"എ.യു.പി.എസ് മുണ്ടക്കര/അക്ഷരവൃക്ഷം/ഈ കാലവും കടന്നു പോകും" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

| തലക്കെട്ട്=    ഈ സമയവും കടന്നു പോകും    <!-- തലക്കെട്ട് - സമചിഹ്നത്തിനുശേഷം കവിതയുടെ തലക്കെട്ട് നൽകുക -->

“ ഒന്നു വേഗം എഴുന്നേൽക്ക്, നിനക്ക് ഞാൻ ഒരു സാധനം കാണിച്ചു തരാം.” ഇതും പറഞ്ഞ് അമ്മഅടുക്കളയിലേക്ക് പോയി.  

“ ഹൊ.. അമ്മ പോയി, കുറച്ചു കൂടി ഉറങ്ങട്ടെ... ” നീന തിരിഞ്ഞു കിടന്നതും അമ്മ വീണ്ടും വിളിച്ചു.  

“ നീനേ, വേഗം വാ... ഇതു കണ്ടാൽ നീ സന്തോഷിക്കും. ” മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ അവൾ എഴുന്നേറ്റു ചെന്നു.  

“ എന്താ... എന്തിനാ വിളിച്ചേ...”  

  <p>അടുക്കളയുടെ പിൻഭാഗത്ത് അമ്മയ്ക്ക് ഒരു ചെറിയ തോട്ടമുണ്ട്. നീന അവിടേക്ക് ചെന്നു. അവിടെ കണ്ട കാഴ്ച അവളെ സന്തോഷിപ്പിച്ചു. </p>

       <p> അപ്പോഴാണ് നീന വീട്ടിൻറെ പിന്നിൽ അമ്മ നട്ടിരിക്കുന്ന പടവലം, കറിവേപ്പില. തക്കാളി, വെള്ളരി, മുളക് എന്നിവ കാണുന്നത്.  

“അമ്മേ, ഇതെല്ലാം എന്തിനാ ഉണ്ടാക്കുന്നത് ? സാധാരണ കടയിൽ നിന്നല്ലേ ഇതെല്ലാം വാങ്ങുന്നത്. പിന്നെ എന്തിനാ ഇവയെല്ലാം വളർത്തുന്നത്. ”

“ ഇപ്പോൾ സാധനങ്ങൾ കുറവായിരിക്കും, മാത്രവുമല്ല, നല്ല വിലയുമുണ്ടാകും.  അതിനേക്കാൾ പ്രധാനം കീടനാശിനികൾ തിളച്ചവയുമായിരിക്കും. അവയൊക്കെ തിന്നാൽ പല രോഗങ്ങളും നമുക്കുണ്ടാകും. അതു കൊണ്ടാണ് നാം പച്ചക്കറികൾ വളർത്തുന്നത്.  മനസ്സിലായോ ? ”

മനസ്സിലായി എന്ന മട്ടിൽ അവൾ തല കുലുക്കി.  

“ അമ്മേ, അച്ഛൻ എവിടെ, കാണുന്നില്ലല്ലോ ?”  

“ അച്ഛൻ മീൻ വാങ്ങാൻ പോയതാ...” അമ്മ മറുപടി നൽകി. അപ്പോഴാണ് ഗേറ്റ് കടന്ന് അച്ഛൻ വരുന്നത് നീന കണ്ടത്.  

“മീൻ കിട്ടിയോ ?...” അമ്മ ചോദിച്ചു.  

“ ഇല്ല. ഇപ്പോൾ ലോക്ക് ഡൗണല്ലേ. മീൻ കുറവാ... അതിനാൽ കിട്ടിയില്ല.”

അച്ഛൻ അകത്ത് കയറി സോപ്പ് ഉപയോഗിച്ച് കൈകൾ നല്ലവണ്ണം കഴുകാൻ തുടങ്ങി.  അപ്പോൾ നീനക്ക് ഒരു സംശയം.

“  അച്ഛനെന്തിനാ സോപ്പ് ഉപയോഗിച്ച്  കൈകൾ കഴുകിയത് ? ”

“കൈകളിലുള്ള അഴുക്കുകളും വൈറസുകളും പോകാൻ. കോവിഡ് ആയതു കൊണ്ട് എവിടെ പോയി വന്നാലും  കൈകൾ സോപ്പുുയോഗിച്ച് വൃത്തിയായി കഴുകണം.  വാ... നമുക്ക് പറമ്പിലേക്ക് പോകാം . അവിടെ ധാരാളം ജോലിയുണ്ട്. ” അച്ഛൻ മുന്നിലും തൊട്ടുപിറകിൽ നീനയും പിന്നിൽ അമ്മയും. അവർ പറമ്പിലേക്ക് നടന്നു. </p>  

വെയിലിന് ചൂട് കൂടി വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. നീന പറമ്പിലുള്ള മാവിൻറെ ചുവട്ടിലേക്ക് മാറി നിന്നു. അവൾ നോക്കുമ്പോൾ അടുത്ത വീട്ടിലെ കൂട്ടുകാരി അവളെ നോക്കി കൈകാണിച്ചു. അവിടെ പോയാൽ കളിക്കാമായിരുന്നു. അവൾ ആലോചിച്ചു.  വേണ്ട, ലോക്ഡൗണല്ലേ... എല്ലാവരും അവരവരുടെ വീടുകളിൽ കഴിയണമെന്നല്ലേ പറയുന്നത്. അതുകൊണ്ട് ഇവിടെ തന്നെ നിൽക്കാം. ഓരോരുത്തരും ശ്രദ്ധിച്ചാൽ എല്ലാവർക്കും നല്ലതല്ലേ. നീന അച്ഛൻ മുൻപ് ‍ പറ‍ഞ്ഞത് ഓർത്തു.  

“ പ്രയാസങ്ങളൊക്കെ തീരും. ഈ കാലവും കടന്നു പോകും.