"ഗവ.എൽ.പി.എസ്.മുടിപ്പുരനട വെങ്ങാനൂർ/അക്ഷരവൃക്ഷം/മരം പഠിപ്പിച്ച പാഠം" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

                   കാലങ്ങൾ കടന്നു പോയി അവൻ വളർന്നു വലുതായി ഒപ്പം ആപ്പിൾ മരവും വലുതായി.  രാമു തൊഴിലന്വേഷിച്ച് ദുബായിലും എത്തിച്ചേർന്നു.  നാട്ടിൽ വരുമ്പോഴെല്ലാം രാമു ആപ്പിൾ മരത്തിനോട് സംസാരിക്കുന്നത് പതിവായിരുന്നു വർഷങ്ങൾ കടന്നുപോയി ആപ്പിൾ മരത്തിന് പ്രായംചെന്ന തോടെ അതിൽ ആപ്പിൾ കായ്ക്കുന്നതും നിന്നു  ഇലകൾ കൊഴിഞ്ഞു.  ആ മരം ഇപ്പോൾ പല തരത്തിലുള്ള ജീവജാലങ്ങളുടെയും വാസ സ്ഥലമായി മാറി.  ഇലകൾ കൊഴിഞ്ഞ വൃദ്ധയായ നിന്ന് ആ മരത്തിന് നോക്കി രാമു പറഞ്ഞു  "ഓ ....ഇനി  ഇതിനെ കൊണ്ട് എന്തു പ്രയോജനം ? ഇനി ഇത് ഇവിടെ നിന്നിട്ട് ഒരു ഗുണവും ഉണ്ടെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല ഈ മരം വെട്ടി എൻറെ മുറിയിൽ ഒരു കട്ടിൽ ഉണ്ടാക്കാം " . അവൻ ആ മരം വെട്ടാൻ തുടങ്ങി . ഇതുകണ്ട് അണ്ണാൻ ചേട്ടൻ അവനെ തടഞ്ഞു " അയ്യോ ഈ മരം മുറിക്കരുത് ഇതിലാണ് ഞങ്ങൾ എല്ലാവരുടെയും വാസസ്ഥലം”. പക്ഷേ രാമു അതൊന്നും കാര്യമാക്കിയില്ല.  ഇത് കണ്ട പക്ഷികളും വണ്ടുകളും തേനീച്ചകളും ആ മരത്തിൽ ജീവിച്ച മറ്റു പല ജീവികളും അവൻറെ ചുറ്റും വട്ടം കൂടി . അവർ എല്ലാവരും ഒന്നിച്ചു ചേർന്ന് ഒന്നായി പറഞ്ഞു " രാമു മരം മുറിക്കരുത് "എന്നിട്ട് അവരുടെയെല്ലാം തലവനായ അണ്ണാൻ ചേട്ടൻ പറഞ്ഞു  "നീ മറന്നോ നിൻറെ കുട്ടിക്കാലം  ?നീ  തളർന്നു ക്ഷീണിക്കുമ്പോൾ നിനക്ക് തണലേകി നിന്നെ സംരക്ഷിച്ചതും നിനക്ക് വിശക്കുമ്പോൾ വിശപ്പ് അകറ്റിയതും ഈ മരമാണ്  അതു നീ മറന്നോ  അതെ നിനക്ക് ആവശ്യമുള്ള എന്തും ഞങ്ങൾ തരാം " അവരോടായി പറഞ്ഞു.    "ഞങ്ങൾ നിനക്ക് മാധുര്യമുള്ള പാട്ടുകൾ പാടി  തരാം"  കുരുവികൾ പറഞ്ഞു . "ഞങ്ങൾ നിനക്ക് മാധുര്യമുള്ള  സ്വാദ് ഏറും  തേൻ തരാം"  കുരുവികൾ പറഞ്ഞു.  രാമു എല്ലാവരോടുമായി പറഞ്ഞു എനിക്ക് എൻറെ തെറ്റ് മനസ്സിലായി ഇനിമുതൽ ഞാൻ  ഒരു മരവും മുറിയുകയില്ല ആരെയും ബുദ്ധിമുട്ടിക്കുകയും വേദനിപ്പിക്കുകയോ ചെയ്യില്ല. അങ്ങനെ അവരെല്ലാവരും സുഹൃത്തുക്കളായി മാറി.  അങ്ങനെ രാമു അവർക്ക് വേണ്ട ആഹാരം എല്ലാദിവസവും നൽകാൻ തുടങ്ങി.  അങ്ങനെ ആൽമരം  രാമുവിന്റെ  ജീവിതത്തിലെ ഒരു വഴിത്തിരിവായി  മാറി.