"എസ്. വി. ജി. വി. ഹയർസെക്കണ്ടറി സ്കൂൾ കിടങ്ങന്നൂർ" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം
എസ്. വി. ജി. വി. ഹയർസെക്കണ്ടറി സ്കൂൾ കിടങ്ങന്നൂർ (മൂലരൂപം കാണുക)
21:30, 27 ജനുവരി 2022-നു നിലവിലുണ്ടായിരുന്ന രൂപം
, 27 ജനുവരി 2022തിരുത്തലിനു സംഗ്രഹമില്ല
No edit summary |
|||
| വരി 410: | വരി 410: | ||
ഈ സ്കൂളിലെ ജൂനിയർ സീനിയർ വിഭാഗം ആൺകുട്ടികളും പെൺകുട്ടികളും സംസ്ഥാന സ്കൂൾ കായിക മത്സരത്തിൽ പങ്കെടുക്കുന്നു. 2019 കോട്ടയത്ത് വെച്ച് നടന്ന സംസ്ഥാന സ്കൂൾ കബഡി ചാമ്പ്യൻഷിപ്പ് അതുൽ രാജ് ഉൾപ്പെടുന്ന ടീം പങ്കെടുക്കുകയും വെള്ളി മെഡൽ നേടുകയും ചെയ്തു. ഹാൻഡ്ബോൾ, ക്രിക്കറ്റ്, ഖോ -ഖോ, ഫുട്ബോൾ എന്നീ മത്സരങ്ങൾ തുടർച്ചയായി ഈ സ്കൂളിലെ കുട്ടികൾ സംസ്ഥാന സ്കൂൾ സോണൽ ചാമ്പ്യൻഷിപ്പിൽ പങ്കെടുക്കാറുണ്ട്. | ഈ സ്കൂളിലെ ജൂനിയർ സീനിയർ വിഭാഗം ആൺകുട്ടികളും പെൺകുട്ടികളും സംസ്ഥാന സ്കൂൾ കായിക മത്സരത്തിൽ പങ്കെടുക്കുന്നു. 2019 കോട്ടയത്ത് വെച്ച് നടന്ന സംസ്ഥാന സ്കൂൾ കബഡി ചാമ്പ്യൻഷിപ്പ് അതുൽ രാജ് ഉൾപ്പെടുന്ന ടീം പങ്കെടുക്കുകയും വെള്ളി മെഡൽ നേടുകയും ചെയ്തു. ഹാൻഡ്ബോൾ, ക്രിക്കറ്റ്, ഖോ -ഖോ, ഫുട്ബോൾ എന്നീ മത്സരങ്ങൾ തുടർച്ചയായി ഈ സ്കൂളിലെ കുട്ടികൾ സംസ്ഥാന സ്കൂൾ സോണൽ ചാമ്പ്യൻഷിപ്പിൽ പങ്കെടുക്കാറുണ്ട്. | ||
== എന്റെ വിദ്യാലയ ഓർമ്മകളിലൂടെ == | |||
'''സന്ദേശം''' | |||
എന്നെ ഞാനാക്കിയ എസ്. വി.ജി.വി.സ്കൂളിൽ ഒരു വെബ് സൈറ്റ് തുടങ്ങുന്നുവെന്നറിയുന്നതിൽ സന്തോഷിക്കുന്നു. എന്റെ മൂന്നു ചേച്ചിമാർ അദ്ധ്യാപകരായിരുന്ന വിദ്യാലയം. എന്റെ രണ്ടു ചേട്ടൻമാരും ചേച്ചിമാരും പഠിച്ച വിദ്യാലയം. പിന്നീട് എന്റെ മകൾ ആരതി പഠിച്ച് ആദ്യമായി സംസ്ഥാന യുവജനോത്സവത്തിൽ ഏകാംഗാഭിനയത്തിൽ ഒന്നാം സമ്മാനം നേടുന്നതിനു പിന്നിൽ പ്രവർത്തിയ വിദ്യാലയം കൊച്ചു കുട്ടിയെന്ന നിലയിൽ സ്കൂളിലെ ഇടവേള സമയത്ത് ആശ്രമത്തിലേക്ക് ഓടി ചെല്ലുമ്പോൾ സ്നേഹത്തോടെ അരിയുണ്ടയും മധുര പലഹാരങ്ങളും നൽകുന്ന ധീഷണാശാലിയായ സ്വാമിജി . ശുഭ്ര വസ്ത്രധാരിണിമാരായ അദ്ധ്യാപികമാർ. അതിൽ ഞാൻ ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ട രാസമ്മ സാർ എന്ന മാതാജി. കുസൃതി കാണിക്കുമ്പോൾ എന്നെ തല്ലാൻ മടിക്കാത്ത അദ്ധ്യാപകർ. എന്നെ സ്നേഹത്തോടെ കുഞ്ഞെന്നു മാത്രം വിളിക്കുന്ന നളിനി സാർ. പാട്ടുകാരനായ ഭാസ്ക്കരൻ സാർ എന്ന മഠാധിപതി. ഒരു മാതാവിന്റെ സ്നേഹത്തോടെ ലാളിക്കുകയും ശാസിക്കുകയും ചെയ്ത സുഭദ്രാമ സാർ . ഏതു കണക്കും സരളമായി പഠിപ്പിക്കുന്ന തമ്പിസാർ. ഇങ്ങനെ എന്തെല്ലാം ഓർമ്മകൾ. എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ആദ്യ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് . കേവലം 38 വോട്ടു നേടി പരാജയത്തിൽ നിന്നു തുടക്കമിടാൻ ധൈര്യം തന്നു ആത്മവിദ്യാലയം. ഒരു പൂർവ്വ വിദ്യാർത്ഥി എന്ന നിലയിൽ എന്തെല്ലാം ഓർമകൾ . ഇന്ന് അഭിഭാഷകൻ എന്ന നിലയിൽ എം.എൽ എ എന്ന നിലയിൽ പ്രവർത്തിക്കാൻ അവസരം കിട്ടി. ജീവിതത്തിന്റെ വിവിധ മേഖലകളിൽ തലയുയർത്തി നിൽക്കാൻ ഊർജ്ജം പകർന്നു നൽകിയ മാതൃവിദ്യാലയത്തിന് നമോവാകം. | |||
'''ADv .K Sivadasa Nair''' | |||
