ഗവ. എച്ച് എസ് കല്ലൂർ/നാടോടി വിജ്ഞാനകോശം

നൂൽപ്പുഴ പഞ്ചായത്ത് ആദിവാസി ജനസംഖ്യ കൂടുതലുള്ള പഞ്ചായത്തുകളിലൊന്നാണ്.രണ്ട് സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ അതിർത്തിപങ്കിടുന്ന വയനാട്ടിലെ ഏകപഞ്ചായത്താണ് നൂൽപ്പുഴ. മൂന്ന് വന്യജീവിസങ്കേതങ്ങളുടെ കേന്ദ്രം. വയനാട്, ഇതിനോടുചേർന്ന് മുതുമല, ബന്ദിപ്പൂർ വന്യജീവിസങ്കേതങ്ങൾ. ജനസംഖ്യയുടെ 43 ശതമാനം പട്ടിക വർഗക്കാരാണ്. ഭൂപ്രകൃതിയുടെ പകുതിയിലേറെ നിബിഡവനങ്ങളും. ദേശീയപാത 212 ഇതിലൂടെ കടന്നുപോകുന്നു.രണ്ടാംലോക മഹായുദ്ധത്തിനുശേഷം ഭക്ഷ്യക്ഷാമം പരിഹരിക്കാൻ 'ഗ്രോ മോർ ഫുഡ്' പദ്ധതിപ്രകാരം കുടിയിരുത്തിയ നൂറുകണക്കിന് കർഷകകുടുംബങ്ങൾ ഇവിടയാണുള്ളത്. നൂൽപ്പുഴയെ വയനാടിന്റെ നെല്ലറയെന്നും വിശേഷിപ്പിക്കാം.അന്യംനിന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന നെൽവിത്തുകളടക്കം 2,500 ഏക്കറിലധികം ഇവിടെ കൃഷിചെയ്യുണ്ട്. കൂടാതെ, ഒരു കർഷകപോരാട്ടത്തിന്റെ മണ്ണുകൂടിയാണിത്. 1968ൽ ബത്തേരി, നെന്മേനി പഞ്ചായത്തുകളുടെ ഭാഗങ്ങളെടുത്താണ് നൂൽപ്പുഴ പഞ്ചായത്ത് രൂപവത്കരിച്ചത്. വയനാട് ജില്ലയിലെ സുൽത്താൻ ബത്തേരി താലൂക്കിൽ സുൽത്താൻ ബത്തേരി ബ്ലോക്കിൽ പെട്ട ഒരു ഗ്രാമപഞ്ചായത്ത് ആണ്‌ നൂൽപ്പുഴ .നൂൽപ്പുഴ ഗ്രാമപഞ്ചായത്തിന്റെ വിസ്തീർണം 242.97 ചതുരശ്രകിലോമീറ്ററാണ്‌.വടക്കും കിഴക്ക് ഭൂരിഭാഗവും കർണ്ണാടക സംസ്ഥാനത്തിലെ മൈസൂർ ജില്ല അതിരിടുന്നു. തെക്കുഭാഗം മുഴുവനായും കിഴക്കേ അതിര് കുറെ ഭാഗവും തമിഴ്നാട്ടിലെ നീലഗിരി ജില്ലയാണ് അതിർത്തി. പടിഞ്ഞാറ് ഭാഗത്ത് സുൽത്താൻബത്തേരി, നെന്മേനി പഞ്ചായത്തുകളാണ് അതിർത്തി. രണ്ട് സംസ്ഥാനങ്ങളുമായി അതിർത്തി പങ്കിടുന്ന ജില്ല എന്ന പദവി വയനാട് ജില്ലക്ക് നൽകുന്നത് നൂൽപ്പുഴ ഗ്രാമപഞ്ചായത്ത് കാരണമാണ്‌ 2001 ലെ സെൻസസ് പ്രകാരം നൂല്പുഴ ഗ്രാമപഞ്ചായത്തിലെ ജനസംഖ്യ 23151ഉം സാക്ഷരത 72.53% ഉം ആണ്‌. ഇവിടെ പ്രധാനമായും കുറുമർ,പണിയർ,കാട്ടുനായിക്കർ,ഊരാളി എന്നീ വിഭാഗങ്ങളാണുള്ളത്.

കുറുമർ

കേരളത്തിലെ പാലക്കാട്, കണ്ണൂർ, കോഴിക്കോട് ജില്ലകളുടെ വനപ്രദേശങ്ങളിൽ വസിക്കുന്ന കാർഷികവൃത്തി, കൂലിവേല തുടങ്ങയിവ ഉപജീവനമാർഗ്ഗമാക്കിയ ഗിരിവർഗ്ഗ ജനവിഭാഗമാണു കുറുമർ. 'ശൂദ്ര (കൃഷിക്കാർ) വർണത്തിലാണ് അവർ ഉൾപെടുന്നത്. കൊങ്കണി ഭാഷ സംസാരിക്കുന്ന ഇവർ കുഡുംബികൾ എന്ന പേരിലും അറിയപ്പെടുന്നു. മധ്യ കേരളത്തിലും ദക്ഷിണ കേരളത്തിലുമാണ് അവരിലെ ഭൂരിഭാഗവും അധിവസിക്കുന്നത്. കുൻബി - കുറുമി വിഭാഗത്തിന്റെ ഭാഗമായ ഇവർ ജമ്മു കശ്മീരൊഴിച്ച് ഇന്ത്യയിലെ മറ്റു പ്രദേശങ്ങളിലെല്ലാം ഒരു കാർഷിക സമൂഹമായി പരന്നുകിടക്കുന്നു. 1891 ലെ മദ്രാസ് സെൻസസ് ഇവരെ പ്രാക്തനകാലങ്ങളിലെ പല്ലവരുടെ ആധുനിക പ്രതിനിധികൾ എന്നാണ് വിവരിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഗോവ സംസ്ഥാനത്ത് നിന്നാണ് കേരളത്തിലേക്ക് ഇവർ കുടിയേറിപ്പാർത്തതെന്നും സൂചനയുണ്ട്. ആദ്യകാല ചേരരാജാക്കന്മാരിൽ ചിലർ കുറുമരായിരുന്നു എന്ന് സംഘകാല കൃതികളിൽ സൂചനകൾ ഉണ്ട്. വേട രാജാക്കന്മാരിൽ പ്രസിദ്ധനായ തിണ്ണൻ കുറുമരുടെ പൂർവികനായിരുന്നു. ഊരാളിക്കുറുമ്പൻ, വേട്ടക്കുറുമൻ, ഊരാളിക്കുറുമുരു, കുൻബിസ്, കുരുംബി, കുൻബി, മൂപ്പൻ എന്നിങ്ങനെ വിവിധ പേരുകളിലും ഇവർ അറിയപ്പെടുന്നു. ദേവിയേയും വിഷ്ണുവിനേയും ശിവനേയും ആരാധിക്കുന്ന കുടുംബികൾ അഥവാ കുറുമർ കൊടുങ്ങല്ലൂർ ശ്രീകുരുംബ ഭഗവതിയെ കുലദൈവമായി കരുതുന്നു. പ്രസിദ്ധമായ കൊടുങ്ങലൂരിലെ ഭഗവതി ക്ഷേത്രത്തിന്റെ യഥാർത്ഥ അവകാശികൾ ആണ് ഇവർ എന്ന് കരുതുന്നു. ശ്രീ കുറുംബ ഭഗവതി എന്നാണ് ഇവിടത്തെ ക്ഷേത്രം അറിയപ്പെടുന്നത് . നീലഗിരിമലകളിലും വയനാട്ടിലും ഇവർ അധിവസിക്കുന്നുണ്ട്. വയനാട്ടിൽ മൂന്നു വിഭാഗം കുറുമരുള്ളതായി കാണുന്നു. മുള്ള കുറുമർ, തേൻ കുറുമർ ഊരാളി കുറുമർ എന്നീ വിഭാഗങ്ങൾ ആണവ. മൈസൂരിലെ കാടുകാറ്കുറുംബർക്ക് രണ്ട് വിഭാഗങ്ങൾ ഉണ്ട്. ബെട്ടാഡ എന്നു ജേണു എന്നുമാണ് ഈ വിഭാഗങ്ങൾ അറിയപ്പെടുന്നത്. ബെട്ടാഡർ നാരാളി എന്നും മസ്തമ്മ എന്നുമുള്ള കുലദേവതമാരെ ആരാധിക്കുന്നു. ഇവർ മാംസം ഭക്ഷിക്കുക്കയും മദ്യപിക്കുകയും ചെയ്യും. റാഗി യാണ് പ്രധാനമായും ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നത്. കാടു കുറുംബർക്ക് ജാതിയിൽ അവരേക്കാൾ ഉയർന്നവർ ഭക്ഷണം പാകം ചെയ്ത് കൊടുത്താലേ ഭക്ഷിക്കാനാകുമായിരുന്നുള്ളു. തീണ്ടാരിയാകുന്ന അവസ്ഥയിൽ പെണ്ണുങ്ങൾ പ്രത്യേകം നിർമ്മിച്ച കുടിലുകളിൽ 3 ദിവസം ചിലവഴിക്കുന്നു. പ്രസവ വേളയിലും ഈ കുടിലുകളിൽ വയറ്റട്ടിയൊഴികെ ആർക്കും പ്രവേശനവും അനുവദിക്കാറില്ല

കുറുമഭാഷയിലെ ചില പദാവലികൾ

കുറുമരുടെ ഭാഷക്ക് കന്നടയുമായി ചെറിയ സാമ്യമുണ്ട്.

• അജ്ജി - അമ്മൂമ്മ
• അജ്ജൻ - അപ്പൂപ്പൻ
• പൊണമകെ - ഭാര്യ
• കുട്നന്നിവള് - ഭർത്താവ്
• അക്കൻ - ചേച്ചി
• അണ്ണു - ചേട്ടൻ

പണിയർ

കേരളത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ആദിവാസിവർഗമാണ് പണിയർ. വയനാട്ടിലും പശ്ചിമഘട്ടത്തിന്റെ അടിവാരങ്ങളിലുമുള്ള കാടുകളിലാണ് ഇവരുടെ താമസം. വയനാട്, കണ്ണൂർ, മലപ്പുറം, കോഴിക്കോട്, പാലക്കാട് എന്നീ ജില്ലകളിൽ പണിയസമുദായക്കാർ താമസിക്കുന്നുണ്ട്. 2008-2010 -ൽ നടന്ന ഒരു സർക്കാർ സർവേ പ്രകാരം ഈ ജില്ലകൾ കൂടാതെ എറണാകുളം, തിരുവനന്തപുരം എന്നീ ജില്ലകളിൽ ഓരോ പണിയകുടുംബങ്ങൾ താമസിക്കുന്നുണ്ട്. 1994ലെ കണക്കുകളനുസരിച്ച് വയനാട്ടിൽ 36560 പണിയരുണ്ട്. പണിയർ അവരുടേതായ ദ്രവീഡിയൻ മാതൃഭാഷയായ പണിയ ഭാഷയാണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്. മലയാളവുമായും കാടർ ഭാഷയും റവൂല ഭാഷയുമായും ഇതിനു ബന്ധമുണ്ട്. [6]പണിയഭാഷയാണ് വീട്ടിലും ആചാരാനുഷ്ഠാനവേളകളിലും ഉപയോഗിക്കുന്നതെങ്കിലും മലയാളവും തമിഴ് നാട്ടിലുള്ളവർ തമിഴും അതുപോലെ കർണ്ണാടകഭാഗത്തുള്ളവർ കന്നടയും എഴുത്തിനായി ഉപയോഗിക്കുന്നു. ഭാഷ പണിയയാണെങ്കിലും അതാതു സ്ഥലത്തുള്ള ലിപികൾ അവർക്കുപയോഗിക്കാൻ വശമുണ്ട്.

പണിയഭാഷ പദാവലി

• അങ്കുടെ - അവിടെ
• അമ്മോപ്പോ -എ‍ന്തോ ആവോ
• അവിച്ചെ - അവിടെ
• അട്ടാത്തു - തട്ടിൻപുറത്ത്
• അറാവേൻ - ഞാൻഅടിക്കും
• അങ്കലാപ്പു -വെപ്രാളം (പരിഭ്രമം)
• അങ്അം - - അതെയതെ
• അതുക്ക് -അതിന്
• അയിലേ - അതിലെ
• അയിരാടെ - അവരുടെ
• അടാക്കെ - അടക്ക
• അലാട്ടെ - ചൂൽ
• അവരാൾക്കു് --അവക്ക്
• അയിരാള - അവർ
• അയ്യാളു - അയാൾ
• അത്തിനെ -അത്ര
• അറിവാങ്കാണി - അറിയാൻവയ്യ
• അമ്മപ്പ - അറി‍ഞ്ഞി‍‍ട്ടേയില്ല
• അറുഞ്ചേ -അററുപോകുന്നു
• അണായ്ക്കുക --മൂർച്ചകൂട്ടുക
• അളുക്കു - കക്ഷം
• അച്ചെ - പണിയർ കുറിച്ചരെ വിളിക്കുന്ന പദം
• അരിഞ്ചുകാവും - വെട്ടിക്കളയും
• അപ്പാടെ - മുഴുവൻ
• അമ്മക്കെ - ആകുട്ടികൾ
• അയ്യാത്തിരെ - ആപ്രാവശ്യം (അക്കൊല്ലം)
• അച്ചട്ടമാഞ്ചു- കൃത്യമാണ്. സത്യമാണ്
• അമ്മിരവെ - ആ വയസൻ
• അമ്മിരാത്തി - ആ വയസത്തി
• അപ്പുള്ളെ -ആ കുട്ടി
• അമ്മനെ - അമ്മയെ
• അപ്പാടു - - അമ്മട്ടിൽ,വെറുതെ
• അവൈ അപ്പാടു് കിടക്ക്ഞ്ചെ -- അവൻ ഒന്നും കഴിക്കതെ കിടക്കുന്നു
• അമുക്ൿഞ്ചേ - അമത്തുന്നു,വയറു നിറച്ച് കുത്തിതിരുകിതിന്നു
• അത്തുണ്ട - ആ കഷ്ണം
• അമച്ചെ - കാളയെ നുകത്തിനുബന്ധിച്ചു
• അമിച്ചെ - നേല്ല് കുത്തി ഉമികള‍ഞ്ഞു
• അവേലു - അവൽ
• അറപ്പെ - കാലികളുടെ കഴുത്തിൽ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാൻ കെട്ടുന്ന മരമണി
• അരിച്ചബഞ്ചേ -ദേഷ്യം വരുന്നു
• അതുക്കു - അതിന്
• അണുങ്ങു - ചെറിയതരം കൊതുക്
• അലുക്കുലുത്ത് -അലങ്കോലം
• അത്തവ്വിലു - സൂത്രത്തിൽ, ആ തഞ്ചത്തിൽ (സന്ദർഭത്തിൽ)
• അലാട്ടു -ശല്യം, ഉപദ്രവം
• അടാവു - സൂത്രം
• അലാക - പുരകെട്ടുന്ന വാരി
• ആണെ - അങ്ങനെ
• ആവിച്യ - ആവശ്യം
• ആണത്തന്നെ -അങ്ങനെത്തന്നെ
• ആഞ്ചു - അതെ
• ആടെ - അവിടെ
• ആണാളു - ആണുങ്ങൾ
• ആകാ-- പററില്ല,കൊള്ളില്ല
• ആത്തപ്പയം - ഈത്തപഴം
• ഇരണ്ടെ - ഒരുതരെ പക്ഷി
• ഇകക്കുറിക്കു - ഈ തവണ
• ഇവലു - ഇവർ
• ഇടുക്കിലു - ഇടുങ്ങിയ സ്ഥലത്ത്
• ഇററു - തുളളി
• ഇറഞ്ചേ - പോരുന്നു
• ഈണെ - ഇങ്ങനെ
• ഈണത്തിൽ - നിട്ടി
• ഈലേ - ഇതിലെ
• ഈആയ്യാക്കു - ഇയാൾക്ക്
• ഈച്ചെ - ഈച്ച
• ഈണം - പാട്ട്
• ഈയ്യാക്കോലു - നേഞ്ഞിൽത്തണ്ട്
• ഈരു - തലയിലെ പേൻമുട്ട
• ഈറാന്തുണി - നനഞ്ഞ തുണി
• ഈലുടെ - ഇതിലെക്കുടി
• ഈലോളം - ഇതിലോളം
• ഈയ്യുണ്ടു - ഇക്കൊല്ലം
• ഈററാലു - ഇതുപോലത്തെ
• ഈത്ത് - കലപ്പതണ്ട്
• ഈരാണ്ടെ - രണ്ട്കൊല്ലം വളർച്ചയുളളത്
• ഈണത്തെ - ഇങ്ങനെ
• ഈററു - പെറുകിടക്കുന്ന ആവസരം
• ഈയ്യാലു - പാററ
• ഈറെ - വെറുപ്പ്
• ഈറാനാച്ചു - നനഞ്ഞതണ്ട്
• ഈഞ്ഞാത്ത് - മഷിഞ്ഞത്ത്
• ഈർക്കിലു - ഈർക്കിൽ
• ഈട്ട – കുടിശ്ശിഖ
• ഈരൻ - ചെറുത്
• ഈരത്തി - പണിച്ചികളുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• ആശാലു - അലപം
• ഉടാച്ചു - പൊട്ടിച്ചു
• ഉറാളൻ - ‍ഭർത്താവ്
• ഉമ്മറത്തു - മുൻ ഭാഗത്ത്
• ഉമ്മിണി - കുറെയധികം ഉള്ളേടം
• ഐലേ - അതിലെ, അയില മത്സ്യം
• ഐരാണിപ്പൂ - മേത്തോന്നിപ്പൂ
• ഒടുക്കൻ - പണിയരുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• ഒണക്കൻ - പണിയരുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• ഒഞ്ചോടെ - ഒന്നോടെ, എല്ലാം
• ഒപ്പരം - ഒന്നിച്ച്
• ഒക്കത്തു - എളിയിൽ
• ഒടുക്കത്തൈ - അവസാനത്തെ, (പിരാകാനും ഈ പ്രയോഗംഉപയോഗിക്കുന്ന “നിന്ന ഒടുക്കത്തെയാഞ്ചു" (നിന്റെ അവസാനത്തെയാണു്)
• ഒടുങ്ങുവാ - നശിക്കുവാൻ
• ഒളിക്കമീ - നീ ഒളിക്കൂ
• ഒയാക്കു - അല്പം
• ഒയാപ്പു - അലസത, മനംമറിച്ചിൽ
• ഒടുക്കത്തി - പണിച്ചികളുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• ഒത്താശെ - സഹായം
• ഒടാലു - ശരീരം
• ഒഞ്ചു - ഒന്ന്
• ഒഞ്ചും കാണി - ഒന്നുമില്ല, വെറുതെ
• ഒക്കലു - ധാന്യങ്ങൾ കാലികളെക്കൊണ്ട് ചവിട്ടി നെല്ലു തിക്കുന്നസബ്രദായം
• ഒച്ചു - അച്ചിള്(ഒച്ച്)
• ഒററാലു - മീൻ പിടിയ്ക്കുന്ന ഒരുതരം വല (കൂട്)
• ഒററയാനു - ഒററപ്പെട്ട കൊമ്പനാന
• ഒണ്ടെ - പണിയരുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• ഒപ്പ – ഒരുപോലെ
• ഒരം - നെഗളിപ്പ്
• ഒരാത്തു - മൂച്ചുകൂടി
• ഒട്ടലു - ഒട്ടിപിടിക്കുന്നു
• ഓലു - അവർ
• ഓലുക്ക – അവർക്കു
• ഓമി - കുറച്ച്,അല്പം
• ഓശെ - ശബ്ദം
• ഓടെ - എവിടെ, ഈററ.
