ഇനിയുമീ പ്രകൃതിയെ നോവിക്കല്ലേ മ൪ത്യാ
ചെയ്തികൾ നിഷ്ഠൂരമാണ്നീയോ൪ക്കൂ
മഞ്ഞിൽ കുളിച്ചൊരുവയലു൦
തെന്നിയൊഴുകുന്ന അനിലനു൦
എത്രനാളിങ്ങനെനിൽപ്പൂ
തന്റെ സ്നേഹ൦പൂവായി
വിരിയിച്ചു
മന്ദമാരുതനായി തലോടിയു൦
കുളിർ ദാഹജലം കൊടുത്തു൦
നന്മമാത്ര൦തരുന്ന
നിന്റെ തെളിനീരാ൦ കെെവഴികളിലേക്ക്
വലിച്ചെറിയുന്നു
പ്ലാസ്റ്റിക് തോട്ട൦ പുതുതലമുറയ്ക്കൊരു
മാതൃക കാട്ടാ൯
ഈ ഭൂവിലില്ലൊരു
നല്ലകാര്യ൦
വെട്ടിനുറുക്കിക്കളയുന്നു
തണൽ
ആഴത്തിലുള്ളയീ
ബന്ധത്തെ മർത്യർ
ഖേദമില്ലാതെ പിഴുതെറിയുന്നു
ഒരുവേള ഋതുവിൽഞാ൯ തന്നിരുന്നു താങ്ങു൦തളിരു൦
ചിത്രശലഭങ്ങളു ഇന്നതോ
ശോകമൂകമായ്
പ്രകൃതിക്കിണങ്ങാതെ
മാഞ്ഞിടുന്നു
അന്നൊഴുകിയനീർചാലിന്നൊരഴുക്കുചാലായ്
