"എൽ.എഫ്. എൽ. പി. എസ്. പെരിഞ്ചേരി/അക്ഷരവൃക്ഷം/അതിജീവനം അനിവാര്യം" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

{{BoxTop1

| തലക്കെട്ട്=  അതിജീവനം അനിവാര്യം      <!-- തലക്കെട്ട് - സമചിഹ്നത്തിനുശേഷം കവിതയുടെ തലക്കെട്ട് നൽകുക -->

}}

രാത്രി പത്തു മണിയായിട്ടും അവൾക്കു ഉറക്കം വന്നില്ല. വീട്ടിലെ എല്ലാവരും വിഷമത്തിലാണ്. കൊറോണ കാരണം എല്ലാവരും വീട്ടിൽ ഇരിക്കുകയാണ്. അവളുടെ വീട്ടിൽ അച്ചാച്ചനും അച്ഛമ്മയും അമ്മയും ചേച്ചിയും അനിയനും ഉണ്ട്. അച്ഛൻ ഗൾഫിലാണ്. അമ്മക്ക് ചെറിയ ഒരു ജോലിയുണ്ടായിരുന്നു. അതിനു ഇപ്പോൾ പോവാൻ പറ്റുന്നില്ല. വിദേശത്തു കൊറോണ ബാധിച്ചു കുറേ ആളുകൾ മരിക്കുന്നത് കാണുമ്പോൾ  അച്ഛൻ്റെ കാര്യം ആലോചിച്ചു ഞങ്ങൾ ആകെ പേടിയിലായിരുന്നു. ഇപ്പോൾ അച്ഛൻ നാട്ടിലേക്ക് വരുന്നുണ്ടെന്നു അറിഞ്ഞപ്പോൾ ഭയങ്കര സന്തോഷം ആയി. പക്ഷേ വീട്ടിൽ എല്ലാവരും വിഷമത്തിലാണ്. ഞാൻ എന്താ കാര്യം എന്ന് അമ്മയോട് ചോദിച്ചു. അപ്പോൾ അമ്മ പറഞ്ഞു, വിദേശത്തു നിന്ന് വരുന്ന ആളുകളെ 14 ദിവസം വീട്ടിലെ ഒരു മുറിയിൽ നിരീക്ഷണത്തിനു ഇരുത്തും എന്നും അവർക്കു പുറത്തു ഇറങ്ങാൻ പറ്റില്ലെന്നും പറഞ്ഞു. 14 ദിവസം കഴിയുമ്പോൾ അവർക്കു രോഗലക്ഷണം ഇല്ലെങ്കിൽ കൊഴപ്പമില്ല. അതുകൊണ്ട് അച്ഛൻ വരുന്നതുകൊണ്ട് എന്താ കുഴപ്പം എന്ന് ഞാൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു. ഒരു ചേട്ടൻ വിദേശത്തു നിന്ന് വന്നപ്പോൾ അയാൾക്കു കൊറോണ ബാധിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞു അടുത്തുള്ള ആളുകൾ അവരെ ഒറ്റപ്പെടുത്തുകയും ചിലർ അവരെ ആക്രമിക്കുകയും ചെയ്തു. എനിക്ക് ഈ കാര്യം കേട്ടപ്പോൾ വിഷമം തോന്നി. അച്ഛൻ വരുമ്പോൾ നമ്മളെയും ഇതുപോലെ ഉപദ്രവിക്കുമോ? ഞാൻ ചോദിച്ചു. അമ്മ ആശ്വസിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ദൈവത്തോട് നമുക്ക് പ്രാർത്ഥിക്കാം. ഈ രോഗത്തിന് മരുന്നില്ല. എന്നിട്ടും നമ്മുടെ ഡോക്ടർമാരും ആരോഗ്യ പ്രവർത്തകരും രോഗത്തിനെതിരെ പരമാവധി പോരാടുന്നുണ്ട്. ഈ രോഗം ആളുകൾക്കു പടരാതിരിക്കാനാണ് നമ്മുടെ ഗവണ്മെന്റ് ലോക്ഡോൺ പ്രഖ്യാപിച്ചത്. ഇത് ലംഘിച്ചു പുറത്തു കടക്കുന്നവരെ തടഞ്ഞു കോറോണയെ കുറിച്ച് ബോധവൽക്കരണം നടത്തുന്നത് നല്ലവരായ പോലീസുകാരാണ്. ഇവർക്കെല്ലാം വേണ്ടി നമ്മുക്ക് പ്രാർത്ഥിക്കാം.

| ജില്ല=  തൃശ്ശൂർ

| തരം=  കഥ  <!-- കവിത / കഥ  / ലേഖനം -->   

}}