''' Ex.MLA''' | |||
1943 അന്ന് ഞാൻ തോമ്പിൽ നാരായണൻകുട്ടി വയസ്സ് 10 മാ യാലും മണ്ണിൽ സ്കൂളിലെ നാലാം ക്ലാസ് വരെയുള്ള പഠനത്തിനുശേഷം കിടങ്ങന്നൂർ സംസ്കൃത സ്കൂളിൽ പ്രഥമക്ക് ചേർന്നു വെട്ടുകല്ല് കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ ഷെഡിൽ ആയിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ ക്ലാസ് ജീവിതത്തിലെ അവിസ്മരണീയമായ ഒരു കാലഘട്ടത്തിന്റെ തുടക്കമായിരുന്നു അത് മഹോപാധ്യായ പരമേശ്വരൻ നമ്പ്യാതിരി ആയിരുന്നു ഹെഡ്മാസ്റ്റർ അദ്ദേഹത്തിന് മുളക്കുഴ ഗവൺമെന്റ് സ്കൂളിൽ നിയമനം കിട്ടിയതുകൊണ്ട് അടുത്ത് ഹെഡ് മാസ്റ്റർ മായി വാസുപിള്ള സാർ നിയമിതനായി പ്രഥമ മുതൽ ശാസ്തൃ വരെ അഞ്ചുവർഷക്കാലം സംസ്കൃത സ്കൂളിലെ വിദ്യാർഥിയായിരുന്നു ഞാൻ എനിക്കു ന്നതിൽ സുഭദ്രാമ്മ ഭവാനിയമ്മ പാലതിട്ട ഗോപാലകൃഷ്ണൻ കാഞ്ഞിരപ്പള്ളിയിൽ ദേവകി കുട്ടി ഇവരൊക്കെ എന്റെ ഓർമ്മയിൽ വരുന്ന സഹപാഠികളാണ് ദാമോദരൻ നായർ കമലാക്ഷിയമ്മ അന്നമ്മ ടീച്ചർ ടീച്ചർ ഇവരൊക്കെ എന്റെ സ്നേഹനിധികളായ അധ്യാപകരായിരുന്നു ടീച്ചറും കമലാക്ഷിയമ്മ ടീച്ചറും കിടങ്ങന്നൂർ നിവാസികൾ ആയിരുന്നു ശ്രീ രാമകൃഷ്ണ പിള്ള ശർമ ജി മാധവൻനായർ ഇവരൊക്കെ ചുരുങ്ങിയ സമയം സ്കൂളിൽ എന്റെ അധ്യാപകരായി പ്രവർത്തിച്ചിട്ടുണ്ട് ഞാനിപ്പോൾ തിരുവനന്തപുരം ശ്രീരാമകൃഷ്ണ ആശ്രമത്തിലാണ് എന്റെ അഭിവന്ദ്യ ഗുരു പരമേശ്വരൻ പോറ്റി സാർ അദ്ദേഹം തിരുവനന്തപുരത്ത് ഉണ്ട് ഞാനും അദ്ദേഹവും തമ്മിൽ ഇപ്പോഴും ആശയവിനിമയം നടത്താറുണ്ട് എന്നുള്ളത് എനിക്ക് വളരെയേറെ സന്തോഷം തരുന്ന കാര്യമാണ് അദ്ദേഹം പ്രഗൽഭനായ ഒരു അധ്യാപകനായിരുന്നു വ്യാകരണം പഠിക്കാതെ ഇരുന്നതിനു സരോജിനിയമ്മ സാറിൽ നിന്ന് എനിക്ക് അടി കിട്ടിയിട്ടുണ്ട് മറ്റ് അധ്യാപകരും വഴി അധികം ഉപയോഗിക്കാറില്ല ആയിരുന്നു കുട്ടികൾ ഏറെയും ശാന്തം സ്വഭാവം ഉള്ളവരായിരുന്നു അധ്യാപകർ എല്ലാവരും സ്നേഹനിധി കളും ആയിരുന്നു ഞങ്ങൾക്ക് കലാകായിക പ്രവർത്തനങ്ങൾ അനുവദിച്ചിരുന്നു എനിക്ക് വോളിബോൾ ഇഷ്ടമായിരുന്നു ഞാൻ കൂട്ടുകാരുമായി വോളിബോൾ കളിക്കുന്നതിന് സമയം കണ്ടെത്തിയിരുന്നു ശാസ്തൃ കഴിഞ്ഞ് ഇവിടെ തന്നെ കോളേജിൽ പഠനം തുടരാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചു നിർഭാഗ്യ വശാൽ കോളേജ് അടച്ചു പൂട്ടി തുടർപഠനത്തിന് എനിക്ക് തോല് യിൽ സ്കൂളിൽ പോകേണ്ടി വന്നു അതായത് മെഴുവേലി സ്കൂൾ ഞാൻ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ആശ്രമത്തിൽ പോയി ഭഗവാനെ കാണുമായിരുന്നു ഞാൻ സ്നേഹനിധിയും കാരുണ്യവാനും ആയിരുന്നു കഴിഞ്ഞ ഞങ്ങൾ കുട്ടികൾക്ക് ഇടയ്ക്കൊക്കെ പഴം നൽകുമായിരുന്നു സന്യാസ ജീവിതം തിരഞ്ഞെടുക്കാൻ എനിക്ക് പ്രേരണ നൽകിയത് ആഗമാനന്ദ സ്വാമികൾ ആണെങ്കിലും കരുണാമയനായ വിജയാനന്ദ് ഗുരുവിനെ സാമീപ്യം മുൻപേതന്നെ എന്റെ മനസ്സിൽ തട്ടിയോ എന്ന് ഞാൻ ചിന്തിക്കാറുണ്ട് മദ്രാസ് ശ്രീരാമകൃഷ്ണ ആശ്രമത്തിൽ വച്ച് സംസ്കൃതം പഠിച്ച നേട്ടം എനിക്കുണ്ടായി ഞാൻ സ്കൂളിൽ അധ്യാപകൻ ആവണം എന്ന് ഭഗവാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടിരുന്നു പക്ഷേ എന്റെ നിയോഗം മറ്റൊന്നായിരുന്നു തിരുവനന്തപുരം ശ്രീരാമകൃഷ്ണ ആശ്രമം കോഴിക്കോട് കൊയിലാണ്ടി ഹരിപ്പാട് തിരുവല്ല