എന്നെ നിനക്കറിയില്ല പക്ഷെ നീ
അറിയുന്നു എന്നിലെ ചിന്തകൾ നല്ലപോൽ
നിശയുടെ യാമങ്ങളിലെപ്പോഴോ നീവരും
എന്നു ഞാൻ എപ്പോഴും മോഹിച്ചുരുന്നല്ലോ
മനസെന്ന ജാലക വാതിലിലൂടെ ഞാൻ
നിന്നെ തിരിയാത്ത രാത്രികളില്ലല്ലോ
എങ്കിലും നീ എന്നെ നോക്കാതിരുന്നില്ലേ
കണിക പോലും സ്നേഹം ഉള്ളിലൊതുക്കാതെ
നിന്നിലെ സ്നേഹം കൊതിച്ചിരുന്നല്ലോ ഞാൻ
നീ വന്നതോ പക്ഷെ ഭയാനകമായ്
നിശീഥിനിയുടെ നിശബ്ധതയിലെപ്പോഴോ
നിനക്കായ് കേണിരുന്നല്ലോ പലവുരു
ബാല്യ കാലത്തിലെന്നമ്മ പഠിപ്പിച്ച
പ്രാർത്ഥന ഒന്നായ് നിനക്കായ് ചൊല്ലി ഞാൻ
എന്നിട്ടുമെന്തേ പരിഭവിച്ചല്ലയോ നീ
നിൽക്കുന്നു എൻ മാനസ ജാലക വാതിലിൽ
നിദ്രയിൽ കാണുന്ന നീയല്ല യാഥാർഥ്യം
എന്നു തിരിച്ചറിയുന്നു ഞാൻ ഇന്നുമേ
നിദ്രാവിഹീനമായ് നീ വന്നു ചേരുകിൽ
ജീവിത ഉന്നതി സാധ്യമാകും