• ഓണൻ - പണിയരുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• ഓടാടെ - ഓടരുത്
• ഓണത്തി - പണിച്ചികളുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• ഓടെയാഞ്ചു - എവിടെയാണ്?
• ഓർക്കുമീ - ഓർത്തുനോക്കൂ!
• ഓലങ്ക – മുഴുവൻ ചിരട്ടകൊണ്ടുണ്ടാക്കുന്ന ഒരുതരം തവി
• ഓല്ടേ - അവരുടെ
• ഓളു - അവൾ
• ഓനു - അവൻ
• ഓർക്കാടെ - ഓർക്കാതെ
• ഓടു - ഓട്
• ഓട്ടുപാത്തിര – ഓട്ടപാത്രം
• ഓട്ടുകിണ്ണനു - ഓടുകൊണ്ടുള്ള കിണ്ണം
• ഓശാര – സൗജന്യം
• ഓപ്പിക്കലു - ദേവൻമാർക്കു പഴവും തേങ്ങയും നിവേദിക്കൽ
• ഓക്കാന – ഓക്കനം
• ഓരായ – വശം,സൈഡ്
• ഓലെ - ഓല
• ഓർത്തോമീ - ഓർത്തോളൂ
• ഓടുമി - ഓടൂ
• ഓട്ടുമി - ഓടിയ്ക്കം
• ഐലേ - അതിലെ,അയിലമത്സ്യം
• ഐരാണിപ്പൂ - മേത്തോന്നിപ്പൂ
• ഒടുക്കൻ - പണിയരുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• ഒണക്കൽ - പണിയരുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• ഒഞ്ചോടെ - ഒന്നോടെ, എല്ലാം
• ഒപ്പരം - ഒന്നിച്ച്
• ഒക്കത്തു - എളിയിൽ
• ഒടുക്കത്തൈ - അവസാനത്തെ,(പിരാകാനും ഈ പ്രയോഗം ഉപയോഗിക്കുന്നു
• “നിന്ന ഒടുക്കത്തെയാഞ്ചു" (നിന്റെ അവസാനത്തെയാണു്)
• ഒടുങ്ങുവാ - നശിക്കുവാൻ
• ഒളിക്കമീ - നീ ഒളിക്കൂ
• ഒയാക്കു - അല്പം
• ഒയാപ്പു - അലസത, മനംമറിച്ചിൽ
• ഒടുക്കത്തി - പണിച്ചികളുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• ഒത്താശെ - സഹായം
• ഒടാലു - ശരീരം
• ഒഞ്ചു - ഒന്ന്
• ഒഞ്ചും കാണി - ഒന്നുമില്ല, വെറുതെ
• ഒക്കലു - ധാന്യങ്ങൾ കാലികളെക്കൊണ്ട് ചവിട്ടി നെല്ലു തിക്കുന്ന സബ്രദായം
• ഒച്ചു - അച്ചിള് (ഒച്ച്)
• ഒററാലു - മീൻ പിടിയ്ക്കുന്ന ഒരുതരം വല (കൂട്)
• ഒററയാനു - ഒററപ്പെട്ട കൊമ്പനാന
• ഒണ്ടെ - പണിയരുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• ഒപ്പ – ഒരുപോലെ
• ഒരം - നെഗളിപ്പ്
• ഒരാത്തു - മൂച്ചുകൂടി
• ഒട്ടലു - ഒട്ടിപിടിക്കുന്നു
• ഓലു - അവർ
• ഓലുക്ക – അവർക്കു
• ഓമി - കുറച്ച്, അല്പം
• ഓശെ - ശബ്ദം
• ഓടെ - എവിടെ, ഈററ.
• ഓണൻ - പണിയരുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• ഓടാടെ - ഓടരുത്
• ഓണത്തി - പണിച്ചികളുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• ഓടെയാഞ്ചു - എവിടെയാണ്?
• ഓർക്കുമീ - ഓർത്തുനോക്കൂ!
• ഓലങ്ക – മുഴുവൻ ചിരട്ടകൊണ്ടുണ്ടാക്കുന്ന ഒരുതരം തവി
• ഓല്ടേ - അവരുടെ
• ഓളു - അവൾ
• ഓനു - അവൻ
• ഓർക്കാടെ - ഓർക്കാതെ
• ഓടു - ഓട്
• ഓട്ടുപാത്തിര – ഓട്ടപാത്രം
• ഓട്ടുകിണ്ണനു - ഓടുകൊണ്ടുള്ള കിണ്ണം
• ഓശാര – സൗജന്യം
• ഓപ്പിക്കലു - ദേവൻമാർക്കു പഴവും തേങ്ങയും നിവേദിക്കൽ
• ഓക്കാന – ഓക്കനം
• ഓരായ – വശം,സൈഡ്
• ഓലെ - ഓല
• ഓർത്തോമീ - ഓർത്തോളൂ
• ഓടുമി - ഓടൂ
• ഓട്ടുമി - ഓടിയ്ക്കം
• കല്ലെമാലെ - കല്ലുകൾകൊണ്ടു കോർത്ത മാല
• കണ്ടി - പറമ്പ്
• കണ്ണു - കണ്ണ്
• കട്ടമാഞ്ചു - കഷ്ടമാണ്
• കന്നുട്ടി - കാലിക്കിടാവും
• കത്തിരെ - കത്രിക
• കടു - കടുക്
• കല്ലെമണി - മാലകോർക്കാനുള്ള ഒരുതരം മണികൾ
• കഞ്ചി - കഞ്ഞി
• കളാവു - കളവ്
• കട്ടായം - തീർച്ച
• കണലു - കനൽ
• കണെ - നെല്ലിനുപൊട്ടുന്നഅക,തവിയുടെ കണ
• കറാവു - കറവു്
• കക്കിരി - മുള്ളൻ വെള്ളരി
• കയ്യു - കൈയ്യ്
• കണ്ടം - കഷ്ണം, വയൽ
• കണ്ണീരു - കണ്ണുനീർ
• കമ്മിയാഞ്ചു - കുറവാണു്
• കലമ്പ്ഞ്ചേ - ദേഷ്യപ്പെട്ടുപറയുന്നു
• കറ്പ്പ – ഇലവർങ്ങമരം
• കറപ്പൻ - പണിയരുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• കഞ്ഞിപ്പിരെ - ചെറിയകുടിൽ,കിടപ്പാടം
• കചാണ്ടി - കഷണ്ടി
• കറാപ്പി - പണിച്ചികളുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• കട്ടപ്പാടു - കഷ്ടപ്പാട്
• കരുവാരെ - ശരീരത്തിലുണ്ടാകുന്ന അരിമ്പാറ
• കചാണം - തുണ്ട്,കഷ്ണം
• കയ്യിലു - തവി
• കണാക്കി - പണിച്ചികളുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• കറുത്തെ - കറുത്തത്
• കരിന്താളു ‌- കറുത്ത ചേമ്പിൻ തണ്ടു്
• കരിന്തേളു - വിഷമുള്ള തേള്
• കരിയാത്തൻ - കുട്ടിച്ചാത്തൻ
• കരിയ്ക്കലു - ഉഴുതിടാത്ത വയൽ
• കരിമണ്ണു - കാടുവെട്ടിച്ചുട്ട മണ്ണ്.
• കമ്പിളി - രോമപ്പുതപ്പ്
• കടിഞ്ഞിലു - ആദ്യത്തേത്
• കരയാടെ - കരയാതെ
• കരാച്ചിലു - കരച്ചിൽ
• കരാപ്പു - കൊതവെട്ടിയത്
• കറാമ്പു - ഗ്രാമ്പൂവ്
• കർമൂച്ചു - പപ്പായ
• കയിപ്പെ - പാവയ്ക്ക
• കയാമ്പു - കാതൽ,സാരം
• കനാപ്പു - ഗമനടിക്കൽ
• കയാമെ - ഒരിനം നെല്ല്
• കാണി - ഇല്ല
• കാവലു - കാവൽ
• കാണിയോ - ഇല്ലയോ
• കാമാങ്കാണി - കാണാനേയില്ല
• കാമ്മാൻ - കാണുവാൻ
• കാള്ഞ്ചേ - അലറുന്ന,കുട്ടികളുടെ കരച്ചിലിനു പറയുന്ന നാക്കു്
• കാതുക്കു - ചെവിക്ക്
• കാക്കപ്പിലെ - മരിച്ച അടിയന്തരം
• കാടു - കാട്
• കായു - വാഴയ്ക്ക
• കാട്ടി - കാട്ടുപോത്ത്
• കാണാടെ - കാണാതെ
• കാപ്പാരു - രക്ഷിക്കും
• കാക്കു - കാലിൻ
• കാക്കുപ്പായ – നിക്കർ(ട്രൗസർ)
• കാവലൻ - പണിയരുടെ പേരിൽഒന്ന്
• കാമ്പു - വാഴപ്പിണ്ടി
• കാരണോൻ - കാരണവൻ(അമ്മാവൻ)
• കാച്ചിലു - വെയിലേറ്റ്
• കാറ്ഞ്ചേ - കരയുന്നു,കുട്ടികളുടെവലിയകരച്ചിൽ
• കാവുവടി - രണ്ടുതലക്കലും ഭാരംതൂക്കി നടുവിൽ പിടിച്ച്തോളിതേറ്റി നടക്കുന്ന ഒരുതരം മുളങ്കോല്
• കാപ്പിറക്കെ - കാപ്പിച്ചെടിയുടെചില്ലകൾ
• കാനലു -നിഴൽ,ചോല
• കാവിരി - പണിച്ചികളുടെപേരിൽ ഒന്ന്
• കാട്ടുകിയാങ്ങു - കാട്ടുകിഴങ്ങ്
• കരാമെ - കരയാമ
• കാത്തളെ - കാലിലിടുന്ന ആഭരണം
• കാരിയ്ക്കൻ - വർകാലത്ത് ജന്മികൾ പണിയർക്ക് കൊടുക്കുന്നപുടവ
• കാപ്പണ – കാൽപണം
• കാട്ട്ഞ്ചേ - കാണിക്കുന്നു
• കാപ്പാൻ - രക്ഷിക്കാൻ
• കാലിനോട്ട – കാലികളെതീറ്റൽ
• കാലക്കാരെ - കാലി മേക്കുന്നവൻ
• കാലിപ്പെരിയെ - കാലിസാധാരണ നടക്കുന്ന വഴി
• കാലാത്തി - കാൽ താണുപോകുന്ന ചളിക്കുണ്ട്
• കവത്തു - ഒരുതരം കിഴങ്ങ്(കാച്ചിൽ)
• കാവലു - കാത്തുകിടക്കൽ
• കിയാവൻ - വൃദ്ധൻ
• കിണ്ണനു - കിണ്ണം
• കിബിറു - ദേഷ്യം,ദുശ്ശാഠ്യം
• കിലാടി - തെണ്ടി
• കിന്നാരിപ്പു - വേണ്ടാത്ത സംസാരം
• കിടാപ്പു - കിടപ്പ്,മാതിരി
• കിടാന്തുള – കിടന്നുകഴിഞ്ഞു
• കിടാക്ഞ്ചേ - കിടക്കുന്നു
• കിരാച്ചിലു - കരച്ചിൽ
• കിയാങ്ങു - കിഴങ്ങ്
• കിയിച്ചു - കുറച്ചു,ഇറക്കി,വ്യവകലനം ചെയ്തു
• കിടയ്ക്കാ - കിട്ടുകയില്ല
• കിട്ട്ണൻ - പണിയരുടെ പേരുകളിൽ ഒന്ന്
• കിടാക്കെ - പായ്
• കിലുക്കു - മണി
• കിണാന്തുവാ - ഇടയ്ക്കു കയറി ചെയ്യുന്ന പണി
• കീരത്തി - പണിച്ചികളുടെ പേരുകളിൽ ഒന്ന്
• കീയ്ഞ്ചേ - ഇറങ്ങുന്നു
• കീയെ - അടിയിൽ,താഴെ,ചുവട്ടിൽ
• കീയ്ക്കൽ - ഇറക്കൽ,കുറക്കൽ
• കീക്കട - മുമ്പുകഴിഞ്ഞകീഴ്വക്കം
• കീച്ചലു - ഇറക്കം
• കീഞ്ഞ – ഇറങ്ങിയ
• കീരാങ്കീരി - ചീവീട്
• കീമേലു - തലതിരിഞ്ഞ
• കീറ്ഞ്ചേ - കരയുന്നു,പൊളിക്കുന്നു
• കീറു - കഷണം,പൊളിച്ച ഭാഗം
• കീടെ - ഊറൽ,മുട്ട്,എണ്ണയുടെ ഊറൽ
• കീഞ്ചാലു - ഇറങ്ങിയാൽ
• കീരൻ - പണിയരുടെ പേരുകളിൽ ഒന്ന്
• കീപ്പെട്ടു - അടിപ്പെട്ടു
• കീയുമീ - ഇറങ്ങു
• കീചെ - കീശ,പോക്കറ്റ്
• കീറലു - കീറൽ,തുള
• കീറ്റിലെ – ഇലകഷണം
• കീപ്പാ - ഇറക്കുവാൻ
• കീറിയാഞ്ചു - കീറിയതാണ്
• കുളത്തെ - പഴങ്കഞ്ഞി
• കുയാലു - കുഴൽ
• കുയി - കുഴി
• കുണ്ടു - താണ സ്ഥലം(കുഴി)
• കുത്തനെ - കിഴുക്കാം തൂക്കായ
• കുഞ്ഞി - കുഞ്ഞ്
• കുടുവൻ - കുടുസ്സായത്,കുടംപോലെ
• കുടാപ്പൻ - കുലവരുന്നഭാഗം
• കുടവെ - മുത്തിൾ ഇല
• കുമ്പോത്ത – ജലദോഷം
• കുതാങ്കാണി - സുഖമില്ല
• കുപ്പെ - ചപ്പുചവർ,പതിര്
• കുപ്പെക്കുയി - അടിച്ചു വാരിയിടുന്ന കുഴി
• കുടിലു - കുടിൽ
• കുടീലു - വീട്ടിൽ
• കുട്ട – ഉണങ്ങിയ മൺകട്ട
• കുന്നി - കാത്,ഒരുതരം മരം(വാക)
• കുഞ്ഞ്യാളു - കുഞ്ഞുങ്ങൾ
• കുരാവു - ചതുപ്പു നിലം
• കുരിപ്പ് - വസൂരി,ഒരു തരം പിരിക്ക്
• കുരെ - ചുമ
• കുട്ടെ - കുട്ട
• കുടെ - കുട
• കുശുത്തത് - ദ്രവിച്ചത്
• കുത്തലു - അസഹ്യ മായമണം,കുത്തൽ,പൊടിഞ്ഞു പോകൽ
• കുത്തിരിക്കുഞ്ചേ - വെറുതെ ഇരിക്കുന്നു
• കുന്തങ്കാലു - മുട്ടു മടക്കി ഇരിക്കുന്നനില
• കുമിലു - കൂൺ,കുമിൾ
• കുയാപ്പം - കുഴപ്പം
• കുയാമ്പു - കുഴമ്പ് ,
• കുരുത്തെ - മുളച്ചു,കിളിർത്തു
• കുരുന്നു - ഇളയ,മൂക്കാത്ത
• കുടിനീരു - പച്ചവെള്ളം
• കുണ്ടി - ആസനം
• കുണ്ടൻ - ചെക്കൻ
• കുരാങ്ങെ - കുരങ്ങ്
• കുലെ - വാഴ ക്കുല
• കുരുടെ - കണ്ണുകാണാത്തവൻ
• കുയീലു - കുഴിയിൽ
• കുയിലു - കുയിൽ പക്ഷി
• കല്ലെമാലെ - കല്ലുകൾകൊണ്ടു കോർത്ത മാല
• കണ്ടി - പറമ്പ്
• കണ്ണു - കണ്ണ്
• കട്ടമാഞ്ചു - കഷ്ടമാണ്
• കന്നുട്ടി - കാലിക്കിടാവും
• കത്തിരെ - കത്രിക
• കടു - കടുക്
• കല്ലെമണി - മാലകോർക്കാനുള്ള ഒരുതരം മണികൾ
• കഞ്ചി - കഞ്ഞി
• കളാവു - കളവ്
• കട്ടായം - തീർച്ച
• കണലു - കനൽ
• കണെ - നെല്ലിനുപൊട്ടുന്നഅക,തവിയുടെ കണ
• കറാവു - കറവു്
• കക്കിരി - മുള്ളൻ വെള്ളരി
