ഒരോ പ്രഭാതവും ചിരിപ്പിച്ചീടുന്നെന്നെ ഒാരോ രാവും അപായപ്പെടുത്തുന്നു മരിക്കും മുമ്പേ പിഴുതെറിയുന്നു ചിലർ ഈ മാനവർ ഭുമിയുടെ ശാപങ്ങളോ ? ഒാരോ മൊട്ടും പൂവാക്കി മാറ്റുവാൻ, ഒാരോ ദളവും കൊഴിയാതെ കാക്കുവാൻ എത്രയോ വേദന തന്നൂ ഭവാൻ മാനവർക്കറിയുമോ മാതാവിൻ വേദന അമ്മയില്ലാതെ കിടാങ്ങളുണ്ടോ ഒരു ജന്മമേ ഭവാൻ തന്നതുള്ളൂ ആ ജന്മമെങ്കിലും സഫലമാക്കേണ്ടായോ പുഞ്ചിരി മാത്രമേ അറിയുകയുള്ളൂ ആ പുഞ്ചിരിയാണെൻ ജീവനാദം
രാമഹർഷ കെ