വെളിപാട്

ഞാൻ വളരെ അധികം ക്ഷീണിതനാണ്. എനിക്ക് നന്നായി ഒന്ന് ഉറങ്ങണും എന്നുണ്ട് പക്ഷെ അജ്ഞാതമായാ ഒരു ശക്തി എന്നെ അതിനു സമ്മതിക്കുന്നില്ല. "നാളെ ആണ് ആ ദിവസം". ഞാൻ ചെയുന്നത് തെറ്റാണോ അല്ല ശരി ആന്നോ എന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല. പക്ഷെ അവൾ പറഞ്ഞു ഇതിൽ ഒരു തെറ്റും ഇല്ലാന്ന്. ഞാൻ അമ്മയുടെ മുറിയിൽ ചെന്നു ആ കണ്ണുകൾ ഇപ്പോഴും തുറന്നിരിക്കുന്നു "എന്താ ഉറങ്ങിയില്ലേ? ...." " ഇല്ല " ഒരു നേരിയ ശബ്ദം മാത്രം. "നാളെ നേരത്തെ പോവേണ്ടതാ ഉറങ്ങിക്കോ. എനിക്ക് വിശ്വാസമുണ്ട് നിങ്ങൾക്ക് അവിടെ ഇഷ്ടപ്പേടും ". "ഉം " അമ്മ മൂളി. "എല്ലാം ഒന്ന് ശീലമാകുനത് വരെ മൗനം ഒരു അലങ്കാരാമായിരിക്കും ".ഞാൻ ഒന്നു ഉപദേശിച്ചു. മറുപടി ഒന്നും കിട്ടാത്തതിനാൽ ഞാൻ മുറിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി. ഞാൻ ചെയുന്നത് തെറ്റാണോ എന്ന ചിന്ത എന്നെ വീണ്ടും അലട്ടി. പെട്ടെന്ന് എന്റെ ഫോൺ ശബ്ദിച്ചു " നിങ്ങൾ എവിടെയാ മനുഷ്യാ ഉറക്കമൊന്നുമില്ലേ?" ഞാൻ താഴെ മുറിയിൽ തന്നെ ഇണ്ട്, നീ കിടന്നോ. " ഞാൻ പുതുമുഖത്തുള്ള സെറ്റിൽ ചെന്നിരുന്നു. ഞാൻ എന്റെ കണ്ണുകളെ ബലപ്പെടുത്തി ഉറകത്തിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു. അതാ! ഒരു സ്ത്രീ ! ആ വലിയ മരച്ചുവട്ടിൽ ഇരുന്നു കരയുന്നു "നിങ്ങൾ ആരാണ്? എന്തിനാ കരയുന്നത്? " ഞാൻ അടുത്ത് ചെന്നു "എന്താ പ്രശ്നം? " ആ ചുവന്നു തുടുത്ത കണ്ണുകൾ എന്നിലേക്ക്‌ തിരിഞ്ഞു. അമ്മേ...... ! ഞാൻ ഞെട്ടി ഉണർന്നു ക്ലോക്ക് സമയം 12 ആയതിനുള്ള ശബ്ദം പുറപ്പെടുപ്പിച്ചു. ഓരോ മണി നാഥവും എന്റെ തലച്ചോറിൽ ക്ഷതം ഉണ്ടാകുന്ന- തായി തോന്നി ഞാൻ വിട്ടനു പുറത്തിറങ്ങി നടന്നു. പെട്ടന്ന് ഒരു കുട്ടി കരയുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു മുന്നിലെ വിട്ടിൽ ലൈറ്റ് കത്തി അവിടെ ഒരു സ്ത്രീ തന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഉറക്കാൻ ശ്രമിക്കുനു. ഞാൻ മുന്നോട്ടു നീങ്ങി. പെട്ടെന്നാണ് പെറ്റു കിടക്കുന്ന ഒരു തെരുവ് പട്ടി എന്റെ നേരെ കുരച്ചു ചാടിയത്. വളരെ പണിപ്പെട്ടാ തന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഞാൻ ഉപദ്രവിക്കില്ല എന്ന് ആ പട്ടിയേ മനസിലാക്കിപ്പച്ചത്.
                  ഞാൻ വീണ്ടും മുന്നോട്ട് നീങ്ങി. അപ്പോഴാണ് ഒരു പ്രാന്തൻ എന്റെ കയിൽ കേറി പിടിച്ചത് അയാൾ വളരെ അധികം ദേഷ്യത്തില്ലാണ്... എന്തൊക്കെയോ മുറുമുറുക്കുനുണ്ടായിരുന്നു..... മറന്നുപോയ ഏതോ ശ്ലോകതെ തിരിച്ചു പിടിക്കാനുള്ള ശ്രമം ആയി എനിക്ക് തോന്നി. അയാൾ എന്റെ കയ്യ് മുറുക്കി. ഞാൻ വിടാൻ പറഞ്ഞു പക്ഷെ അയാൾ വീണ്ടും ശക്തമായ മുറുക്കി അയാൾ എന്നെ തല്ലാൻ ശ്രമിച്ചു എനിക്ക് ഒന്നും മനസിലായില്ല "ആരാണ് നിങ്ങൾ...? "
"അവൾ നിനക്കു ജന്മം നൽകി... നിനക്ക് വേണ്ടി ജീവിച്ചു... നിനക്ക് വേണ്ടി എല്ലാം സഹിച്ചു... നിന്റെ നല്ലതിന് വേണ്ടി പ്രായത്നിച്ചു... പക്ഷെ.. ഇപ്പോ നിനക്കു അവളെ വേണ്ടാല്ലേ?.." അയാൾ എന്നെ തല്ലി ഞാൻ കയ്യ് കുടഞ്ഞു ഓടി.അയാൾ എന്നെ പിന്തുടരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പൂർവാധികം ശക്തിയോടെ ഞാൻ ഓടി. വഴിമധ്യേ ആ തെരുവ് പട്ടിയും അയാളുടെ കൂടെ കൂടി. ഓടി വീടിന്റെ അടുത്തെത്തി. മുന്നിലെ വീട്ടിലെ സ്ത്രീയും കുഞ്ഞും ജനാലയിലൂടെ എന്നെ തന്നെ നോക്കുന്നതായി തോന്നി. ഓടി ഞാൻ അമ്മയുടെ മുറിയിൽ കയറി
എന്താ മോനെ?... എന്തു പറ്റി?....
വെളിപാടിന്റെ ആത്മ സുഖത്തിൽ എനിക്ക് ഒന്നേ പറയാൻ ഉണ്ടായിരുന്നോള്ളു
"അമ്മ എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം ".
               

അഭിജിത് എ
12 പി.കെ.എച്ച്.എസ്സ്.മഞ്ഞപ്ര
ആലത്തൂർ ഉപജില്ല
പാലക്കാട്
അക്ഷരവൃക്ഷം പദ്ധതി, 2020
കഥ


 സാങ്കേതിക പരിശോധന - Padmakumar g തീയ്യതി: 20/ 04/ 2020 >> രചനാവിഭാഗം - കഥ