ധർത്തിയാംഅമ്മ പ്രകൃതിയാംഅമ്മ
എന്നുമീ മക്കൾക്കു തണലാകും അമ്മ
പച്ചവിരിച്ചിട്ട് തണലേകും അമ്മ
മന്ദമാരുതനായി മാരിയായ് കുളിരേകും അമ്മ
മക്കളാം മനുഷ്യർ വെട്ടിനുറുക്കുന്നു അമ്മതൻ മാറിടം കുത്തി നോവിക്കുന്നു വ്യക്ഷലതാദികൾ കൊത്തിയരിയുന്നത കെട്ടിട സമചയം കെട്ടിഉയർത്തുന്നു
കള കളം ഒഴികിയ പുന്നാര പുഴകളും
പച്ചവിരിപ്പിട്ട പൊന്നുനെല്ല്പ്പാടവും
കുത്തി നിരത്തി പണിതൊര മന്ദിരങ്ങൾ പ്രകൃതിയാം അമ്മയെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നു
കാലം തെറ്റിയ ഋതുക്കൾ ഇന്നിതാ
പകരം നൽകുന്ന വ്യാധിയും ആധിയും ധർർത്തിയാം അമ്മയെ സ്നേഹിച്ചീടുക പ്രകൃതിയാം അമ്മയെ സംരക്ഷിച്ചിടുക ആധിയും വ്യധിയും വിട്ടൊഴിയട്ടെ
നല്ലൊരു നാളെയ്ക്കായി കാത്തിരുന്നിടാം