• കയ്യു - കൈയ്യ്
• കണ്ടം - കഷ്ണം, വയൽ
• കണ്ണീരു - കണ്ണുനീർ
• കമ്മിയാഞ്ചു - കുറവാണു്
• കമ്പളം - വയലിലെ ഞാറുനടീൽ പണിവേഗം തീർക്കാൻ വേണ്ടി ഒരു പ്രദേശത്തെ മിക്കപണിയരെയും ഒരുമിച്ചു ചേർത്തുള്ള പണി
• കെല്ലത്തി - പണിച്ചികളുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• കെലുമ്പി - പണിച്ചികളുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• കെണി - കുടുക്ക്,കുരുക്ക്,മ്രഗങ്ങളെ പിടിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന തന്ത്രം
• കെമ്പി - പണിച്ചികളുടെപേരിൽ ഒന്ന്
• കെഞ്ചി - യാചിച്ചു,അപേക്ഷിച്ചു
• കെണാന്തുക – ഫലമില്ലാതെ ജോലി ചെയ്യുക
• കെളാത്തി - വ്രദ്ധ,കിഴവി
• കെല്ലൻ - ഇരുമ്പു പണിക്കാരൻ,ശക്തൻ
• കെരണി - ഗ്രഹണി
• കെടുമ്പു - കെട്ട മണം,ചുവ
• കെട്ട്ഞ്ചേ - കെട്ടുന്നു
• കെട്ട - ചീഞ്ഞ
• കെടാപ്പു - മാതിരി,സ്ഥിതി
• കെട്ടു - മുറുക്കാൻ, കെട്ട്
• കുളീരു-തണപ്പ്
• കുമെ - അടി
• കുറുവെ - കുറിയ,നീളം കുറഞ്ഞ,ഒരുതരം അരി
• കുള്ളെ - പൊക്കം കുറഞ്ഞ
• കുരു - ചക്കക്കുരു,ചിരങ്ങു്
• കുണാന്തു - കൊണ്ടുവന്നു
• കുള്ളാത്തി - പൊക്കം കുറഞ്ഞവൾ
• കുശിനീലു - അടുക്കളയിൽ
• കുനി - വയലിന്റെ നടുക്കുളള തുരത്ത്
• കുടമ്മെ - തലമുടി
• കുത്തിത്തിരിപ്പു - ഏഷണി
• കുരാളു - തോണ്ട,വാഴ മുതലായവയുടെ കുല വരുന്നഭാഗം
• കുരാച്ചു - ചുമച്ചു
• കുറിപ്പു - എഴത്തു
• കുരാഞ്ഞു - വാടി
• കുരമ്പെ - ഈറ്റയും കാട്ടുകൂവയിലയും ഉപയോഗിച്ചുണ്ടാക്കുന്ന വയനാട്ടിലെ ഒരിനം കുട
• കുത്തുവാ - കുത്തുവാൻ
• കുളിമാറിഞ്ചേ - ഗർഭുണിയാകുന്നു
• കുളാമ്പു - ചളി വെള്ളം, കാലികളുടെ കുളമ്പ്
• കുളിർ മാവു - കുളമാവ്
• കുന്നിവാകെ - വാകമരം
• കുളുത്ത – തണുത്ത,ആറിയ
• കുടിപ്പാ - കുടിക്കാൻ, കുറഞ്ഞവൾ, പണിച്ചികളുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• കുണാങ്കാണി - ഗുണമില്ല
• കുറുക്കു - എളുപ്പവഴി
• കുരാട്ടെ - വാടിയ
• കുന്നുമ്മലു - കരസഥലത്ത്
• കുറാച്ചിലു - നാണക്കേട്
• കുന്നെ - കരിയിലക്കിളി
• കുട്ടെ - ഉണങ്ങിയ മൺകട്ട
• കുരിച്ചില – തെങ്ങോലകൊണ്ട് മെടഞ്ഞ കൊട്ട
• കുണുക്കു - കാതിലിടുന്ന ഒരുതരം ആഭരണം
• കൂട്ടേ -കുട്ട
• കൂരി - കൂരി പക്ഷി
• കൂട്ടാളി - കൂട്ടുകാരൻ
• കൂവലു - കൂവൽ
• കൂച്ചലു - വിലക്കം
• കൂടാ - സാദിക്കില്ല,കഴിയില്ല,വയ്യ
• കൂട്ടാരു - കൂടെയുള്ളവർ
• കുട്ടാടെ - കൂട്ടാതെ
• കൂഞ്ഞീലു - ചക്കയുടെഉള്ളിലെ കാമ്പ്
• കൂത്തു - അത്ഭുതം
• കൂമ്പാര – കൂമ്പാരം
• കൂട്ടുവാ - കറി, കൂട്ടാൻ, കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോവാൻ എന്നുംഅർഥം
• കൂരെ - മുള്ളൻ പന്നി
• കൂനലു - പൊലിമ
• കൂലിഞ്ചു - കുനിയുന്ന
• കൂത്താട്ട – അനുസരണയില്ലാത്തമാതിരി
• കൂവാലു - കൂവൽകൂട്ടക്കൻ
• കൂണു - കൂൺ
• കൂടായൊ - സാദിക്കില്ലയൊ
• കൂലിക്കാരെ - കൂലിപ്പണിക്കാരെ
• കൂട്ടാത്തി - കൂട്ടത്തിൽ
• കുളീരു-തണപ്പ്
• കുമെ - അടി
• കുറുവെ - കുറിയ,നീളം കുറഞ്ഞ,ഒരുതരം അരി
• കുള്ളെ - പൊക്കം കുറഞ്ഞ
• കുരു - ചക്കക്കുരു,ചിരങ്ങു്
• കുണാന്തു - കൊണ്ടുവന്നു
• കുള്ളാത്തി - പൊക്കം കുറഞ്ഞവൾ
• കുശിനീലു - അടുക്കളയിൽ
• കുനി - വയലിന്റെ നടുക്കുളള തുരത്ത്
• കുടമ്മെ - തലമുടി
• കുത്തിത്തിരിപ്പു - ഏഷണി
• കുരാളു - തോണ്ട,വാഴ മുതലായവയുടെ കുല വരുന്നഭാഗം
• കുരാച്ചു - ചുമച്ചു
• കുറിപ്പു - എഴത്തു
• കുരാഞ്ഞു - വാടി
• കുരമ്പെ - ഈറ്റയും കാട്ടുകുവയിലയും ഉപയോഗിച്ചുണ്ടാക്കുന്നവയനാട്ടിലെ ഒരിനം കുട
• കുത്തുവാ - കുത്തുവാൻ
• കുളിമാറിഞ്ചേ - ഗർഭുണിയാകുന്നു
• കുളാമ്പു - ചളി വെള്ളം,കാലികളുടെ കുളമ്പ്
• കുളിർ മാവു - കുളമാവ്
• കുന്നിവാകെ - വാകമരം
• കുളുത്ത – തണുത്ത,ആറിയ
• കുടിപ്പാ - കുടിക്കാൻ,കുറഞ്ഞവൾ,പണിച്ചികളുടെപേരിൽ ഒന്ന്
• കുണാങ്കാണി - ഗുണമില്ല
• കുറുക്കു - എളുപ്പവഴി
• കുരാട്ടെ - വാടിയ
• കോരുവാ - കോരിയെടുക്കാൻ
• കോടി കച്ചേ - ആദ്യമായി കയ്ച്ചത്
• കോമാളി - ഫലിതക്കാരൻ
• കോത്തു - ഇടഞ്ഞു
• കോപ്പിരാട്ടി - വേണ്ടാത്ത അംഗവക്ഷേപം
• കോലം - രൂപം, തിറ മുതലായ ഉത്സവങ്ങളിൽ കെട്ടുന്ന ദൈവങ്ങളുടെ വേഷം
• കോലം കെട്ടു - മെലിഞ്ഞു
• കോളു് - സദ്യ, വിരുന്നുസൽക്കാരം, കൊയ്ത്തും മെതിയും കഴിഞ്ഞ് പാറ്റിച്ചേറികിട്ടുന്ന നെല്ലിന്റെ ഒഹരി
• കോപ്പു - ആഭരണങ്ങൾ, സ്വത്ത്.
• കോച്ചിലു - മുളകുതിരി
• കോച്ചലു - മരച്ചു കോച്ചുന്ന രോഗം
• കോച്ചു - തണുപ്പ്
• കോമര – കലി ഉറഞ്ഞ ആൾ, ദൈവത്തിന്റെആവേശമുള്ളവൻ
• കോലു - വിറക്
• കോന്തഞ്ചേ - ചെറുചുള്ളികൾ മുറിച്ചിടുക, തലമുടി ചീക്കുക
• കോറി - പോറി, കല്ലു പൊട്ടിക്കുന്ന സ്ഥലം
• കോടി - വളഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു
• കോടാളി - കോടാലി
• കോലാഞ്ഞു - വൂറകു മുറിച്ചു
• ചക്കരെ -ശർക്കര,ചക്കര
• ചണ്ണെ - അരക്കെട്ടിന്റെ വശം, പണിച്ചികളുടെ പേരുകളിലൊന്ന്
• ചണ്ണക്കെ - പണിയരുടെ പേരുകളിലൊന്ന്
• ചപ്പടാച്ചി - തട്ടിപ്പുസംസാരം
• ചരയിക്കുക – ശൃദ്ധവൈകുക
• ചപ്പു - ഇല
• ചവാറു - പുറന്തൊലി,കരിയില
• ചപ്പി - ചുങ്ങി, ചുരുങ്ങി
• ചടാപ്പു - ക്ഷീണം
• ചമ്മി - പായൽ
• ചള്ളു - മുക്കാത്ത
• ചന്ത – ഭംഗിയുള്ള
• ചന്തമുള – ഭംഗിയുണ്ടു്
• ചമാക്കുവാ - മുറുക്കാൻ
• ചമയ – സമയം
• ചമയാങ്കാണി - സമയമില്ല
• തപ്രെ - ഒതുങ്ങിയിരിക്കാത്ത
• ചതാച്ചു - ഇടിച്ചു
• ചമ്പാര – മോര്
• ചട്ടെ - മുടന്തൻ
• ചന്തോശ – സന്തോശം
• ചട്ടി - മുടന്തിനടക്കുക
• ചല – ചലം
• ചരാടു് - ചരാടു്
• ചരിയാഞ്ചു - ശരിയാണ്
• ചനെ - ഗർഭം
• ചൊടി - വെറുപ്പ്,ദേഷ്യം,ചുണ്ട്
• ചൊരിച്ചിലു - ധാരമുറിയാത്ത വീഴൽ
• ചൊപ്പെ - രോമം,നിസാരമായ
• ചൊട്ടി - തട്ടിപ്പറിച്ചു,ചുരുങ്ങി,ഒട്ടി
• ചൊക്കെ - ആൺപട്ടി
• ചൊവെ - ചുവ
• ചൊടരു -മണം
• ചൊളെ - ഉൾക്കഴമ്പ്,ചക്കച്ചുള
• ചൊടലേ - ചുടുകാട്
• ചൊണെ - സാമർത്ഥ്യം
• ചൊട്ടുവാ - തട്ടിപ്പറിക്കൽ
• ചൊല്ലു - പറച്ചിൽ,പഴഞ്ചൊല്ല്
• ചൊടി - വെറുപ്പ്,ദേഷ്യം,ചുണ്ട്
• ചൊരിച്ചിലു - ധാരമുറിയാത്ത വീഴൽ
• ചൊപ്പെ - രോമം,നിസാരമായ
• ചൊട്ടി - തട്ടിപ്പറിച്ചു,ചുരുങ്ങി,ഒട്ടി
• ചൊക്കെ - ആൺപട്ടി
• ചൊവെ - ചുവ
• ചൊടരു -മണം
• ചൊളെ - ഉൾക്കഴമ്പ്,ചക്കച്ചുള
• ചൊടലേ - ചുടുകാട്
• ചൊണെ - സാമർത്ഥ്യം
• ചൊട്ടുവാ - തട്ടിപ്പറിക്കൽ
• ചൊല്ലു - പറച്ചിൽ,പഴഞ്ചൊല്ല്
• ചോമൻ -പണിയരുടെ പേരുകളിൽ ഒന്ന്
• ചോമല – ഒരുതരം നെല്ല്
• ചോതടി വാഴെ - വരിക്ക വാഴ
• ചോണൻ - ചുവന്ന ഒരുതരംഅരിക്കുന്നഎറുമ്പ്
• ചോകമാഞ്ചു - വിധിയാണ്
• ചോളോം - ചോളം
• ചോത്തിയ – ചോദ്യം
• ചോപ്പു - ചെമന്ന വസ്ത്രം
• ചോലെ - തണൽ,വൃക്ഷങ്ങൾ നിറഞ്ഞ സ്ഥലം
• ചോലേത്തു -തണലത്ത്
• ചോടുപിടിച്ചു - വേരുപിടിച്ചു
• ചോറു - ചോറ്
• ചോറ്റിനു - ചോറിന്
• ചോരെ - ചോര
• ചോടു - കാലടി
• ചോട്ടിൽ - ചുവട്ടിൽ
• ചോക്കെ - ചെമക്കെ
• ചോർച്ചെ - ചോരുക,മഴ നിൽക്കുക
• ചോപ്പ – ചെമപ്പ്,സോപ്പ്
• ചോമൻ -പണിയരുടെ പേരുകളിൽ ഒന്ന്
• ചോമല – ഒരുതരം നെല്ല്
• ചോതടി വാഴെ - വരിക്ക വാഴ
• ചോണൻ - ചുവന്ന ഒരുതരംഅരിക്കുന്നഎറുമ്പ്
• ചോകമാഞ്ചു - വിധിയാണ്
• ചോളോം - ചോളം
• ചോത്തിയ – ചോദ്യം
• ചോപ്പു - ചെമന്ന വസ്ത്രം
• ചോലെ - തണൽ,വൃക്ഷങ്ങൾ നിറഞ്ഞ സ്ഥലം
• ചോലേത്തു -തണലത്ത്
• ചോടുപിടിച്ചു - വേരുപിടിച്ചു
• ചോറു - ചോറ്
• ചോറ്റിനു - ചോറിന്
• ചോരെ - ചോര
• ചോടു - കാലടി
• ചോട്ടിൽ - ചുവട്ടിൽ
• ചോക്കെ - ചെമക്കെ
• ചോർച്ചെ - ചോരുക,മഴ നിൽക്കുക
• ചോപ്പ – ചെമപ്പ്,സോപ്പ്
• ചമ്മാന - സമ്മാനം
• ചളാപുളെ - നനഞ്ഞുകുഴഞ്ഞ
• ചങ്കു - നെഞ്ച്
• ചങ്കാത്തു - നെഞ്ചത്ത്
• ചളി -ചെളി
• ചളിക്കുണ്ടു -ചെളികെട്ടിനിർത്തുന്ന സ്ഥലം
• ചപ്പലു - ദേഷ്യത്തോടെയുള്ള ഒച്ച
• ചാറു - കറിയുടെ വെള്ളം, (മറുന്നുപിഴിഞ്ഞ നീരു - പഴസത്ത്)
• ചാവു -മരണം
• ചാമാൻ -പണിയരുടെ പേരുകളിൽ ഒന്ന്
• ചാലെ -ടി
• ചാണകനു-ചാണകം
• ചാമാന -പീടികാ സാമാനം
• ചമ്മത -സമ്മതം
• ചാക്കത്തി -കവാത്തുകത്തി
• ചാമ്പ്രെ -ചരിഞ്ഞ,ചരിവായത്
• ചാരാങ്കാണി -സാരമില്ല
• ചാലു -ഉഴുത്തവണ, വെള്ളമൊഴുകുന്ന ചാല്
• ചാടുവാ -കളയുവാൻ
• ചാടു -ചക്രം
• ചാകവാങ്കാണി -ചത്തിട്ടില്ല
• ചാളാക്കലു -പുലയരുടെ വീട്ടിൽ
• ചായെ -ചായ
• ചാമ്പലു -ചാമ്പൽ,കരിഞ്ഞ
• ചായബൊള്ള -ചായവെള്ളം
• ചാക്കു -ചാക്ക്
• ചാപുള്ളെ -മരിച്ചുജനിച്ച കുഞ്ഞ്
• ചാച്ചി -വയസ്സത്തി
• ചാച്ചുകെട്ടു -പുരയോടു ചേർത്തു കെട്ടുന്ന സ്ഥലം
• ചിലിപ്പെ -പണിച്ചികളുടെ പേരുകളിൽ ഒന്ന്
• ചിനാമ്പു -ഇളംശാഖ, പൊടിച്ചുവരുന്നതണ്ട്
• ചിപ്പി -ഓടി
• ചിമ്മുക -കണ്ണടക്കുക
• ചിമ്മിണി -മണ്ണെണ്ണ
• ചിരാവെ -ചിരവ
• ചിതാളു -ചിതൽ
• ചിറി -ചുണ്ട്
• ചിനുചിനുപ്പ് -ചാറ്റൽ മഴ
• ചിമ്പ്രെ -പണിയരുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• ചിലാന്തി - എട്ടുകാലി
• ചിന്ത്ഞ്ചെ - തട്ടിത്തൂവുന്നു, ചിന്നുന്നു.
