"ആര്യഭടൻ" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

[[Image:419px-2064_aryabhata-crp.jpg‎ |thumb|right|200px|ആര്യഭടന്റെ പ്രതിമ പൂനെയിലെ IUCAA ഇല്‍]]

പുരാതന [[ഭാരതം|ഭാരതത്തിലെ]] മികച്ച ഗണിതശാസ്ത്രജ്ഞനും, ജ്യോതിശാസ്ത്രജ്ഞനും ആയിരുന്നു '''ആര്യഭടന്‍'''. ഇന്ത്യയുടെ ആദ്യത്തെ [[കൃത്രിമോപഗ്രഹം|കൃത്രിമോപഗ്രഹത്തിന്‌]] അദ്ദേഹത്തോടുള്ള ബഹുമാനാര്‍ത്ഥം [[ആര്യഭട്ട]] എന്നാണ്‌ നാമകരണം ചെയ്തത്‌.

ക്രിസ്തുവര്‍ഷം 476-ല്‍ അശ്മകം എന്ന സ്ഥലത്താണ്‌ ആര്യഭടന്‍ ജനിച്ചത്‌ എന്ന് പുരാതന രേഖകളില്‍ {{fact}} നിന്ന് മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിയും. <!--അശ്മകം [[കൊടുങ്ങല്ലൂര്‍]] ആണെന്ന് കരുതുന്നു-->. ചെറുപ്പത്തിലേ ഗണിതത്തില്‍ തത്‌പരനായ അദ്ദേഹം കേരളത്തിലെ പ്രാഥമിക പഠനങ്ങള്‍ക്കു ശേഷം [[നളന്ദ|നളന്ദ സര്‍വകലാശാലയില്‍]] ഉപരിപഠനത്തിനായി അന്ന് [[പാടലീപുത്രം]] രാജ്യത്തിന്റെ ഭാഗമായിരുന്ന [[ബീഹാര്‍|ബീഹാറിലെ]] [[കുസുമപുരം|കുസുമപുരത്തേക്ക്‌]] യാത്രയായി. അക്കാലത്ത്‌ ലോകത്തിന്റെ വിവിധഭാഗങ്ങളില്‍ നിന്ന് വിദ്യാര്‍ത്ഥികള്‍ ഇവിടെയെത്തി ഗണിതപഠനവും ഗവേഷണങ്ങളും നടത്തി പോന്നിരുന്നു.  

കുസുമപുരത്തുവച്ച്  എ.ഡി. 499-ല്‍ തനിക്ക് 23 വയസ്‌ പ്രായമുള്ളപ്പോഴാണ് അദ്ദേഹം ആര്യഭടീയം രചിച്ചത്‌. അതിനാല്‍ പേര്‍ഷ്യന്‍ ചിന്തകനായിരുന്ന [[അല്‍ബറൂണി]] 'കുസുമപുരത്തെ ആര്യഭടന്‍' എന്നാണ്‌ തന്റെ കൃതികളില്‍ പ്രയോഗിച്ചു കാണുന്നത്‌. [[ഡി.ജി. ആപ്തേ|ഡി.ജി. ആപ്തേയുടെ]] അഭിപ്രായപ്രകാരം നളന്ദ സര്‍വ്വകലാശാലയുടെ കുലപതി (Vice chancellor) ആയിരുന്നു ആര്യഭടന്‍. ആര്യഭടന്‍ തന്റെ ശിഷ്ടജീവിതം മുഴുവന്‍ കഴിഞ്ഞത് കുസുമപുരത്തുതന്നെയായിരുന്നു.  

