ജനൽ പഴുതിലൂടെ രാവിലെ ഞാൻ നോക്കവെ
നിൽക്കുന്നു ചിരിച്ചുല്ലസിച്ചൊരു പനിനീർ പൂവ്‌ .
അതിൻ മന്ദഹാസമെന്നെ കുളിരണിയിച്ചു.
അത്രമേൽ ഭംഗിയേറുമൊരു പനിനീർപൂവ്.
കണ്ടില്ല ഞാൻ പൊടിയും കരിയും
അതിൻ തണ്ടിലും ഇതളിലും.
മധുനുകരും പൂമ്പാറ്റകൾ ചിറകിട്ടടിച്ച് തിമിർത്തിടുന്നു
വല്ലാത്തൊരനുഭൂതി തേൻതുള്ളി നൽകും പോലെ.
ഇതളിലൊരു ഹിമകണം തിളങ്ങുന്നു
പവിത്രമായ് പരിശുദ്ധമായ്‌ പുതുകാഴ്ച്ചയായ്‌.
വന്നെത്തി ചിലച്ചു കുഞ്ഞിക്കിളികളും
തത്തിക്കളിച്ച് രസിച്ചുകൊണ്ട്.
പെട്ടെന്ന് കേട്ടൊരു വിളംബരം
"നാട്ടിലെങ്ങും നീട്ടുന്നു ലോക്ഡൗൺ
പിടിച്ച്കെട്ടി കുടത്തിലാക്കണം കൊറോണയെ.
പാലിച്ചിടേണം എല്ലാരുമീവാക്കുകൾ"
ഇരുന്നിടാം വീടിനുള്ളിൽ, തടഞ്ഞിടാം കൊറോണയെ
അകറ്റിടാം മഹാമാരിയെ രക്ഷിച്ചിടാം ജീവനെ
വിളംബരം കേട്ടപോൽ മന്ദഹസിച്ചു പുഷ്പവും
ചിലച്ചു കൂട്ടമായി പക്ഷികൾ വീണ്ടും.
ഭൂമിയെയാകെ മലിനമാക്കി
ജീവിച്ച്പോന്നു മനുഷ്യരെല്ലാം
പുകയും പൊടിയും ശബ്ദവും സർവത്ര
പിന്നെ ആവുന്നതെല്ലാം മലിനമാക്കി.
വൈറസ് വന്നു, നാം ഉണർന്നെണീറ്റു
മലയാളിയതിനെ പിടിച്ചു കെട്ടി
ഭൂമിയെ കാക്കാം ഇനി നല്ല പോലെ
ജീവനെ കാക്കാം ഇനി നല്ല പോലെ.