• ചികാഞ്ഞു - കിള്ളിയിടുന്നു
• ചിടെ - ജടപിടിച്ചമുടി
• ചിണ്ങ്ങ്ഞ്ചെ - മുക്കി മൂളികുട്ടികൾ കരയുന്നത്
• ചിലാവു -പണിക്കുള്ള ഭക്ഷണം “ചിലാവും കുലിയും കിടായ്ക്കാതെ പയ്യ" (ഭക്ഷണവും കൂലിയും കൂടിക്കിട്ടാതെ പറ്റില്ല)
• ചിണാർപ്പ് -തടിപ്പ്
• ചിട്ടെ -ക്രമം
• ചിരാട്ടെ -ചിരട്ട
• ചിക്കാനെ -പെട്ടന്ന്
• ചീരാപ്പു -ജലദോഷം
• ചീമനു -ശക്തി “അവേങ്ക അതുക്കു ഒരു ചീമനു കാണി" (അവന് അതിനുവേനുവേണ്ട ശക്തിയില്ല)
• ചെട്ട്യൻ - പണിയരുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• ചെലയ്ക്ക്ഞ്ചേ- ആവിശ്യ മില്ലാതെ വർത്തമാനംപറയുന്നു
• ചെറ്റ – സയലിൽകൊയ്ത നെല്ല് കറ്റകളാക്കി കെട്ടുമ്പോൾ നെന്മണികൾ വയലിൽ നഷ്ടപ്പെടാതിരിക്കാൻ ഈറ്റകൊണ്ട് മെടഞ്ഞ ബലമുള്ള ഒരുതരം പനമ്പ്, കൊള്ളരുതാത്തവൻഎന്നും സാദർഭികമായിഅർത്ഥം നൽകാറുണ്ട് “അവെ മക ചെറ്റയാഞ്ചു" (അവൻ വല്ലാത്ത കൊള്ളരുതാത്തവൻ ആണ്)
• ചെറ്റത്തര – കൊള്ളരുതായ്മ
• ചെന്നി - നെറ്റിയുടെ വശം
• ചെന്നിക്കുത്തു - ഒരു വശത്തുമാത്രം വരുന്ന തലവേദന
• ചെയ്ത്തു - കഠിനമായ പ്രവൃത്തി,ദ്രോഹം
• ചെയ്ത്താൻ - ചെകുത്താൻ
• ചെരു - പലതരം മത്സ്യങ്ങൾ കൂടിയത്
• ചെത്തു - കഷണം
• "ഇരാണ്ട ചെത്തു മാങ്ങെ ബോണം" (രണ്ടുകഷണം മാങ്ങ വേണം)
• ചെലപ്പു - പതറിയ സ്വരം
• ചെപ്പുട - ചെപ്പുകുടം
• ചെരാവെ - ചിരവ
• ടെമ്പെ - പണിയരുടെ പേരുകളിൽ ഒന്ന്
• ചെന്നല്ലു - ഒരുതരം നെല്ല്
• ചെന്താളു - അവൾ ചെന്നു,ചെമന്ന താളിൻ തണ്ട്
• ചെന്തുള – ചെന്നു
• ചെമ്പോത്തു - ഉപ്പൻ എന്നപക്ഷി
• ചെല്ല്ഞ്ചേ - വായിക്കുന്നു,ചെന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു
• ചെമ്മാനെ - ചെമന്ന ആകാശം,മഴപോയി എന്നസൂചന
• ചെടെ വേരു - നാരുവേരു
• ചെമ്പു പാത്തിര – ചെമ്പു പാത്രം
• ചെടിപ്പു - മടുപ്പ്
• ചെക്കെ - ചെറുക്കൻ
• ചെരപ്പെ - ചുരക്കുടുക
• ചെറിയെ - ചെരിയവൻ,കുട്ടി
• ചേത - നശ്ടം,പോയ് പോയ
• ചേല - ഭംഗി,മാതിരി
• ചേറു - ചെളി
• ചെറ്ഞ്ചെ - പാറ്റുന്നു
• ചേപ്രെ - ഭംഗിക്കേട്, മോശം
• ചേല - സാരി
• ചേരട്ട - അട്ട
• ചേരെ - ചേർന്നു് , അടുത്ത്
• ചേരു - ചേരുമരം
• ചേട്ടെ - കൃസ്ത്യാനി
• ചേരാ - യോജിക്കുകയില്ല
• ചേരുവാങ്കാണി - ടി
• ചേട്ടാത്തി - കൃസ്ത്യൻ സ്ത്രീ
• ചേറ് ക്കലു് - ചൊരുക്കു്
• ചേചടു - ചെവി
• “നിനാക്കു ചേടു കേപ്പാങ്കാണിയോ?” (നിനക്കു ചെവി കേൾക്കില്ലേ)
• ചൊട്ടൻ -പണിയരുടെ പേരുകളിൽ ഒന്ന്
• ചൊട്ടെ -വിരിയാത്ത തെങ്ങിൻ കുല
• ജഗലു - സമർത്ഥൻ
• ജനിപ്പു - തൃപതി
• ജാതി - മുന്തിയ തരം
• ജന – ആളുകൾ
• ഞണ്ടു - ഞണ്ട്
• ഞങ്ങ – ഞങ്ങൾ
• ഞരക്ക – അവശമായമൂളൽ
• ഞമ്മാക്കു - നമുക്ക്
• ഞരാമ്പു - ഞരമ്പ്
• ഞളുപ്പ – നനവ്,ചതുപ്പായ
• ഞടുക്ക – നടുക്കം
• ഞാത്തു - മൂക്കുത്തിയും അതിലെ മണികളും
• ഞാറെ - ഞാറമരം
• ഞാറു - ഞാറ്
• ഞാളു - ഞങ്ങൾ
• ഞാന്നു - തൂങ്ങി
• ഞാററടി - ഞാറു പറച്ചൊഴിഞ്ഞ സ്ഥലം
• ഞാററും പിടി - ഞാറിന്റെ പിടി
• ഞാനാഞ്ചു - ഞാനാണു്
• ഞാ ബരിഞ്ചേ - ഞാൻ വരുന്നു
• ഞായ – ന്യായം
• ഞായത്തിന്റെബാലു - ന്യായത്തിന്റെപോക്ക്
• ഞായമ്പറച്ചിലു - തർക്കം
• ഞെട്ടി - ‍ഞെട്ടു്
• ഞെട്ടാലു - ഭയം
• ഞെട്ടിപ്പാ - ഭയപ്പെടുകത്താൻ
• ‍ഞെരിവു - ഉണക്കം
• ഞെരി - ചുള്ളി
• ഞെരിച്ചുകാവും - പൊടിച്ചുകളയും
• ഞെളിച്ചിലു - അഹങ്കാരം
• ഞെട്ടിപ്പൊടി - കാട്ടുതെങ്ങിന്റെ നൂറു്
• ഞെരിപ്പോടു - തീക്കുഴി
• ഞൊറി - ചുളുക്ക്
• ഞൊട്ടെ - സന്ധികളിൽ ഉണ്ടാക്കുന്ന ശബ്ദം
• ഞൊടിച്ചിലു - പിറുപിറുക്കൽ
• ഞൊടികൊന്ടു - അല്പസമയം കൊണ്ടു്
• ഞൊണയുവാ - നുണയുവാൻ
• ‍ഞൊളെ - കൊഴുപ്പ് , വഴുവഴുപ്പുള്ള
• ‍ഞോണ്ടുവാ - കുട്ടികൾ നുള്ളിയും തോണ്ടിയും കൂടുന്ന വഴക്ക്
• ഞൗണ്ടി - വിരകി പീച്ചി
• ഞൗഞ്ഞി - വെള്ളത്തിലെ ഒരു ജീവി(നത്തയ്ക്ക)
• തമ്പിരാ - ജന്മി,ബ്രാഹ്മണരേയും പണിയർതമ്പിരാ എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത്
• തക്കാരം - സൽക്കാരം
• തമ്മടക്കം - തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ ("അവാളു തമ്മടക്കമിലാ പഞ്ചേ") (അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെയാ പാഞ്ഞേ)
• തരിപ്പെ - ദർഭപ്പുല്ല്
• തരിപ്പു - മരവിപ്പ്,അനങ്ങാതിരിക്കൽ,ആലോചന
• തരിഞ്ചേ - തരുന്നു
• താമൂല -വേരടക്കം
• തമ്മാമ്മി - അന്യോന്യം
• തയ്ത്തക്ക – മുള്ളൻ വെള്ളരിക്ക
• തഞ്ച - സന്ദർഭം,തക്കം
• തഞ്ചി - തക്കം പാത്തുനിന്നു
• തരി - കൊയിത നെല്ല് വയലിൽ തന്നെ വരിവരിയായ് ഉണക്കാനിടുന്നത്,വലിപ്പമുള്ളപൊടി
• തമ്പത്ത് - ഓമനയായ
• തക്കിടി -സൂത്രം
• തമ്മല് - വിഷമിച്ച മരം കയറ്റം,തപ്പിപ്പിടിയ്ക്കൽ
• തരിമ്പു - അല്പവും
• തമ്പായി - ദൈവം
• തമ്പിരാട്ടി - ഭഗവതി,മുതലാളിയുടെ ഭാര്യ
• തങ്കരം - സൂക്ഷിപ്പ്
• തഞ്ഞു - ചതഞ്ഞു
• തലായി - മുകൾ ഭാഗം,അറ്റം
• തളെ - മരംകയറാൻകാലിലിടുന്നകുരുക്ക്
• തന്തിരു - തന്നു
• തപ്പു - മറവി,അബദ്ധം
• തരാടെ - തരാതെ
• തക്ക്ഞ്ചേ - അടിക്കുന്നു
• തന്നെ - ഇരിക്കാൻമണ്ണുകൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയ ഒരുവേദി
• തരുമി - തരൂ
• തന്തെ - തന്നിട്ടുണ്ട്,അച്ഛൻഎന്ന അർത്ഥം
• തട്ടു - മച്ച്
• തടെ - കഞ്ഞികുടിക്കാൻ വാളപ്പോള ചതുരത്തിൽ കെട്ടുന്നത് (അതിൽ ഇല വാട്ടിവെക്കും)
• തണാലു - തണൽ
• തളിക്കലു - മെഴുകൽ
• തയിതണം - ചൊറിഞ്ഞു തടിക്കൽ
• തബലെ - മൊന്ത
• തച്ചു - അടിച്ചു
• തടിമെ - തടിയുള്ളവൻ
• തലെക്കാണി - തലയണ
• തക്കെ - കാതിലിടുന്ന ആപരണം
• തകരെ - തകര
• തടാവി - തലോടി
• തരുവിരോ - അവർ തരുമോ?
• തട്ടിപ്പു - വഞ്ചന
• തത്ത്ഞ്ചേ - തള്ളിക്കളിക്കുന്നു
• തമ്പിരാ - ജന്മി,ബ്രാഹ്മണരേയും പണിയർതമ്പിരാ എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത്
• തക്കാരം - സൽക്കാരം
• തമ്മടക്കം - തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ "അവാളു തമ്മടക്കമിലാ പാഞ്ചേ" അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെയാ പാഞ്ഞേ
• തരിപ്പെ - ദർഭപ്പുല്ല്
• തരിപ്പു - മരവിപ്പ്, അനങ്ങാതിരിക്കൽ,ആലോചന
• തരിഞ്ചേ - തരുന്നു
• തലനൊമ്പര - തലവേദന
• തളവെ - തവള
• തഹിയ - സഹിക്കാൻ വയ്യ
• താരായോ -തരില്ലയോ?
• തായെഞ്ചു - തരികയെന്ന്
• താളിമര - വെടിമരം
• താരിപ്പു - നിലവിലുള്ള രീതി
• തായമ്പകെ -തായമ്പക
• താനായി - താൻമാത്രം,പുലയരുടെ പേരിലൊന്ന്
• താണിമര - താന്നിമരം
• താന്നിയ്ക്കെ - താന്നിയ്ക്ക
• താളാത്തിലു - താളത്തിൽ
• തായേക്കു - താഴക്ക്
• താരാതെ - തരാതെ
• താത്തിരിവാ -താടോ
• തികയാ - തികയുകയില്ല
• തിക്കലു - മാറ്റിയെടുത്തുവെക്കൽ,വേർത്തിരിക്കൽ
• തിട്ടമാഞ്ചു - നിശ്ചയമാണ്
• തിരാണ്ടു - വയസ്സറിയിച്ചു
• തിരാക്ക്ഞ്ചെ - അന്യേഷിക്കുക
• തിമ്മുരുട്ട് - ഒളിച്ചുകളി,സൂത്രവിദ്യ
• തിഞ്ചാലോ - തിന്നാലോ?
