|
|
വരി 1: |
വരി 1: |
| {{BoxTop1
| |
| | തലക്കെട്ട്= കോവിഡ് 19
| |
| | color= 4
| |
| }}
| |
| <center> <poem>
| |
| നഗരവീഥിയിൽ കുന്നു കൂടുന്ന -
| |
| ശവങ്ങളെ ഓർത്തു
| |
| മനസ് നീറാനോ .............
| |
| മറവു ചെയ്യാനോ ........ആരുമില്ല !
| |
|
| |
| പുതിയൊരാണ്ടിന്റെ പിറവി തൊട്ട്
| |
| പിടഞ്ഞു വീണു മനുഷ്യരെങ്ങും
| |
| പിറന്ന നാടിന്റെ പെരുമയെയോ
| |
| പിറന്ന വീടിന്റെ മഹിമയെയോ
| |
| തിരഞ്ഞിടാതെയെത്തുന്ന വ്യാധി-കോവിഡ്
| |
|
| |
| കൂടെപ്പിറന്നോരും,കൂട്ടുനടന്നോരും
| |
| ശയ്യയിലാണ്ടു പോയി രോഗ-
| |
| ശയ്യയിലാണ്ടു പോയി
| |
| പ്രതിവിധി ഇല്ലിതിനു
| |
| പ്രതിരോധമില്ലിതിന്
| |
| മനുഷ്യന്റെ ധിക്കാരദൃഷ്ടിക്ക്
| |
| അറുതിയായ് പ്രകൃതി തീർത്ത വ്യാധി-കോവിഡ്
| |
| മനുഷ്യനിൽ നിന്ന് മനുഷ്യനിലേക്ക്
| |
| പ്രവാഹമായ് ലോകമാകെ
| |
| അസ്തമിപ്പിക്കും മഹാവ്യാധിയായ്
| |
| ആധിയായ്, മഹാമാരിയായ് കോവിഡ്
| |
| വിവശരായ് വിഷണ്ണരായ് നിന്നവർക്ക്
| |
| താങ്ങായ് തണലായ് നിന്നവർ
| |
| നന്മയുടെ ദീപ്തിയായ തീർന്നവർ
| |
| ആത്മാർപ്പണത്തോടെ ജീവൻ
| |
| ത്യജിച്ചവർ ആയിരമെങ്കിലും
| |
| വീഥികൾ വിജനമായ്, ആതുരതയ്ക്ക്
| |
| അറുതിയില്ലാത്ത നഗരങ്ങൾ
| |
| തീരാത്ത മൂകത തിങ്ങും
| |
| ഇടങ്ങളിൽ ഏകാന്തതയുടെ
| |
| നെടുവീർപ്പുകൾ മാത്രം
| |
| ഒരുമയുടെ നേർവഴിയിലൂടെ
| |
| തകർത്തെറിയാം ആ ഭീകര
| |
| സത്വചങ്ങലയെ.......
| |
|
| |
| പാലിക്കാം ശാരീരിക അകലം
| |
| ഉറപ്പിക്കാം മാനസിക അടുപ്പം
| |
| </poem> </center>
| |
| {{BoxBottom1
| |
| | പേര്= അരുന്ധതിദേവി
| |
| | ക്ലാസ്സ്= IX A
| |
| | പദ്ധതി= അക്ഷരവൃക്ഷം
| |
| | വർഷം=2020
| |
| | സ്കൂൾ= എച്ച് .എസ് .എസ് & വി .എച്ച് .എസ് .ബ്രഹ്മമംഗലം
| |
| | സ്കൂൾ കോഡ്= 45016
| |
| | ഉപജില്ല= വൈക്കം
| |
| | ജില്ല= കോട്ടയം
| |
| | തരം= കവിത
| |
| | color= 3
| |
| }}
| |
|
| |
|
| |
|
| |
| {{BoxTop1
| |
| | തലക്കെട്ട്= ഭൂമി
| |
| | color= 3
| |
| }}
| |
| <center> <poem>
| |
| വാനോളമുയർന്നോരാ ചക്കരത്തുമ്പിയെ
| |
| ആഴത്തിൽ ചുംബിച്ചു നീലാകാശം
| |
| കൈ വിട്ടു പോയൊരെൻ ചക്കര തുമ്പി
| |
| ചിറകറ്റു വീണു നിലംപതിച്ചു.
