|
|
വരി 1: |
വരി 1: |
| '''അതിജീവനം'''
| |
|
| |
|
| ഒരു പുതുവത്സര രാവിൽ പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ട
| |
| മഹാവ്യാധിയിൽഭയന്ന് ലോകരാഷ്ട്രങ്ങൾ.
| |
| അന്ന്,ഈശ്വരൻ ഒരിക്കൽ സൃഷ്ടിച്ച,
| |
| യഥാർത്ഥ മനുഷ്യരായി നാം മാറി.
| |
| അതിരുകൾ കതിരുകൾ കടലുകൾ
| |
| കരകൾ താണ്ടിയവൻ വന്നു.
| |
| സൂര്യൻ ചുവക്കുമ്പോേഴേയ്ക്കും
| |
| കുമിഞ്ഞുക്കൂടിയ ശവശരീരങ്ങൾ.
| |
| പ്രിയർക്കായൊരന്ത്യയാത്രയേകാൻ പോലും,
| |
| ആകാതെ കലങ്ങും മിഴികൾ.
| |
| വൈദ്യരംഗം വെൺചിറകിൽ,വിയർ
| |
| പ്പൊഴുക്കിപ്പാറിടുന്നു.
| |
| ലോകം സ്തംഭനത്തിൽ,
| |
| മനം ഭീതിക്കടലിൽ,
| |
| മനുഷ്യരാശി നാശത്തിൽ,
| |
| വിട്ടു കൊടുക്കാനാകുമോ,നമ്മുക്ക്?
| |
| ഒരുമതൻ ഗാഥ പാടിയ നമ്മുക്ക്?
| |
| ഇല്ല, നാം പോരാടും.....
| |
| പോരാട്ടത്തിന്റെ കഥയാണിത്.
| |
| വൈദ്യരംഗം ഒന്നു ചേരും,
| |
| താരിൽ മലരുകൾപോൽ വിടരും മനുഷ്യത്വം.
| |
| ബലിഷ്ടനാം പരശുരാമൻ മഴുവാലുയർത്തിയതു,
| |
| നാമിനിയുംതാഴുവാതിരിക്കുവാൻ.........
| |
| ആവും,ചരിത്രത്താളുകളിലതി,
| |
| ജീവനകാവ്യം രചിക്കുവാൻ.
| |
| തീർച്ച, നാമീവിപത്തിനെയെന്നേ,
| |
| ക്കുമായി ഉന്മൂലനം നടത്തും.
| |
| രാജാക്കന്മാർ തോറ്റ യുദ്ധത്തിൽ,
| |
| ദേവകൾപോലുമേ പകച്ച മണ്ണിൽ,
| |
| ഈ തളിരുകൾ ഉയരും.
| |
| ശിശിരത്തിൽ കൊഴിഞ്ഞ മലരുകൾ,
| |
| വസന്തത്തിൽ തിരികെ വരും.
| |
| ഇതു പോൽ,
| |
| ഇന്നുകൾ നഷ്ടമാക്കിയ ആനന്ദം,
| |
| നാളേകൾ നമ്മുക്കുതിരികെ നൽകും.
| |
| ഇന്നു നാം നിൽക്കുകതന്നെ ചെയ്യും,
| |
| നാളെ നാം ജയിക്കുകയും ചെയ്യും....
| |
|
| |
| By, പവിത്ര രാജേഷ്
| |
| 10 ബി
| |