ജി.എച്ച്. എസ്.എസ്. കക്കാട്ട്/അക്ഷരവൃക്ഷം/ഒരു സ്വപ്നം പോൽ....
ഒരു സ്വപ്നം പോൽ....
വേനൽ ചൂട് അസഹ്യമായപ്പോഴാണ് ഒന്ന് പൂറത്തേക്കിറങ്ങാൻ തീരുമാനിച്ചത്. കവുങ്ങിൻ തോപ്പിലൂടെ നടക്കുമ്പോൾ ഇത്തിരി ആശ്വാസം തോന്നി. ജാതി മരത്തിന് താഴെ ഒരു പാട് ജാതിക്കാ വീണ് കിടക്കുന്നു. പുളിരസമുള്ള ജാതിക്കാ പഴത്തിന്റെ രുചിയെകുറിച്ച് ചിന്തിക്കുമ്പോൾ തന്നെ വായിൽ കപ്പലോടും. ചക്കരമാങ്ങകൾ പൊഴിച്ച് മാവ് ചില്ലകളാട്ടി വിളിച്ചു. പത്ത് നൂറ് ചക്കകളെ തൂക്കിയിട്ട് ഞാനൊരു കേമൻ തന്നെ എന്ന മട്ടിൽ നീണ്ട് നിവർന്ന് നില്ക്കുകയായിരുന്നു പ്ലാവ് മുത്തശ്ശൻ. എന്തോ, ആ വെള്ള ചെമ്പകവും മഞ്ഞമന്ദാരവും പരസ്പരം എന്തോ കുശുകുശുക്കുകയാണ്. ഇവിടെയിരുന്നോളൂ എന്ന് പറഞ്ഞ് കശുമാവ് തന്റെ ചില്ലകളിലൊന്ന് ഇരിക്കാൻ പറ്റും വിധം മടക്കി താഴ്ത്തി വച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. അവിടെ ഇരുന്നൊന്ന് ചക്കരമാമ്പഴം നുണയുമ്പോഴാണ് ആ കൊതിയൻ കാറ്റ് എന്റെ മാമ്പഴം തട്ടിപ്പറിക്കാൻ ഓടിയെത്തിയത്. പാവം, അപ്പോഴേക്കും ഞാനത് തിന്ന് കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ‘ബ്ലിംഗസ്യ' എന്ന ഭാവത്തോടെ കാറ്റ് തിരിച്ച് പോയി. ‘അയ്യേ പറ്റിച്ചേ' എന്ന മട്ടിൽ ഞാനും അവിടെ നിന്ന് വീണ്ടും ചിന്ത തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് അണ്ണാരക്കണ്ണനും സംഘവും എത്തിയത്. അവർക്കായും മാവ് മാങ്ങകൾ പൊഴിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. അണ്ണാരക്കണ്ണന് മാത്രമല്ല, കാക്കയ്ക്കും പൂച്ചയ്ക്കും തുടങ്ങി തന്റെ മാമ്പഴം നുണയാൻ ഓടിയെത്തുന്നവർക്കൊക്കെ മാവ് മാമ്പഴം വാരിക്കോരികൊടുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.പതിയെ വന്ന ഒരു കാറ്റ് എന്റെ കണ്ണുകളെ മൂടി. അത് മുൻപേ വന്ന ആ കൊതിയൻ കാറ്റായിരുന്നോ ? തീർച്ചയായും അല്ല. അവൻ പിണങ്ങിയിട്ടുണ്ടാകും. അതാ വീണ്ടും വരാത്തത്. കണ്ണുകൾ തുറന്നു. താനിപ്പോൾ ആ കശുമാവിൻ കയ്യിലല്ല കിടക്കുന്നത്. പിന്നെ ? ആ ഇരുമ്പ് കട്ടിലിന്റെ, പച്ചവിരിപ്പിന്റെ മണം വല്ലാതെ അസഹ്യമായി തോന്നി. ഒരു കൂട്ടം പേർ അപ്പോഴാണ് എന്റെ മുന്നിലേക്ക് കടന്ന് വന്നത്. എന്തതിശയം ? അവർ കണ്ണടക്കം മുഴുവൻ മൂടിയിട്ടുണ്ട്. എന്നാൽ കണ്ണുകളിൽ ധരിച്ച ഗ്ലാസ്സിലൂടെ എനിക്കവരുടെ കണ്ണുകൾ കാണാമായിരുന്നു.
|
