എന്തേ മാഞ്ഞുപോയ് ഈ
ക്കണി പൊൻകണി വിഷുവേ
വേദനയാണ് നിന്റെ ഉള്ളം ഈ
പൂക്കാലം പുഷ്പിക്കുകയില്ലേ നീ
ശരറാന്തൽ പക്ഷിയെ പോലെ
തുള്ളിക്കളിപ്പതും നിന്റെ ഉള്ളം
താപംപൂണ്ടു നീ പുഷ്പിച്ചില്ലെങ്കിലിനി
എന്തിനീ വിഷുക്കാലം വെറുതെ
പിതയാമുഷസ്സിന്റെ കാറ്റടിക്കുന്നേരം
നിൻ ശാഖകളിൽ സുമപ്പന്തൽ അണിയുകയൊ
പീയുഷഹാരത്തിനധിപനായി മാറിയിന്നു നീ
ഇന്നുനിന്റെതൻ ഹരിതത്തെ മറയുവാ
നുയരുന്നനീ അധിപകളിലധിപയായി
തിലകക്കുറിയായി ഉഷസ്സിന്റെ
തിരുനെറ്റിയിൽ നീ വിളയാടുകയോ
പറന്നടുക്കുന്നൊരു ശലഭത്തിന്
നീ മധുവും സന്തോഷവും പകരുകയോ
പകരുന്നു നിന്റെ ഈ സൗരഭ്യം
നിറഞ്ഞ മനസ്സാലെ ആനന്ദിപ്പൂ
ഭൂമിദേവിതൻ മടിയിലണിയും
നിൻ ജന്മം സഫലമല്ലയോ
എന്തിനീ വിതുമ്പൽ മാത്രം വെറുതെ
വിഷുവല്ലേ പൊൻപൂക്കാലം അല്ലേ
ഇന്നു നീ എത്രയോ സുന്ദരി
യായി നിറഞ്ഞീടുന്നീയുലകിൽ