"എം ഐ യു പി എസ് കുറ്റ്യാടി/അക്ഷരവൃക്ഷം/ ഒരു മുത്തശ്ശിയുടെ രോദനം" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം
എം ഐ യു പി എസ് കുറ്റ്യാടി/അക്ഷരവൃക്ഷം/ ഒരു മുത്തശ്ശിയുടെ രോദനം (മൂലരൂപം കാണുക)
07:21, 29 ഏപ്രിൽ 2020-നു നിലവിലുണ്ടായിരുന്ന രൂപം
, 29 ഏപ്രിൽ 2020തിരുത്തലിനു സംഗ്രഹമില്ല
('{{BoxTop1 | തലക്കെട്ട്= ഒരു മുത്തശ്ശിയുടെ രോദനം <!--...' താൾ സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നു) |
No edit summary |
||
വരി 3: | വരി 3: | ||
| color= 4 <!-- color - സമചിഹ്നത്തിനുശേഷം 1 മുതൽ 5 വരെയുള്ള ഏതെങ്കിലും നമ്പർ നൽകുക --> | | color= 4 <!-- color - സമചിഹ്നത്തിനുശേഷം 1 മുതൽ 5 വരെയുള്ള ഏതെങ്കിലും നമ്പർ നൽകുക --> | ||
}} | }} | ||
<p> | |||
ഒരു മുത്തശ്ശിയുടെ രോദനം | |||
അവനും കൊറോണയാ.. അങ്ങോട്ട് പോകണ്ടട്ടോ. | |||
എന്റെ ഈശ്വരാ വല്ലാത്തൊരു കാലം എന്താ പറയാ..കഴിഞ്ഞ വിഷുവിന് എന്തൊക്കെ പുകിലായിരുന്നു , പടക്കം പൊട്ടികലും സദ്യയും ,കണിക്കൊന്നയും ,പേരകുട്ടികൾക്കുള്ള വിഷു കൈനീട്ടവും ആകെ കൂടി ഓർത്തപ്പോ.. നാരായണി മുത്തശ്ശിക്ക് കരച്ചിൽ വന്നു . | |||
വിഷുവായിട്ട് അയലത്തെ വീട്ടിലെ മാതാമ്മയെ കാണാൻ ഇറങ്ങിയതാണ് നാരായണി മുത്തശ്ശി, അപ്പോൾ ഒരു വഴിപോക്കൻ പറയുവാ "ഗൾഫിൽ നിന്നും വന്ന മാതാമ്മയുടെ മോന് കൊറോണ യാ " അങ്ങോട്ട് പോകണ്ടാന്ന് | |||
"ഇനി എന്തൊക്കെ കാണണം " നാരായണി മുത്തശ്ശി പിറുപിറുത്തു, | |||
നാരായണി മുത്തശ്ശിക്ക് ഇത് തൊണ്ണൂറാമത്തെ വയസ്സാ, ഈ കാലം വരെയായിട്ടും മുത്തശ്ശി വീട്ടിൽ അടങ്ങിയിരുന്നിട്ടില്ല .ഇതിപ്പോ ഇരുപത് ദിവസം ആയിട്ടും വീട്ടിൽ ഒരേ ഇരിപ്പാ. | |||
അപ്പുറത്തെ മമ്മദ് പറയുകയാ ഇനിയും നീട്ടിയേക്കുമെന്ന് ... | |||
മോനാണെങ്കിൽ മുറ്റത്തു ഇറങ്ങാൻ സമ്മതിക്കുന്നില്ല , | |||
ഇതിപ്പം മക്കളെ കണ്ണുവെട്ടിച്ച് ഇറങ്ങിയതാ മാതയുടെ കൂടിയിരുന്നു കൊച്ചുവർത്തമാനങ്ങൾ പറഞ്ഞ് സമാധാനിക്കാം എന്ന് കരുതി ...ഇപ്പൊ പറയാ മാതയുടെ മകന് കൊറോണയാണെന്നു ... എന്റെ ദൈവമേ ഏതു നേരത്താ ഇങ്ങനൊരു നശിച്ച സാധനം ഉണ്ടാവാൻ തുടങ്ങിയത് , മനുഷ്യന്റെ സമാധാനം കളയാനായിട്ട് ... | |||
