എ.യു.പി.എസ്. ചെമ്പ്രശ്ശേരി/അക്ഷരവൃക്ഷം/അമ്മ ഭൂമി

അമ്മ ഭൂമി അങ്ങ് സൂര്യനുദിച്ചു കണ്ണീരോടെയെങ്കിലും ഭൂമി ചിരിച്ചു കുറേ കാലമായി അത് അവൾക്കൊരു ശീലമാണ്. മാനവർ അവളുടെ മുലയറുത്തപ്പോഴാണ് അവൾ ആദ്യമായി കണ്ണീർ വാർത്തത്. ആ കണ്ണിരിൽ കുതിർന്ന് മഹാ സൗധങ്ങൾ തകർന്നപ്പോഴും അവൾ കരഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരുന്നു അവസാനത്തെ ബാഷ്പവും തീർന്നപ്പോഴാണ് അവൾ | വരണ്ടുണങ്ങിയത്. വരണ്ട ചുണ്ടിലെ ചിരികണ്ട് ആകാശം പിടഞ്ഞു മഹാമാരികൾ പെയ്ത് അതഴിഞ്ഞാടി . അഛനും അമ്മയും തളർന്നപ്പോഴാണ് മക്കൾ ആദ്യമായി വേദനിച്ചത് പ്രത്യാശയുടെ കിരണമായി കുഞ്ഞു തൈകൾ കിളിർത്തു ഭൂമിവീണ്ടും പട്ടുടുത്തു അവളുടെ ചിലങ്കയുടെ നാദം നാടിനെ ഉണർത്തി കിളികൾ പാടിയാടി അമ്മ ഭൂമി വാഴ്ക.! ദുർഗ്ഗ എം 4 A AUPS Chembrasseri മഞ്ചേരി ഉപജില്ല മലപ്പുറം അക്ഷരവൃക്ഷം പദ്ധതി, 2020 കവിത