പതിവുപോലെ ഞാനാ പടിവാതിൽക്കൽ
ചാരിയകലേക്കു നോക്കി നിന്നു….
അകലെയൊരാകാശത്തിൻ കണ്ണുു ചിമ്മീടുന്ന
കുഞ്ഞു താരത്തെ ഞാൻ ഉറ്റുനോക്കി.
ഉറക്കച്ചടവിനെ വിസ്മരിച്ചിട്ട് ഞാനെൻ
ബാല്യകാലം തിരിഞ്ഞുനോക്കി
അച്ഛനുമമ്മയും കൂടപിറപ്പുമായ്
സന്തോഷത്തോടെ വസിച്ച കാലം
ഒാർത്തോർത്തിരിക്കെ മനസ്സിലേക്കോടി-
ക്കിതച്ചെത്തി ആ കെട്ട കരിദിനങ്ങൾ
ഇന്നും ഞാനോർക്കാൻ ശ്രമിക്കാത്ത
സ്വപ്നങ്ങളെന്നിലടിച്ചമർത്തിയ ദിനം
ഇന്നുമാവിളികേട്ടിടാനായി അകലെ-
യായ് വീശുന്ന കാറ്റിന്നു കാതോർത്തു ഞാൻ
തിരികെ വരില്ലെന്നുറപ്പെങ്കിലും പിന്നെ-
അറിയില്ല എന്തിനീ കാത്തിരിപ്പ്………..