മോളേയും മക്കളെയും കണ്ടിട്ട് മാസം ഒന്നായി ,അവരങ്ങു കണ്ണൂരാ .. അവിടെയാണത്രെ ഏറ്റവും കൂടുതൽ.. | |||
മരുമകൾ പറയുന്നത് കേട്ടു | |||
"ഇത് അങ്ങു ചൈനയിൽ നിന്ന് വന്നതാണെന്ന്" | |||
സാധാരണ ചൈനയിൽ നിന്ന് കൊണ്ടുവരുന്ന സാധനങ്ങൾ ഒരു വിലയും ഇല്ലാത്തതല്ലേ ഇതിനു മാത്രം എന്തേ ഇത്രയും വില , മുത്തശ്ശി നെടുവീർപ്പെട്ടു | |||
കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകളുമായി മുത്തശ്ശി വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു ,വഴിയിലെങ്ങും ആരുമില്ല, നാടൊക്കെ നിശ്ചലമായി കിടക്കുന്നു ,ഇനിയും എത്രനാൾ ഇങ്ങനെ കഴിച്ചു കൂട്ടും, ഓർക്കുംതോറും മുത്തശ്ശിക്ക് തേങ്ങലടക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല ,വീട്ടിലെത്തിയപ്പോൾ ദേഷ്യത്തോടെ ഉമ്മറത്തിരിക്കുന്ന മോനെ കണ്ടു, | |||
"അമ്മക്ക് വയസായ ഒരു വിചാരവും ഇല്ല അടങ്ങി ഒതുങ്ങി വീട്ടിൽ ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞാൽ 'അമ്മ കേൾക്കില്ല ,നാട്ടുകാരെകൊണ്ടു ഓരോന്ന് പറയിപ്പിക്കാൻ ആയിട്ട്,,, വല്ല കൊറോണയും പിടിപെട്ടാൽ ഞങ്ങളാരും കൂടെ ഉണ്ടാവില്ല ഓർത്തോ " | |||
അതും കൂടി കേട്ടപ്പോൾ മുത്തശ്ശിക്ക് ഹൃദയം നുറുങ്ങുന്ന വേദന അനുഭവപ്പെട്ടു,മുത്തശ്ശി ഓർത്തു | |||
ഇതിലും ഭേദം ആ കൊറോണയെങ്ങാനും വന്ന് മരിക്കുന്നത് ആയിരുന്നു, മുത്തശ്ശി ഒന്നും മിണ്ടാതെ തന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി കിടന്നു | |||
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു കുക്കുമോൻ വന്ന് പറഞ്ഞു | |||
"അമ്മേ ഈ മുത്തശ്ശി കഥ പറയാൻ വിളിച്ചിട്ട് മിണ്ടുന്നില്ല" | |||
"മോൻ ഒന്ന് കൂടി വിളിച്ചു നോക്ക് ചിലപ്പോൾ അച്ഛൻ ചീത്ത പറഞ്ഞ ദേഷ്യം കൊണ്ടാവാം " | |||
" ഇല്ലമ്മേ ഞാൻ കുറെ പ്രാവശ്യം വിളിച്ചു " | |||
ഇത് കേട്ട് മകൻ ഉമ്മറത്ത് നിന്നും ഓടി വന്നു , അമ്മയെ തട്ടി വിളിച്ചു ,അപ്പോഴേക്കും അമ്മ ലോക്ഡൗൻ ഇല്ലാത്ത കൊറോണ ഇല്ലാത്ത ലോകത്തേക്ക് യാത്ര ആയിരുന്നു | |||
- ശുഭം- |