ലഗാദമുനിയിലാരംഭിക്കുന്ന ഭാരതീയ ജ്യോതിശാസ്ത്രത്തിണ്ടെ ഏറ്റവും തിളക്കമുള്ള കണ്ണിയാണ് ആര്യഭടന്‍   ജ്യാമിതിയിലും ബീജഗണിതത്തിലും ജ്യോതിശാസ്‌ത്രത്തിലും അദ്ദേഹം ആധുനികശാസ്‌ത്രത്തിന്‌ വഴികാട്ടിയായി. അതുകൊണ്ടുതന്നെ, 1975 [[ഏപ്രില്‍ 19]]-ന്‌ സ്വന്തമായി നിര്‍മിച്ച ആദ്യ ഉപഗ്രഹം ഇന്ത്യ വിക്ഷേപിച്ചപ്പോള്‍ അതിന്‌ `ആര്യഭട'യെന്ന്‌ പേര്‌ നല്‍കി‌.

[[ആര്യഭടീയം]] എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിലൂടെ ആര്യഭടന്‍ [[ജ്യോതിശാസ്ത്രം|ജ്യോതിശാസ്ത്രത്തിന്റെയും]], [[ഗണിതശാസ്ത്രം|ഗണിതശാസ്ത്രത്തിന്റെയും]] ഒരു പുതിയ ശാഖ അനാവരണം ചെയ്തു. ഗ്രഹങ്ങളുടെ ചലനങ്ങളെ കുറിച്ച്‌ ഭാരതത്തില്‍ അതിനുമുന്‍പ്‌ അത്ര ബൃഹത്തായ ഒരു പഠനം നടത്തിയിരുന്നില്ല.  

`ആര്യഭടീയ'ത്തിന്‌ ഒട്ടേറെ വ്യാഖ്യാനങ്ങളുണ്ടായിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, [[ഭാസ്‌കരന്‍ ഒന്നാമന്‍]] എ.ഡി. 629-ല്‍ രചിച്ച `[[മഹാഭാസ്‌കരീയം]]' ആണ്‌ ഏറ്റവും പ്രശസ്‌തം. ഭാരതത്തില്‍ പ്രചാരത്തിലുള്ള [[പഞ്ചാംഗം]] `ആര്യഭടീയ'ത്തെ ആധാരമാക്കിയാണ്‌ തയ്യാറാക്കുന്നത്‌.

ആര്യഭടീയത്തില്‍ നൂറ്റിരുപത്തൊന്ന് ശ്ലോകങ്ങളാണുള്ളത്‌. [[ആര്യ (വൃത്തം)|ആര്യാ വൃത്തത്തില്‍]] രചിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള (ഗീതികാപാദത്തിലെ 2 മുതല്‍ 11 വരെയുള്ള ശ്ലോകങ്ങള്‍ മാത്രം [[ഗീതി (വൃത്തം)|ഗീതിവൃത്തത്തില്‍]].) പുസ്തകം നാലുഭാഗങ്ങളായി വിഭജിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഗീതികാപാദം, ഗണിതപാദം, കാലക്രിയാപാദം, ഗോളപാദം എന്നിവയാണവ.

13 ശ്ലോകങ്ങള്‍ മാത്രം ഉള്‍പ്പെടുന്ന ഗീതികാപാദം ഒന്നാമതായി സമയ്ത്തിനെറ വലിയ മാത്രകളായ കല്പം, മന്വന്തരം,യുഗം മുതലായവെ പരിചയപ്പെടുത്തുന്നു.രണ്ടാമതായി ഡിഗ്രി,മിനുട്ട് തുടങിയ അളവുകല്‍ക്കു തുല്യമായ അളവുകളെ പ്രതിപാദിക്കുന്നു.മൂന്നാമതായി നീളത്തിന്റെ മാത്രകളായ യോജന ,ഹസ്തം,അംഗുലം എന്നിവയെ പരിചയപ്പെടുത്തുന്നു<ref>Indian astronomy ,S.Balachandra Rao, ISBN: 8173712050</ref><br />

ഗീതികാപാദത്തിലെ രണ്ടാം ശ്ലോകം [[ആര്യഭടീയത്തിലെ അക്ഷരസംഖ്യകള്‍]] ആണ്.