• തിമ്മാൻ - മുറുക്കാൻ
• തിമിരി - സമർത്ഥൻ
• തിണ്ടു - വാക്ക്,ഉയർന്ന മതിൽ
• തിന്നുവാ - തിന്നാൻ
• തിരായ്ഞ്ചെ - തിരയുന്നു
• തിണ്ടാട്ഞ്ചെ - ബുദ്ധിമുട്ടുന്നു
• തിടുക്ക - അത്യാവശ്യം
• തിര്ള് - കൂമ്പ്
• തിരിവാങ്കണി - മനസ്സിലായില്ല
• തിരാക്കു -ബഹളം
• തിരിയാടെ -മനസ്സിലാവാതെ
• തിരിപ്പനു -പാത്രം മറിയാതെ വെക്കുന്ന തിരികിട (വളയം)
• തിന്നുമി -തിന്നോളൂ
• തിഞ്ചലോ -തിന്നാലോ?
• തിട്ടൂര - കല്പന
• തിണ്ണെ - കോലായ
• തിന്തെ - തിന്നു
• തിണർപ്പ് - തടിപ്പ്
• തികവാങ്കാണി - തികഞ്ഞില്ല
• തിരാച്ചിലു - അന്വേഷണം
• തിരുവു - നല്ലതെടുത്തശേഷം ബാക്കിയുള്ളത്
• തിനെ - തിന
• തിളാച്ചു - തിളച്ചു
• തിറെ - 'തിറ' എന്നഉത്സവം
• തിറക്കാരു - തിറകെട്ടുന്നവർ
• തിറത്തല – തിറയാടുന്നസ്ഥലം
• തിരാക്കിട്ടു - ധൃതിപിടിച്ചു
• തിരാക്കീട്ടു - അന്വേഷിച്ചിട്ട്
• തിപ്പലിപോലെ - ചെറുതായ,മെലിഞ്ഞ
• തിരിയുവ – അറിയുവാൻ
• തീണ്ടാലു - തീണ്ടൽ
• തീക്കോലു - തിക്കൊള്ളി,തീയൂതുന്നകുയൽ
• തീമ്പണ്ട - പെരുവയറൻ
• തീക്കുയി - നെരിപോട്
• തീർപ്പു - തീരുമാനം
• തീട്ടു - ചീത്തപറയൽ
• തീര്ഞ്ചേ - അവസാനിക്കുന്നു
• തീരാടെ - തീരാതെ
• തീക്കന – കടുപ്പത്തിലുള്ള തീ
• തീർത്തുമോ - മുഴുവനായോ?
• തീർപ്പക്കാണി - തീർത്തില്ല
• തീർമാനമാഞ്ചു - നിശ്ചയമാണ്
• തീപ്പുല്ലു - പതിനാറടിയന്തിരം,ജന്മിമാരുടെ മരിച്ച അടിയന്തിരം
• തീപ്പൊള്ളലു - തീകൊണ്ടുള്ള പൊളളൽ
• തീപ്പന്തം - പന്തം
• തീയുടുവാ - തീയിടാൻ
• തീർത്തിരിവാ - തീത്തോടോ?
• തീരക്കാണി - ഒട്ടുമില്ല
• തീര്ഞ്ചമുറേക്കു - തീരുന്നതിനനുസരിച്ച്
• തീറ്റികൊടുപ്പാ - തിന്നാൻകൊടുക്കാൻ
• തീക്കളി ബോണ്ട – തീ ക്കൊണ്ടുള്ളകളി വേണ്ട
• തുണെ - കൂട്ട്
• തുകെ - ഒരു സംഖ്യ
• തുണ്ട – കഷണം
• തുപ്പീലു - തുപ്പൽ,ഉമിനീര്
• തുമ്മാൻ -മുറുക്കാൻ
• തുമ്പലു - തുമ്മൽ
• തുയെ - തുഴ,പങ്കായം
• തുയായ്ഞ്ചേ - തുഴയുന്നു
• തുമ്പു - വിവരം,അറ്റം,പശുവിന്റെയും മറ്റും യോനിഭാഗം
• തുച്ചം - അറ്റം,തലഭാഗം
• തുടി - കൊട്ടുന്ന വാദ്യോഭകരണം
• തുകാലു - തോൽ
• തുളെ - ദ്വാരം
• തുരാത്തി -ഓടിച്ചകറ്റി
• തുലാച്ചു - നശിപ്പിച്ചു
• തുടുപ്പു - വീർത്ത,തടിപ്പ്,വണ്ണം
• തുക്കലു - തെണ്ടൽ
• തുടാക്കം - ആരംഭം
• തുച്ചില - ചീത്തസ്വഭാവം
• തുടെ - തുട
• തുടാപ്പ – തുടക്കുവാൻ
• തുലാച്ചു - തുലാസ്സ്
• തുള്ളിച്ചി - താന്തോന്നിയായ പെണ്ണ്
• തുള്ളൻ - ഒരുതരം പ്രാണി
• തുരാപ്പൻ - പന്നിഎലി, ചതിയൻ.
• തുലാമാച്ച - തുലാമാസം
• തൂശി - സൂചി(തൂസിയാണ്ശരിയായ മലയാളമെന്നു പക്ഷം)
• തൂപ്പു - പച്ചില
• തൂങ്കലു - ക്ഷീണിച്ചിരിപ്പ്
• തൂവാലു - തൂവൽ
• തൂക്കു - ചോറ്റുപാത്രം
• തൂണു - തൂൺ
• തൂവ്ഞ്ചേ - വിതറുന്നു
• തൂറ്റു - വയറിളക്കം
• തൂവാടെ - വിതറാതെ, പൊഴിക്കാതെ
• തൂയ് യ്യഞായ – ശരിയായന്യായം
• തെയ്യം - ദൈവം, തിറകെട്ടിയരൂപം
• തെരുവാ - തരുവാൻ
• തെണ്ണം - അസുകം,ദീനം.
• താമൂല - വേരടക്കം
• തമ്മാമ്മി - അന്യോന്യം
• തയ്ത്തക്ക – മുള്ളൻ വെള്ളരിക്ക
• തഞ്ച-സന്ദർഭം,തക്കം
• തഞ്ചി - തക്കം പാത്തുനിന്നു
• തരി - കൊയിത നെല്ല് വയലിൽ തന്നെ വരിവരിയായ് ഉണക്കാനിടുന്നത്,വലിപ്പമുള്ളപൊടി
• തമ്പത്ത് - ഓമനയായ
• തക്കിടി -സൂത്രം
• തമ്മല് - വിഷമിച്ച മരം കയറ്റം,തപ്പിപ്പിടിയ്ക്കൽ
• തരിമ്പു - അല്പവും
• തമ്പായി - ദൈവം
• തമ്പിരാട്ടി - ഭഗവതി,മുതലാളിയുടെ ഭാര്യ
• തങ്കരം - സൂക്ഷിപ്പ്
• തഞ്ഞു - ചതഞ്ഞു
• തലായി - മുകൾ ഭാഗം,അറ്റം
• തൊക്കിലു - കക്ഷത്തിൽ
• തൊണ്ടു - ഒഴിവായപത്രം
• തൊളെ - ഓട്ട
• തൊണെ - കൂട്ടിനുള്ള ആൾ
• തൊരപ്പെ - പന്നിയെലി ,കൂടെനിന്നു ചതിക്കുന്നവൻ
• തൊയിരം - സ്വൈര്യം
• തൊലാവു - നാശം
• തൊടുവിലവാടി - തൊട്ടാവാടി
• തൊരുക്കൂട്ടി - ശേകരിച്ചുവക്കുക
• തൊയിലു - ജോലി
• തൊടുവാക്കാണി - തൊട്ടിട്ടില്ല
• തൊറമാങ്ങെ - നല്ലപുളിയുള്ള ഒരു തരം മാങ്ങ
• തോന്ന്ഞ്ചേ - തോന്നുന്നു
• തോററ്ഞ്ചേ - ഉണ്ടായിവരുന്നു “ബായയിലേ കുല തോററുവാഞ്ചേരെ ഒടിഞ്ചുപോയെ”(വാഴയില കുലവന്നു തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഒടിഞ്ഞുപോയി)‍
• തോണ്ടൻ - പണിയരുടെ പേരുകളിൽ ഒന്ന്
• തോട്ടുമീം - തോട്ടിലെ മീൻ
• തോലു - തുകൽ,പച്ചില
• തോററുപോയ – കളിപ്പുപററി,മടുത്തുപോയി
• തോരുവാ - ആറാൻ,ഉണങ്ങാൻ
• തോട്ടാത്തി - പറമ്പിൽ
• തോണ്ടാത്തി - പണിച്ചികളുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• തോളാത്തു - തോളിൽ
• തോയൽ - വിഡ്ഢി
• തോചെ - ദോശ
• തോലെ - പണിയരുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• തോക്കു - തോക്ക്
• തോടെ - കാതിലിടുന്ന ആഭരണം
• തോററം - തോററം പാട്ട് (പൊതുവെ വയനാട്ടിൽ എല്ലാവരുംപറയുന്ന പദം)
• തോശം - ദോഷം
• തോന്നാലു - തോന്നൽ
• തോണി - വള്ളം
• തോക്കെ - പൊക്കം കൂടിയവൻ
• തോക്കാത്തി - പൊക്കം കൂടിയവൾ
• തോക്കാ - തോൽക്കുകയില്ല
• തൗവ്വിൽ - തഞ്ചത്തിൽ,സന്ദർഭത്തിൽ
• തൗതാര – സംസാരം
• തൗത്തയ്ക്കെ - കറിവയ്ക്കുന്ന ഒരു തരം കായ്
• തൗടു് - തവിട്
• നമ്മ – നമ്മുടെ
• നടാപ്പു - സമ്പ്രദായം
• നടാത്തം - നടത്തം
• നടാടെ - ആദ്യമായി
• നടേ - മുമ്പെ, നേരത്തെ
• നടെ - വലിയ വരമ്പ്
• നട്ട – നഷ്ടം
• നട്ടാന്തിരിച്ചിലു - വട്ടം ചുററൽ, വിഷമിച്ചുനടക്കൽ
• നഞ്ചൻ - പണിയരുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• നടക്ക്ഞ്ചേ - നടക്കുന്നു്
• നക്ക്ഞ്ചേ - പണിയെടുക്കാതെ വെറുതെ തിന്നുന്നു
• നയിപ്പു - അദ്ധ്വാനം
• നല്ലബോണ – നല്ലതുപോലെ
• നല്ലെ - ഗുണമുള്ള
• നൽപ്പു - നന്മ
• നനാവു - ഈർപ്പം
• നങ്കലം - എല്ലാം
• നന്നാക്കലു - പറഞ്ഞുതീർക്കൽ
• നന്നാറി - നറുനീണ്ടി
• നമ്മാക്കു - നമുക്ക്
• നട്ടുച്ചെ - നല്ലയുച്ച
• നട്ടപ്പാതിരെ - അർദ്ധരാത്രി
• നടുവാ - നടാൻ
• നരിയാണി - കണങ്കാൽ
• നരി - കടുവാ
• നല്ലപ്പാ - ആദ്യമായി
• നരെ - നര
• നത്തു - നത്ത്
• നനപാത്തിര – പൂവാലി
• നടുവാക്കാണി - നട്ടിട്ടില്ല
• നരിമാള – കടുവ കിടക്കുന്ന ഗുഹ
• നാളു - ദിവസം
• നാച്ചം - നാശമെന്നും, നാററമെന്നും സന്ദർഭത്തിനനുസരിച്ചെടുക്കണം
• നാച്ച – നാശമെന്ന അർത്ഥിലും പറയാറുണ്ട്
• നാങ്കടെ - ഞങ്ങളുടെ
• നാങ്ക – ഞങ്ങൾ
• നാവു - നാക്കു
• നാരു - വള്ളി
• നാക്കു - വായാടിത്തം
• നാഞ്ഞൂളു - ഞാഞ്ഞൂൽ
• നാവരു - നാലാള്
• നാട്ടി - നട്ട ഞാറ്
• നാട്ടി നട്ഞ്ചേ - ഞാറ് നടുന്നു
• നാട്ടിപ്പണി - ഞാറു നടുന്ന പണി
• നാട്ടുകൂട്ട – പഞ്ചായത്തു പറയൽ
• നമ്മാളു - നമ്മൾ
• നാടെ - അരക്കുകെട്ടുന്നതുണി
• നാക്കിലെ - തൂശനില
• നാവടാക്കുക – മിണ്ടാതിരിക്കാൻ
• നാനാഞ്ചു - ഞാനാണ്
• നാളേക്ക് - നാളത്തേക്ക്
• നാടുബുട്ടു - സ്ഥലം വിട്ടു
• നാരങ്ങെ മരം - നാരകം
• നായ്ന ബാലു - പട്ടിയുടെ വാൽ
• നായു - ആൺ പട്ടി
• നാളത്തിലു - നാളിയിൽ(ചോർപ്പിൽ)
• നാട്ടാരു - നാട്ടുകാര്
• നാലാമ്പക്ക - നാലാം ദിവസം
• നാറാടെ - നാറാതെ
• നാറിഞ്ചെ - നാറുന്നു
• നാറ്റിഞ്ചെ - വാസനിപ്പിക്കുന്നു
• നിനാച്ചെ - വിച്ചാരിച്ചു
• നിനാവു - വിചാരം
• നിലാവു - ചന്ദ്രൻ
• നിച്ചയ - തീരുമാനം
• നിന്തെ - നിന്നു
• നിദാളിപ്പു - അഹങ്കാരം
• നിക്കാട്ടെ - നിൽക്കാതെ
• നിച്ചലു - എപ്പേഴും
• നിജാങ്കാണി - കൃത്യതയില്ല
• നിനാപ്പ - വിചാരിക്കാൻ
• നിലാത്തിലു - വയലിൽ
• നിലാത്തു - വെറുംതറയിൽ
• നികാപ്പു - തികച്ചിൽ “ എനേത്തു കിടാച്ചാലും നികാപ്പു കാണി" (എന്തു കിട്ടിയാലും തികച്ചിലില്ല)
• നിപ്പുപാണ -അടിമപ്പണിക്ക് ഒരു കൊല്ലത്തേക്ക് കരാർ പ്രകാരം കൊടുക്കുന്ന ഉറപ്പുപണം
• നിരീച്ചെ -വിചാരിച്ചു
• നിഞ്ചലോ -നിന്നാലോ
• നിരാത്തു - റോട്
• നിറാങ്കാണി - നിറമില്ല
• നിലെ - വെള്ളത്തിന്റെ ആഴം
• നീരു - വെള്ളം
• നീളാത്തി - നീളത്തിൽ
• നീർക്കുടിപ്പാ - വെള്ളംകുടിപ്പാൻ
• നീര്ഞ്ചേ - നിവരുന്നു,മുളച്ചുയരുന്നു
• നീരട്ട – പോത്തട്ട
• നീള്ഞ്ചേ - നീളുന്നു
• നീക്കട്ടുമീ - മാറ്റിയിടട്ടെ
• നീ ബരീഞ്ചേനോ - നീ വരുന്നോ
• നാറ്ഞ്ചേ - നീറ്റലൽ അനുഭവപ്പെടുന്നു
• നീർ മാങ്ങേ - വെള്ളത്തിലിട്ട് സൂക്ഷിച്ച മാങ്ങ
• നീരാമെ - വെള്ളത്തിലെ ആമ
• നീർക്കുഴി - കയം
• നീന്തലു - നീന്തൽ
• നീയു - നീ
• നീലെ - പണിച്ചികളുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• നീ വരുവാ - നീ വരാൻ വേണ്ടി
• നുറുങ്ങു - നുറുക്കരി,ചെറിയ കഷണം
• നുണയ്ഞ്ചേ - ഇഴയുന്നു
• നുണയ്ക്ക്ഞ്ചേ - കൊതിക്കുന്നു
• നുണെ - കള്ളം പറയൽ
• നുരെ - പത
• നുക – നുകം
• നുച്ചിലു - പൊടിയരി
• നുരിക്കലു - നുള്ളിയിടൽ
• നുമ്മളു - നമ്മൾ
• നുരിബെയ്ക്കലു - നുരിവിത്തിടൽ
• നൂഞ്ചൻ - പണിയരുടെ പേരുകളിൽ ഒന്ന്
• നൂഴുവാ - കുനിഞ്ഞു കടക്കു വാൻ
• നൂറു - ചുണ്ണാമ്പ്
• നൂറോൻ - കാട്ടിലെ ഒരുതരം കിഴങ്ങ്
• നൂരാവ - നിവർന്ന നിൽക്കാൻ
• നൂണു - അടിയിൽ കുടിക്കിടന്നു
• നൂലാമാലെ - കുഴപ്പ പിടിച്ചത്
• നൂറാമ്പുലി - വിഷമുള്ള ഒരുതരം എട്ടുകാലി
• നൂലിയെ - നൂലിഴ
• നെമ്മണി - നെല്ല്
• നെല്ലു - നെല്ല്
• നെകല - മരിച്ചവർ
• നെടുങ്ങാനെ - നീളത്തിൽ
• നെട്ടനു - പൊക്കമുള്ളവൻ
• നെച്ചിമ്പെലു - നെറ്റിയിന്മേൽ
• നെറ്റി - മര്യാദ
• നെറികേട് - മര്യാദക്കേട്
• നെരെ കേറ്ഞ്ചേ - നര തുടങ്ങി
• നെട്ടോട്ട - കാര്യമറിയാതെ ഓടുക, അനാവശ്യമായനടത്തം
• നെലെ കാണി - ആഴം കൂടുതലാണ്
• നെഞ്ചാത്തു - മാറിൽ
• നെഞ്ചൻ - പണിയരുടെ പേരുകളിലൊന്ന്
• നെലാത്തു - നിലാവ്‌
