വെറുതേയിരുന്നു ഞാൻ പാടുന്നു
വിഹ്വല നിമിഷങ്ങളേ നീ ഒഴിഞ്ഞുമാറൂ
പതിരറ്റ മിഴികളും പകയറ്റ നോട്ടവും
നുകരാൻ കൊതിക്കുന്നൊരാനനമായ്
സുസ്നിഗധമാക്കിടും സ്പർശവും
വാഴ്വിന്റെ നിറമാർന്ന കേവലാഹ്ലാദങ്ങളും
താരകം പോലെ ചിരിക്കുവാനും
സാധിക്കുമാറൊരു മർത്ത്യനായ് നീ
എൻ ചുണ്ടിലലിവിൻ നിറമണിഞ്ഞു
നിൻ സ്വപ്നം ഞാനോ തകർത്തടുക്കി
വിതുമ്പാൻ കൊതിക്കുന്ന കണ്ണുകളാൽ
നീ എത്തുമെൻ മുന്നിലെന്നുമെന്നും
പറയുവാനിനിയും കൊതിക്കുവാഞാൻ
കാർമേഘം വീണ്ടും വിതുമ്പും പോലെ
ചിറകടിയല ശബ്ദം കേൾക്കും പോലെ
കടലിരമ്പിൻ ശ്രുതി മീട്ടും പോലെ
നിൻ മനസ്സിൽ ഞാൻ രാഗമായി
എന്നഴകിൽ നീ പറവയായി
പറക്കാം ഇനിയും ഇനിയും ദൂരെ
വിഹായസ്സിലലിയാൻ ശ്രമിക്കുവിൻ നീ.....