33 ശ്ലോകങ്ങള്‍ ഉള്‍പ്പെടുന്ന ഗണിതപാദത്തില്‍ സാമാന്യഗണിതം മുതല്‍ ഗഹനങ്ങളായ വിഷയങ്ങള്‍ വരെ ഉള്‍ക്കൊള്ളിച്ചിരിക്കുന്നു.പ്രധാനമായും ജ്യോമതീയ രൂപങളുടെ വിസ്തീര്‍ണം(ക്ഷേത്രവ്യവഹാരം), നിഴലളവുകള്‍(ശംഖുചായ),കൂട്ടകകണക്കുകള്‍‍

25 ശ്ലോകങ്ങള്‍ ഉള്‍പ്പെടുന്ന കാലക്രിയാപാദമാകട്ടെ കാലനിര്‍ണ്ണയമാണ്‌ വിഷയം. കാലചക്രം, [[സൗരവര്‍ഷം]], [[ചന്ദ്രമാസം]], [[നക്ഷത്രദിനം]], [[ചാന്ദ്രദിനങ്ങള്‍]], ഗ്രഹങ്ങളുടെ ചലന ക്രമങ്ങള്‍, ഭൂമിയില്‍ നിന്ന് മറ്റുഗ്രഹങ്ങളിലേക്കുള്ള ദൂരം എന്നിവ വിശദമാക്കുന്നു.

ആര്യഭടന്റെ കാലവിഭജനം ആര്യഭടീയത്തില്‍ കാണുന്നത്‌ ഇപ്രകാരമാണ്‌,<br />

ഒരു യുഗം =43,20,000 വര്‍ഷം<br />

ഒരു യുഗത്തിനെ വീണ്ടും 10,80,000 വര്‍ഷം വീതമുള്ള കൃതയുഗം, ത്രേതായുഗം, ദ്വാപരയുഗം, കലിയുഗം എന്നിങ്ങനെ 4 യുഗങ്ങള്‍ ആയി തിരിച്ചിരിക്കുന്നു.

ആര്യഭടീയത്തിന്റെ അവസാനഭാഗമായ 50 ശ്ലോകങ്ങള്‍ ഖഗോള(ആകാശഗോളം-celestial sphere)ത്തെക്കുരിച്ചും ,ഖഗോളത്തിലൂടെ നക്ഷത്രങ്ലുടേയൂം,ഗ്രഹങളുടേയും സന്‍ചാര പാതയെ ക്കുരിച്ചും,അതിനാവശ്യമയ ഗോളത്രിഗോണമിതിയെക്കുരിച്ചുമാണ്(spherical Trigonometry).

== ആര്യഭടന്റെ പ്രധാന ഗവേഷണവിവരങ്ങള്‍ ==

ഭൂമി ഉരുണ്ടാണിരിക്കുന്നതെന്നും സ്വന്തം അച്ചുതണ്ടില്‍ അത്‌ കറങ്ങുന്നതു കൊണ്ടാണ്‌ രാവും പകലുമുണ്ടാകുന്നതെന്നും ആദ്യമായി അഭിപ്രായപ്പെട്ട ജ്യോതിശാസ്‌ത്രജ്ഞന്‍ ആര്യഭടനാണെന്ന് കരുതുന്നു. ചന്ദ്രന്‍ പ്രകാശം പരത്തുന്ന ഗോളമല്ലെന്നും പകരം സൂര്യപ്രകാശമാണ്‌ ചന്ദ്രന്റെ ശോഭയ്‌ക്കു നിദാനമെന്നും ആദ്യമായി അഭിപ്രായപ്പെട്ടത് ആര്യഭടനാണ്. ജ്യോതിശാസ്‌ത്രത്തില്‍ പുതിയൊരു അധ്യായം തന്നെ തുറന്നെങ്കിലും, ഗ്രീക്കുകാരനായ ടോളമിയെപ്പോലെ ഭൂമിയാണ്‌ പ്രപഞ്ചകേന്ദ്രം എന്ന്‌ ആര്യഭടനും സങ്കല്‍പ്പിച്ചു.