എന്നിവിടങ്ങളിൽ പ്രസിഡണ്ടായി ഞാൻ പ്രവർത്തിച്ചിട്ടുണ്ട് വായനയിലും മെഡിറ്റേഷൻ ഇലും ഒക്കെയായി കൂടുതൽ സമയം ചിലവഴിക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചത് കൊണ്ട് 84 വയസ്സ് ആയപ്പോൾ ഉത്തരവാദിത്വങ്ങളിൽ നിന്ന് ഒഴിവാക്കണമെന്ന് ഞാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു അങ്ങനെ ഇപ്പോൾ രണ്ടു വർഷമായി ഞാൻ തിരുവനന്തപുരം ആശ്രമത്തിലാണ് എന്നെ ഞാനാക്കി മാറ്റിയ ശ്രീരാമകൃഷ്ണ ഭഗവാന്റെ സ്മരണയിൽ ഞാൻ തിരുവനന്തപുരം ആശ്രമത്തിൽ വിശ്രമിക്കുന്നു ഓർമ്മ കുറിപ്പ് എഴുതുമ്പോൾ എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരുപാട് മുഖങ്ങൾ തെളിയുന്നുണ്ട് ഒരുപക്ഷേ ഓർമ്മക്കുറിപ്പ് എഴുതുന്ന ഏറ്റവും പ്രായം കൂടിയ വ്യക്തിയും ഞാൻ ആയിരിക്കാം എപ്പോൾ ഞാൻ ഇടയ്ക്കൊക്കെ കിടങ്ങൂരിൽ വരുമ്പോൾ ആശ്രമം സന്ദർശിക്കാറുണ്ട് സ്കൂൾ കെട്ടിടം സ്കൂൾ പരിസരം ഇതൊക്കെ കാണുമ്പോൾ എനിക്ക് വളരെയധികം അഭിമാനം തോന്നുന്നുണ്ട് സ്കൂളിന്റെ കാര്യങ്ങൾ അറിയാൻ എനിക്ക് എന്നും താല്പര്യം ആണ് എന്റെ വിദ്യാലയത്തിന് എല്ലാവിധ ആശംസകളും പ്രാർത്ഥനയോടെ ഗോലോകാനന്ദ മഹാരാജ്. | |||
'''My school, my pride''' | |||
It was in the summer of 2004 that I first went to SVGVHSS. My 10th standard results had just come out, as any 16 year old I was confused about what to do next. I was interested in doing Sciences but my love for Humanities was more than my casual interest in higher studies in the natural sciences. I made the conscious choice of choosing Humanities stream after interacting with the friendly teachers. At SVGVHSS, I found the teachers were not just interested in pushing students to do intensive academic learning but also develop the extra-curricular skills. This was at a time when the existing education system was built on who gets the highest marks. The remarkable foresight of the teachers to encourage performing arts, environmental camps, leadership training and a myriad of other activities have turned even the most demure and shy students to be confident about themselves. | |||
My journey to the civil services started with the guidance and help of my family and teachers. The support extended by Jyothish sir, Jacob sir, Sreeraj sir, Indu teacher, Anjana teacher, Prasanna teacher, Chintamani teacher, Shylaja teacher, Preetha teacher and other teachers who took classes or never taught be cannot be overstated. I still fondly remember the time when my classmates and I used to meet before the office to read newspapers and discuss issues. At SVGVHSS I never felt that studying was a chore and that made the learning process more enjoyable. The serene environment, the friendly atmosphere helped me to really understand and evaluate my future prospects. | |||
