അമ്മയായ ഭൂമിക്ക് കാവൽ ആവാൻ
നമ്മൾ അല്ലാതെ മറ്റാരുമില്ല
മലകളില്ല മരങ്ങളില്ല കിളികളില്ല
മഴയില്ല പുഴയില്ല പൂക്കളില്ല
മരുഭൂമിയെ മലനാട്ടിൽ ഇപ്പോൾ
മലകൾ ആയി പൊങ്ങുന്നു മാലിന്യങ്ങൾ
മക്കൾക്കു വേണ്ടി നാം കാത്തുവച്ച്
മണ്ണ് ഒക്കെ വിറ്റു വിഷം കലർത്തി
വെള്ളം വിഷം പുക വായു വിഷം
കടലും വിഷമയം ആക്കി നമ്മൾ
ഒരു തുള്ളി വെള്ളമില്ലാത്ത കാലം
അരുമയായ മക്കളെ കാത്തിരിപ്പും
നേരമില്ല ഒട്ടും നേരമില്ല ഒട്ടും
ജീവൻെറനന്മയെവീണ്ടും എടുക്കാം
അതിനുള്ള പടയൊരുക്കത്തിനിപ്പോൾ
നമ്മളല്ലാതെ മറ്റാരുമില്ല
അതിനുള്ള പടയൊരുക്കത്തിനിപ്പോൾ
നമ്മളല്ലാതെ മറ്റാരുമില്ല
നമ്മളല്ലാതെ മറ്റാരുമില്ല