നീ പെയ്‌ത‌ു തോർന്നപ്പോഴാണ്
നീ എത്ര മാത്രം എന്നിൽ വേരാണ്ട‌ു-
കഴിഞ്ഞെന്ന‌ു ഞാനറിഞ്ഞത്....
ക്ര‌ൂരമാം നിൻ ആരവം ശ്രവിച്ചത‍ും
ഒന്ന‌ുമറിയാതെ പകച്ച‌ു നിന്ന‌ു പോയി ഞാൻ
മാരിയായി നീ പെയ്‌തപ്പോൾ ഇലകളിലെ
കാട്ടാളൻമാരെ എങ്ങനെ നീ ഓടിച്ച‌ുവോ
അത‌ു പോലെയെൻ മനസ്സിലെ ച‌ുട‌ുദാഹവ‌ും
നിൻ ക‌ുളിർത്ത‌ുള്ളികളാൽ
ത‍ുടച്ച‌ു നീക്കപ്പെട്ടിരിക്ക‌ുന്ന‌ു...
ഇലകളിൽ നിന്ന‌ൂറ‌ുന്ന നിൻ ത‌ുള്ളികൾ
പോലെ എൻ മനസ്സില‍ും ആനന്ദത്തിന്റെ
മധ‌ുകണങ്ങൾ മ‌ുത്തായി പൊഴിഞ്ഞ‌ു....
ശാന്തമായ് വന്ന‌ു നീ മോഹമേ എൻ
ചിത്തമൊക്കെയ‌ും കവർന്നെട‌ുത്തത‌ും നീയേ....
ചില നേരം നീയൊന്ന‌ു വന്നെങ്കിലെന്ന ചിന്തയ‌ും
നിന്നെയൊന്നറിയ‌ുവാൻ ഉതക‌ുന്ന മനസ്സ‌ും
എന്ന‌ുള്ളിൽ ആനന്ദരാഗമായ് പെയ്യവേ...
നീയെനിക്കാരാണെന്ന ചോദ്യത്തിന്
നീയെനിക്കെല്ലാമായിര‌ുന്ന‌ു എന്ന-
മൗനമറ‌ുപടി മാത്രം......
