മഴമെല്ലെ അവളുടെ കൺ‌തുറന്നു . കരയുന്നു ഭൂമി അവൾക്കുവേണ്ടി .. തേങ്ങുന്നു മാനവർ ദാഹമകറ്റുവാൻ ഒറ്റു തുള്ളി നീരിനായ് പുഴയേത്‌ വഴിയേത് അറിയുവാൻ കഴിയാതെ നിൽക്കയാ ഞാനിവിടെ ഏകയായി അറിയില്ല വയലേത് ,കുളമേത് ,(അറിയില്ല മാമലമേടേത് ) പിന്നിൽനിന്നാരോ തട്ടിവിളിച്ചെന്നെ ഒരുപക്ഷെ ഭൂതകാലമാവാം തത്തിക്കളിക്കുന്നു പക്ഷികൾ ചില്ലയിൽ നെൽക്കതിരുകൾ കൊത്തിപ്പറന്നിടുന്നു ഒഴുകുന്നു നദികൾ ചിലങ്കയണിഞ്ഞ് പൊട്ടിചിരിച്ചുകൊണ്ടൊഴുകിടുന്നു ബാലികബാലന്മാർ പുഴയുടെ ഹൃദയത്തിൽ ലീലകളാടി രസിച്ചിടുന്നു തണുത്തപൊൻകാറ്റ് കുളിരോടെ എന്നെത്തലോടിമെല്ലെ കടന്നുപോയി . ഒരു പ്രണയിനിയായി മെല്ലെ നിന്നുപോയി സ്വപ്നത്തിൽനിന്ന് അവൾ ഉണർന്നു നെഞ്ചിലഗ്നിതൻ ജ്വല ഉതിർന്നു ഒരിക്കൽക്കൂടി എന്റെ ചോര നീരാക്കി മാനവാ നിനക്കു ഞാൻ നൽകാം ഈ മഴയായി ഭൂമിയിൽ അവതരിക്കാം എന്റെ മാറ് ചുരത്തി ഞാൻ നൽകാം നീ തീർക്കു വിശ്വമാകെ കൊതിക്കുന്നു പച്ചപുതപ്പിച്ച പ്രകൃതി.
സാങ്കേതിക പരിശോധന - Kannankollam തീയ്യതി: 04/ 05/ 2020 >> രചനാവിഭാഗം - കവിത
