നേരം പുലർചെ നാലുമണി
കരയുന്നു ചീറുന്നു കുഞ്ഞു പൈതൽ....
ആദ്യമായ് അവനിന്നു പിറന്നു വീണു....
അമ്മതൻ വേദനക്കാശ്വാസമായ്
കുഞ്ഞു കൈ കാലുകൾ വീശിയവൻ
കരയുന്നു ചീറുന്നു കുഞ്ഞു പൂവായ്
ഇതു കണ്ടതാം നേരമതിൽ
നിറയുന്നു കവിയുന്നു എൻ മനസ്സ്...
സന്തോഷമാം തുള്ളി ഇറ്റി വീണു
എൻ മിഴി ഈറനാം കണ്ണീരിലായ്
