"എം.ആർ.എം.കെ.എം.എം.എച്ച്.എസ്.എസ് . ഇടവ/അക്ഷരവൃക്ഷം/ അതിജീവനത്തിൻെറ പാതയിൽ.." എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

               ഇത്രയേറെ ആധുനിക സൗകര്യങ്ങളുള്ള നമ്മുടെ ഭൂമിയാണ് ഇന്നു ഭീതിയുടെ അന്ധകാരത്തിൽ പകച്ചു നിൽക്കുന്നത്. നഗ്നനേത്രങ്ങൾ കൊണ്ട് കാണാൻ സാധിക്കാത്ത ഒരു വൈറസ് മാസങ്ങൾക്കകം ഒരു ലക്ഷം മനുഷ്യരുടെ മരണത്തിനു കാരണമായി. ഒരു പ്രദേശത്തെയോ ഒരു സംസ്ഥാനത്തെയോ ഒരു രാജ്യത്തെയോ ഒരു ഭൂഖണ്ഡത്തെയോ മാത്രമല്ല മറിച്ചു ലോകമാകെ പടർന്ന ഒരു മഹാമാരി സാമ്പത്തിക വളർച്ചയെപ്പോലും സ്തംഭിപ്പിക്കുന്ന ഈ കാലഘട്ടത്തിലാണ് നമ്മളും ജീവിക്കുന്നതെന്നോർക്കുമ്പോൾ വിസ്മയം തോന്നുന്നു. ഇന്നത്തെ ആധുനിക സൗകര്യങ്ങൾക്ക് പോലും ഈ മഹാമാരിക്കെതിരെ പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലല്ലോ എന്നത് വിസ്മയകരം. മുമ്പ് സൂചിപ്പിച്ച ലോകമഹായുദ്ധങ്ങളിൽ ഏർപ്പെട്ടിരുന്ന പല രാജ്യങ്ങളും ഇന്ന് ഈ മഹാമാരിക്ക് മുന്നിൽ പകച്ചുനിൽക്കുകയാണ്. ഇത്തരത്തിലുള്ള സന്ദർഭത്തിൽ ശ്രീ. സുഭാഷ് ചന്ദ്രന്റെ പറുദീസാ നഷ്ടത്തിൽ നിന്നെടുത്ത "ഉരുളൻ കിഴങ്ങ് തിന്നുന്നവർ " എന്ന കഥയിൽ ഭർത്താവ് നഷ്ടപെട്ട ജൂലിയാനയുടെ കളങ്കമില്ലാത്ത ദൈവത്തോടുള്ള പ്രാർത്ഥനയാണ് എനിക്കിപ്പോൾ ഓർമ വരുന്നത്. 'ഖനികളിൽ പ ണിചെയ്യുന്നവർക്കു ഒരപകടവും വരുത്തരുതേ' ! പിന്നെ ആ പ്രാർത്ഥനയിൽ സ്വാർഥത തീണ്ടിയിട്ടുണ്ടെന്ന് ഖേദിച്ച് അവൾ അത് തിരുത്തി : "ലോകെത്തെല്ലാവർക്കും ഒരാപത്തും വരുത്തരുതേ !"  സ്വാർഥതയുടെ നനവില്ലാത്ത ഇത്തരത്തിലുള്ള പ്രാർത്ഥനകൾക്ക് ഈ സമയത്ത് ഏറെ പ്രസക്തിയുണ്ട്.

മനുഷ്യന്റെ ജീവിതശൈലി മാറിയത് അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ ഈ മഹാമാരിയുടെ വളർച്ചയ്ക്ക് കാരണമായിട്ടുണ്ട്. നാഗരികജീവിതം ആഗ്രഹിക്കുന്ന നാം നാട്ടിൻപുറത്തെ ആട്ടോഗ്യപ്രദമായ ആഹാരങ്ങളെ മറന്ന് ഫാസ്റ്റ്ഫുഡിനും ജങ്ക്ഫുഡിനും അടിമപ്പെട്ടു. ഷുഗർ, കൊളസ്‌ട്രോൾ പിന്നെ അപൂർവങ്ങളിൽ അപൂർവമായി മാത്രമുണ്ടായിരുന്ന ക്യാൻസർ എന്നീ രോഗങ്ങൾ ക്രമാതീതമായി വർധിക്കുന്നതിന് ഇത് കാരണമായി. മനുഷ്യശരീരത്തിന്റെ രോഗപ്രതിരോധമാണ് നാം പ്രതിദിനം കുറക്കുന്നതെന്ന് ഒരിക്കലും കരുതിയിരുന്നില്ല. നാട്ടുനന്മകളും ഗ്രാമീണജീവിതവും മറന്നു വഴിപിരിഞ്ഞ നമുക്ക് ഇതൊരു പാഠം തന്നെയാണ്.