• നേരാഞ്ചു - സത്യമാണ്
• നേരമാഞ്ചു - സമയമായി
• നേടുവാ - സമ്പാദിക്കാൻ
• നേർപാടു - കാര്യം ശരിയാം വണ്ണം നടത്തുന്ന വഴി പാട്
• നേരു - സത്യം
• നേർകണെ - നേരെയുള്ള മുള , നേർക്കുള്ള കഴുക്കോൽ
• നെരാത്തു - സമയത്ത്
• നേക്കു - മാതിരി, വശം “ഏക്കു ആ പണിക്കു നേക്കു കാണി" (എനിക്കു ആ പണിക്കു വശമില്ല)
• നേളിപ്പു - ആഹ്ളാദം, പൊങ്ങച്ചം
• നേട്ട - കൂടിയ ആനുകൂല്യം
• നേന്ത്രബായെ - ഏത്താവാഴി
• നേരിടുവാ -എതിർക്കാന്
• പണിയൻ - ആൺപണിയൻ
• പണിച്ചി - പണിയസ്ത്രീ
• പക്കിയൻ - പണിയരുടെ പേരുകളിൽ ഒന്ന്
• പകാലു - പകൽ
• പകെ - വൈരാഗ്യം
• പതിരു - പതിര്
• പറയ്ഞ്ചേ - പറയുന്നു
• പറഞ്ചേ - പറഞ്ഞു
• പറഞ്ചാളു - അവൾ പറഞ്ഞു
• പറവാങ്കാണി - പറഞ്ഞിട്ടില്ല
• പറയാ - പറയില്ല
• പറേമി - പറയെടാ
• പറാവേൻ - ഞാൻ പറയാം
• പരാപ്പു - ഒട്ടധികം "തമ്പിരാ അവളെ ഒരു പരാപ്പിലാ ചീത്ത പറഞ്ചേ"(തമ്പുരാൻ അവളെ കുറെയധികം ചീത്തപറഞ്ഞു)
• പട്ടാങ്ങു - സത്യം
• പണിയാളു - പണിക്കാരൻ
• പറാമ്പു - റാഗിപുനം കൃഷിചെയ്യുന്ന സ്ഥലം
• പരാക്കെ - എല്ലായിടത്തും
• പച്ചെ - പച്ചകുത്തുന്നത്,പച്ചയായത്,പക്ഷെ
• പക്കേങ്കിലു - ഒരുപക്ഷെ,എങ്കിൽ
• പട്ടു - അടിഞ്ഞുകൂടി,ചുവന്ന തുണി “കാററടിച്ചു നെല്ലിലാ പട്ടു ബൂണുപോയേ" (കാററടിച്ച് നെല്ല് അടിഞ്ഞു വീണുപോയി)
• പരാതി - അന്വേഷിച്ച്,തിരഞ്ഞു
• പറത്താ - പറയെടോ
• പത്തിലി - ഒരുതരം പലഹാരം
• പന്തിരാണ്ടു - പന്ത്രണ്ട്
• പതളു - കൊച്ചുകുഞ്ഞ്
• പാക്കു - മുറുക്കാനിടുന്ന സഞ്ചി
• പാട്ടിലെ - കൈവശം "എന്നപ്പാട്ടു പുകെ കാണി" (എന്റെ കൈവശം പുകയിലയില്ല)
• പാട്ടുക്ക – തോന്നിയപോലെ,കാര്യംനോക്കി
• പാച്ചിലു - ഓട്ടം
• പാട്ടലു ബീന്തു - നെല്ലൊടിഞ്ഞുവീണു
• പാലു - പാൽ
• പാററി - വിതയിട്ടു,ചേറി
• പാഞ്ചാളു - അവൾ പറഞ്ഞു
• പാച്ചം - പായസം
• പാച്ചലു - നെല്ലു കാററാനിട്ടു വീശി പതിരും പൊടിയും കളയുന്ന സമ്പ്രദായം
• പാറെറ – പണിച്ചികളുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• പാറലു - തീരെ പൊടിഞ്ഞ അരി
• പാടുകാണി - വശമില്ല, പരിചയമില്ല
• പാവമാഞ്ചു - സാധുവാണു്
• പാട്ടത്തുക്കു - പാട്ടത്തിനു്
• പാരുവാ - ഒഴിക്കുവാൻ
• പാരിഞ്ചേ - ഒഴിക്കുന്നു
• പാർന്നു - ഒഴിച്ചു
• പാരിച്ചെ - വർദ്ധിച്ച
• പായേലു - പായൽ
• പാറോം - തേരകമരം
• പാട്ടു - പാട്ട്
• പിലയൻ - പണിയരുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• പിയാച്ചവൾ - പിഴച്ചവൾ
• പിത്തനെ - ഏഷണി
• പിഞ്ചി - കീറി
• പിരിച – ഇഷ്ടം , പ്രിയം
• പിരാക്കു - പിരാകൽ
• പിഞ്ചിച്ചോ - നുള്ളുന്ന
• പിചാക്കു - തെററ്
• പിടെ - പിടക്കോഴി
• പിലെ - മരിച്ച ശുദ്ധത (പുല)
• പിലെകുളി- അടിയന്തിര, മരിച്ച അടിയന്തിരം
• പിണാങ്ങ്ഞ്ചേ - പിണങ്ങുന്നു
• പിടാവു - വേനൽക്കാലത്ത് തൊഴുത്തിനു പകരം വയലിൽ കെട്ടുന്ന കൂട്
• പിടാഞ്ചു- പടാഞ്ഞു “പുള്ളയിലാ പിടാഞ്ചു കരയിഞ്ചേ" (കുഞ്ഞു് പിടഞ്ഞു കരയുന്നത് കണ്ടില്ലേ)
• പിണി- കഷ്ടപ്പാടു്, ശവശരീരം.
• പിരിഞ്ചേ- ‍‍‍‍‍ഞെളിഞ്ഞുപുളയുന്നു. പിരിഞ്ഞുപോകുന്നു എന്നും അത്ഥം
• പിശാകു - വാക്കുതക്കം പിഴെ -പൃയശ്ചിത്തം
• പടു്ങ്ങ്ഞ്ചേ- തട്ടിടുക്കുന്നു
• പിന്നെപ്പോ?- പിന്നെയെപ്പോഴാണു്?
• പിണായ്കവാ - കുട്ടിക്കെട്ടാ൯
• പിടി- ഒരു കെട്ടു്, ഞാറ്റുപിടിയെന്നും മറ്റും അത്ഥം
• പിരാണ്ടു- പുരണ്ട
• പിരാളി- ബഹളം
• പിരായ്കലു- പുരയ്കൽ, വീട്ടിൽ.
• പിരിയ- പുരികം
• പിണാരി- വയലിൽ നിന്നും വെള്ളം വാന്നു പോകാനിടുന്ന ചാലു്.
• പിണ്ട- സൊല്ല
• പിന്നിപ്പോയ- കീറിത്തുടങ്ങിയ (കീറിയ തുണി)
• പിരിടി- പിടലി, തോൾ.
• “എകളേ പീഞ്ചിച്ചു നീകക്കെനേത്തേ കാര്യ"
• (ഞങ്ങളേ പിഴിഞ്ഞടുത്തിട്ടു് നിങ്ങൾക്കെന്താണു് കാര്യം.
• പിച്ചാത്തി- പിശ്ശാകത്തി
• പിലയൻ - പണിയരുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• പിയാച്ചവൾ - പിഴച്ചവൾ
• പിത്തനെ - ഏഷണി
• പിഞ്ചി - കീറി
• പിരിച – ഇഷ്ടം , പ്രിയം
• പിരാക്കു - പിരാകൽ
• പിഞ്ചിച്ചോ - നുള്ളുന്ന
• പിചാക്കു - തെററ്
• പിടെ - പിടക്കോഴി
• പിലെ - മരിച്ച അശുദ്ധത (പുല)
• പിലെകുളി അടിയന്തിര – മരിച്ച അടിയന്തിരം
• പിണാങ്ങ്ഞ്ചേ - പിണങ്ങുന്നു
• പിടാവു - വേനൽക്കാലത്ത് തൊഴുത്തിനു പകരം വയലിൽ കെട്ടുന്ന കൂട്
• പില്ലു - പുല്ല് , വൈയ്ക്കോൽ
• പീരെ- പിശിടു്, സത്തെടുത്ത ബാക്കി.
• പിക്കിരി- ചെറുത്
• പീലി- അറ്റം, തുബ്, മയിൽപീലി,
• പീറ്റെത്തെങ്ങു്- കൊന്നത്തെങ്ങു്
• പീറ്റെത്തെങ്ങു്- കൊന്നത്തെങ്ങു്
• പീറ്റയാക്കുവാ- കളിയാക്കാൻ
• പീറ്റേമ്മക്കേറ്റുവാ- കളിയാക്കി പൊക്കിപ്പറയാൻ
• പീപ്പെ - മഹാ കള്ളുകുടിയാൻ
• പീച്ചിലു- പീച്ചിൽവള്ളി
• പിച്ചാങ്കയാലു- പീച്ചങ്കഴൽ
• പുതയ്ഞ്ചേ- പുരളുന്നു, പുണ്ടുപോകുന്നു.
• “പിരെ പുതപ്പാ പില്ല കാണി"(പുരമേയാൻ പുല്ലല്ലി)
• പുരുവെ - ഭത്താവ്
• പുന്നാരം - കൊഞ്ചൽ
• പുത്തെ - പുതിയ
• പുയെ - പുഴ
• പുശു - പുഴു
• പുത്തരിയാഞ്ചു - പുതിയ നെല്ലിന്റെ അരിയാണു്.പിതിയന സംഭവമാണു്. പുത്തരിയുത്സവം
• പുരുശെ - പുരുഷൻ
• പുകെ - പുകയില
• പിടിത്താ - പിടിയ്കെടോ
• പുള്ളെ - കുട്ടി
• പെരുബൊള്ള – വെള്ളപ്പൊക്കം
• പെയാപ്പു - ജീവിത മാർഗം
• പെയ്ത്തു - മഴപെയ്യൽ
• പേയു - ഭ്രാന്ത്
• പേയ്ഞ്ചേ - പേശുന്നു (വില പേശുന്നു)
• പേ നായു - പേപ്പട്ടി
• പേപ്പിടി - പേടിപ്പിക്കൽ,അഭിനയം കാട്ടൽ
• പേനു - പേൻ
• പേച്ചു നൊമ്പര – പേറ്റു നോവ്
• പേച്ചുപണ – ഈറ്റിനുള്ള പൈസ
• പേക്കോല – പേക്കോലം,വികൃതമായ രൂപം
• പേരിനു മാത്തിര – അല്പം മാത്രം
• പേരിലു് - അവനായിട്ടു്
• പേച്ചു - പിഴച്ച
• പേച്ചവളു - പെഴച്ചവൾ
• പേക്കൻ - തവള
• പൈപ്പ് - വിശപ്പ്
• പൈച്ചിട്ടു് - വിശന്നിട്ടു്
• പൈനോട്ട – പശുവിനെ മേക്കൽ
• പൈക്കുന്നു - പശുക്കുട്ടി
• പൈമ്പെ - തണിച്ചാക്കാ
• പൈമൂത്തിര ‌- ഗോമൂത്രം
• പൈപ്പുക്കു - വിശപ്പിനു്
• പൈതളു - കുഞ്ഞു്
• പൈച്ചെ - പൈസ
• പൊണ്ണു - പെണ്ണ്
• പൊണ്ണത്തി - മടയി,മണ്ടിപ്പെണ്ണ്
• പൊണ്ണെ - മണ്ടൻ,കഴിവില്ലാത്തവൻ
• പൊയ് - നുണ
• പൊയലു - പുഴയുടൊതീര സ്ഥലം
• പൊകെ - പുക
• പൊക്ക്ണൻ - പണിയരുടെ പേരുകളിൽഒന്ന്
• പൊക്കത്തി - പണിച്ചികളുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• പൊത്തു - ഒരു കയ്യിൽ കൊള്ളുന്നത്
• പൊയ്ക്കാലു - വെച്ചുകെട്ടുന്ന കാലു്
• പൊതിരെ - വല്ലാതെ,ഊട്പാട്
• പൊതിരെ അറാഞ്ചു -ഊടുപാടും തല്ലി
• പൊലി - നെല്ലുമെതിച്ചു കൂട്ടിയത്
• പൊലിപ്പാച്ചി - നെല്ലു കാറ്റിനിടുമ്പോൾ വീശാൻമെടഞ്ഞുണ്ടക്കുന്ന സാധനം
• പൊട്ടു - പതിര്
• പൊക്കിണത്തഞ്ചി - യാചകന്മാർ തോളിലിടുന്ന സഞ്ചി
• പൊട്ടെ - ഊമ,ചെവി കേൾക്കാത്തവൻ
• പൊരി - അരികൊണ്ടുണ്ടാക്കുന്ന മലര് പോലുള്ള സാധനം
• പൊരിപ്പാ - പറിക്കുവാൻ
• പൊരിക്കിഞ്ചേ - പറിക്കുന്നു
• പൊരിച്ചെ - വറുത്തത്
• പൊലിയാടി -വ്യഭിചാരി
• പൊലച്ചി - പുലയസ്തീ
• പൊന്നു - പൊന്ന്
• പൊരുളു - കഴമ്പ്,കാര്യം
• പൊളാപ്പു - മദം
• പൊളുക്കെ - ചെറിയ വിറകുചീളുകൾ
• പൊളാന്തു - പിളർന്നു
• പൊലയാട്ടു - ഇല്ലാത്ത ദൂഷ്യം കെട്ടിചമച്ച് പറയൽ
• പൊരുത്ത – യോജിപ്പ്
• പൊതാപ്പു - പുതപ്പ്,കമ്പിളി
• പോടുമി - പോകു
• പോകാടെ - പോകാതെ പിന്നെ
• പൊളാപ്പു - മദം
• പൊളുക്കെ - ചെറിയ വിറക്ചീളുകൾ
• പൊള്ന്തു - പിളരഞന്നു
• പൊലയാട്ടു - ഇല്ലാത്ത ദൂഷ്യം കെട്ടി ചമച്ച്പറയൽ
• പൊരുത്ത – യോജിപ്പ്
• പൊതാപ്പു - പുതപ്പ് , കമ്പളി
• പോക്കാടെ - കളയാതെ
• പോത്തു - പോത്ത്
• പോത്താ - പോയാട്ടടോ
• പോലീച്ചു പാപ്പെ - പോലീസു തമ്പുരാൻ
• പോടിച്ചു - ഭയന്ന്
• പോട്ടുമീ - ഞാൻ പോകട്ടെ
• പോയുട്ടു - പോയി,നഷ്ടപ്പെട്ടു
• പോയിറ്റു - പോയശേഷം
• പോണഞ്ചു - പോകണമെന്ന്
• പോരിഞ്ചെ - പോരുന്നു
• പോറാലു - പോറൽ
• പോക്കാടം - പോകാനൊരിടം
• പോക്കിരി - തെണ്ടി
• പോടു - അടി,പൊക്കിൾക്കൊടി
• പോത്തേരു - നിലമുഴുന്ന രണ്ടുപോത്തുകൾ
• പോത്തട്ടെ - നീരട്ട
• പോവാങ്കാല – പോകാൻ നേരത്ത്
• പോവാത്തോലു - പോകാത്തവർ
• പോക്കിഞ്ചേ - കളയുന്നു,നശിപ്പിക്കുന്നു
• പോലാഞ്ചു - പോലെയാണ്
• പൗത്തെ - പഴുത്ത
• പൗപ്പ് - പഴുപ്പ്
• പൗകറപ്പാ - പശവിനെകറക്കാൻ
• പൗത്തമാങ്ങ -പഴുത്തമാങ്ങ
• പൗക്ക്ഞ്ചേ - ഭാഗിക്കുന്നു
• പൗതി - പകുതി
• ബന്തെ - വന്നു
• ബരുവാ - വരാൻ
• ബമ്പെ - കേമൻ
• ബടുക്കു - വൃത്തികെട്ടവൻ
• ബക്ക – വേഗം
• ബദലു - പകരം
• ബന്താക് ഞ്ചേ - ഭദ്രമാക്കുന്നു
• ബാക്കു - നീരസമായ സംസാരം
• ബക്രെ - ധൃതി,കൊതി
• ബട്ട് ള – വാർപ്പ്
• ബലാലു - നാശം പിടിച്ചവൻ
• ബഡായി - പൊങ്ങച്ചം പറയൽ,വെറും വാക്ക് പറയൽ
• ബളെ - വള
• ബപ്പിട – പപ്പടം
• ബാലു് - വാലു്
• ബായാക്കു - വഴക്ക്
• ബാറു - ഞെരുക്കം,ദൗർലഭ്യം
• ബാക്കാത്തി - വാക്കത്തി
• ബാരുവാ - വയലിൽ കൊയ്തിട്ടുള്ള നെല്ല്
• ബാത്തവാ - വാടോ
• ബിളി - വിളിക്കൽ
• ബീരെ - വേഗം
• ബീമ്പു - വമ്പു പറച്ചിൽ
• ബീയുവാ - വീഴാൻ
• ബീമാന – വിമാനം
• ബീത്തുർവാ - ഒഴിക്കുവാൻ
• ബീന്തുള – വീണു
• ബീക്കു - അടി
• ബുടുമി - വിടൂ
• ബുട്ടുടു - വിട്ടേയ്ക്കു
• ബുളാക്കു - വിളക്ക്
• ബുടാതെ - വിടാതെ
• ബൂമിലു - ഭൂമിയിൽ
• ബൂത – ഭൂതം
• ബൂട്ടിച്ച – ബൂട്സ്
• ബൊടാക്കു - ചീത്ത , ഉപയോകശൂന്യമായ
• ബെളിച്ചി - പണിച്ചികളുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• ബെലാലു - വൃത്തികെട്ടവൻ
• ബെത്തിലെ - വെററില
• ബെരാടെ - വരാതെ
• ബെന്തുളോ? - വെന്തോ?
