"സെന്റ് തോമസ്. ഗേൾസ് എച്ച്.എസ്സ്. പുത്തനങ്ങാടി./എന്റെ ഗ്രാമം" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

പുത്തനങ്ങാടിയിലെ കുടുംബങ്ങള്‍ പണ്ടുമുതലേ ഏകോദര സഹോദരങ്ങളെപ്പോലെയാണ് ജീവിച്ചിരുന്നത്.  ഏതൊരുവീട്ടിലേയും കാര്യങ്ങളില്‍ ആധികാരികമായി ഇടപെടുന്നതിനും പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നതിനും അങ്ങാടി പ്രമാ​ണികഴ്‍ക്ക് സ്വാതന്ത്ര്യം ഉണ്ടായിരുന്നു.

      80 വര്‍ഷം മുന്‍പു വരെ ആണുങ്ങള്‍ മേല്‍മുണ്ടും പുളിയിലക്കര നേര്യത് അല്ലെങ്കില്‍ തോര്‍ത്തു മുണ്ടു  ധരിച്ചാണ് പുറത്തിറങ്ങിയിരുന്നത്. പൊതു സദസ്സുകളില്‍ വരുമ്പോള്‍ ചിലര്‍ മുണ്ടിനും ഷര്‍ട്ടിനും പുറമേ കോട്ടും തലപ്പാവും നേര്യതും ധരിക്കുമായിരുന്നു. അദ്ധ്യാപകര്‍ കോട്ടും ടൈയും ഉപയോഗിക്കുമായിരുന്നു

  സ്ത്രീകള്‍ കൈത്തണ്ട വരെ ഇറക്കമുള്ള ചട്ടയും പുടവയുമാണ് ധരിച്ചിരുന്നത്. 1930 ന് ശേഷം മാത്രമാണ് സ്ത്രീകള്‍ സാരി ഉടുക്കാന്‍ തുടങ്ങിയത്.  

  അങ്ങാടിയിലുള്ള മിക്ക വീട്ടുകാര്‍ക്കും ധാരാളം പറമ്പും വയലുകളും സ്വന്തമായുണ്ടായിരുന്നു. ഫലവൃക്ഷങ്ങള്‍ നട്ടു വളര്‍ത്തിയും കൃഷി ചെയ്തും ആടുമാടുകള്‍ കോഴി, താറാവ് ഇവ വളര്‍ത്തിയും ഓരോ വീട്ടുകാരും ഭക്ഷമകാര്യങ്ങളില്‍ സ്വയം പര്യാപ്തത നേടിയിരുന്നു. ചാണകവും ചാരവും ശേഖരിച്ച് വളമായി ഉപയോഗിക്കും. കെട്ടുറപ്പുള്ള കന്നുകാലിക്കൂടുകള്‍ പണിത് പശുക്കളെ വളര്‍ത്തിയിരുന്നു. ചുരുക്കി പറ‍ഞ്ഞാല്‍ ഗാര്‍ഹിക കാര്യങ്ങള്‍ നന്നായി ആസൂത്രണം ചെയ്ത് പരിശ്രമശീലരായി ആളുകള്‍ ജീവിച്ചു പോന്നു. കൊയ്ത്തുകഴിഞ്ഞ് നെല്ല് അറയിലാക്കി,വൈക്കോല്‍ തുറുവിട്ട്, കല്‍ഭരണിയില്‍ മാങ്ങായും ഉപ്പിലിട്ട് കഴിഞ്ഞാല്‍ ആ വര്‍ഷത്തെ ജോലി പകുതി തീര്‍ന്നെന്നാണ് വയ്പ്. സ്ത്രീകളും രാപ്പകലെന്യെ ജോലി ചെയ്തിരുന്നു. പക്ഷേ സ്ത്രീ സ്വാതന്ത്ര്യം നന്നേ കുറവായിരുന്നു.