ജീവന്റെ നാഡിസ്പ -
ന്ദനമാമീ പ്രപഞ്ചവും
ജീവവായു തൻ
അംബയീ പരിത:സ്ഥിതിയും
സ്വപുത്രരോട് യാചിക്കുമീയമ്മ
തന്റെ സോദരീ ജീവനായി
കണ്ണീരിൻ വൃഷ്ടിപൊഴിച്ചു -സ്വപുത്രരോട് കേണപേക്ഷിക്കുമീയമ്മ
മനസ്സിൽ സ്നേഹമാം
ദിവ്യാമൃതു നിറച്ചൊരീയമ്മ -തൻ രോദനമീ ഭൂമിദേവിയിൽ
ഹൃദയംഗമാമൊരു നോവായിറങ്ങി.
ഭൂമിയിൽ നിദ്രഭവിച്ചൊരീ
മണ്ണും ഈ അംബ -
തൻ ദുഃഖത്താൽ
വിഷാദിച്ചുറങ്ങി
ഈ ഭൂമികയിൻ മനസ്സിലെ
കുളിർ നൊമ്പരങ്ങൾ
മാനവക്രൂരത തൻ
ഗ്രീഷ്മം കവർന്നു.
മണ്ണിൻ മനസ്സിലെ നാക -
മായവൾ വരവായി
ഭൂമിയിൽ ജീവന്റെ തുടിപ്പാ -യിയവൾ വരവായി.
സ്വപുത്രർക്കായി ദ്രവിണം
നല്കിയവളിന്ന്
സ്വപുത്രരാൽ വെറുമൊരു
ദ്രാവയായി മാറി
അനശ്വരമാമീ ഭൂമിയെ
നശ്വരമാകുമീ മാനവ പുത്രരെ -
ക്കണ്ട് പ്രകൃതാംബ തൻ
ഹൃദയം ശ്ലഥമായി ക്ഷയിച്ചു
നരജന്മകൻ ഈ ഭൂമിയെ
നവീകരിക്കിലും
നാകമാമിവിടം മാനവനും
നരകമാമിവിടം പ്രപഞ്ചമാതായ്ക്കും
എന്ന്;യീ പ്രപഞ്ചഗോപുരം തൻ
സായാഹ്നവേള കുറിക്കുകിൽ
ഓർക്കുക നീ മകനെ അന്നു -
ന്നിൻ ജീവനിൽ അസ്തമയവേള....
