തമസ്സിൻപൊയ്മുഖമണിഞ്ഞൊര,
വിജനതയിൽ മുങ്ങിയ ത്വൽ വേളയിൽ,
വിതൂരതയിലിതാ മിഴികോർക്കുന്നുഞാനീ
ഇരുളണഞ്ഞൊര കാര്മേഘംപോൽ
നീളൻ ഇരുണ്ട കൂന്തലിന് മറവിൽ,
എന്മുഖം നോക്കി മന്ദഹസിച്ചീടുമാ -
കിനാങ്കിതമാം വൻവൈഷമ്യത്തെ !
എന്താണതെന്നൊന്നറിയാൻ തെല്ലിടെ -
യൊന്നു ചലിച്ചു ഞാൻ പാർശ്വത്തിലായ് ;
അറിഞ്ഞില്ല ഞാനിതെന്റെ ഒടുവിലെ -
ചുവടുവയ്പ്പെന്ന് ;നിൻ ചാരത്താ -
യണയുംതോറും ഭയമെന്നൊരാ കാറു -
നിറമെന്നിൽ മുങ്ങിയുതിർന്നുവല്ലോ!
ഒടുവിലിതാ ഞാനെത്തി, വികൃതമാം
നിന്നിലലിഞ്ഞാണയുവാൻ ;വരിക ലയമേ
ഒടുവിലെ പര്യടനത്തിന് ഞാനി-
താ പ്രാപ്തിയാർജിച്ചിരിക്കയായ്