• ബെരാക്കുവാ - കുഴയ്ക്കാൻ
• ബേങ്കുവാ - വാങ്ങാൻ
• ബേണ്ടാത്തലോ - വേണ്ടങ്കിലോ
• ബേരെ - പണിയരുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• ബേങ്ക്ത്താ - വാങ്ങെടാ
• ബേയ്ക്കുവാ - ഊണുകഴിക്കാൻ
• ബേദനെ - വേദന
• ബൊള്ള – വെള്ളം
• ബെറാപ്പു - വിരോധം
• ബോമ്മെ - പാവ
• ബോണ്ട – വേണ്ട
• ബോളെ - പണിയരുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• ബോറയാഞ്ചു - വേറെയാണ്
• ബോണം - വേണം
• ബോറു - വെറുപ്പുണ്ടാക്കുന്നത്
• ബോത – ബോതം
• ബോട്ടു -വോട്ട് (വോട്ടുചെയ്യുന്നത്)
• ബോണ്ടെ - ഒരുതരം പലഹാരം,ഗോതമ്പ് ഉണ്ട
• ബോളി - പണിച്ചികളുടെ പേരിൽ ഒന്ന്
• മാലാകാര - ഉപദൃവം പിടിച്ച
• മാമാത - കാഴ്ച, ഉത്സവം.
• മാങ്ങെ - മാങ്ങ
• മാവു - മാവ്
• മാരി - രോഗം
• മാക്കുലു - മാഞ്ചുവട്ടിൽ
• മാട്ഞ്ചേ - കളിച്ചുപൊക്കുന്നു
• “കിളെ മാട്ഞ്ചെ” (കയ്യാല ഉയത്തുന്നു)
• മാട – വയലിൽ കെട്ടുന്ന കാവൽമാടം
• മാട്ടു് - തട്ടിയെടുക്കുന്നു
• മിയിക്കു്ഞ്ചേ - തുറിച്ചുനോക്കുന്നു.
• മിണ്ടാടെ - മിണ്ടാതെ
• മിണ്ടാട്ട - വർത്തമാനം
• മിടുക്കു - സാമർത്ഥ്യം
• മിന്നു - മിന്നൽ, പൊന്നു്.
• മികാവു - മെച്ചം
• മിള്ന്ത്ഞ്ചേ - വാരിവലിച്ചുതിന്നു.
• മിട്ടിലു - വാൽമാക്രി
• മിരാട്ടു - ഭയപ്പെടുത്തൽ
• മിരവെ - വയസ്സൻ
• മിരാത്തി - വയസത്തി
• മിണാപ്പു - പുളപ്പ്
• മിച്ച - ബാക്കി
• മിഞ്ചിപ്പു - എടുത്തു സൂക്ഷിച്ചുവെയ്ക്കൽ
• മീടു - മുഖം
• മീണ്ട്ഞ്ചേ - തുരന്നെടുക്കുന്നു
• മീം - മീൻ
• മീബാച്ചിലു - മസ്സിൽ കയറ്റം
• (മാംസ പേശികൾക്കുണ്ടാകുന്ന സ്ഥാനഭ്രംശം)
• മീനിന മുള്ള - മീൻമുള്ള്
• മീഞ്ചാറു - മീൻകറിയുടെ വെള്ളം
• മീം പുടിപ്പാ - മത്സ്യം പിടിക്കാൻ
• മീച്ചെ - മീശേ
• മീത്തലു - മുകൾ ഭാഗത്ത്,കുന്നിൽപുറത്ത്.
• മീങ്കാരെ - മീൻ വിൽക്കുന്നവൻ
• മീട്ടത്തു - മുഖത്ത്
• മുകാറു - മുഖം
• മുക്കിലി - കുടിൽ
• മുപ്പിട്ട് - മുബ്
• മുഷ്യോൻ - എല്ലാം,മുഴുവൻ
• മുച്ചൂടും - എല്ലാം
• മുട്ടു - വിഷമം
• “വേനൽക്കാലം ഒഞ്ചിനും മുട്ടു കാണി”
• (വേനൽക്കാലത്ത് ഒന്നിനും വിഷമമില്ല)
• മുളി- വരബ്
• മുള്ളി പ്പന്നി- മണ്ണ
• മുടിഞ്ചുപോയ- നശിച്ചുപോയി
• മുടിപ്പാ- നശിച്ചുപോയി
• മുന്തിയെ- നല്ല തരം, ഉയർന്ന തരം
• മുശിപ്പു- മുടിപ്പ്
• മുരാട്ടു- ചുവട്ടിൽ
• മുശി- ഒരു തരം മത്സ്യം
• മരു- മള്ള്, പരുപരുപ്പ്
• മുത്താറി- റാഗി
• മുത്തിളു- കുടവൻ(ഒരു മരുന്നു്)
• മുലെ- മുല
• മുറ- മുറം
• മുത്ത- ഉമ്മ
• മുലെയൂട്ടുവാ- മുല കൊടുക്കാൻ
• മുച്ചം- മുറ്റം
• മുറപ്പൊണ്ണു - മുറപ്പെണ്ണ്
• മിറിവു - മുറിവ്
• മുണ്ടു - മുണ്ട്
• മുക്കു - മൂല
• മുടി - തലമുടി
• മുതുക്കെ - മുഖക്കുരു
• മുക്കാലു - പഴയകാലണ
• മൂട്ടെ - മുട്ട‌
• മുയെ - മുഴ
• മൂപ്പ – കുടുംബത്തലവൻ
• മൂപ്പാത്തി - കുടുംബത്തിലെ വൃദ്ധ (കുടുംബനാഥ)
• മൂക്കുത്തി - മൂക്കിലിടുന്ന ആഭരണം
• മൂഞ്ച്ഞ്ചേ - ‌ഈമ്പിയെടുക്കുക. പണിയെടുക്കാതെ തിന്നതിനും ഈവാക്ക് ഉപയോഗിക്കാം
• “പുള്ളെ വിരാലു മൂഞ്ച്ഞ്ചേ" (കുഞ്ഞ് വിരൽ ഈമ്പുന്നു)
• മൂയി - വെള്ളപ്പൊക്കം
• മൂരിഞ്ചേ - അറുത്തെടുക്കുന്നു
• മൂടു - ചുവട്
• മൂടുവാ - മറയ്ക്കുവാൻ
• മൂത്തിര – മൂത്രം
• മൂപ്പരു - വലിയആൾ
• മൂവാരു - മൂന്നുപേർ
• മൂട്ടുക – മൂടിയിടുക, തീ കൂട്ടുക
• മൂരാച്ചി - കള്ളൻ, മടിയൻ
• മുട്ടത്തു - മുഖത്ത്
• മൂള്ഞ്ചേ - മൂളുന്നു
• മൂക്കിട്ടെ - മൂക്കിലെ അഴുക്ക്
• മൂലക്കലു - ഒഴിഞ്ഞഭാഗത്ത്
• മൂരിക്കുട്ടെ - കാളക്കിടാവു്
• മൂരിനിവരുവാ - കുറെ നേരം കുനിഞ്ഞു നിന്ന് ക്ഷീണം തീർക്കാനുള്ള ഞെളിച്ചിൽ
• മെടലെ - മുളകൊണ്ടു മെടഞ്ഞ ചുവര്
• മെഴുക്കു - എണ്ണ
• മഴുകു - തേൻ എടുത്ത പിശിടു്
• മെരു - വെരുക്
• മേരുപ്പുശു - വെരുകംപുഴു
• മെരാടു- ചുവട്ടിൽ
• മെടാന്തി- തിക്കിയെടടുത്തു
• മെച്ച- ഗുണം
• മേലുമുണ്ടു- പുതയ്ക്കന്ന തുണി
• മേക്കാതു- ചെവിയുടെ മേൽഭാഗം
• മേണോ- വേണോ?
• മേങ്കാടെ- മേടിക്കാതെ
• മേടു- കുന്നു്
• മേട്ടി- ഒക്കൽ കുറ്റി
• മേലാളു- തബുരാൻ
• മൊത്തി- ഞെട്ടു്, മുഖം
• മൊട്ടു- ഇളയ, മൊട്ട്
• മൊട്ടെ- ആൺകുട്ടി
• മൊഞ്ചു- ഭംഗി
• മൊട്ടത്തി- പൊൺകുട്ടി
• മൊയെ- മുഴ
• മൊത്തഞ്ചേ - മൊത്തികുടിക്കുന്നു, മോന്തുന്നു, ഉമ്മ വെക്കുന്നു
• മൊളാകു- മുളകു
• മൊരവെ -വൃദ്ധൻ
• മാരാത്തി- വൃദ്ധ
• മൊത്താത്തി- പൊതൂവൊ
• മൊതാലൂ- സ്വത്തൂ
• മോളൂ - മോര്
• മോചം - മോശ
• മോചങ്കാണി - മോശമില്ല
• മോട്ടു - കന്നുകാലികളുടെ വികൃതി
• മോന്തായ -മോന്തായം
• മോന്തി - സന്ധ്യ
• മോടെ -മഴക്കാറു മൂടിയ
• മോണെ - മോണ
• മോച്ചണ – മോഷണം
• മോറുവോ - തെ‌‌‌‌ച്ചുകഴുകുവാൻ
• മോറെ പശു- മുഖത്തു പാണ്ടുള്ള പശു
• മോളിലു - മുകളിൽ
• മോളുക്കു - മകൾക്കു
• മോതിര – മോതിരം
• മോംന്തൂളോ? - മകൻ വന്നോ?
• വന്തെ - വന്നു
• വന്തലോ - വന്നാലോ
• വടാക്കു - വടക്കു
• വയാക്കഞ്ചേ - കാടുചെത്തുന്നു
• വക്കാണ – വാക്കേററം
• വരായിലാ - വരാമല്ലോ
• വന്തുള – വന്നല്ലോ
• വരിച്ചിലു - വാരി
• വബാത്തി - കേമത്തി
• വരാകു - വരകുഗധാന്യ
• വരാവ് - എതിരേൽപ്പ്
• വയാലു - വയൽ
• വരാട്ടുചൊറി -പഴുക്കാത്ത ചൊറി(ചിരങ്ങു്)
• വരാടെ - വരാതെ
• വരിയുവാ - പുര വരിയാൻ
• വണ്ണ – വണ്ണം
• വണ്ണബായ – കാളിവാഴ( ഭക്ഷണത്തിന്നു കുട്ടാനുള്ളതു് )
• വച്ചു - വററു്, ചോറു്
• വാര്ഞ്ചേ - വാരുക, കൊയ്തിട്ട നെല്ല് കററകളാക്കി വാരിക്കെട്ടി കളത്തിലെത്തിക്കുന്നു
• വാഞ്ചേ - വിതയ്ക്കുന്നു
• വാത്താ - വാടോ
• വായ് ത്തലെ - മൂർച്ചയുള്ള ഭാഗം
• വാരാടെ - വരാതെ
• വിളിക്കുഞ്ചേ - വിളിക്കുന്നു
• വിത്തു - വിത്തു്
• വിരാലു - വിരൽ
• വിരണ്ടു - ഭയപ്പെട്ടു
• വിളയാട്ടു - കളി
• വിചാപ്പു - വിശപ്പ്
• വിണ്ണെ - കൊതി
• വിളാവു - സൂത്രം, മേനി
• വിണ്ണ – കെതി
• വിതാച്ചു - വിതച്ചു
• വിണ്ണക്കെ - തടിയൻ
• വിരിക്ക്ഞ്ചേ - വിരിയ്ക്കുന്നു
• വിടുമീ - വിടൂ
• വിട്ടുടൂ - വിട്ടേയ് ക്കൂ
• വിതെ - നെല്ല് കൊയ്ത് കളത്തിൽ പുരപോലെ കൂട്ടി വെയ്ക്കുന്നതു്
• വിന്തു -ഒരു തരം ചെറിയ കൊതുക്
• വിട്ടിലു - വാൽമാക്രി
• വിളെ നാട്ടി - ആദ്യമായിട്ടുള്ള ഞാറു നടവൽ
• വെല്ല - ശർക്കര
• വിരെ - വേഗം
• വീർപ്പു - ശ്വാസം
• വിമ്മലു - വീമ്മിഷ്ടം
• വീമ്പു - വമ്പു പറിച്ചിൽ
• വീയിഞ്ചേ - വീഴുന്നു
• വീട്ടീലു - ജന്മിയുടെ ഗൃഹത്തിൽ (പണിയരുടെ വീടിനു് അവർ 'പിരെ' എന്നാണു പറയുക
• വെങ്കണെ - പാഴ്ക്ക്തിരായിവരുന്നനെല്ല്
• വെങ്കണെ - പതിരായിപ്പോകുന്ന കതിരു്
• വെന്തലെ - കാലികളുടെ തലയോടു് (ഇതു കൃഷിയ്ക്കു് കണ്ണു കിട്ടാതെ വയലിൽ കുത്തിനിർത്തുന്നതു )
• വെച്ചി‌‌ലെ - വെററില
• വെറളി - പരിഭ്രമം
• വെളി - കാട്ടുതാൾ
• വെപ്പു - നിധി,സൂക്ഷിപ്പ്
• വെട്ട – വെളിച്ചം
• വെട്ടാത്തു - വെളിച്ചത്തിൽ
• വെരാട്ടി - ഭയപ്പെടുത്തി
• വേരി - പണിച്ചികളുടെ പേരുകളിൽ ഒന്നു്
• വേരു - വേര്
• വേകാടെ - വേകാതെ
• വേണ്ടാടെ - വാങ്ങാൻ
• വേകാത്തി -വേ‌ഗത്തിൽ
• വേണോത്താ - വേണോടോ?
