തൈമാവിൻചോട്ടിലന്ന് വെള്ളമായി എത്തിയർ
തൈയുംപിഴുതെറിഞ്ഞ് വാഴുകയാണിവിടം
അന്നെന്റെ കൈയിൽ സുലഭമായിരുന്നു
മരങ്ങൾ മരതൈകൾ പൂവുകൾ പൂമരങ്ങൾ
നരനായി പിറന്നവർ നരകമാക്കിയെന്നെ
വാഴുന്നു അമരുന്നു അമരനായി മർത്യൻ
അമ്മയാണെന്ന തോന്നൽ ഇപ്പോഴുമില്ലവനിൽ
ഏകാധിപതിയായി വാണവൻ അരളുമ്പോൾ
തേങ്ങിക്കരയാമെന്നും ആടിയുലയാമെന്നും
പിന്നെയും കൊല്ലുകയാണുനിത്യം
ചിതക്കായി ദിനംപ്രതി ചില്ലകൾ കൂട്ടുകയാ
ഒടുവിലമ്മയും മണ്ണോടുമണ്ണായിചേരും