| |
|
| |
| മണ്ണില്ല ,മരമില്ല, സ്വർണ നെൽക്ക-
| |
| തിരില്ല ,വിത്ത് വിതക്കുന്ന കൈകളില്ല.
| |
| ചീയുന്നു, നാറുന്നു, ഇവിടമാകെ സ്വയം
| |
| ചീഞ്ഞുനാറുന്നൊരു ജീവിതവും.
| |
|
| |
| മൂവാണ്ടൻ മാവിന്റെ കൊച്ചു ചില്ല, സദാ
| |
| എന്നെയും നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.
| |
| വെട്ടുന്നു, മുറിക്കുന്നു,താഴ്വേരുകൾ നാം
| |
| മാന്തുന്നു അമ്മതൻ മാറിലെ പാൽകുടങ്ങൾ
| |
|
| |
| വെട്ടിമാറ്റപ്പെട്ട പാഴ്മരങ്ങൾ നാളെ
| |
| എന്റെയും നിന്റെയും സൂചനകൾ.
| |
| </poem> </center>
| |
| {{BoxBottom1
| |
| | പേര്= അഞ്ജന.വി.കാർത്തികേയൻ
| |
| | ക്ലാസ്സ്= 10 C
| |
| | പദ്ധതി= അക്ഷരവൃക്ഷം
| |
| | വർഷം=2020
| |
| | സ്കൂൾ= എച്ച് .എസ് .എസ് & വി .എച്ച് .എസ് .ബ്രഹ്മമംഗലം
| |
| | സ്കൂൾ കോഡ്= 45016
| |
| | ഉപജില്ല= വൈക്കം
| |
| | ജില്ല= കോട്ടയം
| |
| | തരം= കവിത
| |
| | color= 1
| |
| }}
| |
|
| |
|
| |
| {{BoxTop1
| |
| | തലക്കെട്ട്= THE REMINDER
| |
| | color= 1
| |
| }}
| |
| <center> <poem>
| |
| Oh! Corona - the virus,
| |
|
| |
| You are an angel of death,
| |
|
| |
| Who took blindly a lot of souls from the earth.
| |
|
| |
| You are a messenger from the almighty,
| |
|
| |
| Who made me think about man, the helpless.
| |
|
| |
| You are an adviser,
| |
|
| |
| Who asked me to be close to my dears.
| |
|
| |
| You are an indicator,
| |
|
| |
| Who showed me what compassion and dedication mean.
| |
|
| |
| You are a reminder,
| |
|
| |
| Who made me realize
| |
|
| |
| That the land is not only mine
| |
|
| |
| That the water is not only mine
| |
|
| |
| That the air is not only mine...
| |
| </poem> </center>
| |
| {{BoxBottom1
| |
| | പേര്= ആയിഷ മർസൂക്
| |
| | ക്ലാസ്സ്= 10 A
| |
| | പദ്ധതി= അക്ഷരവൃക്ഷം
| |
| | വർഷം=2020
| |
| | സ്കൂൾ= എച്ച് .എസ് .എസ് & വി .എച്ച് .എസ് .ബ്രഹ്മമംഗലം
| |
| | സ്കൂൾ കോഡ്= 45016
| |
| | ഉപജില്ല= വൈക്കം
| |
| | ജില്ല= കോട്ടയം
| |
| | തരം= ഇംഗ്ലീഷ് കവിത
| |
| | color= 3
| |
| }}
| |
|
| |
|
| |
| {{BoxTop1 | | {{BoxTop1 |
| | തലക്കെട്ട്= LAST NIGHT | | | തലക്കെട്ട്= LAST NIGHT |