• വേച – വേഷം
• അവാളുടെ ഒരു വേചം നോക്കുമി
• (അവളുടെ ഒരു വേഷം നോക്കു)
• വൗവുച്ചു - ഐശ്വര്യം
• വൗച്ചൻ -ഐശ്വര്യമുള്ളവരൻ
• ശാതിക്കാ - സാധിക്കില്ല
• ശാരാങ്കാണി - സാരമില്ല

കാട്ടുനായ്ക്ക

വയനാട്ടിലെ മറ്റൊരു പ്രധാന ആദിവാസി വിഭാഗമാണ് കാട്ടുനായ്ക്കർ. ഇവർ തേൻ കുറുമരെന്നും ജേനു കുറുമരെന്നും ഷോള നായ്ക്കരെന്നുമൊക്കെ അറിയപ്പെടുന്നു.(നെട്ടൂർ പി. ദാമോദരൻ) കാട്ടിലെ നായകന്മാർ എന്ന അർഥത്തിലാണ് കാട്ടുനായ്ക്കനെന്ന പേര് അവർക്കുണ്ടായത്. തേൻ ശേഖരിക്കൽ ഇവരുടെ തൊഴിലായതുകൊണ്ടാണ് തേൻ കുറുമരെന്നും വിളിക്കുന്നത്. എല്ലാ ദ്രാവിഡ ഭാഷകളിലെയും പദങ്ങൾ ഇവരുടെ ഭാഷയിൽ കാണാം. മലയാളപദങ്ങൾ കൂടുതലുണ്ടെന്നു മാത്രം. സാധാരണ സംഭാഷണങ്ങളിൽ ഇവർ ഉപയോഗിക്കുന്ന പദങ്ങൾ കാണുക. കേരളത്തിലെ വയനാട് ജില്ലയിലെ ഒരു ആദിവാസി വർഗമാണ് കാട്ടുനായ്ക്കർ. പ്രാക്തന ഗോത്ര വർഗത്തിലാണ് ഇവർ ഉൾപ്പെടുന്നത്.. തേൻകുറുമർ എന്നും ഇവർ അറിയപ്പെടുന്നു.

കാട്ടുനായ്ക്ക പദാവലി

• അക്ക - ഏടത്തി
• അക്കനഗണ്ട -ചേച്ചിയുടെ ഭർത്താവ്
• അഗ്ഗ – കയർ
• അങ്കാഡി -പിടിക
• അടെ - അപ്പം
• അട്ക് -പുഴുക്ക്
• അണ്ണനാദ് - അണ്ണന്റെ
• അണ്ണെ -ഏട്ടൻ
• അമ – അവൻ
• അളദ് - കരച്ചിൽ
• അളസക്കായ് - ചക്ക
• അളെ - തലമുടി
• അവ്വ- അമ്മ
• ആമെ - ആമ
• ആല - തൊഴുത്ത്
• ആലെ -തൊഴുത്ത്
• ആള് -ജനം
• ആൾകൂടത് ‌- ആളുകൂടൽ
• ആവൂ - പാമ്പ്
• ഉഗുറു-നഖം
• ഉച്ചയദ് - മൂത്രം
• ഉടു - ഉടുമ്പ്
• ഉതക്ക - കരി
• ഉപ്പു - ഉപ്പ്
• ഉരുവിളിക്കക്കായ് - ഉറുവിളിക്ക
• ഉളുവ് -പുളുവ്
• എത്തത് - പെററു
• എത്തിബറദ് -കൊണ്ടുവരൽ
• എൻതി - പന്നി
• എരഡ് - രണ്ടു
• എരു ഗെട്ടദ് - ഉഴുക
• എറു - ഉറുമ്പ്
• എല തിനാദ് - മുറുക്കുക
• എലെ -വെറ്റില
• എല്ലിറത് - എവിടെ
• എല്ലെ - എവിടെ
• എശറു - പേര്
• ഏകെ -നാത്ത
• ഏനു - പേൻ
• ഏള് - ഏഴ്
• ഒത്തരെ-രാവിലെ
• ഒന്തു - ഒന്നു
• ഒപ്പര - ഒപ്പം
• ഒറള് - ഉരൽ
• ഓടാത് - ഓടുക
• ഓയ്തു് - അഞ്ച്
• ഓര്ൾ- ഉലക്ക
• ഓലെ - കമ്മൽ
• കച്ചദ്- കടിക്കുക
• കടൽ - കട്ടിൽ
• കട്ടെ - മുള
• കണ്ട – ഭർത്താവ്
• കണ്ണ് - മിഴി
• കദ്യ് തിന്നദ് - കട്ടു തിന്നുക
• കപ്പലാണ്ടി - കശുമാങ്ങ
• കപ്പെ - തവള
• കമ്മൾ - കമ്മൽ
• കയി - കയ്യ്
• കറട്ട - ചിരട്ട
• കറുതി - കരടി
• കൽക്ക് - കല്ല്
• കാടു– കാടു്
• കാളെ - കാള
• കിമി - ചെവി
• കിമി – കടുക്കൻ
• കിര്നൊരികയ് - ഉള്ളിനാരങ്ങ
• കിവി - ചെകിട്
• കീപ്പക്ക് - തൊക്ക്, തൊലി
• കീരെ - വീട്
• കുങ്കയ് - മത്തങ്ങ
• കുടിയത് -കുടിക്കുക നോടത്-നോക്കുക
• കുടുക - അരിവാൾ
• കുന്നി - തേനീച്ച
• കുപ്പായ - കുപ്പായം
• കുമപാളെ - കമുങ്ങിൻ പാള
• കുമ്പളക്കായ് - മത്തങ്ങ
• കുയ് വത് - തല്ലുക
• കുറ്റിഹിട്ട് - പുട്ട്
• കുളച്ചക്ക - പളച്ചക്ക
• കുളിപ്പത് - ഇരിക്കുക
• കുള്തിനലെഇറമടക്കെ - ചോറുകഴിക്കാനുള്ള മൺപാത്രം
• കുസു -കുട്ടി
• കൂകാത് -കൂവുക
• കൂള് – ചോറ്
• കെത്തുട്ക്ക് - കിളയ്ക്കുക
• കെമ്മൾ - ജലദോഷം
• കെള്ളി - കള്ളി
• കേളത് - കേൾക്കുക
• കേളി - പശക്കോൽ
• കൊച്ചെ – കൊക്ക്
• കൊടദ് - കൊടുക്കൽ
• കൊടുവൻ - വേഴാമ്പൽ
• കൊടെ - കുട
• കോളി - കോഴി
• ക് ത്ത് - കഴുത്ത്
• ക് രി - കരി
• ക് രിമന്ത് - കരിമരുത് (ഒരു മരം)
• ക് ല്ല് - കല്ല്
• ഗഞ്ചി- കഞ്ഞി
• ഗണ്ട് - ആൺ
• ഗണ്ട്മക – ആൺകുട്ടി
• ഗണ്ട്മാങ്ങ - ചെറുപ്പക്കാർ
• ഗദ്ദെ - വയൽ
• ഗാളി വീശദ് - കാറ്റ് വീശുന്നു
• ഗാസ് - കിഴങ്ങ്
• ഗിണ്ടി -കിണ്ടി
• ഗുളി -കുളി
• ഗൂന്തലി - തൂമ്പ
• ഗൂമെ - മൂങ്ങ
• ഗെഞ്ചി - കഞ്ഞി
• ഗെദ്ദെ കിയ്യാദ് - കൊയ്യുക
• ഗെസല് - ചിതൽ
• ഗൊദമ്മ - വാൽമാക്രി
• ചടെ - കോർത്ത (മീൻ പിടിക്കാനുള്ള കൂട)
• ചാടത് -തുള്ളുക
• ചികപ്പൻ - ഇളയച്ഛൻ
• ചിണ്ണക്കൊട - ചെറിയകുടം
• ചിന്ന മിൻ - ഒരിനംചെറിയ മീൻ
• ചീക്കെ - വിറക്
• ചീക്കെ ഹ്ട്പ് ല് ആക്കത് –വിറക് അടുപ്പിൽവെക്കുക
• ചൂര്യെ- പിശ്ശാത്തി
• ചെറ്പ്പ് - ചെരുപ്പ്
• ചേബു - ചേമ്പിൻ താള്
• ചേല - തുണി
• ചേല്ല - ചേല
• ജഗളാടാത് - ചിത്തപറയുക
• ജന - ആളുകൾ
• ജീർമക്കെ -ചീരമുളക് (കാന്താരി)
• ജേനു് - തേൻ
• തകപാല് - മുളഞ്ഞിൽ
• തട്ട് - മച്ച്
• തിനദ് - തിന്നുക
• തുപ്പദ് - തൂപ്പല്, ഉമിനീരു്
• തുമ്മദ് - തുമ്മുക
• തുർസാദ് – ചൊറിയുക
• തൂശി- സൂചി
• തെങ്കെ-പെണ്ണുങ്ങൾ
• തെങ്ങിനക്കായ് - തേങ്ങ
• തെറ്ത്തത് - മുറിഞ്ഞു
• നോടത്-നോക്കുക
• തൊപ്പ് - തണല്
• തൊളെയാത് - കഴുകുക
• തോത്തയ് - തോത്തക്ക
• തോൾപ്പ്ഗ് -തോർത്ത്
• ദണ്ടെ - അടുത്ത്
• ദന – പശു
• ദന മർക്ക - പശുക്കുട്ടി
• ദാരി - റോഡ്, വഴി
• നോടത്-നോക്കുക
• ദാവുഹത്തദ് -ദാഹം, ദാഹിക്കുക
• ദീരെ - ധൈര്യം
• ദൊഠ മീന് - വലിയമീൻ
• ദൊഠക്കത്തി - വെട്ടുകത്തി
• ദൊഠ്പ്പ – മൂത്തപ്പൻ
• ദോശെ - ദോശ
• ധന - കന്നുകാലി
• നഗിവദ് - ചിരി
• നങ്ക മനെ- എന്റെ വീടു്
• നടിപത് - നടക്കുക
• നന്ന്ക് - എനിക്ക്
• നായ് - പട്ടി
• നാറ് നടത് - ഞാറുനടുക
• നിങ്ക - നിങ്ങൾ
• നിറ – നിറം
• നില്ലി - ഇവിടെ
• നീന്നാക് – നിനക്ക് നോടത്-നോക്കുക
• നീര് - വെള്ളം
• നീര് മിയത് -കുളി
• നീർമിയാത് - കുളിക്കുക
• നോടത് - നോക്കുക
• നെടയാത് - നടക്കുക
• നെട് - തോൾ
• നെരി - കടുവ
• നോവ് - വേദന
• പർലെ -പരള് (ഒരിനം മീൻ)
• പുളി - നാരങ്ങ
• പൂജെ - പൂജ
• പൂമ്പാറ്റെ - പൂമ്പാറ്റ
• പൂളെ - പൂള, മരച്ചീനി
• പേദെ -കുറുവ
• പേയി - പ്രേതം
• പൊത്ത് - മാളം
• പോകത് - പോകുക
• പോക്കെ - തവള
• പോത്തു - പോത്ത്
• ഫൂ - പൂവ്
• ബങ്കായ – ഉള്ളി
• ബട്ട – മല
• ബണക്ക് - വിളക്ക്
• ബതെണെക്കായ – വഴുതിനിങ്ങ
• ബത്ത – നെല്ല്
• ബത്ത ഹുല്ല് - വൈക്കോൽ
• ബത്തക്കുത്താത് – നെല്ല് കുത്തുക
• ബപ്പക്കായ് - പപ്പായ
• ബപ്പട – പപ്പടം
• ബർല് - ചൂൽ
• ബറാത് – വരുക
• ബറ്റടെ - ചപ്പുചവർ (വേസ്റ്റ്)
• ബറ്ള് - കുറുന്തോട്ടി ചൂല്
• ബള - ചാണകം
• ബളി - വെളിച്ചം
• ബളെ - വള
• ബാക്കാദ് – ഒഴിക്കുക
• ബാല് - വാല്
• ബാളക്കായ് - വാഴക്ക
• ബാൾ മോന്തെ- വാഴചുണ്ട്
• ബിക്കിബെട്ടി - തീപ്പെട്ടി
• ബിജ്ജ് - പരുന്ത്
• ബിര്ന്ത് - വിരുന്ന്
• ബില്ലു - വില്ല്
• ബൂതി - ചാരം
• ബൂതിക്കായ് -കുമ്പളങ്ങ
• ബെണ്ടി - വണ്ടി
• ബെന്ന് - ശരീരം
• ബെല്ല – ശർക്കര
• മക്ക - മക്കൾ
• ഞ്ഞ ഹ്ക്കി - ഒരുതരം മഞ്ഞനിറത്തിലുള്ള പക്ഷി
• മടക്കെ - കലം
• മണസ്, മണസക്കായ് - മുളക്
• മണ്ണെണ്ണെ - മണ്ണെണ്ണ
• മത്താടത്-മിണ്ടുക
• മദറ - മധുരം
• മധുരഗൾസ് - മധുരക്കിഴങ്ങ്
• മന – വീട്
• മനെ - വീട്
• മന്താരി -പായ്
• മന്തേന– ഉച്ച
• മന്ത് - മരുന്ന്
• മറ - മരം
• മളെ - മഴ
• മാനി ബർല് - മാനിച്ചൂല്
• മാമ - അമ്മാവൻ
• മാമി - അമ്മായി
• മാമ്പളക്കായ് - പേരക്ക
• മാലെ-മാല
• മാവുക്കായ് - മാങ്ങ
• മാവുമറ - മാവ്
• മീന് - മീൻ
• മീൻഹിടിപ്പത് - മീൻപിടുത്തം
• മുകുബട്ടു - മൂക്കുത്തി
• മുണ്ട് ഉടാത് – മുണ്ടുടുക്കുക
• മുദന്മാർ – വയസൻ
• മുന്താക്ക് - ഇറച്ച
• മുള്ളു - മുള്ള്
• മൂട്ടെ - മൂട്ട
• മൂറു - മൂന്ന്
• മൃഗത്ത്ർമക്ക് - മൃഗങ്ങളുടെ കുട്ടി
• മെദെഗണ്ട് - വരൻ
• മെരി - മൃഗങ്ങളുടെ കുട്ടി
• മൊക്ക - മുഖം
• മൊട്ടെ - മുട്ട
• മൊദുക്കത്തി - വയസ്സത്തി
• മൊറ – മുറം
• മോതറെ - മോതിരം
• മ്ദെണ് - വധു
• രസ – സ്വാദ്
• റാഗി - മുത്താറി
• വട്ടവൻ - വട്ടോൻ, (ഒരിനം മീൻ)
• വറത് - വരുക
• വായ്സദ് - വായിക്കുക
• വെസർപ്പ് - വിയർപ്പ്
• വ്ള്ളി - വള്ളി
• ശികപ്പ - അച്ഛന്റെ അനുജൻ
• ശിക്കവെ - അമ്മായി
• ശീത്ത -കുളിര്
• ശൂളെമക - തേവിടിശ്ശി
• സണ്ണതു - ചെറുത്
• സണ്ണമക്ക - ചെറിയ മക്കൾ
• സണ്ണവൻ - ചെറിയവൻ
• സന്തെ - രാത്രി
• സന്തെ - വൈകുന്നേരം
• സന്ധെ – രാത്രി
• സപ്പെ കാപ്പി - മധുരമില്ലാത്ത കാപ്പി
• സറയ - കള്ള്
• സാക്ക് - ചാക്ക്
• സാർസാദ് - മെഴുകുക
• സിടിൽ‌ - ഇടിമിന്നൽ
• സൂക്കേട് -അസുഖം
• സെട്ടുക - തവി
• സെർക്ക-പുളിയുറുമ്പ്
• സേളി - ചെളി
• സേള് - തേള്
• സൊമർ - ചുമര്, ഭിത്തി
• സൊളളെ - കൊതുക്
• സൊവുദെ ഒടയദ് - വിറക് വെട്ടുക
• സ്വല്പ – ശകലം, അല്പം
• ഹകല് - പകല്
• ഹണ - പണം
• ഹാങ്ക്ക്കായ് – കയ്പ്പക്ക
• ഹാങ്ക്ലക്കായ് - പാവയ്ക്ക. നോടത്-നോക്കുക
• ഹാറ – മരപ്പട്ടി
• ഹാറത് - ചാടുക
• ഹാളെ - ഇല
• ഹ്ക്കി - അരി
• ഹ്ക്കി - പക്കി, പക്ഷി
• ഹ്ച്ചി - മുത്തശ്ശി
• ഹ്ട്ടി - മുറ്റം
• ഹ്ൺമക - പെൺ കുട്ടി
• ഹ്ളെമക്ക -പേരമക്കൾ
• ഹ്ൾസ്മറ - പ്ലാവ്
• ഹ്ശി - വിശപ്പ്