"ജി.എൽ.പി.സ്കൂൾ ഒഴൂർ/അക്ഷരവൃക്ഷം/ഉണ്ണിമോളും പൂമ്പാറ്റയും" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

}}

എത്ര ദിവസമായി ഇങ്ങനെ.. ഇനിയും കുറെ ദിവസം കൂടി ഇങ്ങനെതന്നെ  ആയിരിക്കുമെന്നാണ് അച്ഛനും പറഞ്ഞത്. ഉണ്ണിമോൾക്ക് സങ്കടം തോന്നി.

കൊറോണ എന്ന് കേട്ടു.കൈ നന്നായി കഴുകണമെന്നും അത്യാവശ്യ കാര്യങ്ങൾക്ക് മാത്രമേ പുറത്ത് പോകാനാവൂ എന്നും പോകുമ്പോൾ മാസ്‌ക് ധരിക്കണം എന്നും...

അയൽവക്ക സുഹൃത്തുക്കൾ പോലും കളിക്കാൻ വരുന്നില്ല.. എന്തിന് വീടിനു പുറത്തിറങ്ങാൻ പോലും സമ്മതിക്കുന്നില്ല. സ്‌കൂളിൽ നിന്നും ടീച്ചർ, വർക്കുകൾ ഒക്കെ അമ്മയുടെ വാട്സാപ്പിലേക്ക് അയക്കുന്നു,അത് നോക്കി ചെയ്യുന്നു....<P>ആദ്യ ദിവസങ്ങളിലൊക്കെ രസമായിരുന്നു. ഇഷ്ടം പോലെ ഉറങ്ങാം.. കളിക്കാം... പക്ഷെ.. പിന്നീട് ഒറ്റക്കായിട്ട് ഒരു രസവുമില്ല.

ജോലിക്കൊന്നും പോകാൻ അച്ഛനും പറ്റുന്നില്ല. വാഹനങ്ങൾ ഓടുന്നില്ല എന്ന്. എത്ര ഭയങ്കരനാണീ കൊറോണ!</P> അമ്മൂനേം ഹരി യേട്ടനേം അമ്മായിയേം ഒക്കെ വീഡിയോ കാളി ലൂടെ കണ്ടു....

പൂമ്പാറ്റ,തേൻ കുടിക്കൽ നിറുത്തി അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.</P>

ഞാൻ വളരെ ദൂരെ നിന്നും വന്നതാണ്. വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് ഈ നാട്ടിലൊക്കെ ഇടക്ക് വരുമായിരുന്നു."ഞാൻ കണ്ടിട്ടേയില്ലല്ലോ" ഉണ്ണിമോൾ അത്ഭുതത്തോടെ പറഞ്ഞു. "എന്റെ അപ്പനപ്പൂപ്പന്മാരുടെ കാര്യമാണ് പറഞ്ഞത്. കാടും മേടും കുളവും പുഴയുമൊക്കെ ഭംഗിയും വൃത്തിയുമായി കിടന്നിരുന്ന നല്ലൊരു കാലത്ത് അവരിവിടെ ഇടക്ക് വന്നിരുന്നു. കുറെ കാലത്തിനു ശേഷമാണ് അവർ പറഞ്ഞു തന്നൊരു ആ നല്ല കാലം... അതേ വസന്ത കാലം കാണുന്നത്" പൂമ്പാറ്റ പൂവിലേക്ക് തേൻ കുടിക്കാൻ തിരിഞ്ഞു.

" ഇപ്പോൾ, നിങ്ങൾ എല്ലാവരും വീട്ടിലിരുന്നപ്പോൾ എന്തൊക്കെ മാറ്റങ്ങൾ ആണെന്നോ!ഞാൻ പറന്നു വന്ന നാട്ടിലൊക്കെ കായലും പുഴയും കടലും കാടും മേടുമൊക്കെ ഭംഗിയായി ഇരിക്കുന്നു..

എന്റെ കൂട്ടുകാരൻ മീൻ പറഞ്ഞു അവരിപ്പോൾ മനുഷ്യനെ ഭയക്കാതെ നീന്തിത്തുടിക്കുന്നു എന്ന്."   

"സംസാരിച്ചു നിന്നു നേരം പോയി.</P>

കാണാം നമുക്കിനിയും".തേൻ കുടിച്ചു നിറഞ്ഞ വയറോടെയും മനസ്സോടെയും പൂമ്പാറ്റ യാത്ര പറഞ്ഞു.

| color=  4    <!-- color - 1 മുതൽ 5 വരെയുള്ള ഏതെങ്കിലും നമ്പർ നൽകുക -->

}}