൽ അന്ത്യവിശ്രമം കൊള്ളുന്ന വലിയ്യെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു.ഇദ്ദേഹത്തിൻെറ പേരോ,മറ്റ് വിവരങ്ങളോ ലഭ്യമല്ലെങ്കിലും എല്ലാ വർഷവും മലയാള മാസം കുഭം പന്ത്രണ്ടിനാണ് ഉറൂസ് നടക്കാറുള്ളത്. അത് ഈ പ്രദേശത്തുകാരുടെ ആത്മീയ ഉത്സവമാണ്.ജാതി വർഗ വർണ വിത്യാസമില്ലാതെ നൂറ്റാണ്ടായി ഇവിടുത്തുകാർ തങ്ങളുടെ ഒരാഘോഷമായി ആണ്ട് നേർച്ച കൊണ്ടാടുന്നു. ഈ മഖാമിൻെറ പരിപാലനവും ആണ്ട് നേർച്ച നടത്തുന്നതിന് ചുക്കാൻ പിടിക്കുന്നതെല്ലാം നോർത്ത് കുപ്പാടിത്തറ മഹല്ല് കമ്മറ്റിയാണ്. ഉറൂസ് നിശ്ചയിച്ചാൽ ഇവിടത്തെ ഹൈന്ദവരും മറ്റു മതസ്ഥരും നേർച്ചകളും സഹായങ്ങളും നൽകുകയും ഉറൂസ് സമാപിക്കും വരേ എല്ലാ വിധ ഒത്താശകളും ചെയ്തു കൊടുക്കുന്നു.ഉറൂസിന്റെ ഭക്ഷണം ആദ്യം നൽകുന്നത് ഈ പള്ളിയുടെ അടുത്ത് താമസിക്കുന്ന ഹൈന്ദവ വിശ്വാസികൾക്കാണ്. മത സൗഹർദത്തിന്റെയും പരസ്പര സ്നേഹത്തിൻെറയും സഹകരണത്തിൻെറയും ഓർമ്മ പുതുക്കൽ കൂടിയാണ് ഓരോ ഉറൂസ് അനുഭവങ്ങളും നാട്ട‍ുകാർക്ക് സമ്മാനിക്കുന്നത്.
കൃഷികൾ
പുരാതന കാലം മുതലെ കാർഷിക മേഖലയെ ആശ്രയിച്ച് കൊണ്ട് ഉപജീവനം നടത്തുന്ന പ്രദേശമായിരുന്നു കുറുമ്പാല. ജനസംഖ്യയിലെറെയും കർഷകരും തൊഴിലാളികളുമായിരുന്നു.കൃഷിയും കന്നുകാലി വളർത്ത ലുമായിരുന്നു പ്രധാന ഉപജീവന മാർഗ്ഗം. നെല്ല് ആയിരുന്നു പ്രധന കൃഷി.നിലവിൽ നെല്ല് കൂടാതെ വാഴ, കാപ്പി, അടക്ക, റബർ, തെങ്ങ്, കുരുമുളക്, ഇഞ്ചി, റാഗി എന്നിവയാണ് പ്രധാന കൃഷികൾ.വയനാടിൻെറ മിക്ക ഭാഗങ്ങളിലും നെൽകൃഷി പറ്റെ കുറഞ്ഞെങ്കിലും കുറുമ്പാല പ്രദേശത്തെ വിശാലമായ നെൽവയലുകൾ അഭിമാനകരമായ കാഴ്ച്ചയാണ്.വയലുകളെയും തോടുകളെയും അതിൻെറ തനതായ രൂപത്തിൽ കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്ന കാര്യത്തിൽ ഇവടത്തുകാർ കണിശത പുലർത്തുന്നു.തങ്ങൾക്ക് പെെതൃകമായി ലഭിച്ച കാർഷിക സംസ്കാരം മുറുകെ പിടിക്കുമ്പോഴും ധാരാളം പ്രശ്നങ്ങൾ കർഷകർ നേരിടുന്നുണ്ട്.താങ്ങുന്നതി ലപ്പുറമുള്ള ഉൽപ്പാദന ചെലവും, ഉല്പന്നങ്ങൾക്ക് ന്യായമായ വില കിട്ടാത്തതും,വെള്ളപ്പൊക്ക ഭീഷണിയു മെല്ലാം അവയിൽ ചിലത് മാത്രം. ശക്തമായ മഴക്കാലങ്ങളിലും, ബാണാസുര ഡാമിൻെറ ഷട്ടറുകൾ തുറയ്‍ക്കുന്ന സമയത്തും ഈ പ്രദേശം ഒറ്റപ്പെടാറുണ്ട്. വയലുകളും, കൃഷിയും, റോഡുകളുമെല്ലാം വെള്ളത്തിലാ യിരിക്കും. കഴിഞ്ഞ കാലങ്ങളിൽ ഇതൊരു പതിവനുഭവങ്ങളായി മാറിയിട്ട‍ുണ്ട്.
കുറിച്ച്യവിഭാഗത്തിലെ സ്തീകൾ നെല്ല് കുത്തുമ്പോൾ പാടുന്ന നെല്ല് കുത്ത് പാട്ടിൻെറ ചില വരികൾ
ശെയുവേ ............ഉം.....ശെയുവേ
ചോമാല............ഉം.......നെല്ലെല്ലാം കുത്തണ്ടെ
അയുമ്പക്കെ ............ഉം......അയുമ്പക്കെ ............ഉം...
ശെവ്വമേ .........ഉം...ശെവ്വമേ
അരിയെല്ലാം വെളുക്കണ്ടേ.........
സർക്കാർ സ്ഥാപനങ്ങൾ
കുടുംബാരോഗ്യ കേന്ദ്രം മുണ്ടക്കുറ്റി
വില്ലേജ് ഓഫീസ് കുപ്പാടിത്തറ
ഗവ. ഹെെസ്കൂൾ കുറുമ്പാല
മൂൺലെെറ്റ് എൽ പി സ്കൂൾ മുണ്ടക്കുറ്റി
എസ് എ എൽ പി സ്കൂൾ കുറുമണി
വി എൽ പി എസ് പുതുശ്ശേരിക്കടവ്
അങ്കണവാടി കുപ്പാടിത്തറ
പ്രധാന സ്ഥലങ്ങൾ
കുറുമ്പാല കോട്ട
ബാണാസുര ഡാം
ബാണാസുര വെള്ളച്ചാട്ടം
ആദിവാസി ഉന്നതികൾ
ചണാലത്ത്
ചൽക്കാര
ക‍ുന്നത്തുംകര
അനക്കമ‍ുറ്റം
അത്തിക്കൽ
വെങ്ങലേരികുന്ന്
വെങ്ങലേരിമ‍ുക്കത്ത്
എരങ്ങാണിക്കുന്ന്