The success of any school can beseen in the emotional link that exists between the teachers and the students. The continued support that alumni extend to the schools is a testimony to the life-changing years at the school. I am still grateful to the opportunities extended to me at the school. I wouldn’t have imagined myself representing the school at the state youth festival for a poetry competition or the quizzes I participated in. As I look back, these formative steps were crucial in giving me confidence in facing new challenges and the fact that participation counted more than winning. | |||
Throughout life, we meet people who have divergent viewpoints from yours. As a responsible member of the society, it is essential for you to see where these divergent viewpoints emerge and why people believe in them. At SVGVHSS, the diversity of people from all walks of life and viewpoints enriched me as a person. Even though we were a little young and naïve, many of us did have strong viewpoints on socio-economic issues. 11th and 12th are formative years in building a person’s outlook on life and the society, the debates and discussion get more serious and become more impassioned. If needed, the teachers could have easily influenced us to become blind followers of ideologies. Despite this, at no point in time did any of my great teachers at my school enforce anyone to believe a particular political viewpoint is correct or not. I realized the greatness of this much later during my college days where a few teachers would openly preach ideologies much to our chagrin. | |||
Since I have left the school in 2006, I have always tried to keep in contact with my esteemed teachers whenever I can. Its heartening to see the progress the school has made in the past 14 years since I have left the hallowed portals of a great institution. SVGVHSSites and its alumni can hold their heads high to be in one of the top most schools of the state. We are fortunate to have studied in a school that stands for not just academic performance but the overall development of an individual. Education is an enabler for an individual to function as a responsible member of the society, to give meaningful contributions in whatever way possible. My formative years at SVGVHSS gave a me a | |||
different worldview, a more patient and clearer understanding of our world. I have my great teachers, friends and family to thank for that. | |||
'''- PanickerHarishanker IAS''' | |||
== മാനേജുമെന്റ് == | == മാനേജുമെന്റ് == | ||